วังวน

บทที่3กลับบ้านผิดเวลา

แกร้ก

เสียงเปิดประตูดังขึ้นในยามรุ่งเช้าปลุกให้ร่างสวยลืมตาขึ้น วันวานหันไปมองร่างสูงใหญ่ของสามีที่มีสีหน้าอิดโรยราวกับคนไม่ได้พักผ่อนเดินเข้ามาในห้องนอน เกิดคำถามในหัวสมองของเธอมากมายว่าเขาหายไปไหนมา

"เขียนคะ"น้ำเสียงแผ่วเบาเอ่ยเรียกสามี เขียนฟ้าเดินตรงมาหาภรรยาวงแขนทั้งสองข้างโอบกอดร่างเล็กในชุดนอนตัวสวย

"ขอโทษนะครับที่เมื่อคืนเขียนไม่ได้กลับบ้าน"

"คุณหายไปไหนมา"

"เมื่อคืนเขียนประชุมดึกครับ แล้วก็อยู่เคลียร์งานที่บริษัทต่อด้วย"

"..."

"เมื่อคืนฝนตกหนักเขียนไม่กล้าขับรถกลับจะโทรบอกแบตโทรศัพท์ก็มาดันหมด วันไม่โกรธเขียนนะ"วันวานถอนหายใจออกมาเธอเชื่อใจคนรัก หน้าที่การงานของเขียนฟ้าในตอนนี้กำลังไปได้สวย เขาเป็นถึงเจ้าของบริษัทผู้รับเหมาก่อสร้าง งานในส่วนของเขาย่อมหนักกว่าเธอร้อยเท่าไหนจะต้องทำงานตรวจเอกสารและไหนจะต้องลงพื้นที่ไปตรวจงาน

"วันไม่โกรธคุณหรอกค่ะ เขียนนอนพักเถอะทำงานมาเหนื่อย ๆ เดี๋ยววันก็จะไปอาบน้ำแล้ว"ความอัดอั้นในตอนแรกหายไปในพริบตาเมื่อรู้ว่าคนรักอยู่ทำงานหนักที่บริษัท วันวานส่งยิ้มอ่อนโยนให้เธอพยักหน้าเข้าใจทุกอย่างส่วนเรื่องแต่งงานที่จะคุยกับคนรักคงต้องเก็บพับเอาไว้ก่อน

"วันจะไปทำงานแล้วเหรอครับ ยังเช้าอยู่เลยนะ"หันไปมองนาฬิกาบนฝาผนังเขียนฟ้าถึงกับต้องเอ่ยปากถามคนรัก พึ่งจะหกโมงกว่าเธอจะรีบไปทำงานทำไมกัน

"แล้วเขียนจะให้วันทำอะไรเหรอคะ"วันวานเอียงคอถามดวงตากลมโตมองหน้าคนรัก แต่แล้วร่างเล็กในอ้อมกอดชายหนุ่มเป็นอันต้องชะงักเมื่อฝ่ามือใหญ่ของชายคนรักกำลังลูบไล้ไปตามร่างกาย ฝ่ามือใหญ่สอดลึกเข้าไปภายใต้ชุดนอนตัวสวยบีบเคล้นคลึงเต้าอวบอิ่มตามห้วงอารมณ์ปรารถนา

"อื้อ เขียน"

"เขียนขอนะครับวัน"เขียนฟ้าแสดงบทบาทผู้ชายเอาแต่ใจเขาไม่ปล่อยให้วันวานได้เอ่ยตอบ ร่างสูงใหญ่ดันร่างเล็กของคนรักให้ล้มตัวนอนโดยมีร่างสูงใหญ่ของเขาคร่อมทับไว้ อุ้งปากร้อนครอบครองยอดถันสีแดงฉ่ำปลายลิ้นสากตวัดดูดเลียเต้าอวบทั้งข้างจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย

ด้วยอารมณ์ที่พุ่งสูงของเขียนฟ้าเขารีบถลกกระโปรงชุดนอนตัวสวยขึ้นไปกองอยู่บนเอวคอดก่อนจะหันมาจัดการกับกางเกงทำงานของตัวเอง อาวุธร้ายตามขนาดของชายไทยดีดออกมาทักทายก่อนที่มันจะสอดลึกเข้าไปในโพรงคับแคบภายใน

ปึก

"อื้อ เขียน"แรงกระแทกเรียกเสียงครางของวันวานได้ ร่างกายของเธอโยกสะบัดเมื่อเขียนฟ้าเริ่มขยับสอดอาวุธร้ายลึกเข้าไปในโพรงคับแคบ

ปึก ปึก ปึก

"ซี้ด เขียน อ๊าส์ วันเสียว"

"อ๊าส์ เขียนก็เสียวเหมือนกัน"น้ำเสียงแหบพร่าถูกเปล่งออกมา ฝ่ามือใหญ่เคล้นคลึงเต้าอวบทั้งสองข้างเอวสอบเร่งขยับเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ของทั้งคู่ช่วยขับน้ำหวานให้ไหลออกมาจากร่องคับแน่น

"ฮึก อ๊าส์วัน"น้ำเสียงแหบพร่าเรียกขานชื่อคนรัก ยิ่งสอดแก่นกายลึกไปมากเท่าไหร่ยิ่งพาให้ทั้งคู่พบกับความเสียวซ่าน ร่างกายแกร่งสั่นสะท้านเล็บเรียวแหลมของวันวานจิกลงบนผ้าปูที่นอนจนยับ เธอหลับตาแน่นรองรับอารมณ์ร้อนระอุของคนรักด้วยความเต็มใจ นานเท่าไหร่แล้วนะที่เขียนฟ้าไม่ได้แตะต้องตัวเธอ หรือว่าตอนที่ทั้งคู่กำลังยุ่งอยู่กับหน้าที่การงานกัน

"เปลี่ยนท่านะครับ"

"ฮึก เขียนท่านี้มัน จุก"เขียนฟ้าจับร่างเล็กของวันวานให้อยู่ในท่าคลานเข่า เขาสอดแก่นกายเข้าใส่โพรงคับแคบจากทางด้านหลัง แก่นกายขนาดของชายไทยทำให้วันวานรู้สึกจุกอยู่ไม่น้อยและไม่ต่างจากครั้งแรกระหว่างเขาและเธอ

"ซี้ด วัน เขียนเสียวจะตายอยู่แล้ว"

"อื้อ เหมือนกัน"ท่านี้ช่วยเปิดทางให้แก่นกายได้สอดลึกเข้าไปจนสุดความยาวได้ วันวานเสียวจนน้ำตาไหลฝ่ามือใหญ่ฟาดลงบนสะโพกขาวจนเกิดเป็นรอย

เพียะ

ความเสียวซ่านช่วยขับน้ำหวานให้ไหลออกมาเป็นทางยาว ลมหายใจของทั้งคู่หอบถี่ตามจังหวะอารมณ์ที่รุนแรงมากขึ้น แรงตอกอันที่เป็นจังหวะหนักหน่วงทำเอาหญิงสาวแทบจะหมดแรงล้มลงนอนราบบนที่นอน

"เขียน ฮึก วันจะเสร็จ"

"พร้อมกันนะ"เขียนฟ้าพยักหน้าเปล่งเสียงแหบพร่าบอกแฟนสาว เขาเร่งจังหวะจนร่างของวันวานสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกเสียงตอกอัดดังลั่นภายในห้องนอนของทั้งคู่

"เขียน อ๊าส์ เขียนฟ้า"

"จ๋า ซี้ด วันวาน ที่รักของเขียนฟ้า"ทั้งคู่เปล่งเสียงครางออกมาสอดประสานกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังลั่น สองฝ่ามือใหญ่จับเอวคอดเล็กเอาไว้พร้อมขยับเอวสอบถี่ยิบเร่งจังหวะให้เร็วมากยิ่งขึ้น

ช่องทางรักอันคับแคบตอดอาวุธร้ายถี่ยิบจนทั้งคู่ไม่อาจต้านทานความเสียวต่อไปได้ ก่อนน้ำเชื้อเพาะพันธุ์สีขาวขุ่นมากมายจะพุ่งเข้าไปยังภายในช่องทางรักอันแสนอบอุ่นของเธอพร้อมกับความสุขที่เธอได้เดินทางไปแตะสวรรค์พร้อม ๆ กันกับคนรัก

พรึ่บ

เขียนฟ้าโน้มตัวนอนทับร่างเล็กของคนรักโดยไม่คิดจะถอดถอนจุดเชื่อมต่อของเขาออกจากช่องทางรักของเธอจนวันวานต้องโวยวายเพราะเธอรู้ดีว่าเขายังต้องการอะไร

"เขียนฟ้า"

"วันอย่าขยับสิ เดี๋ยวมันตื่นอีกนะ"

"พอเลย ลุกขึ้นไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย วันก็จะไปอาบน้ำแล้วเหมือนกัน"วันวานโวยวายแต่มีหรือเขียนฟ้าจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ เขาจับร่างเล็กให้พลิกตัวหันกลับมาเผชิญหน้า วันวานหลับตาร้องซี้ดออกมาเมื่อจุดเชื่อมต่อของเขาและเธอสัมผัสเสียดสีกัน

"เขียน วันนี้ฟ้าต้องไปทำงานนะ"

"อีกรอบเดียว เดี๋ยวเขียนไปส่งวันทำงานเอง"ว่าแล้วเขียนฟ้าก็อุ้มร่างของวันวานเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ จากเสียงร้องห้ามในตอนแรกเปลี่ยนแปลงเป็นเสียงร้องครวญครางของทั้งคู่ในเวลาต่อมา