นั่นไงเล่าเอาอีกแล้ว! เหมือนว่าไอติมกำลังปั่นหัวเขาให้ปวดประสาทเพราะว่าในรถมันเงียบเหลือเกิน ไม่พูด ไม่คุย ถามอะไรก็ตอบส่งๆ รู้สึกไม่โอเคกับความไม่ปรกตินี้ของเธอเลย เขาแค่แกล้งนิดเดียวเองนะ
หนูจะโกรธคนแก่ขนาดนี้เลยเหรอ?
ทุกอย่างเงียบมากจนรู้สึกอึดอัดทำอะไรไม่ถูก ปรกติจะมีคำหวานมาหยอดจนอ่อนระทวยแต่นี่คือจะอกแตกตายแล้ว
เขาไม่ไว้ใจความเงียบของเธอเลยนะ
“ไอติมหนูจะไม่คุยกับเสี่ยหน่อยเหรอ?”
“รู้ไหมว่าดอกไม้ที่ให้ตั้งใจเลือกเองเลยนะ หนูชอบไหม?”
“แล้วเรียนเป็นไงบ้างเครียดรึเปล่า เสี่ยเป็นกำลังใจให้นะ”
ทุกอย่างเงียบไปหมดเลย ตอนนี้ไอติมหยิบหูฟังมาใส่แล้วเปิดเพลงฟังเหมือนต้องการตัดเขาออกจากโลกของเธอ เจออารมณ์ในโหมดนี้ของไอติมแล้วใจไม่ดีเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนมักจะโดนทิ้งแบบไม่มีแม้แต่คำลา หรือไม่ก็หลบหน้าทุกทาง แต่ว่าตอนนี้เราคบกันแล้วจะไม่ใจดีหน่อยเหรอ เขาหันไปแอบมองคนข้างๆอีกครั้งแล้วคว้ามื
