ตอนที่ 20
2326 คำ
กว่าไอติมจะออกมาก็แทบจะหลับได้แล้วซึ่งเขาต้องไปอาบน้ำก่อน แน่นอนว่าเหมือนทุกครั้งที่มีชุดและผ้าเช็ดตัววางไว้รอ แต่ที่เพิ่มเติมในตอนนี้คือแปรงฟันอันใหม่ยังไม่ทันแกะกล่องวางไว้ให้ ทีแรกนึกว่าโกรธแต่ที่ไหนได้ไม่ได้เป็นอะไรซะงั้น!
เขาอาบน้ำอุ่นเสร็จแล้วพึ่งจะมาเห็นว่าไอตินน่าจะแช่ตัวให้อ่างอาบน้ำในเวลากลางดึกแบบนี้ แต่ว่าเขาก็อยากจะแช่ตัวในอ่างน้ำกับเธอจังเลย พอแต่งตัวเรียบร้อยออกมาไฟในห้องก็มืดแล้ว เปิดไฟสว่างแค่หน้าห้องน้ำเท่านั้น แฟนคนสวยก็หลับสนิทไปแล้วด้วย นี่คงจะไว้ใจมากจนไม่ระเเวงกันเลยใช่ไหม
“คืนนี้เสี่ยขอนอนด้วยนะ” เขาอยากจะกอดเธอให้สมใจ
ไอติมนอนซบอกจากฝีมือเขาเอง แต่ที่กอดนั่นเพราะเธอเองต่างหาก ตอนนี้รู้เลยว่าเขินเด็กมาก! ใบหน้าเริ่มร้อนผาวขึ้นมาเหงื่อซึมกรอบหน้าทั้งที่เปิดแอร์ฉ่ำ
“เสี่ยรักหนูมากนะไอติม ตื่นมาอย่าโกรธกันเลยนะ” ไหนๆเขินแล้วก็เขินให้สุด แล้วหยุดตรงที่หัวใจวายเถอะ
เช้าที่แสนมึนงงแต่อบอุ่นมากเริ่มต้นขึ้น ไอติมมองผู้ชายข้างๆที่เธอนอนซบอกแล้วเขายังกอดเธออีกด้วย ทั้งที่ควรจะไม่พอใจในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วโกรธแต่กับมีเรื่องที่สงสัยแทน
ความอบอุ่นนี้มันคืออะไรกัน
เธอนึกว่าเขาจะไปนอนข้างนอกตามเดิมเหมือนที่เคยทุกครั้ง แต่ที่ไหนได้กลับมานอนด้วยกันนี่นะ แล้วแทนที่จะเคืองเพราะเขาไม่ทำตามที่รับปากแต่กลับไม่รู้สึกแบบนั้นเลย เธอกำลังจะขยับตัวแต่เขาก็ยิ่งกอดแน่นมากขึ้นแล้วยังจูบหน้าผากกันอีก ใจเต้นแรงขึ้นมากและอากาศในห้องก็ดูร้อนขึ้นมาดื้อๆ
เช้านี้มีแต่เรื่องผิดปรกติ!
เธอไม่เข้าใจ หรือ พยายามไม่ยอมเข้าใจกันแน่
“ตื่นนานยังครับ” เช้านี้โคตรรดีเลย! ในรอบหลายปีมานี้เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มานานมากแล้วนะ
“เอ่อ…เสี่ยฮายมานอนตรงนี้ได้ไงคะ?” เธอจะขยับตัวหนีแต่เขาก็กอดไม่ยอมปล่อยเลย
“รู้ไหมว่าถ้าได้ตื่นมาแล้วเจอหนูแบบนี้ทุกวันคงจะดีมากเลยนะ ไอติมครับ…ไม่เอาไม่โกรธกันนะ เสี่ยไม่อยากให้หนูเย็นชาอีก” เขาบอกเธออย่างใจเย็นก่อนจะจูบกลางหน้าผากเนียน
“ไปอาบน้ำดีกว่าค่ะวันนี้หนูเรียนเช้า” วันนี้เธอมีเรียนตอนเก้าโมงเช้า ตอนนี้กำลังจะเจ็ดโมงแล้วคงต้องเร่งเวลาเพื่อที่จะไม่ไปเรียนสายและมีเวลาเผื่อทำอย่างอื่นด้วย
“ครับ”
เธอเดินเข้ามาในห้องน้ำบีบยาสีฟันไว้ให้ไม่นานเสี่ยฮายก็ตามเข้ามา แต่แบบว่ามันแปลกนะที่ต้องมายืนแปรงฟันข้างๆเขาแบบนี้ เธอไม่เคยใช้ช่วงเวลาส่วนตัวขนาดนี้กับใครมาก่อนเลย แม้แต่ครอบครัวก็ยังเว้นระยะห่างไว้เพื่อมีพื้นที่ส่วนตัวให้กับตัวเอง เธอขยับตัวห่างนิดหน่อยแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำจัดการตัวเองแล้วค่อยออกมาให้เสี่ยฮายไปอาบน้ำต่อ
“ถ้าอาบด้วยกันคงจะเร็วกว่านี้นะ” เขาพูดลอยๆเสียงแผ่วเบาแต่ก็อยากจะทำจริงๆ แล้วไอตินดันหูดีได้ยินอีกด้วย!
“แบบนี้ดีแล้วค่ะ เดี๋ยวหนูรีดชุดให้นะ” เธอเดินออกมาแต่งตัวข้างนอก หยิบเสื้อผ้าที่ยับนิดหน่อยมารีดให้เรียบร้อย นี่ถ้ามีเวลามากกว่านี้คงซักให้แล้วแต่ว่ามันไม่ทันจริงๆ
เขาอาบน้ำเรียบร้อยเสื้อผ้าก็วางบนเตียงส่วนไอติมหายไปไหนไม่รู้สิ แต่ได้กลิ่นหอมๆนะ! รีบแต่งตัวแล้วออกไปถึงได้เห็นว่ามีข้าวผัดสองจานวางรอพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสเหมือนทุกครั้ง เขาไม่ค่อยได้เห็นคนตื่นเช้าเพื่อไปเรียนให้ทัน แล้วมีเวลาสามารถทำข้าวเช้ากินเองอีกด้วย
ในตอนสมัยเขาเรียนคือซื้อกินเป็นส่วนใหญ่ เวลาไปเรียนทันบ้างแต่ก็แบบเฉียดฉิวมาก ส่วนเรื่องไปเรียนสายนี่ประจำ ตอนนี้เขาอยากรู้ว่าไอติมเคยติดเอฟไหมดูตั้งใจเรียนเหลือเกิน
“ทานอาหารเช้าค่ะ แต่ว่าคงไม่ค่อยอร่อยเท่าไร”
“ถ้าเป็นหนูทำอะไรก็ดูอร่อยหมดแหละ”
“งั้้นทานเถอะค่ะ วันนี้หนูต้องไปส่งงานก่อนแล้วถึงไปเข้าเรียนต่อค่ะ”
“อ่อ…งั้นเดี๋ยวเสี่ยไปส่งนะแล้วตอนเย็นจะไปรับด้วย ห้ามกลับก่อนเด็ดขาด! เราไปกินข้าวเย็นด้วยกัน”
“หนูเลิกห้าโมงเย็นนะคะ”
“ครับ” ถึงเวลาแสดงตัวตนแล้วว่าไอติมเป็นของใคร
นับว่าเป็นการมาเรียนที่เช้ามากจริงๆ ไอติมในชุดนักศึกษาก็น่ารักเหลือเกิน เขาขับรถมาจอดไอติมก็เอางานไปส่งซึ่งเขาเดินไปด้วย พอเสร็จแล้วถึงเดินออกมาเพราะว่ายังไม่เข้าเรียน
วันนี้เขามีงานนิดหน่อยเลยไปสายได้ วันนี้ว่าจะเฝ้าไอติมแล้วชวนไปดูเขาเตะบอลกับเพื่อนเย็นนี้ด้วย นี่ไม่ได้อวดแฟนนะ! แต่ก็เหมือนอวดแฟนนั่นแหละ ว่าที่เมียเด็กกว่าตั้งสิบปีแถมหน้าตาดีมากใครเห็นต้องอิจฉาเขาแน่นอนเลย แค่คิดว่าคนอย่างเขาสามารถเป็นแฟนกับคนแบบไอติมได้ก็ดีใจมากแล้ว
เขาจีบเธอมาตั้งครึ่งปีเลยนะ!
“ปรกติหนูมาเช้าแบบนี้ตลอดเลยเหรอ?” ก็แค่สงสัยเฉยๆเพราะตัวเองไม่เคยทำได้เลย
“ส่วนใหญ่ก็แบบนี้ค่ะ หนูไม่ชอบอะไรที่เร่งรีบเลยเผื่อเวลาไว้บ้าง สมมุติว่าวันนั้นมาสายแล้วลืมงานส่งอาจารย์ขึ้นมาจะย้อนกลับไปเอาก็ไกลแต่จะเข้าคลาสต่อก็ไม่มีงานส่ง ยิ่งถ้าเป็นคลาสที่เช็คชื่อยิ่งลนลานเข้าไปใหญ่ หนูไม่ชอบความรู้สึกนั้น”
“เย็นนี้เสี่ยนัดเตะบอลกับเพื่อน หนูไปเชียร์เสี่ยนะ”
“เย็นนี้เหรอคะ หนู…”
“นะครับไอติม ไปเชียร์เสี่ยหน่อยนะผู้หญิงที่นั่นก็เยอะแยะไม่ต้องกลัวหรอก แล้วเพื่อนของหนูก็น่าจะไปด้วย”
“ก็ได้ค่ะ แต่หนูต้องเปลี่ยนชุดก่อนนะ”
เขานั่งคุยกับไอติมสักพักก็ถึงเวลาเข้าเรียนของเธอแล้ว พอถึงห้าโมงเย็นวันนี้ค่อยมารับและแน่นอนเขาจะมาก่อนเวลาเธอจะได้ไม่ต้องรอ แต่ไม่รู้ว่าทำไมได้เป็นแฟนกับเธอแบบนี้แล้วยังรู้สึกไม่เคยพอเลยจริงๆ เขาอยากจะอยู่ด้วยตลอดเวลา ให้นั่งมองตอนเธออ่านหนังสือเฉยๆก็ได้ หรือให้เธอมองเขาเป็นเพียงอากาศก็ได้ เขาอยากจะอยู่กับเธอคนเดียว อยากเฝ้ามองนานๆเหมือนว่าเธอเป็นของล่ำค่าที่คลาดสายตาแล้วจะหายไป
ความรักก็เคยมีมาก่อน แต่ว่าไม่เคยเป็นหนักขนาดนี้เลย
ไอติมทำอะไรกับเขาเนี่ย!?
ตอนนี้เริ่มง่วงมากแล้วคงต้องไปหากาแฟเข้มๆสักแก้วมาดื่ม ตั้งแต่เกิดมาแทบไม่เคยตื่นเช้าขนาดนี้เลย แต่พอมาเจอไอติมเท่านั้นแหละต้องหัดตื่นเช้าบ้าง
ตอนเที่ยงขับรถมาร้านอาหารเพื่อคุยกับเพื่อนตามปรกติของคนที่ไม่เจอกันนานมาก มันน่ะพึ่งกลับมาจากสเปนได้แค่ไม่กี่วันหลังจากที่ไปอยู่ที่นั่นนานหลายปี เขาไม่ได้สนิทมากเท่าไรแต่อย่างน้อยก็เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันพอชวนเลยมา
“ภพมึงไปตั้งนานกลับมาหน้าโคตรแก่เลย!” ไม่ได้อยากจะพูดตรงๆแบบนี้เลยแต่อดไม่ไหวจริงๆ หนวดขึ้นเยอะไม่ยอมโกนบ้างแล้วขอบตาก็ดำคล้ำเชียว ดูก็รู้ว่าแก่เหล้าแก่เบียร์! ลุคของมันดูเจ้าชู้เพลย์บอยหนักมากกว่าตอนเรียนซะอีกนะ
“แล้วคืนนี้เที่ยวไหนดีวะ ตั้งแต่กลับมาพ่อแม่งให้อยู่แต่บ้านกูโคตรเบื่อ!” ภพบ่นด้วยความหงุดหงิดมาก แล้วมีอย่างที่ไหนให้ลูกชายอายุเข้าเลขสามอยู่แต่บ้านอย่างเดียว พอออกมาไม่นานก็ทะเลาะด้วยเรื่องเดิมๆทั้งที่เขาก็ไม่ได้แย่งเมียใครแค่เอากันเฉยๆ ส่วนเรื่องที่เพื่อนทักก็ไม่ได้โกรธหรอก เขาโทรมมากจริงๆเพราะก่อนจะกลับมาก็เที่ยวหนัก ทั้งเหล้าทั้งผู้หญิงก็ไม่เคยแผ่ว
“มึงกลับมาแค่ไม่กี่วันอย่าบ่น” เอมเตือนนิดๆ
“แถวนี้มีผับไหนสาวๆเด็ดบ้างวะ ไอ้ฮายมึงรู้ป่ะ?” ภพหันไปถามเพื่อนที่ไม่รู้ว่าแม่งไปแดกอะไรมาก็ไม่รู้ถึงดูดีขึ้น ในตอนเรียนดูหน้าตาธรรมดามากแต่ว่าตอนนี้ราศีเหลือเกิน เพื่อนดูดีขึ้นมากกว่าเดินหลายสิบเท่า ท่าทางดูภูมิฐานเต็มไปด้วยเสน่ห์ ถึงมันจะไม่ได้แต่งตัวมากแต่ว่านาฬิกาเรือนเดียวก็บอกฐานะได้
“กูไม่เที่ยวนานแล้ว มึงไปถามคนอื่นเถอะ” ลองถ้าไอติมรู้เรื่องนี้โดนทิ้งแน่ หรือไม่ก็เว้นระยะที่โคตรห่าง
“งั้นพวกมึงไปรึเปล่าเดี๋ยวกูเลี้ยง เตะบอลเสร็จแล้วไปกันเลย” ภพชวนต่อเพราะไม่รู้จริงๆว่าจะไปที่ไหนดี ยังไงซะคืนนี้ก็จะต้องหาผู้หญิงที่ถูกใจสักคนมาฟัดให้เต็มที่จะลูกใครเมียใครก็ไม่สนหรอกคีมีความสุขเป็นพอ
“กูมีเมียแล้วดุมาก!” เอมออกตัวก่อนแล้วหันไปหาเพื่อนรักอย่างฮายโคตรมั่นใจว่ามันไม่กล้าหรอก ถึงน้องไอติมจะไม่ดุเลยแต่โหดมากพอจะตัดทิ้งชนิดไม่เหลือเยื่อใย
“กูไม่ไป!” ฮายส่ายหน้าตอบแล้วกินข้าวต่อ
“พวกมึงกลัวเมียงี้เหรอ?” ภพยังไม่หยุดพยายามที่จะหาเพื่อนไปเที่ยวในคืนนี้
“ตอนอยู่ที่สเปนเรื่องพวกนี้มันไม่เหมือนที่นี่วะ มันอิสระกว่ามากเลย แต่พ่อน่าจะรับที่กูเป็นไม่ได้เลยเรียกตัวกลับให้อยู่เฝ้าบ้านเป็นหมา แถมยังจะให้ทำงานที่นี่ต่อไม่รู้ว่าต้องเจออะไรบ้าง กูโคตรไม่ชอบเลย! เออแล้วมีเด็กน่ารักๆแนะนำไหมวะ?” ในเมื่อไม่ไปก็ช่วยให้เพื่อนหายเหงาหน่อยเถอะ
“กูมีแค่แฟนเด็กเว้ย ส่วนเด็กคนอื่นไม่มี”
“เมียหรือแฟนเอาดีๆไอ้ฮาย”
“กูมีแค่แฟนคนเดียว”
“แม่งน่าเบื่อ!”
เวลาผ่านไปถึงห้าโมงเย็นไอตินเดินออกมาแต่ว่าไม่เจอใครเลย เสี่ยน่าจะกำลังมามั้ง วันนี้เพื่อนหลายคนถามเธอเรื่องเขาคงเพราะไม่มีใครรู้ว่าไปจีบกันตอนไหนแล้วทำไมพึ่งเห็น คำตอบเธอมีเพียงแค่รอยยิ้มให้เท่านั้น แล้วเพื่อนสนิทอย่างดิวก็พอรู้อยู่แล้วเลยไม่ได้ถามอะไรที่ส่วนตัวมากเกินไป
“ไอติมวันนี้แกไปด้วยป่ะ เสี่ยฮายนัดเตะบอลกับเพื่อน พี่เอมก็ไปด้วยนะ ฉันก็ไปเหมือนกัน” ดิวบอกเพื่อนเพราะกลัวว่าเพื่อนจะไม่ไปเพราะคนเยอะ เสียงดังมาก แถมยังวุ่นวายอีกด้วย แล้วเธอก็ไม่อยากจะนั่งเหงาคนเดียว
“ไปสิ แล้วเตะบอลกันกี่โมงเหรอ?” เธอยังไม่รู้เลยว่ากี่โมงกันแน่ ตอนเสี่ยฮายบอกก็ลืมถามพอดิวพูดเลยนึกออก
“หกโมงครึ่งมั้งไม่แน่ใจเหมือนกัน เห็นพี่เอมบอกว่าครั้งนี้พนันเงินกันเยอะอยู่นะ”
“อ่อ”
“ที่สนามคนเยอะทั้งผู้ชายผู้หญิง ถ้าจะไปไหนก็ชวนฉันไปด้วยละเผื่อมีคนมาวอแวจะได้ไม่กล้า อย่างน้อยฉันก็พอรู้จัก”
ฮายนั่งมองแฟนคนสวยเดินมากับเพื่อนซึ่งเธอไม่รู้หรอกว่าเขามารอตั้งแต่สี่โมงครึ่งแล้ว เขามาก่อนไอ้เอมอีก! เขาแค่อยากรู้ว่าเธอจะทำอะไรหรือมีใครมาจีบมั้งไหม แต่สุดท้ายก็ไม่มี ผ่านไปไม่นานโทรศัพท์ในกระเป๋าที่สั่นเพราะถูกโทรตาม
ดอกกุหลาบสีแดงสดส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ เขาแวะซื้อมาหลังจากไปทำธุระเสร็จแล้วเห็นพอดี เขาอยากจะสร้างช่วงเวลาดีๆกับไอติมเพราะเก็บกดมานานมากกว่าจะมีโอกาส
“เสี่ยให้ครับ” ไอติมทำหน้างงมองหน้าเขาก่อนจะรับไปแต่ทำไมไม่ดมวะ หรือว่าเธอแพ้เกสรดอกรึเปล่า
“มาแล้วทำไมไม่บอกคะ แล้วโทรหาก็ไม่รับสาย ถ้านานกว่านี้อีกนิดเดียวหนูจะเรียกแท็กซี่อยู่แล้วนะ” เธอถามไปตรงๆเพราะเขามารับกลับ แต่เหมือนว่าจับผิดกันมากกว่า
“ก็…เสี่ยขอโทษครับ!” สีหน้าไอติมคือไม่ชอบใจวะ!
“ช่างมันเถอะค่ะ! แต่ว่าต่อไปหนูคงต้องขับรถมาเรียนเองแล้วแหละเพราะว่าแฟนปล่อยให้รอไปเกือบยี่สิบนาที ทั้งที่ตัวเองนั่งอยู่แค่ในรถ…จริงไหมคะเสี่ยฮาย?”
“หนูโกรธเสี่ยเหรอ?”
“เปล่าค่ะ เรื่องแค่นี้เองหนูจะโกรธทำไม”
ไม่โกรธเลยครับแต่ไม่ยิ้มให้กันเลย!
เสี่ยขอโทษ!!
- ผู้เขียน
