EP 28
1197 คำ
ก็นับว่าเขาเป็นโจรที่พอจะมีคุณธรรมอยู่บ้าง แต่สิ่งที่หญิงสาวเกรงกลัวในตอนนี้คือ พี่จะหาเงินจากจากไหนได้ ‘ตั้งสี่สิบล้าน’ จากญาติผู้ใหญ่ที่ฐานะการเงินมั่งคั่งน่ะหรือ ต่อให้ตายอีกสิบชาติก็ยากจะได้รับความช่วยเหลือจากคนพวกนี้
กัญญาวีร์เลือกที่จะสลัดความกังวลออกจากหัว เมื่อท้องเรียกร้องหาอาหาร เลยรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าชุดเดิม ออกไปหาโต๊ะเดิม มีอาหารวางอยู่ที่เดิม ส่วนของเขากินไปแล้วแต่ไม่ได้เก็บไป เหลือไว้คือส่วนของเชลยไถ่ถอนอย่างเธอ กับโน้ตของเขา
‘อย่าลืมทำงานตามตารางที่ผมให้ด้วย และมื้อเที่ยงที่มาจากฝีมือคุณจะตั้งโต๊ะรออยู่เมื่อผมมาถึงเที่ยงสิบห้า’
‘คงไม่ต้องให้ผมย้ำอีกทีนะ ว่าจะมีผลอะไรตามมาหลังจากที่คุณตบผม ด่าผม ขัดขืนคำสั่งผม หรือคิดจะหนี คุณจะต้องชดใช้ด้วยสิ่งไหน’
‘หรือถ้าติดใจอยากได้แบบเช้านี้อีกก็นอนรอผมอยู่บนเตียงได้เลย รับรองคุณไม่ผิดหวังแน่’
‘พลังงานผมมีเหลือเฟือสำหรับสิ่งนี้อยู่แล้ว’
มือบางขยำกระดาษจนยับยู่ยี่แล้วปาทิ้งลงพื้นอย่างเหลืออด โทษฐานที่ไม่น่าถึงตายเมื่อครู่นี้แปรเปลี่ยนไปในทิศทางตรงกันข้ามทันที ด้วยความเกลียดชังในน้ำคำหยาบคายเหล่านี้ของเขา อยากจะขว้างจานชามบนโต๊ะทิ้งด้วยซ้ำ หากไม่คิดว่าตัวเองหิวและต้องการอาหารก่อน
โจ๊กเย็นชืดและกินไม่ได้แล้วเมื่อเปิดฝาครอบถ้วยออก ไข่ลวกกับปาท่องโก๋คงช่วยให้มีแรงทำงานจากตารางอันยาวเหยียดได้บ้าง เริ่มตั้งแต่จะต้องเก็บล้างจานชาม กวาดถูกบ้านหลังใหญ่คนเดียว ซักผ้ารีดผ้าของตัวเองและเขา เตรียมมื้อเที่ยงเอง ตกบ่ายก็ต้องเข้าไปช่วยงานในสวนนับจากวันนี้ไปจนครบสองอาทิตย์
“อิ่มแล้วเหรอคะคุณ ป้ากำลังจะมาช่วยพาทำงานค่ะ คุณเนย์สั่งไว้ตั้งแต่เช้าแล้ว”
ดวงตาคู่เศร้าหันไปมองร่างอวบอ้วนที่มีกระดาษตารางทำงานติดมือมาด้วยแล้วก็สลดใจยิ่ง ความเสียใจในสิ่งที่สูญเสียไปยังไม่ห่างหาย กลับมีความเสียใจในหน้าที่เยี่ยงทาสเพิ่มพูนขึ้นมาอีก
จนน้ำตาไหลรินออกมาอย่างไม่ยากเย็นเลย ผินตกใจจนหน้าซีด เมื่อเห็นน้ำตาและเห็นท่าทางเสียอกเสียใจของสาวน้อยผู้น่าสงสาร จนต้องรีบตรงไปหา
“คุณคะ! ป้าพูดอะไรผิดหรือเปล่าคะ ป้าขอโทษค่ะ ป้าไม่ได้ตั้งใจ แต่คุณเนย์สั่งมาป้าก็ต้องทำตามค่ะ อย่าเข้าใจว่าป้ามาคุมเลยนะคะ ป้าไม่เคยคิดและไม่ได้อย่างทำแบบนี้เลยค่ะ หยุดร้องไห้แล้วนั่งลงตรงนี้ก่อนนะคะ ป้าจะเอาถ้วยชามไปเก็บล้างให้ แล้วเราค่อยมาทำงานบ้านกัน นะคะคุณ”
แล้วประคองให้ร่างระหงเดินไปนั่งลงกับเก้าอี้
“ไม่เป็นไรค่ะป้า มันเป็นงานของฟางป้าไม่ต้องทำหรอกค่ะ แค่บอกว่าอะไรอยู่ตรงไหนเท่านั้นก็พอค่ะ ที่เหลือฟางทำเอง”
แต่สาวสูงศักดิ์ก็ไม่คิดจะเอาเปรียบป้าผู้ใจดีสักนิด เมื่อได้คิดว่าตัวเองจะต้องทำใจยอมรับกับสภาพให้ได้ และจะต้องทนให้ได้ จนกว่าพี่จะหาเงินสี่สิบล้านมาไถ่บ้านกลับคืนไป
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ นี่เป็นวันแรกป้าจะช่วย พอคุณรู้งานแล้วป้าถึงจะลงไปทำงานของตัวเอง คุณเนย์คงไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ ป้าจะอธิบายให้แกฟังเอง มาค่ะ มาช่วยกันทำให้เสร็จ แล้วจะต้องทำเมนูเที่ยงด้วยนะคะ คุณเนย์มาไม่มีอาหารตั้งโต๊ะแล้วจะหงุดหงิดหนักค่ะ”
“ค่ะ”
“คุณจะเรียกว่าป้าผินตามคนอื่นๆ ก็ได้ค่ะ”
สาวสูงศักดิ์ถอนหายใจหนักๆ ออกมากับเวลาสามชั่วโมงที่เหลือ เพราะไม่แน่ใจว่าจะทำอะไรได้มากน้อยแค่ไหน แต่ก็รีบเก็บโต๊ะเป็นเรื่องแรก โดยมีผินคอยช่วย คอยบอกว่าอะไรอยู่ที่ไหน
ครัวที่ถูกทำซุกไว้ส่วนท้ายๆ ของบ้านมีบันไดเล็กๆ อีกทางให้เดินลงไปชั้นล่าง ซึ่งจัดเป็นโต๊ะกินข้าว ที่นั่งเล่น และชุดรับแขกเอาไว้แบบเรียบง่ายด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้เก่าแก่ล้วนๆ
“เราทำด้านบนก่อน แล้วค่อยลงไปทำข้างล่างนะคะ สายแล้วเผื่อไม่ทันค่ะ”
กัญญาวีร์พยักหน้ารับอย่างไม่เกี่ยงใดๆ ก่อนจะรับไม้กวาดขนไก่ ผ้าขี้ริ้ว ถังน้ำ ไม้กวาดไม้ถูกจากมือผินที่มีทุกอย่างเหมือนกัน แล้วเดินนำไปยังห้องนอนมีทั้งหมดถึงห้าห้อง ห้องน้ำอีกเจ็ดรวมที่อยู่ด้านล่างด้วยหนึ่ง
“ป้าเพิ่งทำเสร็จวันก่อนไปห้องหนึ่งเองค่ะ จู่ๆ คุณเนย์ก็สั่งไม่ต้องทำต่อให้รอก่อน”
ไม่ต้องเดาก็รู้ดีว่าเขาประสงค์จะให้นางบำเรอคนนี้มารับช่วงอย่างไม่ต้องสงสัย
“ห้องพวกนี้ปิดตายมานานเกือบสามปีแล้วค่ะ ตั้งแต่พ่อแม่คุณเนย์ตายก็ไม่มีใครมาใช้เลย ทุกอย่างที่นี่หยุดชะงักเกือบหมด ยกเว้นงานสวน คุณเนย์ก็แทบจะไม่มาเลย สั่งให้ป้ามาทำความสะอาดแค่เดือนละครั้งเท่านั้นค่ะ เราปัดฝุ่นก่อนนะคะ จากนั้นคุณจะกวาดถูก หรือล้างห้องน้ำก็ค่อยเลือกเอาค่ะ ส่วนป้าทำได้ทั้งนั้นไม่ว่างานอะไร ขอให้ทำแล้วได้เงินมาแบบสุจริตก็พ่อค่ะ”
“ค่ะ”
กัญญาวีร์รับผ้าปิดจมูกจากผินที่รอบคอบเอามาเผื่อด้วย ก่อนจะลงมือสู้รบปรบมือกับฝุ่นที่คละคลุ้งเต็มห้อง ขณะช่วยกันดึงผ้าขาวที่คลุมเตียงและเฟอร์นิเจอร์ไม้สักอย่างดีไว้ทุกชิ้นออก
มือที่นานทีจะได้สัมผัสกับอะไรแข็งๆ เริ่มแดงจนแสบ แต่ก็พยายามอดทน เมื่อมองไปหาอีกคนที่มีน้ำใจมาช่วย เลยก้มหน้าทำงานต่อ หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ขนาดช่วยกันสองคนยังเพิ่งทำห้องแรกเสร็จ
“เดี๋ยวเราทำห้องเดียวก่อน ไว้พรุ่งนี้มาต่อ ตอนนี้ต้องย้ายไปทำห้องนอนคุณเนย์กับห้องที่คุณนอนเมื่อคืน แล้วก็ด้านนอกก่อนค่ะ ส่วนในครัวค่อยทำตอนเย็นๆ หลังทำอาหารเสร็จก็ได้ค่ะ”
“ห้องที่ฟางนอนเดี๋ยวไว้ทำทีหลังดีกว่าค่ะ” เพราะเวลาอีกแค่ชั่วโมงนิดๆ เท่านั้น
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ เผื่อไม่ทัน ป้าก็ต้องลงไปทำอาหารให้คนงานด้วย ดีที่เตรียมไว้แล้ว เหลืองานเล็กๆ น้อยๆ ให้เก่งทำรอแล้วค่ะ”
ผินเห็นด้วยอย่างยิ่งเพราะเกรงว่าจะไม่ทันเหมือนกัน
- ผู้เขียน
