หลังจากท้องอิ่มแล้วเราก็ไปคอนโดเพื่อพักผ่อน แอลยกของมาเก็บให้แล้วมีคนโทรตามก็เลยต้องรีบออกไปเพราะมีธุระด่วน ตอนนี้เธอเลยอยู่กับพี่ไทก้าแค่สองคน
ไทก้ากรอกตามองตามไอ้เวรที่รีบออกไปด้วยความรำคาญมาก ตอนแรกเขาอยากจะประสาทกับไอ้แอลให้มันคุมตัวเองไม่อยู่แต่แม่งมีธุระก่อน วันนี้มันแม่งยั่วโมโหเขาได้ตลอดเวลา มันรู้ดีว่าเขาหวงเมียมากก็ยิ่งยั่วให้ทนไม่ไหว เดี๋ยวกอด เดี๋ยวหอม เดี๋ยวซบไม่หยุด แล้วแม่ตัวดีก็ตามใจด้วยนะ
เมื่อไรไอ้เวรแอลมันจะมีเมียสักทีว่ะ
อยากรู้ว่ามันจะติดเมียเหมือนติดน้องสาวไหม!
“แอมย้ายกลับไปอยู่กับพี่นะ” ตั้งแต่คืนดีกันแอมไม่ยอมไปอยู่ด้วยเลย มีแค่ไปค้างด้วยเป็นบางคืนแค่นั้นเอง แล้วเขาก็เสพติดเธอเลยไม่อยากจะห่างสักนาที
“อยู่ที่นี่ก็ดีแล้วค่ะ”
“ทำไมล่ะแอม! ยังกลัวพี่อยู่เหรอ หรือเป็นเพราะเรื่องนั้น แต่พี่บอกแล้วไงรอได้!” คืนนั้นแอมเกือบจะเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์แล้ว แต่ไอ้เหี้ยลีโอโทรมาขัดจังหวะ! คิดแล้วก็โมโหว่ะ!
“ก็...แอมง่วงแล้วขอตัวนะ” เธอง่วงจริงแหละ แล้วก็ไม่อยากตอบเรื่องนั้นกับพี่ไทก้าด้วย คืออารมณ์ผู้ชายไม่ค่อยไว้ใจเท่าไร แล้วเขายังเข้าขั้นช่ำชองด้วยยิ่งน่าหวั่นใจ เธอไม่ได้กลัวเรื่องนั้นหรอก แค่รู้สึกว่ายังไม่พร้อมจะเลื่อนสถานะเท่านั้นเอง
ผ่านไปไม่ถึงห้านาทีที่นอนก็ยุบลงตามน้ำหนักที่มากกว่าของเขา นอกจากมานอนด้วยแล้วยังกอดยังหอมอีกด้วย
“พี่รักแอมนะ เรื่องเซ็กซ์พี่รอได้ขอแค่เรายังรักกันก็พอ” เขากระซิบที่ข้างหูแอมเบาๆให้เจ้าตัวได้มั่นใจ ก็รู้แหละว่ากลัว! แล้วเธอก็บอบบางมากเขาเลยทะนุถนอมอยู่นี่ไง ถ้าเป็นเรื่องนั้นต่อให้อ่อนโยนขนาดไหนก็ต้องเจ็บอยู่ดี เพียงแต่ว่าเขาจะทำให้เธอมีความสุข และเธอไม่จำเป็นต้องป้องกันตัวเองเลยเพราะว่าเขาจะป้องกันให้เธอเบาใจว่าจะไม่มีพลาดท้องแน่นอน
“ถ้าพี่หวังเรื่องเซ็กซ์จริงๆ พี่คงจัดการแอมไปนานแล้ว”
“แล้วถ้าพี่ต้องรอไปแบบไม่มีกำหนดล่ะคะ”
“ก็ได้ แต่ถ้าแต่งงานกันแล้วแอมต้อมยอมนะ!” อีกแค่ปีกว่าแอมก็เรียนจบแล้ว พอถึงตอนนั้นเขาจะขอเธอแต่งงาน
“แต่งงาน!”
“ใช่ครับ พี่จริงจังนะคนสวย แล้วพี่ก็แก่แล้วด้วยช้าไม่ได้หรอก” เขาอายุห่างจากแอมตั้งเจ็ดปีเชียวนะ แล้วถ้าถึงตอนนั้นไม่รีบแต่งเดี๋ยวมีคนอื่นมาแย่งอีก ถึงยังไงเขาก็พร้อมทุกอย่างแล้วทั้งฐานะเงินทองและความรู้
“แล้วแอมจะรอดูค่ะ”
ผ่านไปประมาณห้านาทีแอมหลับแล้ว เหลือแค่เขานี้แหละที่ยังไม่หลับและไม่ง่วงเลย เขาก็ไม่อิฐหินนะที่จะไม่มีอารมณ์ทางเพศแต่ต้องระงับเอาไว้ เรื่องเซ็กซ์ก็ยังหวังว่าแอมจะเปิดใจมากขึ้น ตอนนี้ขอให้แอมไว้ใจเต็มร้อยเหมือนเดินก่อน
“นางฟ้าใจร้าย!” คำนี้เหมาะสมกับแอมที่สุดแล้ว
เขานอนกับเธอแบบนี้บ่อยมากแม้ว่าเราสองคนจะต่างกันก็ตาม คนที่หลับเก่งจนน่าอิจฉาและน่าเป็นห่วงในเวลาเดียวกันอย่างเธอ ส่วนเขาจะหลับก็ต้องใช้เวลาสักพักซึ่งส่วนใหญ่จะหลับลึกในระยะเวลาสั้นๆเท่านั้นเอง แต่พอได้นอนกอดเธอแบบนี้ทำให้รู้สึกว่าการนอนบนเตียงมันดีมากเสมอ
ได้ซุกไซ้คลอเคลียแบบนี้ทำให้มีความสุขมาก
อยากอยู่ด้วยตลอดเวลาเลย
เวลาผ่านล่วงเลยไปอย่างช้าๆทุกอย่างดำเนินไปในทางที่ดี แอมอยู่ที่คอนโดไม่ได้ย้ายไปไหน แต่ไปมาระหว่างคอนโดพี่ชาย คอนโดตัวเอง และเพนท์เฮ้าส์พี่ไทก้า จนกระทั่งวันนี้ที่แอลบอกว่าพ่อจะมาหาแล้วจะอยู่แค่สองวัน เธอตื่นเต้นมาก! มันก็นานแล้วนะที่พ่อไม่ได้แวะมาหาส่วนมากจะแค่โทรหาบ่อยๆแค่นั้นเอง
“ลูกเรียนปีสามใกล้จบแล้วนะ”
“ค่ะ แต่ความจริงให้แอมไปหาพ่อที่อิตาลี่ก็ได้นะคะแล้วอยู่สักเดือนแบบนี้ให้หายคิดถึง!”
“เดี๋ยวพ่อแวะมาหาที่นี่จะดีกว่านะ ที่นั้นไม่ปลอดภัยสำหรับลูกหรอก”
“บ้าน่า! ที่นั่นไม่ได้มีผู้ก่อการร้ายสักหน่อย”
“พ่อว่าอยู่ที่นี่ดีแล้ว”
“พี่ว่าแอมเชื่อพ่อดีที่สุดแล้วนะ” แอลช่วยพ่ออีกแรงและเข้าใจเหตุผลทุกอย่าง เขาเองก็อยากให้น้องสาวกลับบ้านบ้างแต่ความลับบางอย่างแอมก็ไม่ควรจะรับรู้ ดังนั้นการอยู่ที่นี่จะปลอดภัยมากกว่าที่บ้าน แต่สักวันแอมจะได้กลับบ้านแน่นอน
บางเรื่องที่พยายามฝั่งกลบมันไม่ได้หายไป
เป็นห่วงน้องมากจริงๆ
พ่อมาคอนโดเธอตั้งแต่เช้าแล้วจนตอนนี้ก็เที่ยงซึ่งพ่อมีนัดต่ออีก แล้วตอนเย็นจะแวะมากินข้างเย็นด้วยก่อนจะไปพักโรงแรมที่แอลจองไว้ให้ แต่แบบว่าห้องเธอก็ว่างนะ ห้องแอลก็ว่างเหมือนกัน แต่พ่อกลับไปพักที่โรงแรมแทน ไหนจะลูกน้องหน้าโหดอีกสามคนของพ่ออีก ไม่รู้ว่าพามาด้วยทำไมเยอะแยะ
เธอจัดการห้องทำความสะอาดใหม่ แล้วก็สั่งอาหารจากโรงแรมห้าดาวมาเพื่อพ่อโดยเฉพาะเลย ก็นานๆทีพ่อจะแวะมาหา แล้วอีกอย่างกลัวพ่อจะกินอาหารที่นี่ไม่ได้เลยต้องเลือก
ก๊อกๆๆ
“พี่ไทก้า!” เธอก็นึกว่าพ่อมาซะอีกเพราะใกล้ถึงเวลาแล้ว
“ก็พี่ไง! ทำไมทำหน้าแบบนี้ล่ะ!?”
“เปล่าค่ะ แล้วพี่ไทก้ามีอะไรรึเปล่าคะพอดีว่าพ่อแอมจะมาหาแล้ว” เธอยังไม่พร้อมที่จะแนะนำพี่ไทก้าให้พ่อรู้จักตอนนี้หรอก เอาไว้รอให้เรียนจบก่อนค่อยพาไปแนะนำก็ได้
“อ๋อ งั้นพี่ไปก็ได้เดี๋ยวดึกๆพี่แวะมาหานะ” เขาพร้อมทุกอย่างเพื่อเธอ แต่ว่าตอนนี้แอมไม่พร้อมก็ไม่เป็นอะไร ถึงยังไงเรื่องเขากับเธอก็น่าจะลอยไปเข้าหูบ้าง ยังไงเรามันก็คนในวงการเดียวกัน แต่ก่อนกลับขอหอมแก้มเมียหนักๆสักทีเถอะ
ฟอด…
“พอแล้วค่ะ” พี่ไทก้าหอมแก้มก่อนจะไปจนแก้มแทบช้ำเลย แล้วดูเหมือนว่าจะเข้าใจทุกอย่าโดยที่ไม่ต้องอธิบาย หรือไม่พี่ไทก้าก็ยังไม่พร้อมเหมือนกับเธอ
แต่ยังไม่ทันจะเดินออกจากห้องเลย ประตูห้องก็เปิดเข้ามานำโดยพี่ชายสุดที่รักก่อนแล้วก็พ่อ นี่ยังไม่รวมกับลูกน้องด้วยนะ สรุปแล้วเกือบเต็มห้องเธอเลย! แล้วพ่อมองเธอคล้ายว่าจะถามแต่ว่าแอลตอบแทนเธอเอง
“พ่อครับนี่ไทก้าแฟนของแอม พ่อน่าจะรู้จัก”
“พึ่งรู้ว่าเธอเป็นแฟนลูกสาวฉัน”
“ครับ เราพึ่งคบกันน่ะครับผมเลยไม่อยากให้ใครรู้เท่าไร“
พี่ไทก้าพูดอะไรของเขาไม่เข้าใจเลย เราคบกันมาตั้งปีหนึ่งแล้วนะ เรื่องนี้คนอื่นก็รู้ทั่วนะทั้งเพื่อนเธอและเพื่อนเขา นี่ยังไม่รวมรุ่นพี่ รุ่นน้องและคนในคณะด้วย
“กินข้าวด้วยกันสิ”
“ขอบคุณครับ”
อาหารส่วนใหญ่เป็นอาหารอิตาเลี่ยนที่เธอสั่งมาจากโรงแรม จัดวางอยู่บนโต๊ะอย่างสวยงามแต่ว่าบรรยากาศมันแปลกๆนะ เธอรู้สึกอึดอัดพิกล! พ่อพูดคุยกับพี่ไทก้าคล้ายว่ารู้จักกันแต่ก็เหมือนไม่รู้จักกันเลยนั่นทำให้เธอสับสนมาก
ความอึดอัดแบบนี้ทำให้รู้สึกกินอะไรไม่ลง
อยู่ๆก็รู้สึกเครียดแบบไร้สาเหตุ
เขานั่งกินอาหารเย็นกับว่าที่พ่อตา แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยไว้ใจเขาเท่าไรแต่ก็แน่ล่ะในวงการสีดำแบบนี้ไว้ใจใครไม่ได้หรอก แต่เขาก็จริงจังกับแอมมากเรื่องนี้ไอ้แอลมันก็รู้ดีถึงได้กวนประสาทบ่อยๆ แล้วใครจะว่าไงก็ช่างแค่แอมยังรักเขาก็พอแล้ว
“ลุงว่าหนึ่งปีก็ไม่น้อยนะ”
“ไม่น้อยครับ ส่วนใหญ่ก็มีแต่เพื่อนผมกับเพื่อนแอมที่รู้”
“รู้น้อยดีกว่ารู้เยอะนะว่าไหม?”
“พ่อกับพี่ไทก้าคุยเรื่องอะไรกันแน่ค่ะ?”
“เรื่องลูกไงคะน้องแอม”
อื้อหื้อ! ว่าไอ้แอลรักแอมมากแล้วนะ พอมาเจอพ่อแอมเท่านั้นแหละไอ้แอลกลายเป็นขี้ฝุ่นไปเลย นี่ตามใจมาก ขนาดนี้พูดกับลูกสาวยังโคตรเพราะและใช้ช่องเสียงที่เท่าไรก็ไม่รู้
ไม่แปลกเลยที่แอมจะเอาแต่ใจหนักมากขนาดนี้
พี่ชายกับพ่อสปอยเก่งเหลือเกิน!
“พ่อเพิ่มเงินเดือนให้นะน้องแอม เดี๋ยวเรื่องนี้แอลจัดการ”
“จริงเหรอคะ! พ่อน่ารักที่สุดในโลกเลยเลย”
“แต่มีข้อแม้นะ จนกว่าจะเรียนจบห้ามไปหาพ่อเด็ดขาด”
“อ้าว! อย่างนี้กว่าจะได้เจอกันอีกก็นานเลยสิคะ”
“เอาอย่างนี้นะคะ พ่อจะมาหาบ่อยๆตกลงนะน้องแอม”
“แอมเชื่อพ่อนะ เดี๋ยวพี่พาไปหาเองถ้ามีเวลา”
ดูเหมือนทุกคนจะรู้สถานการณ์ดีว่าเป็นยังไงและมีความเสี่ยงอะไรบ้างที่จะเกิดขึ้น พวกเรารู้ว่ามีอะไรซ่อนหลังม่านไว้บ้างแต่แอมไม่เคยรู้เรื่องเลยสักนิด เธอทำหน้าหง่อยและแววตาเต็มไปด้วยความสงสัยมากเท่านั้นเอง นาทีนี้ไอ้แอลมันทำให้แอมยิ้มได้และยอมทำตามเหมือนที่ผ่านมา
ถ้าวันหนึ่งที่แอมทนความอยากรู้ไม่ไหวจะเกิดอะไรขึ้น
“ก็ได้ค่ะ”
“พ่อมีอะไรจะให้ด้วยนะคะ เดี๋ยวของแอลจะพาไปดู แล้วมาบอกพ่อด้วยนะว่าชอบไหม?”
ไม่นานพวกเราก็กินอาหารเย็นอิ่ม ลูกน้องของว่าที่พ่อตาเดินมากระซิบอะไรบางอย่างก่อนจะพาเมียเขาลงไปข้างล่าง
อยากรู้ว่าจะให้อะไรอีก
แค่นี้ยังตามใจไม่มากพอเหรอ
“ไทก้าจริงจังกับน้องแอมรึเปล่า?”
“จริงจังมากครับ ไม่ต้องห่วงว่าจะมีผลประโยชน์มาเกี่ยวข้องเลย ผมไม่เคยคิดถึงข้อนั้นเลยสักนิด”
“ก็ดี ช่วงนี้ศัตรูลุงมันเยอะมาก ของเราเองก็คงเหมือนกัน”
“ครับ” ใช่แล้ว ช่วงนี้มีพวกเกิดใหม่เยอะแล้วคิดจะโค่นล้มเขาให้ได้ แล้วยังหาทางโค่นคนที่มีอำนาจด้านมืดคนอื่นด้วย
“ผมจะไม่ให้แอมเป็นอะไรอีกแน่นอน” ไม่ยอมเด็ดขาด! แอมเหมือนออกซิเจนเลยนะเว้ยขาดไปเมื่อไรเขาตายแน่!
“เออ กูลืมบอกเรื่องอีเอลล่ามันมีคนส่งมาเพื่อฆ่าแอมโดยเฉพาะ รู้สึกว่าจะเป็นแก็งเดวิลที่มีปัญหากับมึงอยู่ตอนนี้” แอลบอกข้อมูลที่สืบมาได้เพิ่มเพื่อให้ไทก้ามันไปจัดการปัญหาก่อนจะเกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยเดิมอีกครั้ง
“น้องแอมอาจจะเอาแต่ใจตัวเองมากไปหน่อยนะ ทนหน่อยแล้วกัน”
“อันนี้ผมรู้ดีครับ” มีเตือนลูกเขยอย่างเขาด้วยว่ะ แต่เขารับมือเรื่องนี้ได้อยู่แล้วเพราะเขาพร้อมทุกอย่าง
จริงๆแล้วพ่อของแอมเป็นคนอารมณ์ดีมากนะ แล้วก็ไม่ได้ว่าเรื่องเขาคบกับแอมทั้งที่สถานะน่าเป็นห่วง แล้วก็ไม่ได้โกรธอะไรเรื่องที่เขาให้คนแอบตามสืบครอบครัวแอม ถ้ามีพ่อตาดีแบบนี้ก็โคตรโชคดี แต่ดูแล้วถ้าเขาทำแอมเสียใจคงสั่งเก็บ หรือไม่ก็สั่งสอนกันชัวร์ เล่นรักลูกและตามใจเกินไปขนาดนั้น
แต่มันจะไม่มีวันนั้นหรอกเพราะเขาไม่เลิกกับแอมง่ายๆ แน่ รู้ไหมว่ากว่าจะจีบได้ต้องพยายามมากขนาดไหน แล้วกว่าจะรักกันขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เราสองคนผ่านหลายเรื่องมาด้วยกันถึงจะไม่ได้ร้ายแรงเท่าครั้งเอลล่าที่เล่นเอาหัวใจแทบวาย แต่หลายครั้งก็เล่นเอาประสาทกินเพราะมันเกิดขึ้นจากคนใกล้ตัว แล้วถึงจะเจอทั้งปัญหาภายนอกที่ควบคุมไม่ได้อย่างพวกมือที่สาม พวกอยากแอบแซ่บ และพวกที่อยากให้เลิกกัน แต่ว่าเราสองคนไม่เคยนอกกายนอกใจกันเลยสักครั้ง
กว่าจะมาถึงวันนี้ผ่านอะไรไม่ใช่น้อยๆ
เรื่องอะไรจะปล่อยไปเล่า!
แอมเกือบปรี๊ดแตกเพราะของขวัญที่พ่อให้คือรถหรู ถ้าจำไม่ผิดราคาน่าจะเกือบยี่สิบล้าน พ่อซื้อให้โดยไม่บอกกล่าวแถมเป็นสีพิเศษที่มีแค่ไม่กี่คันอีกด้วย พ่อรักและตามใจมากขนาดไหนเธอรู้ดีที่สุด แต่ว่านี่มันจะมากเกินไปรึเปล่านะ
ทั้งพ่อทั้งพี่ชายซื้อรถต้อนรับใบขับขี่ให้เธอ!
“พ่อแน่ใจใช่ไหมค่ะ?”
“แน่ใจสิคะ ตอนนี้ลูกขับรถเป็นแล้วไม่ต้องให้ใครขับรถไปส่ง อีกอย่างแอลซื้อให้แล้วพ่อก็เลยซื้อให้บ้าง”
“ดีจังเลยค่ะ แอมจะได้ขับเก่งเหมือนแอล” อยากจะลองขับรถซิ่งเหมือนแอลกับพี่ไทก้าดูบ้าง ถึงจะน่ากลัวหน่อยๆ
“พ่อครับ แอม มากินของหวานกันเร็ว!”
“โอ้โห้! น่ากินมากเลยแอล”
หลังจากวันนั้นที่พ่อมาเยี่ยมก็ดูเหมือนจะงานยุ่งมาก แอลยุ่งก็ด้วยเหมือนกันทั้งแข่งรถ ทั้งบริษัทอีก มีแค่เธอนี่แหละที่ไม่ได้ทำอะไรนอกจากเรียน กิน นอน แล้วเงินเดือนที่พ่อให้ก็แบบว่าเยอะมากกว่าเดิมสามเท่าเลย บัตรเครดิตก็เพิ่มให้อีกใบ
พ่อฉันน่ารักมาก แอลก็น่ารักด้วยนะ
“แอมแกกล้าขับรถแบบนี้ได้ไง?” ติน่าถาม
“ก็นานๆที ถึงยังไงฉันก็คงไม่กล้าขับมาทุกวันหรอก” คือเธอขับรถยังไม่เก่งเท่าไร ถึงจะดีกว่าเมื่อก่อนแต่หลายครั้งก็แอบหวั่นใจมาก
“แฟนแกไม่มารับแล้วสิ ได้รถใหม่ขนาดนี้”
“ไม่รับแล้วมั้ง ไม่รู้สิเดาใจไม่ถูกเลย”
แต่ยังพูดไม่ทันขาดคำรถปอร์เช่สีแดงสดก็ขับเข้ามาจอดใกล้รถเธอทันที ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคือใคร! เธอไม่ได้เช็คข้อความดูเลยไม่รู้ว่าเขาจะมาหาเพราะมั่วแต่คุยเล่นกับเพื่อนเพลิน
“ไปเที่ยวกันที่รัก”
“งั้นฉันไปแล้วนะติน่า”
“เที่ยวให้สนุกนะแอมฉันไปแล้วเหมือนกัน”
“นี่ดอนลูกน้องพี่เอง เดี๋ยวให้ดอนขับรถแอมไปเก็บนะ”
“ก็ได้ค่ะ” พี่ไทก้าเดินจับมือเธอไปขึ้นรถประจำตัวของเขา ปรกติพี่ไทก้าขับรถเร็วมากนะ แต่ว่าทุกครั้งที่เธอนั่งไปด้วยจะขับรถช้าลงคงจะกลัวเธอตกใจกลัวมั้ง เพราะแอลก็ทำแบบนี้มาตลอดเหมือนกัน หรือไม่อาจจะเคยทะเลาะกันเรื่องนี้ก็ได้ใครจะไปรู้ล่ะ ในเมื่อลับหลังเธอทีไพวกเขาด่ากันตลอด
อยากให้คนที่รักทั้งสองเลิกเกลียดกันสักที
แต่คงเป็นไปได้ยาก!
เขาขับรถพาเด็กน้อยไปเที่ยวที่รีสอร์ทใหม่ของเจราลซึ่งมันลงทุนสร้างตั้งนานแล้วกว่าจะเข้าที่เข้าทาง วันนี้รู้สึกจะว่างกันทุกคนเลยจัดทริปเที่ยวกันสักหน่อย
“พี่ไทก้า…แอมอยากไปเที่ยวญี่ปุ่น”
“ถ้าเป็นตอนนี้พี่ไม่ว่างเลยแอม เอาไว้เดือนหน้านะพี่ต้องไปญี่ปุ่นพอดี” เดือนหน้าเขามีนัดกับยากูซ่าที่ญี่ปุ่นไว้พอดี เป็นการคุยเรื่องขายอาวุธที่ค่อนข้างยุ่งยากมาก ถ้าพาเมียไปด้วยก็ถือว่าทำงานไปและเที่ยวไปด้วยเลย
“สัญญานะคะว่าจะไม่เบี้ยวนัดแอม”
“สัญญาครับผม” ถ้าแอมน่ารักแบบนี้ทุกวันคงดีสิ เขาจะได้ไม่ปวดประสาทบ่อยๆแบบที่ผ่านมา
“ไปที่บาร์กัน วันนี้พี่นัดเพื่อนไว้” ที่ตรงนี้คือโปรเจ็กที่รวมตัวแก็งเกรย์วูฟไว้ แล้วทำธุรกิจที่ชอบ
เขาถนัดเรื่องรถหรูเลยปล่อยเช่าที่นี่
บาร์สไตล์เถื่อนนิดๆ เน้นงานไม้เป็นหลักของเควิน มันก็ถนัดงานเกี่ยวกับผับบาร์ที่สุด แม้ว่าจะไม่ใช่ธุรกิจหลักของมันแต่ทุกผับบาร์ก็เป็นไปในทางที่ดีจนน่าทึ้ง
“วันนี้คนไม่เยอะเท่าไร ที่นั่งเราอยู่ตรงนั้น” เขาจับมือแอมเดินไปโซนที่จัดไว้ให้โดยเฉพาะ คือมันเป็นชั้นสองที่สามารถมองเห็นวิวได้ดีกว่าส่วนอื่นแล้วก็ห่างคนพอสมควร
“วันนี้แม่งพาเมียมาด้วยนี่หว่า!” ใครจะไปคิดว่าไอ้คนหวงเมียจะกล้าพามาขนาดนี้ เห็นแบบนี้แล้วลีโออดแซวไม่ได้จริงๆ
“เอ้า! กูก็บอกแล้วไงว่าจะพาเมียมาด้วย!” ปรกติเขาจะไม่พาแอมมาที่แบบนี้หรอก เขารู้ว่าแอมไม่ค่อยชอบเท่าไร ยิ่งมีคนสูบบุหรี่ด้วยยิ่งไม่ชอบเลย
“น้องแอมมานั่งข้างๆพี่สิ”
“พี่อริแอมนึกว่าจะไม่มาแล้ว”
“ขืนไม่มามันจะมีคนงอแงใส่พี่น่ะสิ!”
อริพาแอมไปนั่งอีกโต๊ะหนึ่ง ซึ่งไม่ห่างกันเท่าไรหรอกแต่อยู่กับสาวๆที่น่าจะคุยกันได้สนุกและจะทำให้แอมอารมณ์ดี
“เมียกูแม่งก็เข้ากับเมียมึงดีจัง!”
“พอดีเมียกูเป็นคนเฟรนลี่ว่ะ” แอมเข้าได้กับทุกคนเลย แล้วก็อัธยาศัยดีมากเกินจนความหวงมันพลุกพล่าน
แต่ถึงอย่างนั้นบางมุมก็เข้าถึงยากจนน่าใจหาย!
พี่อริพาเธอไปอีกโต๊ะที่ไม่ได้ห่างมา ซึ่งมีคัฟเค้กและพี่ลีน่านั่งรออยู่แล้ว แบบนี้สิถึงจะสนุกเพราะได้มีเพื่อนคุยอะไรหลายๆอย่างไปในทางเดียวกัน หรือบางครั้งก็มีบางคนแอบนิททาแฟนตัวเองให้ฟังได้อย่างน่าตลก
“แอมสรุปไปถ่ายแบบกับพี่นะ” ลีน่าถามเรื่องนี้หลายรอบแล้วแต่ติดปัญหาไทก้าไม่ยอมเลย
“เอาหนูไปถ่ายแทนดีกว่าพี่ลีน่า ชุดว่ายน้ำอะไรแบบเนี่ยหนูถนัดมาก” คัฟเค้กเสนอตัวขึ้นทันที เธอน่ะไม่แคร์หรอกที่ต้องถ่ายแบบชุดว่ายน้ำน่ารักๆแบบนั้น แล้วพี่เจราลก็ไม่น่าจะว่าอะไรด้วยซึ่งมันต่างกับแฟนของเพื่อนที่โคตรขี้หวง
แต่เพื่อนของเธอสวยเลอค่าขนาดนี้ไม่หวงก็แปลก
“เจราลได้ฆ่าฉันสิ!” ลีน่าตอบด้วยความหนักใจปนหยอกเย้า เธอรู้จักทั้งสี่คนนั้นพ่อสมควรและพอจะรู้จักนิสัยของทุกคนพอประมาณด้วย เธอหมั้นกับเควินมานานแล้วอีกไม่นานก็น่าจะแต่งงาน ตอนนี้ถึงจะรู้สึกชอบคนอื่นมากกว่าก็ไม่มีสิทธิ์แล้ว
เธอไม่ควรสร้างปัญหาให้ใครอีก
“เห้ย!! แอมแกดูดิ!”
“นี่มัน…” คัฟเค้กอุทานเสียงดังจนต้องหันไปมองตาม และตอนนี้พี่ไทก้ามีคนมานั่งซบแล้วก็ชนแก้วอีก!
เธออยู่ใกล้ขนาดนี้แล้วกล้าทำได้ไง
สนใจความรู้สึกกันบ้างไหม!
“ช่างเขาสิ!”
“แอม! นั้นผัวทั้งคนนะเว้ย! แกต้องไปจัดการเดี๋ยวเลยให้รู้ว่าพี่ไทก้าเป็นของใคร เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อนเอง”
“เดี๋ยวก่อนเด็กๆมันต้องแบบนี้ดีกว่า” ลีน่าหยิบกระเป๋าสะพายมาแล้วแต่งหน้าแอม คัฟเค้กก็เติมหน้าเพิ่มขึ้นด้วย
ครั้งนี้ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
แต่ถ้าปล่อยไว้แบบนี้พี่ไทก้าคงได้ใจเกินไป!
“โอเคแล้ว ไปเลยเด็กๆพี่กับอริจะรอดูตรงนี้แล้วจะตามไป”
แอมเดินไปและปลดกระดุมชุดนักศึกษาเพิ่มอีกเม็ด เธอเดินออกไปหาพี่ไทก้าที่ยังไม่รู้สึกตัว แล้วดูสิผู้หญิงพวกนั้นยังนั่งโต๊ะข้างส่งแววตาเชื้อเชิญอย่างน่าไม่อาย
แบบนี้ต้องแสดงตัวแล้วว่าพี่ไทก้าเป็นของใคร!