หลังจากที่พระรามเดินทางมาถึงโรงพยาบาลท่านไคกับฮานะก็รีบเดินทางกลับไปจัดการปัญหาต่อ ตอนนี้มายูดีขึ้นมากแล้วแต่ยังต้องให้ยาฆ่าเชื้อต่อจนกว่าจะหยุดอาเจียน
“หมอรามคะอยากกินแอปเปิ้ลค่ะ”
“ได้ครับ” ผมเดินมาหยิบแอปเปิ้ลมาปลอกเปลือกแล้วฝานใส่จานให้เธอ
“เมื่อคืนคุณพ่อว่าอะไรพี่รามไหมคะ”
“เปล่าครับแค่ตำหนิเรื่องที่พี่ดูแลยูไม่ดีเฉยๆ”
“เรื่องนี้ยูผิดเองนะ ไม่ทันระวังไม่ได้ถามด้วยว่ามันคืออะไร”
“นอนพักเถอะ” ผมลูบหัวเธอเบาๆก่อนจะจัดการปัญหาที่ไอ้กันมันส่งมาให้ ตอนนี้ทีมวิจัยเดินทางมาเพิ่มแล้ว
ตกเย็นท่านไคกับคุณฮานะก็เดินทางมาโรงพยาบาลเพื่ออยู่ดูแลมายูด้วยตนเองแม้เธอจะปฏิเสธยังไงก็ไม่เป็นผล พระรามเลยต้องยอมกลับมาพักที่บ้าน แต่อยู่ได้ไม่นานก็รีบเดินไปบ้านหมอคิมเพื่อช่วยงานทุกคน
“มายูเป็นยังไงบ้างราม” หมอคิมรีบถามทันทีเมื่อเห็นหน้าผม
“ดีขึ้นแล้วครับ พรุ่งนี้ก็ได้กลับบ้านแล้ว”
“ตอนนี้ทีมว
