เขาก็นั่งกับเพื่อนกินเหล้าตามปรกติแต่อยู่ดีๆก็มีนางแบบสองคนมาขอถ่ายรูปด้วยพวกเธอบอกว่าจำได้ว่าเคยเห็นเขาแข่งรถเลยเป็นแฟนคลับที่ติดตามแต่ไม่เคยมีโอกาสได้เจอใกล้ขนาดนี้เลย นอกจากชนแก้วเหล้ากับเขาแล้วยังถ่ายรูปแบบแนบชิดมากเกินไปจนรู้สึกร้อนๆหนาวๆแปลกๆเหมือนว่ากลัวเมียโกรธอีก แต่ก็ดีนะที่เมียไม่อยู่นี่ไม่งั้นโกรธจนหนีไปแน่นอน แล้วแทนที่มันจะจบแค่นั้นยัยนางแบบดันมานั่งโต๊ะข้างๆเพื่ออ่อยเพิ่มอีก
"มึงๆ"
“แอม!” ตอนแรกงงว่าเพื่อนเรียกทำไม แต่พอเงยหน้าขึ้นเพื่อนก็ลิ่วตาไปด้านหลังแล้วส่งซิกบอกให้รู้ตัว แม่งเมียมา!
“ตกใจทำไมคะ ทำผิดมาอะไรรึเปล่า?”
“เปล่า แล้วไม่นั่งกับสาวๆล่ะ?” ใครกล้าให้แม่ทูนหัวแต่งตัวแบบนี้ว่ะ เสื้อก็เปิดจนเห็นร่องนมแล้วๆ หวงนะเว้ย
“แอมอยากนั่งตรงนี้ด้วยค่ะ” ตรงนี้ที่ว่าคือตักของพี่ไทก้า เมื่อก่อนเธอแทบไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยเขาน่าจะแปลกใจ
หลังจากที่ทำตัวเป็นเก้าอี๋ที่ดีให้เมียได้นั่งยั่วยวนกันจนแทบตบะแตกก็ทนไม่ไหว เขากอดเอวบางไว้ในขณะที่มืออีกข้างก็ถือแก้วเหล้าดื่มและแอบมองเมียตลอดเวลา แต่สะโพกเด็กตัวเล็กนุ่มแน่นจังเลย กลิ่นตัวก็หอมมาก ยิ่งขยับตัวเท่าไรไอ้บั้นท้ายเธอเนี่ยมันเสียดสีกับน้องชายของเขาจนแข็งแน่นกางเกงแล้ว
“เมื่อกี้ใครเหรอคะ?”
“อ๋อ นางแบบที่ไหนไม่รู้ เห็นด้วยเหรอ?”
“เห็นสิคะ เล่นนั่งซบกันขนาดนั้น ถ้าแอมไม่มาคงไปเปิดห้องรอแล้วมั้ง“
“หึงพี่เหรอ?”
“เปล่าค่ะ แอมแค่…” เธอเว้นช่องว่างแล้วหยิบคอกเทลมาดื่มให้ใจเย็นมากขึ้น แล้วมองคนหน้าหล่อที่แววตาเปร่งประกาย
“แอมแค่ไม่ชอบค่ะ พี่เป็นของแอมนะจะให้ใครมาซบง่ายคงไม่ได้ค่ะ” เขาอมยิ้มก่อนจะหอมแก้มเธออีกฟอดใหญ่
ฟอด…
“ถ้าไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นว่ายกับพี่ขนาดนี้ แอมก็รีบรวบรัดพี่เลยสิ พอถึงตอนนั้นจากเสือคงกลายเป็นหมาเชื่องๆ”
“บ้า!”
“พี่ฮอตนะจะบอกให้ สาวๆเขาแย่งพี่กันทั้งนั้น” หวงเข้าไปอีกสิ หวงเข้าไปเลยแอม! เขาชอบเดี๋ยวจะยั่วให้หวงหนักกว่านี้
“พี่ไท...อื้อ…” เขาจูบปิดปากก่อนจะพูดอะไรออกมา แล้ววงแขนยิ่งกอดกระชับแน่นขึ้นไม่ให้ขยับตัวหนีไปได้เลย
“เลิฟซีนอีกแล้วไอ้สัตว์!”
“ตั้งแต่เปิดตัวมานี่หนักกว่ากูอีกไอ้เหี้ย!”
“อิจฉากูรึไง?” ทั้งไอ้เควิน ไอ้ลีโอมันโหยหวนหนักมากเพราะว่าเมียพวกมันยังนั่งอยู่ตรงโน้น ส่วนตรงนี้มีแค่เมียเขากับเมียไอ้เจราลที่มาอ้อนผัว
“มึงอีกคนเหี้ยเจราล!” ของไอ้ไทก้าว่าอ้อนไม่มากเพราะคนมือไวมันคือเพื่อนเขา ส่วนของไอ้เจราลเนี่ยทั้งผัวทั้งเมียนัวเนียกันแบบไม่เกรงใจเพื่อนฝูงคนอื่นเลย
“อายเขานะพี่ไทก้า!” เธอดุแต่ว่าเขากลับยิ้มซะอย่างนั้น
เธอเอนตัวไปซบหน้าอกพี่ไทก้าด้วยความเขินมากจริงๆ เธอเขินสายตาเหมือนจะกลืนกินของเขาด้วย คนบ้าจูบมาได้ไงไม่อายเพื่อนบ้าง พี่ไทก้ากอดเอวไว้ไม่แน่นมากแต่ไม่สามารถขยับตัวออกจากตักเขาเลยทั้งที่ลองแล้ว
น้ำหนักก็ไม่ใช่น้อยๆเลยนะ
“ไทก้าคะนังนี้มันเป็นใคร!?”
“เมียฉัน!”
“ไม่จริง นิกกี้ไม่เชื่อ! แกมันเด็กใจแตก!!”
“หยุดนะเว้ย!!”
“นังร่านแกแย่งผัวฉันแก...” นิกกี้ชี้หน้าด่าและยกมือกำลังจะตบนังเด็กนี่ให้สำนึกว่าไทก้าเป็นของใคร แต่ว่าข้อมือถูกจับไว้ด้วยความเร็วมากอยากน่าตกใจ
“พี่ไทก้าเป็นของฉันคนเดียว ส่วนเธอแค่อ้าขาให้เขาแทงเล่นเฉยๆ มันคนล่ะระดับกัน!!” เธอกำข้อมือนางแบบผมแดงนั่งแล้วลุกขึ้นจากตักของพี่ไทก้า เขากำลังจะพูดต่อแต่เธอไม่มีอารมณ์จะรับฟังอะไรทั้งนั้น เธอแค่ปรายตามองเขาไม่กี่วินาทีก็หันกลับมามองผู้หญิงที่กล้าด่ากัน
“กรี๊ด…แก…”
“เอาสิตบฉันเลย! แล้วเตรียมตัวไปทำหน้าใหม่ได้” เธอท้าทายแต่มือก็ยังจับแขนยัยนี้ไว้อยู่ ใครจะยอมให้ตบง่ายๆด้วยล่ะในเมื่อเธอไม่ได้ผิดอะไร และเรื่องมันไม่มีทางจบแค่นี้แน่นอน
“คิดว่าฉันไม่กล้าเหรอห่ะ!!”
ฉาด!!!
“แก้วนี้ฉันเลี้ยง!!” เธอแย่งเหล้าในมือพี่ไทก้าสาดใส่ยัยนี้ แล้วเดินออกไปสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะโมโหหนักกว่านี้
“อีเด็กบ้า!! กรี๊ด!!”
เขาก็อึ้งสิครับไม่คิดว่าเมียจะหึงโหดแบบนี้ เรียกว่าอึ้งกันทั้งแก็งเลยก็ว่าได้มั้ง ตั้งแต่คบแอมมาหนึ่งปีแต่พึ่งเคยเห็นแอมโมโหขนาดนี้ แถมยังด่าคนได้ด้วยแล้วรับมือทุกอย่างได้อีก
“เดี๋ยวกูไปดูแอมก่อนนะ”
“อย่าพึ่งไปเลยพี่ไทก้า! พี่ไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกค่ะ” คัฟเค้กห้ามไว้ก่อน เธอมั่นใจว่าตอนนี้เพื่อนไม่มีทางรับฟังแน่นอนเพราะยังโมโหอยู่
“แอมมันโมโหอยู่รอให้ใจเย็นก่อน แต่ยัยบ้านั่นก็ช่างกล้ามากนะ นี่ถ้ายัยแอมเอาจริงนี้จองโรงพยาบาลเลยนะ!”
“จริงเหรอคัฟเค้ก! พี่ว่าแอมไม่ใช่คนแบบนั้นนะ”
“จริงสิคะ! แอลเป็นคนสอนแอมกับหนูเองเลย แต่แอมมันไม่ค่อยทำอะไรแบบนี้เท่าไรนะ แอมไม่ชอบอะไรที่รุนแรง” ไอ้เหี้ยแอลมันสอนน้องอย่างงี้ตอนไหนว่ะ ถ้าไม่มีนิกกี้เขาคงไม่รู้นะเนี่ยว่าเมียก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน
“เฮ้อ…กูตายแน่เลย!”
แอมเดินออกมายืนรับลมที่ระเบียงห้องที่จองเอาไว้ เธอไม่คิดว่าตัวเองจะโมโหได้ขนาดนี้เลยด้วยซ่ำเพราะที่ผ่านมาควบคุมตัวเองได้ดีเสมอ ไม่รู้ว่าป่านนี้พี่ไทก้าจะโอ๋ยัยนั้นอยู่รึเปล่า หรือรอให้เธอใจเย็นแล้วถึงมาคุยกันเหมือนทุกครั้ง
“ที่รักพี่ขอโทษ” น้ำเสียงอ่อนโยนพูดด้วยความรู้สึกผิดจริงๆ แล้วโอบกอดเมียตัวเล็กจากด้านหลัง
“ช่างมันเถอะค่ะ ตอนนี้แอมง่วงแล้ว”
“ที่รักอย่าโกรธพี่เลยนะ พี่มีแค่แอมคนเดียวจริงๆ”
“แอมเชื่อพี่ไทก้านะคะ แต่แอมก็เป็นคนมีความรู้สึกเหมือนกันนะคะ” เธอจะรับได้ไงกับสิ่งที่เห็นและได้ยิน เธอหึงหวงมากแต่ไม่อยากทำให้อึดอัด ยัยนั้นก็เคยนอนกับพี่ไทก้าด้วยถึงจะไม่จริงจังอะไรแต่ก็เคย แล้วอนาคตก็อาจจะเคยกันอีกก็ได้ใครจะรู้เรื่องนี้ล่ะ
แค่เรื่องวันนี้เธอก็รู้เลยว่ายัยนั้นก็รักพี่ไทก้า!
“มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว เชื่อพี่นะ”
“เหรอคะ?”
“แอมครับ หนึ่งปีที่ผ่านมาพี่ไม่เคยไปมีอะไรกับใครเลยนะ ไม่เคยนอกลู่นอกทางแอมก็รู้นี่ พี่โตเป็นผู้ใหญ่พอจะรู้ว่าต้องรักษาสิ่งที่มีค่าไว้ มันดีกว่าหาใหม่เยอะนะ” เขาถ่ายทอดทุกอย่างออกมาอย่างชัดเจนตลอด แล้วความจริงก็ชัดเจนมาตั้งนานแล้วเพียงแต่ว่ารักของเรามันไม่ง่ายเลย
เธอหมุนตัวหันไปหาแล้วจูบเขา พี่ไทก้าจูบตอบก่อนจะผละจูบแล้วสบตากันอีกครั้ง เขาก้มตัวลงมาจูบฉันอีกครั้งเนิ่นนานเท่าไรไม่รู้เลย เหมือนล่องลอยไปตามทางที่พี่ไทก้านำไป
“พี่จะห้ามใจได้นานแค่ไหนกันนะแอม”
“พี่ไทก้า…”
“ยอมเป็นของพี่เถอะนะ เพราะพี่เป็นของแอมคนเดียว” เขาสบตานิ่งแล้วรอฟังคำตอบจากเมียที่ไม่ได้เป็นเมียสักที
“แอมจะยอมเป็นของพี่ค่ะ” เธอตอบเขาแต่หลุบตาต่ำด้วยความเขินอายมาก
“มองพี่สิที่รัก ไม่ต้องกลัวอะไรนะพี่จะถนอมแอมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้” เขารู้ว่ามันต้องเจ็บมากสำหรับเด็กบริสุทธ์อย่างเธอ แต่ก็จะพยายามให้แอมผ่านมันไปให้ได้ แล้วเราจับมือไปด้วยกันบนเส้นทางแห่งความสุขนี้
บทรักครั้งแรกแอมต้องประทับใจแล้วมีความสุข
รักเธอที่สุดเลย
“อื้ม…” เขาก้มตัวลงจูบปากบางช้าๆก่อนจะผละออกมามองใบหน้าแดงระเรื่อ ไม่ว่าจะผ่านไปนานขนาดไหนเธอก็ยังเป็นความสวยงามที่สุด เป็นเหมือนของล่ำค่าทำให้หลงใหลอย่างไม่อาจจะถอนตัวขึ้น และด่ำดิ่งสู่ห้วงรักไปอย่างไม่รู้ว่าจุดสิ้นสุดมันคือตรงไหน แต่สิ่งที่รู้คือเธอสร้างความให้แบบไม่ต้องออกแรงเลย
“แอมจะไม่เจ็บใช่ไหมคะ?”
“พี่จะทำให้เบาที่สุดนะ” เขาอุ้มแอมเข้ามาในห้องแล้วเริ่มแกะกระดุมแกมออกที่ล่ะเม็ดออก แต่ว่า…
“ไม่ปิดไฟเหรอคะ!”
“ไม่ปิดหรอกพี่อยากเห็นแอมชัดๆ”
เขาถอดชุดเธอออกแล้วคุกเข่าลงไปดึงกระโปรงพร้อมกับกางเกงซับใน ตอนนี้เหลือแค่ผ้าผืนเล็กสีม่วงลาเวนเดอร์ลายน่ารักเข้าเช็ตไอ้อย่างน่ารักน่าเอ็นดูทำหน้าที่ปกปิดของสงวน แคยเห็นเพียงหนึ่งครั้งแต่ยังไม่เคยได้ลิ้มลองรสชาติ นับจากวันนี้คงจะหลงเมียหัวปักหัวปำ เขาจูบผ่านผ้าชิ้นเล็กนั้นด้วยใจสั่นระรัว แล้วถอดออกช้าๆเผยเนินเนื้อที่มีใยไหมปกคลุมอยู่บางเบา
เมียของเขาสวยไปหมดทั้งตัวเลยจริงๆ
หลงเมียจนหน้ามืดไปหมดแล้ว
“พี่ไทก้าอย่า! มันสกปรกนะคะ!!”
“แอมไม่เคยสกปรกสำหรับพี่นะที่รัก”
“แต่ว่า…”
“ไม่ต้องกลัวนะคนสวย พี่จะทำให้แอมมีความสุขที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วแอมจะต้องชอบเหมือนที่พี่ชอบแน่นอน”
“จริงเหรอคะ?”
“จริงสิครับ แต่เป็นของพี่แล้วอย่าคิดว่าจะมีใครมาแตะต้องได้เลย เพราะแค่มองพี่คงหวงจนหน้ามืดแน่”
“แค่นี้ก็หวงเกินไปแล้วค่ะ”
“พี่หวงได้มากกว่านี้อีกคนสวย”