ถึงเธอร้าย ฉันก็จะรัก

ผิดแต่ก็ไม่สำนึก

เปรมมี่ได้รับข้อความจากผู้หวังดีว่าให้รีบตามลงมาที่ภูเก็ตก่อนที่เธอจะเสียเจ้าบ่าวไป เธอจึงรีบลงมาเพื่อมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นและเธอก็ได้รู้ว่ามาริสายังไม่ได้กลับไปเมืองนอกอย่างที่เธอเข้าใจแต่แรก

"นี่พี่ยังไม่กลับไปทำงานที่เมืองนอกเพราะพี่ตั้งใจจะแย่งพี่พีทไปจากเปรมมี่จริงๆใช่ไหม...”

เปรมมี่เดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่ได้ยินมาริสาและวันวารีคุยกัน จนพวกเขาเดินออกไปแล้ว

“พี่อย่าหวังเลยว่พี่จะได้พี่พีทไป เปรมมี่จะทำทุกอย่างให้พี่พีทแต่งงานกับเปรมมี่ให้ได้.."

เปรมมี่พูดด้วยความโกรธเกลียดที่อยู่ในใจที่มีต่อมาริสาพี่สาวต่างแม่ของเธอ

“พี่พีท...”

พีรวัฒน์หยุดชะงักทันทีที่ได้ยินเสียงของใครบางคน

“เปรมมี่...”

เขาหันมาเห็นเธอก็ตกใจมากเพราะไม่คิดว่าเธอจะมาที่นี่

“เปรมมี่มาได้ยังไง..?"

“เปรมมี่จะมาได้ยังไงไม่สำคัญเท่าที่เปรมมี่ได้รู้ว่า งานที่พี่หนีเปรมมี่มาทำไกลถึงที่นี่..มีพี่สาอยู่ด้วยหรอกค่ะ."

เขาอึ้งไปทันทีที่เธอรู้ว่ามาริสาอยู่ที่นี่ด้วย

“พี่สาไม่ได้ไปทำงานที่เมืองนอกอย่างที่เปรมมี่เข้าใจ พวกพี่หนีกันมาทำงานที่นี่โดยที่ไม่ยอมบอกเปรมมี่สักคำ.”

“รอพี่เลิกกงานก่อนดีกว่านะเดี๋ยวเราค่อยคุยกัน.."

เขาพูดกับเธออล้วก็รีบหันหลังจะเดินไป

“หยุดดนะคะ ถ้าเรายังคุยกันไม่รู้เรื่องพี่ก็เดินหนีเปรมมี่ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น.."

เปรมมี่โมโหมากรีบวิ่งไปดักหน้าของพีรวัฒน์ไว้ก่อนที่เขาจะเดินไป

“พี่จะรีบไปทำงาน ถอยไป”

“อย่าหวังเลยว่าพี่จะทิ้งเปรมมี่ไปง่ายๆ เปรมมี่ไม่มีวันยอมหรอกนะคะ วันแต่งงานของเราจะต้องถูกจัดขึ้น พี่จะต้องได้แต่งงานกับเปรมมี่เท่านั้น...”

เปรมมี่พูดจบก็เดินสะบัดหน้าหนีเขาไป ปล่อยให้เขายืนกำมือแน่นด้วยความไม่พอใจที่ต้องโดนบังคับแบบนี้

เปรมมี่เดินแยกออกมาเขาด้วยความรู้สึกโมโหสุดขีดเธอคิดว่าเป็นเพราะมาริสายังอยู่ที่นี่พีรวัฒน์ถึงได้มาขอเลื่อนงานแต่งกับเธอ

“ในเมื่อเปรมมี่จัดการพี่ไม่ได้ เปรมมี่ก็จะไปจัดการคนที่พี่รักให้ออกไปจากชีวิตพี่เอง….”

....

มาริสาเลิกงานแล้วก็นัดกับวันวารีว่าจะไปทานข้าวริมหาดด้วยกัน เธอเดินผ่านมาก็ได้ยินเสียงใครคนหนึ่งซึ่งฟังดูคุ้นมากจึงหันไปเห็น

"เปรมมี่หรอ..?"

เปรมมี่ที่กำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ไม่ห่างจากเธอนัก มาริสาจึงต้องรีบซ่อนตัวก่อนที่น้องสาวเธอจะเห็น

“เปรมมี่อยู่ภูเก็ตค่ะแม่..."

มาริสายืนแอบฟังนิ่งๆ

“เปรมมี่ไม่ยอมให้พี่พีทล้มงานแต่งนี้ได้ง่ายๆ เปรมมี่รักพี่พีทค่ะแม่ ถ้าเปรมมี่จะต้องเสียพี่พีทไปเปรมมี่จะเอาเด็กในท้องออก..."

มานิสาตกใจมากที่ได้ยินว่าเปรมมี่กำลังท้อง

"ก็ในเมื่อเขาไม่ต้องการเปรมมี่ เปรมมี่ก็จะเอาเด็กออกให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย...”

มาริสาอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน

เปรมมี่พูดจบก็วางสายทันทีแล้วเธอก็เดินออกไปจากตรงนั้น ปล่อยให้คนที่ยืนแอบฟังอยู่น้ำตานองหน้าที่ได้รู้ความจริงว่าที่พีรวัฒน์ยอมแต่งงานกับเปรมมี่ก็เป็นเพราะว่าเธอท้องลูกของเขานี่เอง

มาริสาเดินร้องไห้ตรงมาที่ชายหาดก็มาเจอกับนนทชัยที่เดินสวนมาพอดี

"สาเกิดอะไรขึ้น ใครทำอะไร..?"

"พี่นนท์คะ..ฮือๆๆๆ.."

เขาพาเธอมาสงบสติอารมณ์ตัวเองก่อนที่นั่งริมสระว่ายน้ำ และก็ปล่อยให้เธอร้องไห้อยู่แบบนั้น

นนทชัยยังนั่งนิ่งไม่พูดอะไรเพราะรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ คงเป็นเพราะเปรมมี่มาที่นี่และคงทำอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอเสียใจมากแบบนี้

มาริสาที่กำลังนั่งคิดทบทวนถึงเรื่องของเธอกับพีรวัฒน์อยู่มันทำให้เธอคิดได้ว่า เธอกับเขาควรจบกันเพียงเท่านี้ และนี่คงเป็นทางออกที่ดีที่สุด

"พี่นนท์คะ.."

มาริสาหันไปเห็นพีรวัฒน์กำลังเดินตรงมาที่เธอพอดี

“พี่นนท์จูบสาทีได้มั้ยคะ..?"

มาริสาขอร้องให้เขาจูบเธอแต่เขายังตกใจกับคำพูดของเธออยู่ เธอไม่รอช้ารีบรั้งใบหน้าของนนทชัยเข้ามาจูบทันที

"สา..พี่นนท์.."

และภาพที่พีรวัฒน์เห็นตอนนี้คือมาริสากับนนทชัยกำลังจูบกันอยู่ที่ริมสระน้ำ

“สา...ทำบ้าอะไรเนี้ยะ..?"

พีรวัฒน์โมโหมากวิ่งเข้ามากระชากตัวของนนทชัยให้ลุกขึ้นแล้วชกเขาไปด้วยความโกรธจัด

พลั๊ว >>>> พลั๊ว >>>>

“หยุดนะ ไอ้พีท ฉันบอกให้หยุด...”

พีรวัฒน์น์วิ่งเข้าไปชกหน้านนทชัยโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว

“หยุด ถ้าแกไม่หยุเ ฉันจะเรียกตำรวจให้มาจับแก....”

“เออ จับเลย ฉันจะได้บอกตำรวจเลยว่าฉันกำลังต่อยกับชู้ที่มันกำลังจูบกับเมียฉันอยู่....”

เพี๊ยะ>>>>

พีรวัฒน์หน้าหันไปตามแรงตบของมาริสาทันที

โดยที่นนทชัยยืนอึ้งและเปรมมี่ที่เดินเข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี เธอยืนแอบดูพวกเขาด้วยความสะใจ

“ออกไป...”

พีรวัฒน์มองหน้ามาริสาเห็นแววตาที่เริ่มแดงของเธอ เหมือนจะมีน้ำตาเอ่อออกมา

“สา คือพีท...”

“ออกไปจากชีวิตฉันได้แล้ว และต่อไปนี้แกก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกได้ยินไหม.."

“ทำไมแกกลับมาเป็นแบบนี้อีกแล้ววะ เราคุยกันแล้วไม่ใช่หรอว่าแกจะรอฉัน.."

“ฉันไม่รออะไรทั้งนั้น ฉันจะหยุดทุกอย่างตรงนี้ ฉันจะเดินหน้าต่อไปเพื่อตัวฉันเอง และทางที่ฉันเลือกเดินก็จะไม่มีแกในนั้น....”

“หมายความว่ายังไง...?"

พีรวัฒน์มองหน้ามาริสาที่ตาเริ่มแดง

“ฉันกำลังจะแต่งงานกับพี่นนท์.."

.....