"ปล่อยงั้นเหรอ ปล่อยแน่แต่ปล่อยในตัวเธอนะ"
แควก!!
"ไม่นะ!!อย่าา"
เสียงฉันกรีดร้องอย่างหวาดกลัวเมื่อเขากระชากชุดนอนที่เป็นเหมือนเสื้อเซิตของฉันอย่างแรงจะกระดุมมันหลุดกระเด็นตกเต็มพื้นฉันรีบยกมือมากอดอกตัวเองไว้เพื่อไม่ให้เข้าเห็นร่างกายของฉัน
หมับ!!
"คุณเสืออย่าค่ะจินกลัว"
แต่แล้วเขาก็คว้าตัวฉันมากอดรัดไว้แล้วพุ่งใบหน้าของเขาเข้ามาฉกจูบดูดซุกไซร้ที่ซอกคอของฉันอย่างป่าเถื่อน
"อย่า..ปล่อย..อื้อออ"
ฉันพยายามบิดตัวดิ้นไปมาเพื่อให้หลุดจากอ้อมกอดของเขาแต่มันไม่ได้ผลแถมเขายังผละออกจากซอกคอฉันแล้วเปลี่ยนตำแหน่งมาประกบปากจูบฉันทันทีมันเป็นจูบที่ทรมานที่สุดมันไม่หอมหวานนิ่มนวลเลยสักนิดฉันไม่รู้ว่าขณะที่เขาจูบฉัน เขายัดเยียดความป่าเถื่อนนี้ให้ฉันเขารู้สึกยังไง..แต่ฉัน ฉันเจ็บไปหมดแล้วหัวใจของฉันมันบีบรัดแน่นราวกับจะขาดใจมันเจ็บร้าวไปหมด
"อย่ามาสำออย!! อย่ามาร้องไห้ทำเป็นไม่เคยไปได้"
ผลัก!!
