บทที่ 16
“ค่ะ...”
ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนจากเตียง ขณะเดินเข้ามารั้งร่างอรชรเข้าไปกอดแน่น หญิงเผลอร้องออกมาด้วยความตกใจคำเดียว ก่อนจะสงบปากสงบคำยอมให้มือใหญ่ลูบไล้เนื้อตัวราวกับตนเองเป็นเจ้าของอย่างไม่ขัดขืน
“ปกติคู่ควงของเธอแต่ละคนต้องหล่อ ต้องรวยไม่ใช่หรือ...”
เขาก้มต่ำลงมา กลิ่นโคโลญราคาแพงฟุ้งเข้ามาในจมูก หญิงสาวหลับตานิ่ง ก้มหน้ายอมรับชะตากรรม การหลับตาคงทำให้หล่อนรู้สึกดีกว่าการรับรู้ทางสายตาเป็นแน่แท้...
“หรือว่าอำนาจเงินยี่สิบล้านกลบความอัปลักษณ์ของฉันไปซะหมดล่ะ...”
“ฉัน เอ่อ... ห้ามความคิดของคุณไม่ได้หรอกนะคะ...”
ริคคาโดยิ้มเครียด ขณะคลายอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว หากกอดเจ้าหล่อนนานกว่านี้ คืนนี้หล่อนคงต้องเป็นของเขาอย่างแน่นอน... ซึ่งมันยังไม่ถึงเวลา
“แน่นอนเธอห้ามความคิดของฉันไม่ได้อยู่แล้ว... ฉันอยากมองเธอให้ชัดกว่านี้ ถอดเสื้อผ้าออกซะ...”
“อะไรนะคะ...!”
ดวงตากลมโตที่หลับอยู่เ
