บทที่ 15
เกือบสามทุ่มเสียงรถยนต์แล่นเข้ามาจอดที่ลานหน้าบ้าน อรลออที่กำลังนั่งนิ่งอยู่ที่ขอบเตียงเงยหน้าขึ้นจากนิตยสารในมือ ก่อนจะตัดสินใจวางมันลงกับที่นอนและลุกขึ้นไปเกาะขอบหน้าต่าง
ภาพในระยะไกลคือผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่สองคนกำลังเดินเข้ามาในบ้าน คิ้วงามโก่งประดุจคันศรเลิกขึ้นเล็กน้อย แม้จะอยู่ในระยะไกลมองไม่ชัดนักแต่ก็พอจะรู้ว่าหนึ่งในนั้นต้องเป็นริคคาโดอย่างแน่นอน
แต่ว่าเขาออกไปข้างนอกตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ก็เมื่อกลางวันลิเดียพึ่งบอกกับหล่อนว่าริคคาโดหมกตัวอยู่ในห้องนอน ความประหลาดใจถาโถมเข้าใส่ไม่ต่างจากคลื่นลูกยักษ์ พยายามครุ่นคิดหาสาเหตุของการโกหกคำโตในครั้งนี้ของลิเดีย แต่เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นมาเสียก่อน
“คุณผู้หญิงคะ เชิญที่ห้องโถงด้านล่างค่ะ”
“เดี๋ยวฉันตามลงไปจ๊ะ...”
อรลออรับคำ พร้อมกับเป่าลมออกจากกลีบปากแรงๆ ขณะเดินออกจากห้องไปด้วยท่าทางขลาดกลัวยิ่งนัก
มือใหญ่ที่กำลังจะย
