บทที่ 26
ใบหน้างามส่ายไปมากับหมอนใบใหญ่ เมื่อร่างกายร้อนรุ่มขึ้นทุกขณะ สัญญาณอันตรายก่อตัวรวมกันที่ปลายเท้าก่อนจะแล่นไปตามกระแสโลหิต มารวมตัวกันที่ท้องน้อย สัมผัสแปลกประหลาดแต่แสนมหัศจรรย์ที่เขาปรนเปรอให้ทำให้หล่อนตัวสั่นไม่หยุด
“ฉันต้องการเธอ... คนสวย... ฉันรอไม่ได้อีกแล้ว...”
สิ้นเสียงคำรามแหบพร่า คนตัวโตก็เคลื่อนกายผสานสรีระทรงพละกำลังลงมาหา ร่างบอบบางของหล่อนอย่างรุนแรง ป่าเถื่อน เต็มไปด้วยแรงหิวกระหายที่อำมหิต แต่เสียงกรีดร้องแหลมเล็กที่ดังแทรกขึ้นมานั้นทำให้ ทุกอย่างชะงักลงในพริบตา
ร่างกำยำชื้นเหงื่อชะงักอยู่กับที่ ความรู้สึกประหลาดใจถล่มเข้าใส่หัวใจจนยับเยิน เสียงร้องที่แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเจ้าของเสียงเจ็บปวดแสนสาหัส น้ำตาสาวที่ไหลออกมาอาบแก้ม และตอกย้ำด้วยความคับแน่นที่บีบรัดเขาจนแทบคลุ้มคลั่ง
เขาไม่ได้โง่จนมองกริยาแบบนี้ของผู้หญิงไม่ออกหรอกนะ...
ระยำ! มันจะเป็นไปได้อย่างไร ใ
