"แม่ใหญ่ขาจินไม่แต่งได้ไหมคะแล้วจินก็ไม่เอาสมบัติอะไรด้วยแค่ให้จินย้ายออกไปอยู่ที่อื่นนะคะ"
กึก!!
ขาของผมก้าวเดินออกไปจากห้องทำงานป๊ามาแล้วถึงกลับหยุดโดยอัตโนมัติเมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้ออกมาจากปากยัยกาฝาก ย้ายออกไปอยู่ที่อื่นงั้นเหรอ!! แล้วไม่รู้อะไรดลใจให้ผมหยุดยืนฟังเสียงที่คนในห้องนั้นคุยกันอยู่หลังประตูห้องทำงานที่ผมพึ่งปิดมัน
"ไม่ลูกไม่ แม่ไม่มีทางยอมเด็ดขาดตอนนี้พี่เขากำลังโกรธเลยพูดแบบนี้ออกมา"
"ไม่หรอกค่ะ ทุกคำพูดที่ออกมาจากปากเขามันออกมาจากใจจริงๆของเขา
เขาเกลียดจินเกลียดมากจินรู้ดีจินคงไม่มีความสุขถ้าจินต้องแต่งงานกับคนที่เกลียดจินแบบนี้จินเจ็บค่ะ..เจ็บตรงนี้"
เสียงยัยกาฝากพูดกับแม่ผมด้วยเสียงสั่นเครือปนสะอื้นตลอดเวลาไม่รู้ทำไมพอผมได้ฟังผมถึงรู้สึกหน่วงๆในใจแปลกๆเป็นเหี้ยอะไรวะเสืออย่าหวั่นไหวสิวะ
"จิน..จินรักพี่มันใช่ไหมลูก"
แล้วผมก็นิ่งไปเมื่อได้ยินป๊าถามยัยนั่นแบบ
