"อื้อ!!"
ทำไมมันปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัวแบบนี้นะ
"อ๊ะ!!เจ็บ"
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเมื่อยล้าและพอขยับตัวฉันก็เจ็บตรงนั้นของฉันทันทีมันเลยทำให้ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนมันย้อนเข้ามาในหัวฉันพอหันไปมองคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่องข้างๆน้ำตาฉันก็ไหลออกมาอีกครั้ง
"ฮึก!!"
ฉันพยายามกลั้นเสียงร้องไห้เอาไว้เพราะกลัวว่าเขาจะได้ยินแล้วตื่นมาหงุดหงิดโวยวายใส่ฉันอีกแต่พอฉันเห็นเวลาที่นาฬิกาบนหัวเตียงของเขาฉันแทบจะหยุดหายใจเพราะตอนนี้มันเก้าโมงแล้ว
และเวลานี้คนในบ้านตื่นกันหมดแล้วปกติฉันตื่นเช้าด้วยแบบนี้ทุกคนต้องผิดสังเกตแน่ๆว่าแล้วฉันก็ค่อยๆลุกออกจากเตียงด้วยเสียงที่เบาที่สุดเพราะกลัวเขาจะตื่นและที่สำคัญฉันเจ็บตรงนั้นมากฉันค่อยๆเดินไปหยิบเสื้อคลุมของเขามาสวมไว้ก่อนเพราะตอนนี้เสื้อผ้าของฉันถูกเขาดึงจนมันฉีกขาดไปหมดแล้ว
แกร็ก!!
ฉันค่อยๆหมุนลูกบิดประตูห้องเขาอย่างเบามือแล้วค่อยๆก้าวขาออกไป
"น้องจิน!!"
"
