Ep2(จบตอน) : ห้องครัวหรรษา
4758 คำ
นวลเนื้อหอมต้องแบกเอาร่างหนักอึ้งลงมาด้านล่าง เจ้าตัวจำทนกัดฟันเดินจนมาถึงห้องครัว สองขามีอาการสั่นเทาน้อยๆ ร่างกายเธออ่อนเพลียจนเดินแทบไม่ไหว เปลือกตาทั้งสองข้างหนักอึ้ง...
ทว่าหน้าที่สำคัญก็รอเธออยู่เช่นเดียวกัน...
“ไม่สบายหรือเปล่าพี่นวล ดูหน้าซี้ด ซีด...” น้ำฟ้าเอ่ยปากทัก เดินปรี่เข้ามาหารุ่นพี่สาวคนขยัน
น้ำฟ้าเพิ่งเข้ามาทำงานเป็นคนใช้ได้ราวเจ็ดถึงแปดเดือน แทนคนเก่าเพิ่งลาออกเพราะอายุเยอะมากแล้ว และต้องการอยากจะกลับไปอยู่กับลูกหลานยังต่างจังหวัด งานส่วนใหญ่ภายในบ้านหลังโตไม่ได้ยุ่งยากวุ่นวาย เพราะมีเจ้านายแค่เพียงสามคน
“ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ กินยาแล้วอีกเดี๋ยวก็น่าจะดีขึ้น”
“เอางี้ดีกว่า อาหารเช้าวันนี้เดี๋ยวฉันทำแทนพี่เองก็ได้ แค่ข้าวต้มกุ้ง ฉันทำเป็น พี่กลับไปนอนพักต่ออีกสักหน่อย ขืนเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาจะลำบากเราทั้งคู่”
น้ำฟ้าขันอาสา ไม่ใช่อะไรหรอก เป็นเพราะเมื่อวานตอนเย็นเธอแอบดอดออกไปเที่ยวงานตลาดนัดกับแฟนหนุ่ม ทิ้งงานไว้ให้นวลเนื้อหอมทำอยู่คนเดียว เช้านี้เลยอยากทำคุณงามความดีไถ่โทษสักหน่อย
“ไม่เป็นไร พี่ยังไหว” นวลเนื้อหอมปฏิเสธ
“น้ำฟ้าไปทำงานอย่างอื่นได้เลย ตรงนี้พี่จัดการเอง”
“ไหวแน่ะนะ” น้ำฟ้ายังไม่ไว้ใจ
“แน่จ้ะ...” นวลเนื้อหอมยืนยัน เธอฝืนส่งยิ้มส่งให้รุ่นน้องสาว ก่อนจะเดินมารื้อหาเครื่องปรุงสำหรับทำอาหารเช้า น้ำฟ้าไหวไหล่แล้วเดินออกมาทำงานในส่วนของตัวเอง
กลิ่นหอมของอาหารเรียกให้คนที่เพิ่งเดินลงมาจากชั้นบนเลี้ยวมายังทิศทางของกลิ่นหอมฉุย กษิราวางเสื้อสูทไว้บนเก้าอี้ รอบมองทั่วบริเวณนั้นแล้วไม่เห็นคนรับใช้คนอื่น เขาก็กระตุกยิ้มร่า น้ำฟ้าคงขึ้นไปทำความสะอาดห้องข้างบนกว่าจะลงมาอีกนาน ส่วนลุงไม้คนขับรถเก่าแก่ คงอยู่หลังบ้านรดน้ำต้นไม้
กษิรายิ้มกริ่ม จำกลิ่นอาหารเช้าได้ เป็นฝีมือใครทำ...
นวลเนื้อหอมกำลังง่วนอยู่กับการตักข้าวต้มใส่โถที่จัดเตรียมเอาไว้สำหรับขึ้นโต๊ะอาหาร เลยไม่ทันมอง มีใครบางคนแอบย่องมาทางด้านหลัง แล้วสวมกอดเข้าให้
“อุ้ย! คุณกษิ นวลตกใจหมดเลยค่ะ”
หญิงสาวหลุดเสียงอุทาน เบี่ยงใบหน้าซีดขาวหลบปลายจมูกโด่ง พอเธอหลบเขาก็ซุกไซ้เข้าหาซอกคอเธอแทน จูบซับแอ่งชีพจรจนขนในร่างพากันลุกชัน กลีบสาวชักเริ่มมีปฏิกิริยาหวั่นไหว สัมผัสได้ถึงความชุ่มฉ่ำไหลซึม เธอว่องไวต่อสัมผัสเขาอยู่แล้ว เพียงแค่ลูบๆคลำๆ เธอก็พร้อมเคลิบเคลิ้มไปกับทุกสิ่งทุกอย่างที่กษิราปรนเปรอให้
กษิราหอมฟัดไปทั่วใบหน้าหวาน ลากยาวลงมาถึงซอกคอหอมกรุ่นอย่างคนหลงเสน่ห์จนโงหัวไม่ขึ้น มือไม้หยาบกอดรัดเข้าหาร่างนุ่มนิ่ม เคลื่อนไหวไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง
เมื่อคืนเขายังไม่อิ่ม อยากกลืนกินนวลเนื้อหอมอีกสักครั้งก่อนไปทำงาน แต่ก็ดันเผลอหลับไปงีบเดียว สะดุ้งตื่นมาอีกทีเจ้าหล่อนดันหนีเขาลงมาทำงานในครัวเสียแล้ว
ชายหนุ่มจึงกระเด้งตัวลุกขึ้น เร่งจัดการธุระส่วนตัวให้เสร็จโดยไว หวังเพียงจะเข้ามาทำในสิ่งที่ปรารถนาให้สำเร็จก่อนต้องเข้าออฟฟิศ...
“อยากเอาเธอในนี้จัง...”
“คุณกษิ...อย่าค่ะ” ร้องห้ามเพราะว่าทั้งเธอกับเขากำลังยืนอยู่ในห้องครัว
“นวลจะห้ามฉันทำไม ก็รู้ดีนี่ว่ายังไงก็ไม่สำเร็จ ฉันยังกินนวลไม่อิ่มท้องเลย ขออีกสักคำก่อนฉันไปทำงาน นะ...นะ...”
คนเกิดอารมณ์คลั่งรักแย้งเสียงกระเส่า มือไม้ป้วนเปี้ยนไปตามร่างกายหอมกรุ่น ใจนวลเนื้อหอมสั่นไหวกับคำขอโต้งๆ มือไม้อ่อนจนทำทัพพีล่วงลงโต๊ะเสียงดัง วูบหนึ่งเธอต้องปรายตามองไปยังประตูห้องครัว ถอนหายใจเมื่อไม่เห็นมีใครเดินผ่านมา
“แค่คำเดียวจริงๆนะคะ”
“คำเดียวแต่ว่าคำใหญ่หน่อย...นวลไม่ว่าฉันใช่ไหม?”
กษิราพึมพำตอบรับ นวลเนื้อหอมผิวแก้มแดงก่ำ ยังไงเธอก็ต้องยินยอมพร้อมใจ เต็มใจให้เขาตักตวงความสุขจากร่างกายนี้อยู่วันยังค่ำ นวลเนื้อหอมเลยอ้อมมือโอบล้อมลำคอแกร่ง ส่งสัญญาณว่าเธอพร้อมให้เขาจับกิน แอ่นกายไปด้านหลัง กะให้ร่องก้นสัมผัสเข้ากับเป้ากางเกงตุงใหญ่ กดย้ำเข้าหาอย่างคนเป็นงาน มันพองตัวจนแข็งโป๊ก หญิงสาวไม่รีรอส่งมือป้วนเปี้ยนอยู่แถวซิปกางเกง ด้วยเพราะสถานที่นั้นสุ่มเสี่ยงกับการถูกจับได้ เธอจึงเป็นฝ่ายลงมือเสียเอง...
เสียงรูดซิปผ่านเข้าโสตประสาทคนหน้ามืดในกาม กษิราครางเสียงแผ่วเมื่อความเป็นเขาถูกมือนุ่มควักออกมาจากการถูกคุมขัง มันเต้นตุบตับอยู่ในอุ้งมือน้อย เรียกกระแสแห่งความเสียวซ่านได้เป็นอย่างดี
“นวลของฉัน...น่ารักเหลือเกิน”
“ต้องรีบหน่อยนะคะ ประเดี๋ยวจะมีคนเข้ามาเจอ นวลกลัวจะเกิดปัญหา”
“ฉันรู้...แต่ก็อยากเอาเธอใจแทบขาด ฉันคงทนไม่ไหวถ้าต้องนั่งทำงานไปด้วยแล้วจินตนาการตอนยัดเจ้าสิ่งนี้เข้าไปในกายเธอ”
เจ้าสิ่งนี้ของชายหนุ่มคึกคักเพียงแค่ความคิด ตรงส่วนหัวของมันเปียกชุ่ม หัวของมันบานออกจนมีน้ำเมือกไหลติดคามือน้อย นวลเนื้อหอมขยับมือขึ้นลง สาวท่อนเอ็นเป็นการเอาอกเอาใจนายหนุ่ม
กษิรากัดฟันแน่น เพราะเสียวจับใจเหลือใจ เวลามันมีน้อยเขาต้องรีบจัดการ จึงหมุนร่างอรชรให้หันหน้ามา จ้องแววตาเชื่อมหวานอย่างรักใคร่ เขาถลกกางเกงผ้าเนื้อนิ่มพร้อมด้วยกางเกงชั้นในสีหวานให้หล่นร่วงลงไปกองอยู่ตรงหน้าแข้ง ก่อนจะยกเอวคอดกิ่วขึ้นสูงจนเท้าเปลือยเปล่าขาวนวลลอยเหนือพื้นห้องครัว
“นวลของฉันสวยเหลือเกิน”
เจ้านายหนุ่ม จับหญิงสาวให้นั่งลงบนโต๊ะกลางห้องครัว ประกบปากจูบลงกับปากอิ่มอย่างเดือดระอุ นวลเนื้อหอมหลับตาพริ้ม ยอมรับสิ่งที่เขามอบให้ในโพรงปากนุ่มด้วยความเต็มใจ
ลิ้นสองลิ้นผัวพันกันไปมา แรงบดเบียดทำให้กลีบปากอิ่มนั้นบวมเจ่อ รสชาติทั้งของเขาและของเธอเมื่อคืนยังแทบไม่เจือจางลงเลยด้วยซ้ำ
นวลเนื้อหอมอ่อนเพลียมากก็จริง หากสิ่งใดเป็นความสุขของกษิรา เธอพร้อมจะอดทนมอบมันให้แก่เขา...
มือข้างหนึ่งของกษิราทาบทับไว้บนหน้าอกตูมเต่ง เคล้นคลึงด้วยจังหวะเนิบนาบ แต่ก็เร้าใจ ช่องทางรักของนวลเนื้อหอมหน่วงเจ็บ มันกำลังเรียกร้องไปพร้อมๆกับการประท้วง
เขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีชมพูอ่อนออกเพียงไม่กี่เม็ดก็เปิดเผยผิวเนื้อสีขาวบริสุทธิ์ บริเวณฐานทรวงมีรอยแดงคล้ายกุหลาบผุดพรายอยู่โดยรอบ
กษิราจัดการดันเสื้อชั้นในสุดเซ็กซี่ให้ขึ้นไปอยู่เนื้อทรวงงาม ก่อนจะสอดปลายนิ้วมือเข้าไปนัวเนียหยอกเอินแถวปลายยอดอกชูชันตูมเต่ง ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวอย่างผู้ชำนาญการ ทำงานไปพร้อมกับริมฝีปากร้อนผ่าว ขบกัดไปตามผิวผนังเนื้ออ่อน จนเกิดเสียงครางต่ำเป็นระลอก
ชายหนุ่มขยับกึ่งกลางลำตัวให้เข้าที่ สาวมือข้างหนึ่งกับหัวหอกจนมันพรักพร้อมแล้ววางแนบไว้ตรงโคนขาอ่อน รอเวลาอีกนิดให้เขาจัดการกับเจ้าสิ่งนี้เสียก่อน..มือข้างหนึ่งของกษิราแหวกลงกับกลีบสาวเนื้อนุ่ม สำรวจความพรักพร้อม ก่อนเขาทะลวงหัวหอกเข้าใส่ ส่งปลายนิ้วสะกิดลงตรงติ่งอ่อนไหวเป็นการหยั่งเชิงให้ธาราสวาทไหลซึมผ่าน ถึงเวลาเขาจะเร่งรีบขนาดไหน เขาก็ไม่ต้องการทำให้นวลเนื้อหอมต้องเจ็บปวดทรมานตอนร่วมรักกันซ้ำซากอีก...
พายุรักหนนี้กษิราจำต้องใช้เวลาทำอย่างรวดเร็ว เขาจึงผ่านขั้นตอนโอ้โลมหญิงสาวให้น้อยลงแต่ก็ไม่ละเลย แทงนิ้วผ่านเข้าร่องอันแสนคับแน่น ชักเข้าออกเพียงไม่กี่ทีพอให้มีน้ำหล่อลื่นก็จัดการทะยานปลายหัวหอกเข้ากึ่งกลางความสาว
“อืม...ซีด...คุณกษิขา...เบากับนวลหน่อยนะคะ นวลยังแสบร่องอยู่เลย”
แรงเสียดสีภายในแล่นพล่าน นวลเนื้อหอมร้องบอกพร้อมกับเสียงครางกระเส่า ในทุกครายามหัวหอกคอยทิ่มแทงอยู่ภายในโพรงเนื้อนุ่มของตัวเอง กษิราค่อยเป็นค่อยไปในวินาทีแรก หลังจากนั้นเขาก็กระหน่ำเข้าใส่อย่างลืมตัว...
“อ่า...อ่า...อา...คุณกษิ นวลเสียว”
“ฉันก็เสียว...”
ชายหนุ่มผละห่างกลีบปากนุ่มแล้วบอก แววตาเขาหรี่มองใบหน้าหวานอย่างรักใคร่หลงใหล ดันกายหนาเข้าๆออกๆ รูคับแน่นจนลาวาร้อนไหลผ่าน นวลเนื้อหอมเสร็จอีกหน ร่างเธอจึงสั่นเกร็ง
กษิราจำต้องเร่งเครื่องให้ตัวเองเสร็จตาม เขาโยกกายกำยำผ่านเข้ากลีบสาว กระเด้าบั้นท้ายย้ำๆซ้ำๆรัวๆ ส่งให้พายุโหมกระพือนั้นรุนแรงยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
ตับ ตับ ตับ ตับ...
เสียงเนื้อกระทบเนื้อลั่นไปทั้งห้องครัว แม้นริมฝีปากบวมเจ่อจะถูกกักกันน้ำเสียงสั่นพร่าไว้ด้วยริมฝีปากหยักหนา หากเสียงแห่งความซ่านสยิวก็มิอาจถูกปิดกั้นไว้ได้ทั้งหมด ยังคงมีเสียงหวานเล็ดลอดผ่านออกมาให้ทั้งคู่ลุ้นระทึก ไม่แน่ว่าอาจมีคนรับใช้คนใดคนหนึ่งผ่านมาได้ยินเสียงคร่ำครวญนี้ก็อาจเป็นได้ ความตื่นเต้นยิ่งเป็นตัวเร่งเร้าให้กษิราโหมกายกระแทกกระทั้นเข้าใส่ร่องสวาทอันแสนหอมหวานติดๆกัน...
“คุณกษิขา นวลจะไม่ไหวแล้วนะคะ...ซีด...” สาวเจ้าส่งเสียงอ่อน กลีบเนื้อเธอปลิ้นปล้อนตามแรงกระแทกกระทั้น เขาไม่ผ่อนแรง มีแต่จะพุ่งทะยานไปด้านหน้าจนสุดกำลัง
“ฉันใกล้จะเสร็จแล้วคนดี อดทนอีกนิดนะ”
กษิราปลอบเสียงอ่อนโยน เขากดเรียวขาอ่อนให้แบะอ้ากว้าง โหย่งสะโพกแข็งแรงพร้อมลงน้ำหนักตัวเพิ่ม แน่นย้ำทุกจังหวะเข้าออกกระชั้นรุนแรงขึ้น สนองอารมณ์เพลิดที่กำลังเดินทางไปจนถึงเส้นสุดท้าย
“โอ้ว…อร๊าย...” ร่างหนากระตุกสั่นไหวพร้อมกับเสียงคำรามราวกับสัตว์ได้รับบาดเจ็บ
กษิราพยายามไม่ส่งเสียงดัง เขารัดร่างนุ่มเข้ามาแนบอกแน่น แล้วปลดปล่อยสายธารร้อนพุ่งเข้าสู่โพรงสวาทจนหมดสิ้น ทั้งคู่ยืนหอบหายใจกระชั้น ปลายจมูกโด่งกดลงบนหน้าผากมนเป็นการขอบคุณสำหรับความสุข
นวลเนื้อหอมหลับตารับความอบอุ่นจากเจ้านายหนุ่ม นับวันเธอยิ่งตกหลุมรักเขาหนักขึ้นจนยากจะปีนขึ้นมาจากหลุมรักนั้นได้อีกแล้ว หญิงสาวจึงยกมือทั้งสองข้างกอดเจ้านายอันเป็นที่รักไว้แน่น ซึมซับความสุขนี้ไว้ให้ได้มากที่สุด...
“รีบจัดการตัวเองก่อนเถอะ ประเดี๋ยวจะมีคนมาเห็น”
เสียงสั่งเคร่งดังอยู่เหนือศีรษะทุย ช่วยเรียกสติให้นวลเนื้อหอมลืมตาตื่น กษิราดันตัวเองออกจากอ้อมแขนเล็ก เร่งมือจัดการติดกระดุมเสื้อพัลวัน
นวลเนื้อหอมดึงอารมณ์ตัวเองให้สงบนิ่ง เธอเห็นกษิรากำลังจัดการกับตัวเองอย่างว่องไว เขาเก็บอาวุธร้ายเข้าไปไว้ในกางเกงตามเดิมแล้วรูดซิปปิด ทว่าลาวารักนั้นมีมากจนล้น ทำเอาตรงเป้ากางเกงชายหนุ่มเกิดเป็นด่างดวง
กษิรานิ่วหน้าแล้วสบถคำหยาบ เขาต้องเสียเวลาขึ้นไปเปลี่ยนกางเกงตัวใหม่เสียแล้ว ขืนออกไปทำงานทั้งแบบนี้คงไม่ดีแน่ เวลาก็จวนเจียนเหลือเกิน...
“นวลตั้งโต๊ะรอฉันก่อน ฉันจะต้องขึ้นไปเปลี่ยนกางเกง มันเลอะน้ำรักของฉันกับเธอ”
คำพูดกระเส่าเรียกเลือดลมให้ใบหน้าหวานร้อนผ่าว
“ค่ะ...คุณกษิ”
เธอรับคำพร้อมกับหันไปจัดการโถข้าวต้ม ตอนนั้นเองตรงบริเวณหน้าตึกใหญ่ มีรถเบนซ์สีขาวแล่นเข้ามาจอด...
แขกสาวสวยที่นวลเนื้อหอมต้องคอยหลบสายตาด้วยความรู้สึกละอายแก่ใจ เจ้าตัวกำลังนั่งทานข้าวเช้าอยู่กับกษิราด้วยสีหน้าเบิกบาน คนทั้งคู่ต่างดูเหมาะสมกันอย่างกับกิ่งทองใบหยก นวลเนื้อหอมได้แต่รู้สึกหน่วงเจ็บตรงหน้าอกด้านซ้าย เจียมตัวเจียมใจดีเธอนั้นไม่อาจครอบครองกษิรา ผู้หญิงคนนั้นต่างหากคือตัวจริงของเขา...
“คุณป้าให้สามาทานข้าวเช้าเป็นเพื่อนพี่กษิค่ะ”
สาวิตรีชวนเจ้าของบ้านหนุ่มคุย เธอสัมผัสได้ถึงบรรยากาศอึดอัดอย่างไรบอกไม่ถูก กษิราดูมีสีหน้าแปลกๆตอนเห็นเธอมาหา ถึงปากเขาบอกว่าดีใจที่ได้เจอเธอก็เถอะ ทว่าดวงตาของเขากลับดูรำคาญเธอเสียมากกว่า
“รบกวนน้องสาแย่เลยครับ...”
กษิราเงยหน้าจากถ้วยข้าวต้มแล้วพูดด้วยสีหน้ายิ้มๆ เขาทนกลืนเม็ดข้าวลงกระเพาะโดยไร้รสชาติของความอร่อย โดยพยายามไม่ส่งสายตาไปหาหญิงสาวอีกคน ผู้หญิงที่เพิ่งมอบความสุขให้เขาไปสดๆร้อนๆเมื่อสักครู่ ดุ้นร้อนของเขายังเต้นตุบๆอยู่ในกางเกงผ้านิ่มอยู่เลย
ความสุขระยะสั้น หากก็ยังรู้สึกอิ่มเอมพอให้เขาหายกระสันได้ถึงช่วงเย็น คืนนี้เขากำลังวางแผน อาจพานวลเนื้อหอมออกไปหาบรรยากาศนอกบ้านดูบ้าง
“ไม่รบกวนหรอกค่ะ สาเต็มใจ”
“แต่ยังไงพี่ก็ดีใจที่ได้ทานข้าวเช้ากับน้องสานะครับ”
กษิราจำใจต้องรักษาน้ำใจของสาวเจ้าเอาไว้ด้วยคำพูดตรงข้ามกับความรู้สึกแท้จริง
นั่นเป็นเพราะเขารับรู้มาโดยตลอด ทั้งคุณลุงดิสรณ์กับคุณป้ารุจี ท่านทั้งสองต่างเห็นชอบให้เขากับสาวิตรีได้เชื่อมสัมพันธ์อันดีต่อกันเอาไว้ รอเวลาเหมาะสม เขากับสาวิตรีจะได้แต่งงานกันในอนาคต...
เขาจำเป็นต้องทำตามคำขอร้องของพวกท่าน ด้วยรู้บุญคุณข้าวแดงแกงร้อนที่ราดรดอยู่บนหัว การที่เขาเป็นนายกษิราได้ทุกวันนี้ ก็เพราะได้รับความเมตตาจากท่านทั้งสองคน อีกนัยหนึ่งขืนเขาไม่ตามใจดื้อรั้นจะหาคนรักด้วยตัวเอง ทั้งตำแหน่งหน้าที่การงาน หรือไม่แน่ว่าฐานะทางสังคมปัจจุบันของเขาอาจเกิดการสั่นคลอน ถึงแม้นเขาได้ขึ้นชื่อว่าเป็นทายาทสืบสกุลโดยตรง แต่ใครจะรู้อนาคตมันอาจไม่แน่ไม่นอนก็ได้นี่นา...
อีกอย่างสำคัญเขาคิดว่าท่านทั้งคู่คงมองเห็นถึงความเหมาะสมหลายประการ ทั้งทางด้านฐานะด้านสังคม ชื่อเสียง เงินทอง หรือรวมทั้งความสนิทสนมกลมเกลียวของคนทั้งสองครอบครัวมาช้านาน ถ้าได้สานสัมพันธ์ต่อกันให้แนบแน่นยิ่งขึ้น มีแต่เรื่องดีๆทั้งนั้น
ส่วนตัวเขาก็ไม่ติดขัดอะไร ถึงตอนนี้จะยังไม่มีความรู้สึกรักสาวิตรีก็ตาม เชื่อว่าสักวันคงรักกันได้เอง สาวิตรีทั้งสาวและสวยขนาดนี้ เขาเลยคิดว่าทำตามคำแนะนำของผู้ใหญ่ก็ไม่เห็นเสียหายอะไรสักหน่อย...
ส่วนนวลเนื้อหอม เขาจะเก็บเจ้าหล่อนไว้อย่างนี้นี่แหละ กษิราคิดอย่างผู้ชายเห็นแก่ตัว ทว่าเขากลับไม่ใส่ใจความรู้สึกของผู้หญิงที่ถูกปิดซ่อน เจ้าหล่อนจะเสียใจมากแค่ไหนถ้าในอนาคตเธอเป็นได้แค่นางบำเรอ...
นวลเนื้อหอมหัวใจกระตุกร้าวกับประโยคหวานซึ้งของกษิราที่มีต่อสาวิตรี ฝ่ามือน้อยกุมกางเกงผ้าไว้แน่น กระบอกตาร้อนผ่าวแต่ก็ต้องกล้ำกลืนฝืนทนเอาไว้ ถึงเธอจะเจียมตัว แต่เธอก็มีเลือดเนื้อ มีความรู้สึกเจ็บปวดเป็นนี่นา...
“เอาอย่างนี้ดีกว่า น้องสาทิ้งรถไว้ที่บ้านของพี่ก็แล้วกัน พี่จะขับรถไปส่งน้องสาที่มหาวิทยาลัยดีไหม วันนี้พี่ไม่มีประชุมสำคัญตอนเช้า พี่แวะไปส่งน้องสาให้ได้”
“ก็ได้ค่ะ...เพื่อนๆสาบ่นอยากเห็นหน้าพี่กษิอยู่พอดีเลย”
“คิดถึงพี่หรือครับ เอ...ยังไงกันนี่” กษิราเอียงหน้าถาม
สาวิตรีหัวเราะเสียงหวาน แสร้งทำทีเป็นส่งค้อน...
“คงอยากเห็นคนหล่อมั้งคะ...พวกนั้นบอกว่าพี่กษิ หล่อกว่าดาราเกาหลีบางคนเสียอีก”
“หรือครับ...ไม่ถึงขนาดนั้นเสียหน่อย”
สองหนุ่มสาวต่างนั่งทานข้าวกันไปพร้อมพูดจาหัวเราะต่อกระซิกกันไปจนอิ่ม ช่วงเวลานั้นกษิราเองยังหลงลืมว่าเขาไม่ได้อยู่ตามลำพังกับสาวิตรี ลืมแม้กระทั่งตอนเริ่มทานอาหารเช้ารสชาติอาหารบนโต๊ะยังไร้รสชาติด้วยซ้ำ แต่พอได้ยินเสียงสนทนาไพเราะหูของสาวเจ้า ความรู้สึกของกษิราก็เริ่มเปลี่ยนไปทันที...
เย็นวันนั้นกษิราโทรมาบอกว่าเขาจะไม่กลับมาทานข้าวเย็น เขามีนัดกับสาวิตรี นวลเนื้อหอมเป็นคนรับสายได้แต่ส่งเสียงรับคำ เดินหน้าหงอยกลับเข้าห้องนอน แล้วก็ปล่อยให้น้ำตาไหลอาบสองข้างแก้ม เธอขลุกตัวเองอยู่ในห้องจนถึงตอนสี่ทุ่ม น้ำฟ้าออกไปเที่ยวกับแฟนหนุ่ม ส่วนลุงไม้คงเข้าห้องนอนของตัวเองไปตั้งแต่สามทุ่ม นวลเนื้อหอมรู้สึกหิวจึงเดินโซเซออกจากห้องพัก ตรงมายังห้องครัว เวลานี้กษิรายังไม่กลับเข้าบ้าน ไม่แน่ว่าเขาอาจจะค้างคอนโดเลยก็อาจเป็นได้...
หญิงสาวเดินมาเปิดไฟจนสว่าง น้ำฟ้าหุงข้าวทิ้งไว้ ส่วนกับข้าวมีแกงจืดเหลือไว้ตั้งแต่ตอนบ่าย นวลเนื้อหอมจัดการตักทุกอย่างมาวางไว้บนโต๊ะกลางห้องครัว ทอดสายตาอ่อนมองเม็ดข้าวเรียงรายในจาน แล้วค่อยๆกลืนมันลงไปในกระเพาะอย่างขมขื่น...
มีเสียงรถแล่นเข้ามาจอดหน้าเทอร์เรซ นวลเนื้อหอมยังคงนั่งทานข้าวอยู่ที่เดิม เวลานี้เธอไม่ต้องการพบหน้าเขา ขอเวลาทำใจให้มั่นคงกว่าเดิมสักหน่อย เธอไม่ต้องการให้กษิราเห็นถึงความรู้สึกข้างใน ว่าเธอนั้นเสียใจมากแค่ไหนกับความสัมพันธ์ระหว่างเขากับสาวิตรี...
แต่เพราะแสงไฟในครัวเรียกสายตาของคนกำลังจะเดินขึ้นชั้นบนให้หยุดชะงัก กษิราพาดเสื้อสูทไว้บนราวบันได เปลี่ยนใจเดินตรงเข้าห้องครัว แน่ใจว่านวลเนื้อหอมต้องอยู่ในนั้น เขากำลังต้องการพบหน้านวลเนื้อหอมอยู่พอดี บริเวณเป้ากางเกงเขาคับแน่น เขาไม่แน่ใจสาวิตรีจงใจยั่วยวนเขาหรือเป็นเพียงแค่ความบังเอิญ จะเกิดจากสิ่งใดก็แล้วแต่มันทำให้เขาเกิดความต้องการ
คนเดียวที่เขาสามารถระบายใส่เจ้าหล่อนได้เต็มที่ก็คือนวลเนื้อหอม...
กษิราตั้งใจมั่นเหมาะ ยังไงเขาจะต้องระบายความอัดแน่นตรงกลางเป้ากับนวลเนื้อหอมให้ได้ ดังนั้นตอนชายหนุ่มเลยเดินเข้ามาถึงภายในห้องครัวขนาดกว้าง นัยน์ตาดำหวานฉ่ำกว่าปกติ ด้วยเลือดภายในกายนั้นมีแอลกอฮอล์ดีกรีค่อนข้างแรงผสมอยู่ด้วยส่งไปยังหญิงสาวที่เอาแต่นั่งใจลอย
นวลเนื้อหอมไม่ได้ยินเสียงเท้าเดินของเจ้านายหนุ่ม เธอมัวแต่คิดว่าเขาคงขึ้นห้องนอนโดยไม่สนใจเธอให้เสียเวลา วันนี้ทั้งวันเขามีความสุขอยู่กับคนรัก เขาคงเต็มอิ่มมากับสาวิตรี...
ใบหน้าหวานเศร้าสร้อย นวลเนื้อหอมผลักจานข้าวที่เธอกินได้เพียงครึ่งออกห่าง ร่างกายเธอยังรู้สึกอ่อนเพลีย หากก็ดีขึ้นกว่าเมื่อช่วงเช้าเล็กน้อย
กษิราไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาตรงดิ่งมาถึงโต๊ะกลางห้องครัว จัดการกระชากร่างบอบบางให้ถลาลงนอนบนพื้นครัว
“ว้าย!นี่มันอะไรกันคะคุณกษิ...อือ...นวลเจ็บนะคะ”
“เงียบเสียงเถอะน่า ฉันจะเอาเธอ...”
คนเมารักกระซิบเสียงกร้าวถึงความต้องการ ข่มขวัญสาวใช้คนงามด้วยดวงตาขุ่นมัว นวลเนื้อหอมห่อปากด้วยความตกใจ หากก็เพียงไม่นานหญิงสาวก็ตั้งสติได้ เธอให้ความร่วมมือกับชายหนุ่มโดยความรู้สึกเสน่หาท่วมท้น ยังนึกดีใจที่กษิรายังคงปรารถนาในตัวเธอ ไม่ลืมเลือนแม้นเขาจะเพิ่งกลับมาจากเที่ยวกับคนรัก...
มือข้างหนึ่งของชายหนุ่มดึงทึ้งกางเกงผ้าจนมันหลุดหล่นลงมากองอยู่ตรงหน้าขาขาวเนียนตา พร้อมวกกลับไปขยุ้มลงกับคอเสื้อเชิ้ต ออกแรงกระชากจนกระดุมทุกเม็ดนั้นหลุดลุ่ยตามอารมณ์เร่งร้อน
นวลเนื้อหอมตกใจจนเกือบจะส่งเสียงกรีดร้องออกมาลั่นห้องครัว หวั่นวิตกกับท่าทางกักขฬะ ทว่าริมฝีปากอิ่มกลับถูกกระแทกด้วยกลีบปากหนาของชายหนุ่มแทน ร่างหนาโถมเข้าใส่อย่างไร้การยับยั้ง กษิราทั้งเมาเหล้าพร้อมกับเมาราคะในเวลาเดียวกัน เครื่องเขาจุดติดตั้งแต่อยู่ในบาร์กับสาวิตรี ...
เขาเฝ้าวนเวียนจูบปากอิ่มด้วยความเร่าร้อน กางเกงราคาแพงของเขาถูกรูดลงในเวลาเดียวกัน นวลเนื้อหอมสีหน้าเหยเก พอไร้กระดุมเสื้อ จึงเปิดเปลือยเนื้อนมไข่ขาวลออตา หน้าท้องแบนราบเคลื่อนไหวขึ้นลงตามแรงหายใจกระชั้นถี่ ราดลงไปคือเนินพุ่มสีดำสนิท มันปกคลุมอยู่บนกลีบสาวทั้งสองข้าง จุดกึ่งกลางรวดร้าว เริ่มมีลาวาไหลซึมจนน่าเอาลิ้นเลีย
ด้วยความที่ว่านวลเนื้อหอมจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมาตั้งแต่เช้า หลังจากเธออาบน้ำเสร็จจึงไม่ได้สวมชุดชั้นใน ทั้งด้านบนและล่างปล่อยโล่งโจ้ง เธอสวมเพียงชุดนอน เลยสะดวกโยธาต่อกษิราอย่างไม่ตั้งใจ
เต้าสาวกระเด้งกระดอนตามแรงเหวี่ยงของเสื้อเชิ้ต เปิดโอกาสให้คนหื่นกามดวงตาลุกวาว มือหนาสั่นเทาคว้าหมับกับเต้าข้างหนึ่ง จะงอยสีหวานชูชันแข็งเป็นไตตามแรงปรารถนารุ่มร้อน เขาบีบเคล้นจนสาวเจ้าสะดุ้งโหยง ร่องกลางสาวซ่านสยิวโดยฉับพลัน...
“โอ้ว!นวลของฉัน...เอาใครก็ไม่มันเท่าเอากับเธอ...”
คำพูดของกษิราไม่ต่างจากผู้ชายเห็นแก่ตัว นวลเนื้อหอมสะท้านในอก เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการเพียงความสุขจากร่างกายเธอเท่านั้น หาใช่ต้องการหัวใจของเธอด้วย แล้วยังไงล่ะ!เธอก็ยังจะมอบหัวใจไร้ค่าให้เขาอยู่ดี
อารมณ์หนึ่งจึงพุ่งทะยานขึ้นกระทบเปลือกของหัวใจ กัดกร่อนความรู้สึกหมองมัวขยายเป็นวงกว้าง นวลเนื้อหอมอยากร้องไห้ ทว่าเธอไม่ต้องการทำลายความสุขของเขา จึงรีบสลัดไอ้อารมณ์ไม่สมฤดีทิ้งขว้าง...
กษิราซุกไซ้ไปทั่วลำคอระหง ลากริมฝีปากร้อนชื้นพัดผ่าน เรื่อยลงมาจนถึงหน้าอกตูมเต่ง เขาไม่รอช้า จัดการฟัดก้อนเนื้อนุ่มที่ให้รสชาติหวานลิ้นอย่างที่สุด สลับไปมาทั้งซ้ายขวา ส่วนปลายนิ้วแข็งแรงจุ่มลงหยั่งเชิงกับร่องกลางสาว สอดส่ายร่ายมนตร์สะกดโดยผ่านคลื่นแห่งลาวา จนก่อเกิดเป็นอารมณ์สาดเสียว แล่นพล่านไปทั่วสรรพางค์กาย ทำเอาร่างแน่งน้อยดิ้นพล่าน หญิงสาวแอ่นหอยอัดเข้าปลายนิ้วมือซุกซน ใบหน้าบิดเบี้ยวเมื่อนิ้วร้ายนั้นถูกยัดเพิ่มเข้ามาอีกสองนิ้ว
ปากขยับส่งเสียงครางรัญจวน จนกระทั่งนวลเนื้อหอมไม่อาจเหนียวรั้งความทรมานไว้ได้อีกต่อไป เธอเกร็งร่างพร้อมกับปลดปล่อยน้ำรักออกมารดปลายนิ้วมือทั้งสาม...
“อะ...อะ...อ๊า...คุณกษิขา นวลเสร็จแล้วค่ะ”
กษิราชักออกมาแล้วส่งเข้าปากนุ่ม นวลเนื้อหอมดูดนิ้วเรียวยาวด้วยความเอร็ดอร่อย...
ร่างหน้าโหย่งตัวขึ้นสูง กดสายตาพร่ามัวมองความงดงามของสาวเจ้า นวลเนื้อหอมไม่น่าเกิดมาเป็นคนใช้ในบ้านหลังนี้เลย ถ้าหากเจ้าหล่อนอยู่ในสถานะอื่น เขาคงมีเหตุผลพอจะยกย่องให้เธอเป็นบ้านเล็กของเขา สาวิตรีคงไม่ขัดข้อง เพราะถือว่ามันเป็นความสุขของเขา
“ฉันอยากจะรักเธอจะแย่ รู้ไหมวันนี้ฉันต้องทรมานมากแค่ไหน”
นวลเนื้อหอมอยากตะโกนใส่หน้าคนโกหก เขาหรือจะทรมาน เห็นสีหน้าพร้อมแววตาชื่นบานออกขนาดนั้น คงมีแต่อิ่มเอมใจเสียมากกว่ากระมังที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับสาวคนรัก
“สีหน้าเธอมันฟ้องว่าเธอไม่เชื่อคำพูดฉันงั้นหรือนวล”
“เปล่านะคะ นวลไม่ได้คิดแบบนั้นเสียหน่อย”
กษิราคลี่ยิ้ม เขาใช้หัวเข่าดันปลายเท้าเรียวออกห่าง ก่อนจะสอดลำตัวหนาทาบทับ กระเด้าปลายอาวุธที่เตรียมไว้พรักพร้อมใหญ่โต ทะยานเข้าร่องสวาทเพียงครั้งเดียวก็ชนผนังมดลูก นวลเนื้อหอมหลับตาปี๋ เมื่อเธอรู้สึกได้ถึงความแสบซ่านตรงผนังภายใน...
“ซีดดดดด...แน่นเหลือเกินคนดี”
กษิราโน้มตัวจูบกลีบปากบวมเจ่อ รัดร่างบอบบางเอาไว้แน่น ดุ้นร้อนเขายังแช่นิ่งอยู่ในร่องสาว กษิรามีความรู้สึกสบาย หากก็สร้างความอึดอัดให้กับนวลเนื้อหอมจนร่างนุ่มนั้นเกร็งขนัด ตวัดฝ่ามือกุมสะโพกหนั่นแน่นของเขาเอาไว้แน่น
“คุณกษิไม่กลัวคนอื่นมาเจอหรือคะ ไม่เห็นรีบเหมือนตอนเช้า” นวลเนื้อหอมต้องเป็นฝ่ายขยับบั้นเอว ผ่อนความรู้สึกทรมาน เขาไม่เพียงแต่ไม่ขยับยังเอาแต่กอดเธอค้างอยู่อย่างนั้น
“อยากอยู่ในตัวเธอนานๆจัง ”
“ตรงนี้ไม่น่าจะปลอดภัยนะคะ”
“เสร็จจากตรงนี้แล้วฉันจะพาเธอออกไปข้างนอก”
“ไปไหนหรือคะ แต่ว่าตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้คุณกษิก็ต้องทำงาน”
กษิราไม่ตอบคำถาม เขาเปลี่ยนเป็นขับเคลื่อนพายุสวาทเข้าห้ำหั่นสู่กายสาวแทน สะโพกหนาหนั่นแน่นกดกระชั้นถี่รัว ระลอกแล้วระลอกเล่า นวลเนื้อหอมครางเสียงกระเส่า กดปลายนิ้วลงกับเนื้อตรงสะโพกชายหนุ่มแทน เอ็นใหญ่ยังคงตอกกระหน่ำกลีบสาวจนเกิดเสียงดัง ตับ ตับ ตับ น้ำรักขาวขุ่นกระฉอกเปรอะเปื้อนเป็นทางยาวจุดมุ่งหมายปลายทางคือความหฤหรรษ์ เมื่อสถานที่ไม่เอื้ออำนวยสักเท่าไร จึงต้องเร่งความเร็วตอกระรัวโดยไม่มีการผ่อนแรง
หนุ่มคลั่งรักเร่งจังหวะเข้าออก ติ่งเสียวถูกคลึงให้เพิ่มรสชาติ กษิราช้อนร่างอ่อนระทวยขึ้นนั่ง รวบเอวคอดกิ่วยกสูง พร้อมสวมสอดลงบนตักแกร่ง ปล่อยให้นวลเนื้อหอมโยกร่างเข้าหาเขาเสียเอง ถือว่าเป็นการสับเปลี่ยนหน้าที่ได้อย่างลงตัว
มือข้างหนึ่งของชายหนุ่มยันพื้นห้องครัว กดเสยปลายอาวุธขึ้นสวนเข้าออกในร่องสาว นวลเนื้อหอมกรีดเสียงร้องอย่างแสนเสียวซ่าน ท่านี้ไม่เพียงแต่สร้างความสุขหฤหรรษ์ ทั้งยังลึกและหนักหน่วงเหลือเกิน นวลเนื้อหอมซบศีรษะลงบนหัวไหล่แข็งแรง
“คุณกษิขา...นวลไม่ไหวแล้ว นวลเหนื่อยเหลือเกิน”
ฝ่ามือใหญ่ลูบใบหน้าชื้นไปด้วยเหงื่อด้วยความเอ็นดู เขากุมเอวคอดกิ่วไว้แน่น แล้วเป็นฝ่ายเกร็งส่วนก้นสวนกระแทกลำตัวเข้าหากลีบสวาททั้งเร็วและแรง จนสาวเจ้าหัวสั่นหัวคลอน
“อะ..อะ..อะ...อ๊า...นวลของฉัน น้ำฉันจะแตกแล้ว...”
แล้วความสุขก็พร่างพรายเข้าสู่หัวใจหนุ่ม กษิราฉีดความใคร่ของเขาเข้าภายในช่องรักของนวลเนื้อหอม หญิงสาวสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นด้วยน้ำแห่งลาวาร้อน ซ่านลึกผ่านเข้าสู่หัวใจแสนแห้งเหี่ยวให้ชุ่มฉ่ำ
กษิราพ่นน้ำรักจนหยดสุดท้าย ก่อนที่ชายหนุ่มจะช้อนร่างหมดเรี่ยวแรงไว้ในวงแขน พาเจ้าหล่อนออกมาจากห้องครัวหรรษา เดินโถงๆ ขึ้นชั้นบนโดยไม่คิดอายสายตาใคร อาจเป็นเพราะชายหนุ่มคิดว่าคนใช้คนอื่นคงหลับกันหมดแล้วนั่นเอง
หนุ่มกลัดมันยังต้องการจะร่วมรักกับนวลเนื้อหอมในห้องน้ำ กษิราวางแผนเอาไว้คร่าวๆในใจ แล้วค่อยพาหญิงสาวไปร่วมรักต่อยังสถานที่ข้างนอก ซึ่งเขาได้จัดเตรียมสถานที่แห่งความสุขไว้รอเรียบร้อยแล้ว ถือเป็นการพักสมองไปในตัว...
----------------------------------------
- ผู้เขียน
