Ep13(1) : ทะเลเดือด

3987 คำ

วันรุ่งขึ้นกษิราโทรหาเลขาส่วนตัว เขาต้องการจะลางานด้วยเหตุผลไม่สบายทั้งที่เขาก็สบายดี เขาขอเกเรงานสักครั้งเพราะใจมันเรียกร้องกับสิ่งพิเศษนี้มากกว่า... ก่อนจะวางสายกษิราสั่งงานกับเลขาสาวที่ชื่อพิมพรรณสามสี่อย่าง พิมพรรณรับคำสั่งแล้วก็ยิ้มพราย ด้วยเข้าใจไปเองว่า...เจ้านายหนุ่มสุดหล่อ คงกำลังสร้างสัมพันธ์ลึกซึ้งอยู่กับคุณสาวิตรี วันนี้คงจะต่อกันอีกวันตามธรรมดาของหนุ่มสาว ด้วยเมื่อเย็นวานคนทั้งคู่ออกจากบริษัทไปพร้อมกัน เธอบังเอิญได้ยิน...ทั้งคู่มีนัดออกเดตกันที่บาร์มีชื่อแห่งหนึ่ง... กษิรากดวางสายหันมาสนใจกับร่างนุ่มนิ่มของแมวน้อยจอมขี้เซา ซุกไซ้ใบหน้าที่เริ่มมีเคราเขียวขึ้นประปรายอยู่ตรงฐานอกเนื้อนุ่ม ดวงตาดำพร่ามัว เมื่อกิเลสราคะเริ่มครอบงำ ชายหนุ่มเกิดอารมณ์ขึ้นมาอีกจนได้ ก็แหม่นะ...พอจมูกมันได้กลิ่นหอมจากเนื้อนวลทีไร ไอ้ลูกรักมันก็เกิดคึกคักขึ้นมาเสียทุกที “โอ้ว...ฉันชอบดูดนมของนวล...ดูดเท่าไรก็ไม่เคยอิ่ม” เสียงครางชื่นชมติดอยู่ในลำคอ กษิราละเลงปลายลิ้นไล้วนอยู่ไม่ห่างเต้าสาว สลับเคล้นคลึงทั้งสองเต้างดงามอย่างไม่ให้มันน้อยหน้ากันและกัน สร้างความร้อนระอุให้บังเกิดในกายสาวอีกคราว นวลเนื้อหอมสะลึมสะลือ เธอยังมีอาการเหนื่อยล้ามาจากเมื่อคืนวานจึงเอ่ยปากประท้วง... “อืม...แต่นวลไม่ไหวแล้วค่ะคุณกษิ ให้นวลได้พักเหนื่อยหน่อยนะคะ” คนประท้วงแอ่นร่างเปลือยเข้าหาปากร้อน มันกำลังครอบลงมาบนหัวจะงอยแข็งชูชัน ทุกปฏิกิริยาเป็นไปตามธรรมชาติเรียกร้อง พอถูกเขาดูดนมเสียงดัง จ๊วบ จ๊วบ เข้าหน่อย แล้วไหนจะกลีบสาวด้านล่าง ก็ถูกเขาใช้นิ้วแหวกแล้วสอดปลายนิ้วกระทุ้งจนลาวากระฉอก ร่างกายเธอก็ร้อนรุ่มขึ้นมาอีกตามเคย ทั้งที่เหนื่อยแสนเหนื่อย ร่างกายแทบขยับเขยื้อนไม่ไหว... ตั้งแต่ถูกเขาแบกขึ้นรถขับแล่นมาเรื่อยๆ เธอก็แทบไม่ได้หยุดพักหายใจ เขาไม่ให้เธอสวมชุดชั้นใน เขาเองก็ไม่ได้สวม นอกจากกางเกงนอนตัวหลวม ที่พร้อมถูกรูดลงมากองเกาะสะโพกตรึงแน่นได้ตลอดเวลา ส่วนเธอเป็นชุดนอนแบบสวม ความยาวของมันเพียงคลุมสะโพกได้เท่านั้น... กษิราแวะจอดข้างทางเปลี่ยว ดันมือเธอออกจากปลายอาวุธ นวลเนื้อหอมงุนงงไม่เข้าใจว่ากษิราจอดรถทำไม ก่อนจะส่งเสียงร้องว้าย ก็จู่ๆกษิรากลับหันมายกกายเธอลอยจากเบาะนั่งฝั่งผู้โดยสาร ขึ้นมาไว้บนตักแข็งแรงของเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว... เขาจับเธอนั่งคร่อม พร้อมกดเอวคอดกิ่วของเธอ บังคับให้สวมสอดลงกับอาวุธร้าย หัวเห็ดบานมีน้ำไหลซึม ร่องทางเข้าออกเองก็ไม่เคยขาดแคลนน้ำ จึงไหลลื่นขณะสอดลึกจนถึงผนังมดลูก นวลเนื้อหอมสะดุ้งเสียว เธอผวายกสองมือเกาะบ่าของชายหนุ่มเอาไว้แน่น กลีบปากอิ่มก็ถูกเขาบดจูบอย่างดูดดื่ม ลิ้นเล็กตวัดกวาดต้อนชิมรสชาติหวานอย่างตะกละตะกลาม... เขาให้เธอร่วมรักกับเขาบนรถจนน้ำแตกไปถึงสองน้ำ...ก่อนจะบังคับรถ ขับต่อมาอีกเรื่อยๆ จนนวลเนื้อหอมได้กลิ่นเค็มของน้ำทะเล ถึงได้เข้าใจทันที เขาบอกจะพาเธอมาเปลี่ยนสถานที่ คงจะเป็นบ้านพักตากอากาศของครอบครัวเขานี่เอง... เธอกำลังจะดันบานประตูรถเปิด ทว่ากับถูกผลักให้นอนหงายหลัง กษิราปรับเอนเบาะให้นอนราบลง เธอที่ยังมึนงงกับปฏิกิริยารวดเร็วของเขาอยู่ไม่ทันตั้งตัว เขาก็กระโจนขึ้นคร่อมเธอไว้ด้วยพละกำลังมหาศาล กดกลีบปากร้อนแนบชิดเข้าผัวพันอยู่ภายในโพรงปากหวานระเรื่อ สอดประสานส่วนกึ่งกลางจนสุดปลายโคน แล้วก็จัดการซอยบั้นท้ายถี่ๆกระชั้น จนรถยนต์เกิดเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด ขยับโยกไปตามแรงกระเด้าของสะโพกแกร่ง เธอแตกไปอีกไม่รู้กี่น้ำ... หลังจากนั้นกษิราก็ช้อนร่างหมดเรี่ยวแรงเข้ามาภายในบ้านพักตากอากาศ ปลดชุดนอนตัวบางเธอออกแล้วจับเธอร่วมรักอีกตรงประตู... “ฉันขออีกนิดเถอะนะ...ซีด...อ๊า...ฉันห้ามตัวเองไม่ไหวจริงๆ” กษิราจับประคองร่างอรชรไว้ใต้หน้าอกแกร่ง แยกเรียวขาออกห่าง แล้วฝั่งร่างหนาของตัวเองเข้าลึกจนสุดทั้งดุ้น นวลเนื้อหอมห่อปากจู๊ ยกสองแขนรัดกายหนาไว้เป็นที่ระบายความเสียวซ่าน ก่อนกษิราจะปลดมือของเธอออกจากกายเขาพร้อมรวบข้อมือน้อยกดไว้บนฟูกนุ่ม ปากก็จัดการฟัดนมเต้างาม เพราะท่านี้มันทำให้นวลเนื้อหอมต้องแอ่นร่างเข้าหา อวดความงามละลานตาของนมทั้งสองเต้าให้ลอยเด่น ชายหนุ่มกดสะโพกย้ำๆทั้งหนักแน่นและเร็วรี่ นวลเนื้อหอมเองก็พยายามสวนสะโพกรับแรงกระเด้าอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน... “อ๊า...อ๊า...อ๊า...” คลื่นแห่งแรงพิศวาสของเขาช่างรุนแรงนัก เหมือนเขาไม่ต้องการพลาดโอกาสแม้นเพียงเสี้ยววินาทีเดียว พอได้แตะต้องตัวเธอปุ๊บ เขาก็พร้อมร่วมปรารถนากับเธอทันที... นวลเนื้อหอมทำได้เพียงตามใจ ปล่อยให้เขาตักตวงความสุขนี้ไว้ให้มากๆ สิ่งใดที่เห็นเป็นความสุขของเขา เธอเองก็พร้อมจะทำให้เสมอ นวลเนื้อหอมรู้ดีว่าสิ่งนี้จะไม่ใช่สิ่งที่ยั่งยืนสำหรับตัวเธอและเขานัก ดังนั้นอะไรที่ทำเพื่อเขาได้ เธอเต็มใจจะทำให้โดยไม่คิดเสียใจในภายหลัง... นวลเนื้อหอมไม่มีเสื้อผ้าสวมใส่นอกจากชุดนอนบางเบา เธอแทบไม่ได้แตะต้องมันเลยด้วยซ้ำหลังจากถูกกษิราอุ้มเข้ามาภายในบ้านพักตากอากาศ หญิงสาวมองร่างเปลือยเปล่าของตัวเองในกระจกเงา สะท้อนให้เห็นร่องรอยบนเรือนร่างมากมายให้ต้องสะท้อนในหัวอกอย่างห้ามไม่อยู่ หญิงสาวค่อยๆลูบไล้ฝ่ามือบนผิวเย็นเฉียบ โอบกอดตัวเองไว้อย่างน่าเวทนา... พอความสุขผ่านพ้น ตะกอนหลงเหลือหลังจากนั้นมักทำให้นวลเนื้อหอมต้องมาคอยปลอบใจตัวเองซ้ำไปซ้ำมา...อย่าได้คิดอะไรเกินตัว หากเธอยังต้องการมีเขาอยู่ข้างกาย ถือว่าเธอยังโชคดีเป็นไหนๆ กษิรายังไม่คิดทิ้งขว้างหรือขับไล่ไสส่งเธอให้พ้นหูพ้นตาเขา หรือไม่ก็ไปให้พ้นจากเส้นทางรักของเขา ทั้งที่ตอนนี้เขามีผู้หญิงเหมาะสมคู่ควรครบทุกนานัปการกำลังรอวันสำคัญแต่งงานกับเขาอยู่... นวลเนื้อหอมกลืนน้ำลายขมปร่า ดวงตาช้ำหลุบมองลงต่ำ...ก่อนวกกลับขึ้นมองยังหน้าอกของตัวเองด้วยอารมณ์ซ่านสยิว มันเต็มไปด้วยร่องรอยจากการกระทำของชายหนุ่มที่เธอปักใจรัก เป็นการสัมผัสหยอกเย้าด้วยปลายนิ้วแสนจะซุกซนกับริมฝีปากร้อนชื้น กษิราไม่เคยว่างเว้นกับการสัมผัสลูบไล้ทั้งสองเต้าสล้าง ถ้าเขาไม่ก้มมาดูดก็ขอวางมือขยำเล่นก็ยังดี ทุกสัมผัสของเขามีแต่สร้างอารมณ์รัญจวนชวนให้เตลิดเปิดเปิง นวลเนื้อหอมพาสายตามองต่ำลงกว่าสะดือบุ๋ม ทอดนิ่งอยู่ตรงบริเวณใจกลางแห่งความเป็นหญิงของเธอ มันยังคงเต้นหนุบหนับหลังจากผ่านมรสุมมาอย่างโชกโชน เม็ดพลอยสีหวานแดงก่ำ แคมทั้งสองข้างบวมเจ่อจากปกติออกมาเล็กน้อย... เขาพาเธอมาเที่ยวทะเล เพราะต้องการเปลี่ยนบรรยากาศ แต่เช้านี้เธอทำได้เพียงแค่ชะโงกหน้าผ่านหน้าต่างออกไปสูดกลิ่นเค็มของมันเท่านั้น ในช่วงนั้นอารมณ์เธอไม่ได้ต้องการชื่นชมธรรมชาติ มันกำลังแล่นพล่านเพราะกำลังปีนขึ้นสู่ยอดเขาที่ทั้งเสียวและตื่นเต้นเร้าใจ... “อะ...อะ...อะ...คุณกษิเบาหน่อยค่ะ นวลแสบไปหมดแล้ว” เธออ้อนวอนด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ตรงส่วนด้านหลังเธอมีเขายืนประกบแนบสนิท กษิราสอดเสียบดุ้นแข็งปั๋งเข้ากระแทกกระทั้นไม่หยุดหย่อน มือข้างหนึ่งล้วงบีบขยำนมสลับกันทั้งสองข้าง อีกมือกดแผ่นหลังให้โค้งลงรับแรงกระเด้าเข้าออก กษิราได้พักเอาแรงมาครึ่งชั่วโมง เขาก็เริ่มปฏิบัติการร่วมสวาทกับนวลเนื้อหอมอย่างที่มุ่งมั่นเอาไว้แต่แรก เหลือเพียงอีกไม่กี่วันทั้งคุณลุงกับคุณป้าก็จะเดินทางกลับมาทั้งสองท่าน เขาต้องตักตวงความสุขนี้ไว้ให้มากๆเท่าที่เวลาจะพอเอื้ออำนวย “นวลแหกขาออกกว้างๆ ฉันใกล้จะเสร็จแล้ว” ชายหนุ่มสะบัดบั้นท้ายแข็งแกร่งเข้าหาความอ่อนนุ่มอย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนจะปลดปล่อยความร้อนชื้นเข้าสู่โพรงสาว เกร็งร่างอยู่เหนือความอ่อนนุ่ม จนนวลเนื้อหอมทรุดลงไปกองกับพื้น เขาจะร่วมรักกับเธอต่อ ทว่าหนนี้นวลเนื้อหอมต้องยกมือไหว้ขอให้เธอได้พักบ้าง บังเอิญมีสายเรียกเข้า กษิราจึงยอมปล่อยให้นวลเนื้อหอมขึ้นมาอาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย... หญิงสาวขลุกตัวอยู่ในห้องน้ำได้เกือบยี่สิบนาที คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย จนมาสะดุ้งตอนประตูห้องน้ำถูกเปิดผางเข้ามา เป็นกษิรากำลังยืนกอดอกพิงขอบประตูด้วยสีหน้าสดใส “อยู่ในนี้เอง...” ดวงตาคมกริบทอดมองร่างกลมกลึงด้วยสายตาหื่นกระหาย... “นวลกำลังจะออกไปอยู่พอดีเลยค่ะ” เธอหันไปบอกเขา เขินเล็กน้อยกับสายตาหยาบโลนที่จ้องมองมายังเธอ กษิราส่ายหน้า เปล่งประกายสายตาชื่นชม... “นวลของฉันผิวขาวละเอียดดีจริง...เห็นทีไร มันอดไม่ได้เสียทุกทีสิน่า...” “แต่ว่านวลหิวข้าว คุณกษิไม่หิวข้าวบ้างหรือไงคะ วันๆจ้องแต่จะกินแต่นวลท่าเดียว ดูสิคะ...นวลช้ำไปหมดทั้งตัวแล้วเนี่ย” “ก็ไม่ได้จะทำรักกับนวลตอนนี้เสียหน่อย ฉันขึ้นมาตามให้ลงไปทานข้าวอยู่นี่ไง ทำมาเป็นบ่น ใครกันที่ร้องให้ฉันเอาเธอแรงๆ” คำพูดสัปดนนั้นทำเอาผิวแก้มคนฟังร้อนผ่าว นวลเนื้อหอมมองค้อนเขาตาคว่ำ “นวลอยากได้เสื้อผ้าค่ะ ชุดนอนมันปิดอะไรไม่ได้สักนิด ใส่ก็เหมือนไม่ได้ใส่” เธอบ่นพึมพำพร้อมกับฉวยมันมาสวมกลับเข้าไปใหม่ หันมองเงาสะท้อนในกระจก ก้นขาวก็โผล่ ร่องสาวเธอก็เห็นวับๆแวมๆอยู่ดี กษิราหัวเราะในลำคอหึๆ เดินมาโอบร่างน้อยไว้ในอ้อมแขน พลางกดปลายจมูกโด่งบนกลุ่มผมนุ่มสลวย ตอนนั้นเองสายตาเขาเห็นเนินอกอวบอิ่มของชอบของตัวเอง เลยอดไม่ได้จะหยอกเอิน ปัดผ่านนิ้วมือยาวไปมาบนเนินเนื้อละเอียดซึ่งโผล่พ้นขอบชุดนอนขึ้นมาให้เห็นรำไร... “อย่าซนสิคะคุณกษิ...นวลหิวข้าวจริงๆนะคะ ไม่ได้แกล้ง” “ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย แต่มือเจ้ากรรมของฉัน มันดันก็ห้ามลำบากเอาเสียด้วยสิ นวลก็ต้องอดทนเอาหน่อยแล้วกัน” นวลเนื้อหอมส่ายหน้า แล้วยึดข้อมือปลาหมึกเขาไว้เสียเลย พร้อมกับดันร่างหนาให้เดินออกจากห้องนอนอย่างเร่งด่วน ทั้งสองเดินลงมายังห้องโถงใหญ่ ตรงมุมหน้าต่างมีโต๊ะทานข้าวขนาดพอดีวางเอาไว้ บนนั้นมีอาหารที่กษิราโทรสั่งมาจากโรงแรมใกล้ๆ ถัดห่างมาเล็กน้อยคือโซฟารับแขก สนามรบที่กษิราไม่เคยพลาดใช้บริการกับเธอเมื่อคืน จำได้ว่าเขาวางเธอลงอย่างนุ่มนวล แทะเล็มกลีบทั้งสองข้างเธออย่างคนตายอดตายอยาก... กษิราหย่อนตัวนั่งบนเก้าอี้ก่อน โดยดึงเอาร่างน้อยลงมานั่งบนตักของตัวเอง จับให้เธอคร่อมขาเขาไว้ จุดเชื่อมประสานจึงแตะต้องกันไปโดยปริยาย... “อุ้ย!อะไรกันคะคุณกษิ ไหนบอกว่าจะปล่อยให้นวลทานข้าวไง” คนหิวจนแสบท้องร้องประท้วงหน้าตาตื่น นวลเนื้อหอมขยับก้นหนีดุ้นร้อนใต้ก้น กลัวว่าเขาจะเปลี่ยนใจไม่ยอมให้เธอทานข้าวแล้วมาจับเธอทานแทน “ก็กินข้าวไปด้วย ดูดนมไปด้วยไง แล้วก็...เสียบเธอไปด้วยไง” “โธ่!คุณกษิอย่าแกล้งนวลนักเลย ถือว่านวลไหว้ล่ะค่ะ...” เสียงอ้อนวอนนั้นไม่เป็นผล กษิรารั้งแขนชุดนอนสายเดียวกันตกไปกองไว้บริเวณเอวคอดกิ่ว ร่นกางเกงวอร์มสีดำไว้ครึ่งน่อง ปลดปล่อยอาวุธให้เป็นอิสระ มันแข็งโด่พร้อมรบมาตั้งแต่อยู่ในห้องน้ำ ดวงตาเขาเป็นประกายแวววาว พลุกพล่านไปด้วยเพลิงแห่งตัณหา บังคับให้นวลเนื้อหอมสวมสอดกลีบหวานลงมาบนดุ้นแข็งโด่ของตนเอง หน้าท้องน้อยเกร็งรัดยามค่อยๆทรุดลงจนสุดปลายโคน “อร้าย!...คุณกษิราขา...แน่นร่องเหลือเกิน” “แน่นแบบนี้สิ...ฉันถึงติดใจ เอานวลเท่าไรก็ไม่เบื่อ” กษิราโยกกายหนาเข้าหาจนสุดทั้งลำ เล่นเอาร่างงามบนตักถึงกับหวีดเสียงร้องลั่น ผวากำขอบโต๊ะกินข้าวเอาไว้แน่น ทุกจังหวะการเคลื่อนไหวทำเอานวลเนื้อหอมทั้งจุกสับเปลี่ยนอารมณ์อันเสียวซ่าน น้ำตาปริ่มตรงหางตา ชายหนุ่มหยุดขยับ เอื้อมตักอาหารป้อนใส่ปากหญิงสาวครึ่งคำ ก่อนจะฉกใบหน้าหล่อเหลาดูดยอดนมสีหวาน สลับไปมาอย่างคนอารมณ์ดี... วันนี้เขาไม่ต้องเข้าออฟฟิศ มีเวลาเล่นอะไรสนุกๆกับนวลเนื้อหอมทั้งวันอยู่แล้วนี่นา... อาหารมื้อเช้ากว่าจะจบมื้อนั้นดวงตะวันก็ขึ้นอยู่ตรงศีรษะพอดิบพอดี...กษิราเดินหน้าชื่นบานขึ้นมาบนรถยนต์ ส่งถุงกระดาษใบหนึ่งให้กับนวลเนื้อหอม... “เปลี่ยนบนรถนี้เลยก็ได้ รถคันนี้ติดฟิล์มดำมืดทั้งคัน คนข้างนอกมองเข้ามาไม่เห็นอะไรหรอก นวลไม่ต้องกังวลไปนะ...” “ค่ะ...” นวลเนื้อหอมรับคำอย่างว่าง่าย เธอดึงชุดนอนตัวบางออกผ่านทางศีรษะโดยไม่คิดมาก ปลดปล่อยเนื้อกายเปลือยเปล่าต่อหน้าชายผู้หื่นกระหายในตัวเธอ ผิวขาวลออของนวลเนื้อหอมกระทบกับความเย็นของแอร์ได้ไม่นาน เธอซึ่งกำลังควานมือหยิบเอาชุดชั้นในมาสวม ก็ถูกคนนั่งจ้องเอาจ้องเอาดึงเข้าไปฟัดอย่างห้ามตัวเองไม่อยู่... กษิราดึงร่างอรชรลอยผ่านเบาะนั่งมาแหมะลงบนตักแกร่งของตัวเองอีก “ว้าย!...” สาวเจ้าไม่ทันตั้งตัวหลุดร้องเสียงหลง เสียววาบตรงหว่างขา “คุณกษิ...ปล่อยนวลก่อนนะคะ ให้นวลสวมเสื้อผ้าให้เสร็จก่อน” “อืม...อย่าเพิ่งเลย ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เรามาสนุกกันดีกว่า ฉันมีอะไรสนุกๆอยากเล่นกับนวลในรถ” “อุ้ย!...” นวลเนื้อหอมสะดุ้งเพราะถูกกัดหัวนมสีหวาน “แต่ตรงนี้คนเยอะนะคะ เขาจะผิดสังเกตเอาได้ อายคนเขาแย่ค่ะ...” นวลเนื้อหอมส่งเสียงท้วงติง ดันหน้าอกเขาออกห่าง เหลือบสายตากลมมองผ่านกระจกรถออกไปด้านนอก เห็นผู้คนเดินผ่านไปมาอย่างไม่ค่อยสบายใจนัก แต่ดูท่าแล้ว...กษิราไม่แคร์เสียด้วยด้วยซ้ำ ถ้าหากจะมีใครมองผ่านเข้ามาเจอ... เขายังคงตั้งหน้าตั้งตากอดรัดร่างนุ่มนิ่มเอาไว้ไม่ยอมผละห่าง นวลเนื้อหอมได้แต่นึกอ่อนอกอ่อนใจ หากก็ต้องปล่อยเลยตามเลยอีกเช่นเคย ด้วยความรักที่เธอมีให้เขาเต็มเปี่ยมจึงไม่อยากขัดใจ ยิ่งเห็นเขามีความสุขมันก็ทำให้เธอมีความสุขตามเขาไปด้วยเช่นกัน... “คุณกษิไม่อายเขาหรือคะ?” “คนจะเอากันมีอะไรให้ต้องอาย มีแต่จะทำให้คนอิจฉาเล่นน่ะสิไม่ว่า...” กษิราเถียงเสียงระรื่น สีหน้าบ่งชัดถึงอารมณ์ปรารถนา นัยน์ตาดำดิ่งลงสู่ห้วงเหวลึก ถึงตอนนี้จะเป็นกลางวันแสกๆก็เถอะ คนจะเอากันมันห้ามได้ที่ไหน ผู้หญิงของเขาทั้งสวยทั้งน่าฟัด เป็นใครก็ต้องทำแบบเขาทั้งนั้นแหละ เรื่องธรรมชาติออกจะตาย “คุณกษิเฮี้ยวใหญ่แล้วค่ะ” “อย่างอื่นของฉันก็ใหญ่นะ อีกเดี๋ยวเธอก็ได้ลิ้มลอง” คนอวดอ้างบรรเลงฝ่ามือร้อนลงบนยอดอกชูชัน นวลเนื้อหอมสะท้านเสียวซ่านจนถึงร่องสาว ก่อนกดกลีบปากร้อนจูบเธออย่างแสนพิศวาส เรียวปากนุ่มเผยอให้เขาสอดลิ้นผ่าน มือหยาบเคล้นคลึงฐานอกเต่งตูม ขบเม้มผิวเนื้อหวานอย่างลืมเป็นลืมตาย กางเกงผ้าถูกปลดซิป นวลเนื้อหอมเป็นคนควักดุ้นเนื้อแข็งโป๊กของคนใต้ร่างออกมาตากแอร์เย็นเฉียบ พอมันได้รับอิสระ ก็เริ่มสำแดงฤทธิ์เดชในทันที นวลเนื้อหอมคว้าหมับ ชักรูดตั้งแต่โคนจรดปลายหัวด้วยฝ่ามือน้อย... ชายหนุ่มปรับเบาะนั่งให้เอนตัวลงโดยอัตโนมัติ ลำแขนยาวรวบรัดไว้แถวเอวคอดกิ่ว แนบร่างของเขากับหญิงสาวไว้อย่างแนบแน่น... กษิราหลับตาพริ้มรอรับความสุขจากปลายนิ้วมือบอบบาง สาวเจ้าขยับเคลื่อนไหวอย่างชำนาญทาง ด้วยคุ้นเคยกันมาเป็นอย่างดี... อารมณ์ของนวลเนื้อหอมพวยพุ่ง พาทำเอาสติอันน้อยนิดพร่าเลือน ยอมเป็นหญิงไร้ยางอายอีกสักครั้ง สมยอมให้กษิราหลอมละลายเธอภายในรถยนต์กลางวันแสกๆ แถมยังท่ามกลางฝูงชนอีกด้วยต่างหาก... มือข้างหนึ่งของกษิราล้วงต่ำ สะกิดเม็ดเสียวจนร่างงามสั่นสะท้านซ่านสยิว เธอเบียดบดร่างงามเข้าหา ก้นขาวกระดกสู้ปลายนิ้วมือแข็งกระด้างสวมสอดอย่างถึงพริกถึงขิงแล้วนวลเนื้อหอมก็พบเจอแสงแห่งปลายสว่างวาบได้อย่างง่ายดาย... เธอพักเหนื่อยเพียงเสี้ยววินาที ก็ถูกปลายนิ้วมือกระตุ้นเตือน สะโพกงามหวามไหวถูกจัดท่าให้ตรงตำแหน่งของลำเอ็นใหญ่ยาว มันกระตุกงึกงักในอุ้งมือเธอ ตรงปลายหัวเริ่มมีน้ำขาวขุ่นไหลซึมจนหยดแหมะลงกางเกงผ้า แลเห็นเป็นด่างดวง กษิราคำรามลั่น ร่างหนาสั่นไหว ก่อนเขื่อนเขาจะแตกทำนบอย่างน่าอาย ขอให้เขาได้เข้าไปพำนักพักพิงกับร่องแสนหฤหรรษ์ของนวลเนื้อหอมเสียก่อนค่อยหลั่งออกมานะไอ้ลูกชาย... “สวมมันลงมาคนดี” ชายหนุ่มกระซิบเสียงกระเส่าบนผิวอ่อนสีชมพู สาวหัวอ่อนเลยรีบทำตามอย่างว่าง่าย นวลเนื้อหอมโหย่งตัวขึ้นเล็กน้อยให้พอเหมาะกับความคุ้นเคย พอสัมผัสได้ถึงความร้อนเธอจึงจัดการกดสะโพกครอบอาวุธร้ายของเขาลงมาจนสุดทั้งโคน เสียงดังสวบ... “อร้าย!คุณกษิ นวลเสียว...” ท่านี้ทำให้จุดเชื่อมประสานนั้นล้ำลึกยิ่งกว่าท่าไหนๆ กลีบกลางร่างสาวเบิกแย้มจนแลเห็นผิวเนื้อใน ส่งคลื่นกระแสแห่งความปั่นป่วนพุ่งทะยาน นวลเนื้อหอมเกาะบ่าของชายหนุ่มไว้แน่น เธอยังกดแช่ลำตัวเขาไว้ยังไม่ยอมขยับ ซุกซบใบหน้าชื้นเหงื่อตรงซอกคอ ... “ฉันก็เสียว...แต่ช่วยขยับหน่อยเถิดที่รัก ก่อนที่ฉันจะแตกทั้งที่ยังไปไม่ถึงไหน” นวลเนื้อหอมเองก็ชักทนไม่ไหว หญิงสาวจึงขยับสะโพกกดเข้าหาอาวุธใหญ่ของกษิราอย่างบ้าคลั่ง กระแทกตัวเองจนเกิดเสียงดัง ตับ ตับ ตับ ทั้งสองขยับโยกร่างกายไปตามจังหวะดนตรีที่กษิราเปิดทิ้งไว้ ตัวรถด้านนอกเองก็เริ่มขยับโขยก หลายคนมองมาอย่างงงงัน อีกหลายคนต่างพากันซุบซิบนินทา... ความบังเอิญยังมีจริงอยู่บนโลกแคบๆใบนี้ ตอนกษิราเดินนำนวลเนื้อหอมเข้ามาภายในบริเวณร้านอาหารทะเลแห่งหนึ่ง เป็นความโชคดีที่สายตาเขาเหลือบเห็นหญิงสาวในชุดเบลาส์ลายดอกทานตะวันงดงาม เจ้าหล่อนกำลังนั่งรวมโต๊ะกับหนุ่มสาววัยไล่เลี่ยกันมุมหนึ่ง ดีที่เจ้าหล่อนนั่งหันข้างมายังทางเข้า ถ้าไม่บังเอิญมองมาทางนี้คงจะไม่เห็นเขา... กษิราชะงักเท้า หัวใจเขาเต้นโครมคราม สีหน้าเครียดขรึมขึ้นมาทันตา เห็น ท่าไม่ดีเสียแล้วแบบนี้ สาวิตรีมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน หรือเจ้าหล่อนมาเที่ยวกับเพื่อน น่าโมโหชะมัดทำไมโลกถึงได้แคบเพียงนี้ว่ะ!... ชายหนุ่มนิ่วหน้า ความสุขเริ่มถดถอย เขาคว้าข้อมือนวลเนื้อหอมไว้แน่น หมุนตัวแล้วลากเจ้าหล่อนเดินออกมาจากร้านอาหารอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ตรงดิ่งมายังลานจอดรถทันที ภาวนาขออย่าให้สาวิตรีเห็นเขาอยู่ที่นี่กับนวลเนื้อหอมเลย ไม่เช่นนั้น...โลกของเขาทั้งใบคงได้แตกเป็นเสี่ยงๆเป็นแน่แท้... คนถูกลากออกจากร้านอาหารงุนงง ทว่าก็ปล่อยให้เขาลากกลับออกมาจนถึงลานจอดรถ... “มีอะไรหรือเปล่าคะคุณกษิ...ไหนบอกกับนวลว่าคุณหิวข้าวไง” นวลเนื้อหอมไม่ทันเห็นสาวิตรี เจ้าหล่อนจึงนึกสงสัยกับการเปลี่ยนแปลงกะทันหันของชายหนุ่ม ไหนเขาบอกว่าหิวข้าวจนไส้จะขาด ทำไมเขาถึงได้เปลี่ยนใจเดินกลับออกมาเสียล่ะ... “อย่าเพิ่งซักไซ้อะไรนักเลย...เราสองคนต้องรีบออกจากที่นี่ก่อน ไม่งั้นได้กลายเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ” เขาดันร่างนุ่มให้เข้าไปในรถยนต์ แล้วสาวเท้าเร็วมาทางฝั่งคนขับ ตอนนั้นเองเจ้าของร่างเพรียวระหงเดินมาชะโงกหน้าเมียงมองตรงปากประตูทางเข้าร้าน... “เป็นไงบ้างจ๊ะสา ใช่พี่กษิคนดีของตัวหรือเปล่า” ดวงดาราเดินตามออกมาถามด้วยความอยากรู้ “ไม่เห็นจะมี แกคงตาฝาดไปน่ะ...” สาวิตรีหันมาบอกเพื่อนสนิท “แต่ฉันเห็นจริงๆนะ...เห็นว่ามากับผู้หญิงด้วย” ดวงดารายืนยันเสียงหนักแน่น ก็เธอเห็นเขาจริงๆนี่นา เธอจึงไม่คิดยอมแพ้ดึงเพื่อนสาวให้ออกมาดูนอกร้านอาหาร กวาดสายตาไปทั่วแต่ก็ไม่พบกษิรา ก่อนจะลากสาวิตรีมายังลานจอดรถ “พอเถอะดารา แกตาฝาด และพี่กษิเขาก็ทำงานอยู่ที่ออฟฟิศ” สาวิตรีสรุปแล้วผลักร่างเล็กของดวงดาราให้เดินกลับเข้าร้านอาหารทะเลตามเดิม ดวงดาราไม่อยากทำลายบรรยากาศไม่ดี เจ้าตัวจึงเลือกจะยุติให้ความสนใจหนุ่มคนรักของเพื่อน... กษิราเลี้ยวรถมาทางถนนใหญ่ได้อย่างฉิวเฉียด เขาผ่อนลมหายใจยาว เหลือบตามองกระจกหลังที่เห็นสองร่างงามพากันเดินย้อนกลับเข้าร้านอาหาร... “เกือบไปแล้วไหมล่ะ...” เขารำพันออกมาโดยไม่ได้หันมองมายังนวลเนื้อหอม ขอบตาหญิงสาวร้อนผ่าว หากต้องพยายามกล้ำกลืนฝืนไม่ให้น้ำตานั้นไหลออกมาประจานความอ่อนไหว อดรู้สึกไม่ได้ว่าตัวเองไม่ต่างจากแมวขโมย พอได้เจอเจ้าของตัวจริงก็ต้องหนีหัวซุกหัวซุน “เดี๋ยวค่อยกลับไปสั่งอาหารจากโรงแรมเอาก็ได้ ไม่ต้องเสี่ยงเจอกับน้องสา...” “ค่ะ...” นวลเนื้อหอมรับคำเสียงเบา เธอนั่งเบี่ยงกายมายังฝั่งประตูรถ ทอดสายตาเศร้ามองวิวด้านนอกเป็นการข่มใจไม่ให้คิดมาก แต่ไม่พบความสวยงามละลานตาสักนิด เห็นเพียงแต่ความมืดมน... -------------------------------------------------

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more