ตอนที่ 19

1823 คำ
เขาก็นั่งกับเพื่อนกินเหล้าตามปรกติแต่อยู่ดีๆก็มีนางแบบสองคนมาขอถ่ายรูปด้วยพวกเธอบอกว่าจำได้ว่าเคยเห็นเขาแข่งรถเลยเป็นแฟนคลับที่ติดตามแต่ไม่เคยมีโอกาสได้เจอใกล้ขนาดนี้เลย นอกจากชนแก้วเหล้ากับเขาแล้วยังถ่ายรูปแบบแนบชิดมากเกินไปจนรู้สึกร้อนๆหนาวๆแปลกๆเหมือนว่ากลัวเมียโกรธอีก แต่ก็ดีนะที่เมียไม่อยู่นี่ไม่งั้นโกรธจนหนีไปแน่นอน แล้วแทนที่มันจะจบแค่นั้นยัยนางแบบดันมานั่งโต๊ะข้างๆเพื่ออ่อยเพิ่มอีก "มึงๆ" “แอม!” ตอนแรกงงว่าเพื่อนเรียกทำไม แต่พอเงยหน้าขึ้นเพื่อนก็ลิ่วตาไปด้านหลังแล้วส่งซิกบอกให้รู้ตัว แม่งเมียมา! “ตกใจทำไมคะ ทำผิดมาอะไรรึเปล่า?” “เปล่า แล้วไม่นั่งกับสาวๆล่ะ?” ใครกล้าให้แม่ทูนหัวแต่งตัวแบบนี้ว่ะ เสื้อก็เปิดจนเห็นร่องนมแล้วๆ หวงนะเว้ย “แอมอยากนั่งตรงนี้ด้วยค่ะ” ตรงนี้ที่ว่าคือตักของพี่ไทก้า เมื่อก่อนเธอแทบไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยเขาน่าจะแปลกใจ หลังจากที่ทำตัวเป็นเก้าอี๋ที่ดีให้เมียได้นั่งยั่วยวนกันจนแทบตบะแตกก็ทนไม่ไหว เขากอดเอวบางไว้ในขณะที่มืออีกข้างก็ถือแก้วเหล้าดื่มและแอบมองเมียตลอดเวลา แต่สะโพกเด็กตัวเล็กนุ่มแน่นจังเลย กลิ่นตัวก็หอมมาก ยิ่งขยับตัวเท่าไรไอ้บั้นท้ายเธอเนี่ยมันเสียดสีกับน้องชายของเขาจนแข็งแน่นกางเกงแล้ว “เมื่อกี้ใครเหรอคะ?” “อ๋อ นางแบบที่ไหนไม่รู้ เห็นด้วยเหรอ?” “เห็นสิคะ เล่นนั่งซบกันขนาดนั้น ถ้าแอมไม่มาคงไปเปิดห้องรอแล้วมั้ง“ “หึงพี่เหรอ?” “เปล่าค่ะ แอมแค่…” เธอเว้นช่องว่างแล้วหยิบคอกเทลมาดื่มให้ใจเย็นมากขึ้น แล้วมองคนหน้าหล่อที่แววตาเปร่งประกาย “แอมแค่ไม่ชอบค่ะ พี่เป็นของแอมนะจะให้ใครมาซบง่ายคงไม่ได้ค่ะ” เขาอมยิ้มก่อนจะหอมแก้มเธออีกฟอดใหญ่ ฟอด… “ถ้าไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นว่ายกับพี่ขนาดนี้ แอมก็รีบรวบรัดพี่เลยสิ พอถึงตอนนั้นจากเสือคงกลายเป็นหมาเชื่องๆ” “บ้า!” “พี่ฮอตนะจะบอกให้ สาวๆเขาแย่งพี่กันทั้งนั้น” หวงเข้าไปอีกสิ หวงเข้าไปเลยแอม! เขาชอบเดี๋ยวจะยั่วให้หวงหนักกว่านี้ “พี่ไท...อื้อ…” เขาจูบปิดปากก่อนจะพูดอะไรออกมา แล้ววงแขนยิ่งกอดกระชับแน่นขึ้นไม่ให้ขยับตัวหนีไปได้เลย “เลิฟซีนอีกแล้วไอ้สัตว์!” “ตั้งแต่เปิดตัวมานี่หนักกว่ากูอีกไอ้เหี้ย!” “อิจฉากูรึไง?” ทั้งไอ้เควิน ไอ้ลีโอมันโหยหวนหนักมากเพราะว่าเมียพวกมันยังนั่งอยู่ตรงโน้น ส่วนตรงนี้มีแค่เมียเขากับเมียไอ้เจราลที่มาอ้อนผัว “มึงอีกคนเหี้ยเจราล!” ของไอ้ไทก้าว่าอ้อนไม่มากเพราะคนมือไวมันคือเพื่อนเขา ส่วนของไอ้เจราลเนี่ยทั้งผัวทั้งเมียนัวเนียกันแบบไม่เกรงใจเพื่อนฝูงคนอื่นเลย “อายเขานะพี่ไทก้า!” เธอดุแต่ว่าเขากลับยิ้มซะอย่างนั้น เธอเอนตัวไปซบหน้าอกพี่ไทก้าด้วยความเขินมากจริงๆ เธอเขินสายตาเหมือนจะกลืนกินของเขาด้วย คนบ้าจูบมาได้ไงไม่อายเพื่อนบ้าง พี่ไทก้ากอดเอวไว้ไม่แน่นมากแต่ไม่สามารถขยับตัวออกจากตักเขาเลยทั้งที่ลองแล้ว น้ำหนักก็ไม่ใช่น้อยๆเลยนะ “ไทก้าคะนังนี้มันเป็นใคร!?” “เมียฉัน!” “ไม่จริง นิกกี้ไม่เชื่อ! แกมันเด็กใจแตก!!” “หยุดนะเว้ย!!” “นังร่านแกแย่งผัวฉันแก...” นิกกี้ชี้หน้าด่าและยกมือกำลังจะตบนังเด็กนี่ให้สำนึกว่าไทก้าเป็นของใคร แต่ว่าข้อมือถูกจับไว้ด้วยความเร็วมากอยากน่าตกใจ “พี่ไทก้าเป็นของฉันคนเดียว ส่วนเธอแค่อ้าขาให้เขาแทงเล่นเฉยๆ มันคนล่ะระดับกัน!!” เธอกำข้อมือนางแบบผมแดงนั่งแล้วลุกขึ้นจากตักของพี่ไทก้า เขากำลังจะพูดต่อแต่เธอไม่มีอารมณ์จะรับฟังอะไรทั้งนั้น เธอแค่ปรายตามองเขาไม่กี่วินาทีก็หันกลับมามองผู้หญิงที่กล้าด่ากัน “กรี๊ด…แก…” “เอาสิตบฉันเลย! แล้วเตรียมตัวไปทำหน้าใหม่ได้” เธอท้าทายแต่มือก็ยังจับแขนยัยนี้ไว้อยู่ ใครจะยอมให้ตบง่ายๆด้วยล่ะในเมื่อเธอไม่ได้ผิดอะไร และเรื่องมันไม่มีทางจบแค่นี้แน่นอน “คิดว่าฉันไม่กล้าเหรอห่ะ!!” ฉาด!!! “แก้วนี้ฉันเลี้ยง!!” เธอแย่งเหล้าในมือพี่ไทก้าสาดใส่ยัยนี้ แล้วเดินออกไปสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะโมโหหนักกว่านี้ “อีเด็กบ้า!! กรี๊ด!!” เขาก็อึ้งสิครับไม่คิดว่าเมียจะหึงโหดแบบนี้ เรียกว่าอึ้งกันทั้งแก็งเลยก็ว่าได้มั้ง ตั้งแต่คบแอมมาหนึ่งปีแต่พึ่งเคยเห็นแอมโมโหขนาดนี้ แถมยังด่าคนได้ด้วยแล้วรับมือทุกอย่างได้อีก “เดี๋ยวกูไปดูแอมก่อนนะ” “อย่าพึ่งไปเลยพี่ไทก้า! พี่ไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกค่ะ” คัฟเค้กห้ามไว้ก่อน เธอมั่นใจว่าตอนนี้เพื่อนไม่มีทางรับฟังแน่นอนเพราะยังโมโหอยู่ “แอมมันโมโหอยู่รอให้ใจเย็นก่อน แต่ยัยบ้านั่นก็ช่างกล้ามากนะ นี่ถ้ายัยแอมเอาจริงนี้จองโรงพยาบาลเลยนะ!” “จริงเหรอคัฟเค้ก! พี่ว่าแอมไม่ใช่คนแบบนั้นนะ” “จริงสิคะ! แอลเป็นคนสอนแอมกับหนูเองเลย แต่แอมมันไม่ค่อยทำอะไรแบบนี้เท่าไรนะ แอมไม่ชอบอะไรที่รุนแรง” ไอ้เหี้ยแอลมันสอนน้องอย่างงี้ตอนไหนว่ะ ถ้าไม่มีนิกกี้เขาคงไม่รู้นะเนี่ยว่าเมียก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน “เฮ้อ…กูตายแน่เลย!” แอมเดินออกมายืนรับลมที่ระเบียงห้องที่จองเอาไว้ เธอไม่คิดว่าตัวเองจะโมโหได้ขนาดนี้เลยด้วยซ่ำเพราะที่ผ่านมาควบคุมตัวเองได้ดีเสมอ ไม่รู้ว่าป่านนี้พี่ไทก้าจะโอ๋ยัยนั้นอยู่รึเปล่า หรือรอให้เธอใจเย็นแล้วถึงมาคุยกันเหมือนทุกครั้ง “ที่รักพี่ขอโทษ” น้ำเสียงอ่อนโยนพูดด้วยความรู้สึกผิดจริงๆ แล้วโอบกอดเมียตัวเล็กจากด้านหลัง “ช่างมันเถอะค่ะ ตอนนี้แอมง่วงแล้ว” “ที่รักอย่าโกรธพี่เลยนะ พี่มีแค่แอมคนเดียวจริงๆ” “แอมเชื่อพี่ไทก้านะคะ แต่แอมก็เป็นคนมีความรู้สึกเหมือนกันนะคะ” เธอจะรับได้ไงกับสิ่งที่เห็นและได้ยิน เธอหึงหวงมากแต่ไม่อยากทำให้อึดอัด ยัยนั้นก็เคยนอนกับพี่ไทก้าด้วยถึงจะไม่จริงจังอะไรแต่ก็เคย แล้วอนาคตก็อาจจะเคยกันอีกก็ได้ใครจะรู้เรื่องนี้ล่ะ แค่เรื่องวันนี้เธอก็รู้เลยว่ายัยนั้นก็รักพี่ไทก้า! “มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว เชื่อพี่นะ” “เหรอคะ?” “แอมครับ หนึ่งปีที่ผ่านมาพี่ไม่เคยไปมีอะไรกับใครเลยนะ ไม่เคยนอกลู่นอกทางแอมก็รู้นี่ พี่โตเป็นผู้ใหญ่พอจะรู้ว่าต้องรักษาสิ่งที่มีค่าไว้ มันดีกว่าหาใหม่เยอะนะ” เขาถ่ายทอดทุกอย่างออกมาอย่างชัดเจนตลอด แล้วความจริงก็ชัดเจนมาตั้งนานแล้วเพียงแต่ว่ารักของเรามันไม่ง่ายเลย เธอหมุนตัวหันไปหาแล้วจูบเขา พี่ไทก้าจูบตอบก่อนจะผละจูบแล้วสบตากันอีกครั้ง เขาก้มตัวลงมาจูบฉันอีกครั้งเนิ่นนานเท่าไรไม่รู้เลย เหมือนล่องลอยไปตามทางที่พี่ไทก้านำไป “พี่จะห้ามใจได้นานแค่ไหนกันนะแอม” “พี่ไทก้า…” “ยอมเป็นของพี่เถอะนะ เพราะพี่เป็นของแอมคนเดียว” เขาสบตานิ่งแล้วรอฟังคำตอบจากเมียที่ไม่ได้เป็นเมียสักที “แอมจะยอมเป็นของพี่ค่ะ” เธอตอบเขาแต่หลุบตาต่ำด้วยความเขินอายมาก “มองพี่สิที่รัก ไม่ต้องกลัวอะไรนะพี่จะถนอมแอมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้” เขารู้ว่ามันต้องเจ็บมากสำหรับเด็กบริสุทธ์อย่างเธอ แต่ก็จะพยายามให้แอมผ่านมันไปให้ได้ แล้วเราจับมือไปด้วยกันบนเส้นทางแห่งความสุขนี้ บทรักครั้งแรกแอมต้องประทับใจแล้วมีความสุข รักเธอที่สุดเลย “อื้ม…” เขาก้มตัวลงจูบปากบางช้าๆก่อนจะผละออกมามองใบหน้าแดงระเรื่อ ไม่ว่าจะผ่านไปนานขนาดไหนเธอก็ยังเป็นความสวยงามที่สุด เป็นเหมือนของล่ำค่าทำให้หลงใหลอย่างไม่อาจจะถอนตัวขึ้น และด่ำดิ่งสู่ห้วงรักไปอย่างไม่รู้ว่าจุดสิ้นสุดมันคือตรงไหน แต่สิ่งที่รู้คือเธอสร้างความให้แบบไม่ต้องออกแรงเลย “แอมจะไม่เจ็บใช่ไหมคะ?” “พี่จะทำให้เบาที่สุดนะ” เขาอุ้มแอมเข้ามาในห้องแล้วเริ่มแกะกระดุมแกมออกที่ล่ะเม็ดออก แต่ว่า… “ไม่ปิดไฟเหรอคะ!” “ไม่ปิดหรอกพี่อยากเห็นแอมชัดๆ” เขาถอดชุดเธอออกแล้วคุกเข่าลงไปดึงกระโปรงพร้อมกับกางเกงซับใน ตอนนี้เหลือแค่ผ้าผืนเล็กสีม่วงลาเวนเดอร์ลายน่ารักเข้าเช็ตไอ้อย่างน่ารักน่าเอ็นดูทำหน้าที่ปกปิดของสงวน แคยเห็นเพียงหนึ่งครั้งแต่ยังไม่เคยได้ลิ้มลองรสชาติ นับจากวันนี้คงจะหลงเมียหัวปักหัวปำ เขาจูบผ่านผ้าชิ้นเล็กนั้นด้วยใจสั่นระรัว แล้วถอดออกช้าๆเผยเนินเนื้อที่มีใยไหมปกคลุมอยู่บางเบา เมียของเขาสวยไปหมดทั้งตัวเลยจริงๆ หลงเมียจนหน้ามืดไปหมดแล้ว “พี่ไทก้าอย่า! มันสกปรกนะคะ!!” “แอมไม่เคยสกปรกสำหรับพี่นะที่รัก” “แต่ว่า…” “ไม่ต้องกลัวนะคนสวย พี่จะทำให้แอมมีความสุขที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วแอมจะต้องชอบเหมือนที่พี่ชอบแน่นอน” “จริงเหรอคะ?” “จริงสิครับ แต่เป็นของพี่แล้วอย่าคิดว่าจะมีใครมาแตะต้องได้เลย เพราะแค่มองพี่คงหวงจนหน้ามืดแน่” “แค่นี้ก็หวงเกินไปแล้วค่ะ” “พี่หวงได้มากกว่านี้อีกคนสวย”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม