“นายเหมืองพูดเหมือนลืมเรื่องที่เคยเกิดขึ้นระหว่างเรา”
คำพูดของเมรินทำเอาร่างสูงชะงักไป เธอคงเจ็บปวดกับสิ่งที่เขาทำเอาไว้มาก ทั้งที่ปกติแล้ว เมฆินไม่เคยขืนใจหรือใช้วิธีสกปรกในการได้ตัวผู้หญิง แต่กับคนตัวเล็กตรงหน้า ความปรารถนาในตัวเธอมันมากเสียจนเขาต้องยอมเป็นคนเห็นแก่ตัว
“ฉัน...ฉันไม่ได้บังคับ แต่เธอเต็มใจทำเพื่อช่วยพี่ชายต่างหาก”
แม้ใจจะอยากขอโทษ แต่คนปากหนักอย่างเมฆินกลับเลือกที่จะพูดในสิ่งที่ตรงกันข้าม และนั่นก็ทำให้เมรินสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของเขาทันที
“ค่ะ ฉันยอมนายเหมืองเอง ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมคะ รินขอตัว”
“เลิกพูดเรื่องเก่ากันได้แล้วริน ตอนนี้ ฉันก็กำลังรับผิดชอบเธอกับลูกอยู่นี่ไง เธอไม่มีที่อยู่ ไม่มีรายได้ ฉันก็ให้งานในฐานะแม่ครัวที่เหมือง เพราะงั้นไม่ต้องห่วงว่าฉันจะทำร้ายเธออีก นอกจากว่าเธอเต็มใจ”
เมฆินพูดพร้อมสายตาเจ้าเล่ห์อีกครั้ง เพราะมั่นใจว่าหากเมรินอยู่ใกล้ๆ ตนเ
