ใช้อย่างถูกวิธี
1173 คำ
ตอนที่ 11
“ฉันไม่อยากไปตั้งแต่พี่บอกว่าอาจารย์ยอดจะเรียกวิญญาณแล้วล่ะ แฮะๆ” ไอ้เข้มหัวเราะขึ้นมาแล้วก็ยิ้มเจื่อน ๆ
“ขั้นตอนนี้ขนาดข้าที่เรียนวิชากับอาจารย์ยอดมาตั้งนานก็ยังทำไม่ได้เลย มันยากและต้องประกอบด้วยสมาธิจิตอย่างเข้มข้นเท่านั้น เพราะมันเป็นการ..” ไอ้หารเงียบไป
“เพราะมันยังไง..เหรอพี่หาญ”
“เพราะมันเป็นการฝืนแรงกรรมน่ะสิ เพราะคนทำจะต้องผูกวิญญาณนั้นไว้ที่น้ำมันพรายยังไงล่ะ แล้วเอ็งก็รู้ว่าข้าไม่อยากทำร้ายอีนุ่นมัน”
“หมายความว่าวิญญาณคนตายจะอยู่ในน้ำมันพรายงั้นเหรอ..พี่หาญ”
“ใช่..มันก็ทำนองนั้นแหละ”
“แสดงว่าเมื่ออาจารย์ผูกวิญญาณไว้กับน้ำมันพรายได้แล้ว ก็เท่ากับว่าน้ำมันพรายก็มีวิญญาณผีตายโหงนะสิ” นพฤทธิ์พูดแล้วก็นึกกลัวขึ้นมาทันที แต่เมื่อรู้ว่าผลตอบแทนของมันคืออะไรก็ทำให้เขาเลิกกลัวได้เหมือนกัน
“แต่เอ็งไม่ต้องห่วงไปหรอก วิญญาณของอีนุ่นมันจะหลุดออกมาไม่ได้อีกเป็นอันขาด”
“เฮ่อ!!!!...ค่อยโล่งอกหน่อย” ได้ยินนายหาญพูดแบบนี้ก็ทำให้นพฤทธิ์คลายกังวลไปได้มาก
อาศรมของอาจารย์ยอด
เมื่ออาจารย์ยอดกลับมาถึงอาศรมของตนเองแล้ว ท่านก็รีบเอาน้ำมันที่ได้จากศพไปผสมกับน้ำมันหอมระเหยที่เตรียมเอาไว้ เพื่อดับกลิ่นของมันในเบื้องต้น ก่อนจะเริ่มทำพิธีปลุกเสกตามวิธีการของตนเองต่อไป
น้ำมันพรายที่อาจารย์ยอดทำพิธีเสร็จแล้ว ถูกเก็บบรรจุลงในขวดปิดฝาผนึกแน่นและกำกับด้วยผ้ายันต์ ก่อนจะใส่ลงไปในหม้อดินที่เตรียมเอาไว้ จากนั้นจึงปิดฝาหม้อด้วยหม้อด้วยผ้ายันต์อีกที นพฤทธิ์นั่งนับมีหลายสิบขวดเลยทีเดียวที่อาจารย์ยอดนำใส่หม้อเก็บเอาไว้ พออาจารย์ยอดทำพิธีเสกด้วยคาถามหาเสน่ห์ตามวิธีการต่างๆ เสร็จเรียบร้อยจนได้น้ำมันพรายจากผีตายโหงตนนั้นแล้ว จึงเรียกให้ลูกศิษย์เข้ามารับเอาไปเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของมันกันคนละหนึ่งขวด
“เอ้า!!!..ไอ้เข้ม นี่ของเอ็งมารับเอาไป” ไอ้เข้มรีบคลานเข่าเข้าไปแบมือรับน้ำมันพรายที่ใส่ขวดเอาไว้แล้ว ก่อนจะพนมมือไหว้ แล้วบริกรรมคาถาตามที่อาจารย์ยอดให้พูดตาม
“ขอบคุณครับ..ท่านอาจารย์” เมื่อเสร็จแล้วจึงก้มลงกราบอาจารย์ยอดทันที
จากนั้นนายหาญก็ได้รับเหมือนไอ้เข้มเช่นกัน
“ไอ้หาญ ต่อไปนี้เอ็งต้องเอาอาหารมาสังเวยนางพรายวันละ 2 ครั้ง อย่าลืมนะ” อาจารย์ยอดรีบบอกวิธีการเก็บรักษาน้ำมันพราย แต่นพฤทธิ์ที่สงสัยว่าของตนเองต้องทำอย่างที่อาจารย์บอกหรือไม่จึงเอ่ยถาม
“แล้วของผมต้องทำอย่างที่อาจารย์พูดมั้ยครับ”
“เอ็งก็ควรทำเช่นกันไอ้เข้ม เพราะวิญญาณในน้ำมันพรายมันก็หิวเหมือนคนเราเนี่ยแหละ ถ้าเอ็งปล่อยให้มันหิวโหยเมื่อไหร่..มันก็จะเข้าสิงร่างคนในบ้านกินตับไตไส้พุงจนหมด” ไอ้เข้มนึกกลัวในสิ่งที่อาจารย์ยอดพูดทันที
“ส่วนของแก...ไอ้หาญ ถ้ายังไม่ได้ใช้ ก็เอาเก็บไว้ในหม้อนี้ก่อนก็ได้” ไอ้หาญ รีบก้มลงกราบอาจารย์ยอด
“ขอบคุณครับอาจารย์” ไอ้หาญยิ้มด้วยความดีใจ
“เอ็งทั้งสอง ได้น้ำมันพรายไปแล้ว ข้าก็ขอเตือนพวกเอ็งเอาไว้ การจะดีดน้ำมันพรายใส่ผู้หญิง มันไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก เอ็งทั้งสองจะต้องรับผลที่จะเกิดขึ้นตามมา และต้องคิดให้ดีก่อนว่ารักชอบพอผู้หญิงคนนั้นจริง ๆ หรือเปล่า เพราะถ้าคนที่โดนน้ำมันพรายอันนี้แล้ว ถ้าไม่ได้ร่วมเรียงเคียงหมอน ร่วมหอลงโรงด้วยกันแล้วละก็ มีแต่จะเป็นบ้าตายเท่านั้น”
“รุนแรงถึงขั้นนั้นเลยเหรอครับอาจารย์” นพฤทธิ์ถามขึ้น
“ก็ใช่นะสิ น้ำมันพรายเนี่ยมันมีอิทธิฤทธิ์มากกว่าที่เอ็งคิดเอาไว้เสียอีก และมันก็ไม่ได้ใช้เพื่อให้เกิดความลุ่มหลงเพียงอย่างเดียว แต่มันยังสามารถใช้เพื่อทำร้ายศัตรูฝ่ายตรงข้ามให้เจ็บป่วยได้อีกด้วย
“โอโห!!!..อาจารย์ ทำไมสรรพคุณมันเยอะขนาดนี้ล่ะ แล้วผมจะใช้มันถูกมั้ยเนี่ย”
“ก็ถ้าเอ็งรักชอบพอใครก็ใช้น้ำมันพรายไปดีดใส่ตัวเขาสิ แค่นี้เขาก็หลงรักเอ็งหัวปักหัวปำแล้วล่ะ”
“แล้ววิธีทำลายศัตรูละครับ”
“เรื่องนี้ข้าว่ามันยังอันตรายเกินไปสำหรับลูกศิษย์ใหม่อย่างเอ็ง เพราะข้าได้จำกัดขอบเขตการใช้น้ำมันพรายไว้ให้เอ็งแล้ว เพื่อให้เอ็งใช้ได้แต่เฉพาะน้ำมันพราย แต่ไม่สามารถใช้งานวิญญาณผีตายโหงตนนั้นได้ แกเข้าใจใช่มั้ยไอ้เข้ม”
“เข้าใจครับ..อาจารย์”
“อืม..ดีแล้ว”
“อาจารย์ครับ งั้นต่อไปนี้ผมขอปลุกวิญญาณขึ้นมาจัดการกับไอ้เมฆได้มั้ยครับ” ไอ้หาญพูดขึ้นบ้าง
“แกจะพูดถึงไอ้ลูกศิษย์ทรยศคนนี้ขึ้นมาอีกทำไมวะ” อาจารย์ยอดหัวเสีย
“ก็ผมแค้นมันนี่ครับ คราวก่อนมันก็ขโมยน้ำมันพรายไปหมดหม้อเพื่อเอาไปขาย”
“มันเอาไปขายก็จริง แต่เอ็งก็รู้มันปลุกวิญญาณไม่เป็น แล้วอีกหน่อยถ้ามันไม่รู้วิธีเก็บรักษา ผีพรายตนนั้นจะเข้าทำลายครอบครัวของมันเองแหละ เอ็งอยู่เฉย ๆ เถอะวะ”
“หมายความว่าอาจารย์จะไม่ให้ผมจัดการมันเหรอครับ”
“อืม...เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร ไอ้หาญ เอ็งจำคำข้าไว้”
“เอ่อ...อาจารย์ครับ แล้วเราจะเห็นผลของมันตอนไหนครับอาจารย์ หากว่าผมเอาไปใช้กับผู้หญิงคนนั้นแล้ว” ไอ้เข้มถามขึ้นทันทีเมื่อไอ้หาญเงียบไป
“แรก ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็จะเซื่องซึมและก็แสดงอาการหลงใหลเอ็งขึ้นมายังไงล่ะ”
“แล้วถ้ามันมากเกินไป เราจะพอมีวิธีแก้มั้ยครับอาจารย์”
“อุ๊บะ!!!!..เอ็งก็อย่าใช้ป้ายพร่ำเพรื่อสิวะ จะใช้ป้ายหรือใช้ดีดใส่เธอก็ทำเพียงแค่ครั้งเดียวพอ ถ้าเอ็งสมหวังแล้วก็เลิกใช้มันซะ เดี๋ยวพอเธอได้เอ็งเป็นสามี เธอก็จะหายจากอาการที่เป็นอยู่นั้นไปเองแหละ หรือถ้ามันหนักหนาจริง ๆ เอ็งก็ต้องรีบพาผู้หญิงคนนั้นมาให้ข้ารดน้ำมนต์เสียตั้งแต่เนิ่น ๆ” น้ำมันพรายที่นพฤทธิ์ได้ไปนั้น จะเห็นได้ว่าอาจารย์ยอดเรียกวิญญาณผีตายโหง ซึ่งเป็นวิญญาณของผีสาวที่ชื่อนุ่นมาผูกไว้กับน้ำมันพรายแล้ว เพียงแต่ท่านไม่ได้สอนวิธีปลุกวิญญาณเพราะมันอันตรายเกินไป
- ผู้เขียน
