เย็นวันนี้ทุกคนกินข้าวเย็นด้วยกันอย่างเช่นเมินบรรยากาศครอบครัวเต็มไปด้วยความอบอุ่น “เซียวเซียว ท่านกินเยอะๆ” อี้หลันคีบเนื้อปลานึ่งซีอิ๊วใส่เข้าไปในชามข้าวของเขา "ได้..." วันนี้ม่อเซียวเจริญอาหารมากกว่า เพราะมีอี้หลันคอยคีบให้ และเขาก็ไม่กล้าปฏิเสธ ตอนที่เดินออกมาจากจวนแม่ทัพ ท้องของเขาจึงค่อนข้างหนักอึ้ง เกือบจะก้าวเท้าขึ้นรถม้าไม่ได้ “วันพรุ่งนี้ข้าจะมาหาเจ้าอีกครั้ง” “ได้สิ” อี้หลันตอบรับด้วยรอยยิ้ม "เจ้ารีบเข้าไปในจวน อากาศเย็นเดี๋ยวจะไม่สบายเอาได้" เมื่อเห็นว้าอี้หลันยังยืนอยู่ที่หน้าประตู ม่อเซียวก็รีบบอกให้อีกฝ่ายกลับเข้าไปในบ้าน อี้หลันพยักหน้าก่อนจะเดินกลับเข้าจวนอย่างว่าง่าย หลังจากออกไปส่งม่อเซียวกลับจวน อี้นางเร่งฝีเท้ากลับเข้าเรือนพักของตัวเอง วันนี้เหนื่อยมาทั้งวัน นางอยากจะแช่น้ำอุ่นผ่อนคลายร่างกาย หลังจากเรียกสาวใช้มาเติมน้ำอุ่นใส่ในถังไม้ หญิงสาวก็ปลดเสื้อผ้าออกเ