ตอนที่ 4
1880 คำ
ความรักก็เคยมีนะ โมเม้นจีบสาวก็เคยนะ โมเม้นโดนจีบเองก็เคยมาแล้วนะ แต่เขาไม่เคยเป็นขนาดนี้มาก่อนเลย
ไอติมเหมือนว่ามีพลังทำลายล้างทุกอย่างที่เป็นป้อมปราการของเขา เธอทำให้รู้สึกเหมือนว่าหัวใจจะหลุดออกมาหลายครั้งมากเกินไป แล้วยังรู้สึกเหมือนว่าหัวใจกำลังจะหยุดเต้นอีกนับครั้งไม่ถ้วน ให้ตายเถอะ! และที่รู้สึกบ่อยที่สุดคือใจสั่นเพียงแค่เธอยิ้มให้แค่นั้นเอง
“หนูเลี้ยงหนังเสี่ยเลี้ยงป๊อปเองคอร์นนะ” ตอนแรกเขาจะเลี้ยงหนังเอง แต่เธอทำเร็วมากเลยไม่รู้ว่าไปจองตอนไหน ตอนนี้กำลังต่อแถวซื้อป๊อปคอร์นกับน้ำอัดลมเขาเลยอาสาจ่ายเอง
“แต่ว่า…”
“นะครับ เสี่ยเลี้ยงเองของแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก”
“ก็ได้ค่ะ หนูชอบรสช๊อกโกแลตนะคะ”
“ครับผม”
วันนี้คงเป็นการดูหนังที่สนุกและมีความสุขมากแน่เลย เขาจะสามารถแอบมองเธอได้แบบที่เจ้าตัวไม่รู้เลย
ไอติมน่ารักจัง!
อยากอยู่แบบนี้นานๆจังเลย!
หลังจากที่สอนเล่นกีต้าร์วันนั้นไอติมก็โทรมาเล่นให้เขาฟังบ่อยเกือบทุกคืน แต่มีบางสิ่งที่เธอทำทุกวันจนเขารู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังถูกจีบงั้นแหละ ทุกเช้าจะมีข้อความบอกมอร์นิ่ง ระหว่างวันเธอก็ชอบรายงานตัวให้เขารู้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน ไปไหนกับเพื่อน หรือแม้แต่กินข้าวเที่ยงแล้วแน่นอนว่าเธอจะถามเขาด้วยว่ากินข้าวรึยังแล้วก็คำถามอีกเยอะ ตกค่ำมาจนถึงดึกเราก็คุยกันเธอจะบอกกู๊ดไนท์บ้าง บอกฝันดีบ้าง บอกให้ฝันถึงบ้างและที่ทำเอาเขาแทบบ้าคือบอกเหงา ในตอนนั้นเขาแทบจะขับรถออกไปกลางดึกเพื่อไปช่วยเธอคลายเหงาเลย
วันนี้ไอติมจะมาหาเขาที่ออฟฟิศเป็นครั้งแรก และแน่นอนว่าเขาเนี่ยเรียกแม่บ้านมาทำความสะอาดใหม่อีกครั้งถึงมันจะสะอาดอยู่แล้วก็ตาม เธอบอกว่าจะซื้อข้าวเที่ยงมาให้ด้วยเขาเลยมีเวลาพอจะเซ็ตผมใหม่ให้ดูดี ฉีดน้ำหอมกลิ่นโปรด แปรงฟันบ้วนปากเพื่อกลิ่นปากที่ดี จัดเสื้อผ้าใหม่เข้าที่ และจัดโต๊ะทำงานให้เรียบร้อยขึ้น แล้ววันพรุ่งนี้เธอก็จะมาที่นี่อีกเหมือนกัน
เขารู้สึกเหมือนว่าตัวเองตื่นเต้นเกินไป!!
ก๊อกๆๆ
“เข้ามาสิ” ไอติมน่าจะมาแล้ว
“แขกเสี่ยมาแล้วครับ” ป้องเลขาหน้าห้องพามาส่งเพราะว่าเจ้านายสั่งไว้เอง แล้วดูน้องคนนี้สวยมากจนไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นแฟนคนเถื่อนแถมดุได้เลย หรือว่าเจ้านายกำลังจีบอยู่นะ
แต่ว่าจะจีบติดเหรอ?
“รถติดหนูเลยมาช้าแต่ก็ไม่เลยเวลานัดของเราเนอะ” เธอคิดถูกที่ออกมาก่อนเวลาเลยทำให้มาถึงเร็วพอสมควร และพอมีเวลาซื้อข้าวเที่ยงมาให้เขาด้วย
“นั่งสิครับ ป้องตามที่สั่งนะ”
“ครับเสี่ย”
เธอนั่งรอจนประตูปิดไปถึงได้ลุกขึ้นถือแก้วกาแฟปั่นไปวางไว้ให้เขา เธอคิดว่าดื่มสักนิดน่าจะดีนะเพราะปรกติเขามักจะดื่มกาแฟเสมอเท่าที่เห็นมาตลอด
“ของเสี่ยค่ะ”
“ขอบคุณครับ แล้ววันนี้จะไปไหนต่อเหรอแต่งตัวสวยเชียว” สวยมากเลยแหละ ไอติมแต่งตัวตัวเดรสยาวโชว์ไหล่ขาวเนียน ผมยาวมัดจัดทรงได้เป็นอย่างดี แล้วแต่งหน้าอ่อนๆ มีกำไลข้อมือเป็นเครื่องประดับที่สวยมากด้วย เธอแต่งตัวเก่งนะเขายอมรับเลยแล้วไม่มีสไตล์ที่ตายตัวสมแล้วที่เรียนสายแฟชั่น
“เปล่าค่ะ หนูแค่แต่งตัวมาหาเสี่ยฮาย” เธอแต่งตัวปรกตินะเพียงแต่ว่าชุดนี้เขาอาจจะยังไม่เคยเห็นมั้งเลยทักว่าสวย
“ขอเสี่ยเคลียร์งานแป๊บเดียวนะแล้วกินข้าวเที่ยงกันจากนั้นค่อยเล่นกีต้าร์ต่อ วันนี้เล่นเพลงแอบรักของลาบานูนนะหนูน่าจะชอบ แล้วนิ้วดีขึ้นรึยัง?”
“ดีขึ้นแล้วค่ะ”
“หนูคิดไหมว่าจะเรียนกันถึงวันไหน?”
“น่าจะเดือนหน้านี้แหละค่ะ หนูรบกวนเสี่ยฮายนานเกินไปรึเปล่าคะ?”
“ไม่เลยครับ”
“เอางี้ดีกว่าหนูนวดให้แล้วกันเสี่ยฮายจะได้ทำงานสบายมากขึ้นด้วย” เขายิ้มกว้างแล้วพยักหน้าให้เธอถึงได้เดินไปหาแล้วอ้อมไปยืนข้างหลังเพื่อบีบนวดที่ไหล่ให้เขาเบาๆ
“ไม่มีในรู้เรื่องที่เสี่ยฮายเป็นคนสอนหนูเล่นกีต้าร์เลย แต่ก็ดีเหมือนกันนะคะเพื่อนได้ไม่แซว” เธอบอกเขาแล้วก็ยังบีบนวดไปเรื่อยๆ คิดว่าเขาคงน่าจะชอบถึงไม่บ่นอะไรออกมา
“หนูคิดจะมีใครบ้างไหม?”
“แฟนเหรอคะ?”
“ใช่ หนูคิดจะมีแฟนบ้างไหม?”
“ก็คิดนะคะ แต่ช่วงนี้หนูเริ่มยุ่งเลยไม่มีเวลาให้ใครเท่าไร”
ไม่มีเวลางั้นเหรอแล้วที่ผ่านมาละ?
ไอติมแฝงตัวเข้ามาอยู่ในชีวิตเขาช้าๆผ่านข้อความ ผ่านเสียง และตอนนี้เธอก็ใกล้เขาแค่เอื้อมมือเองนะ นี่เธอจะรู้สึกอะไรกับเขาบ้างไหมนะ หรือว่าเป็นเขาเองที่คิดไปไกลคนเดียว
“หนูว่าคนน่ารักมักใจร้ายมันจริงไหม?” เขาก็หวังนะว่าเธอคงจะไม่ใจร้ายเพราะตอนนี้หัวใจมันอยู่ในมือเธอแล้ว
“ไม่รู้สิคะ แต่ถ้าเป็นเสี่ยฮายหนูว่าต้องใจดีมากกว่าค่ะ แล้วคนใจร้ายคงจะร้ายกับคนน่ารักแบบนี้ไม่ได้แน่ๆ”
“สมมุติว่าคนน่ารักคนนั้นคือหนูละ?” แล้วคนที่โชคร้ายจะเป็นเขาไหม หรือว่าเขาจะเป็นคนที่โชคดีบ้าง
“หนูจะใจร้ายได้ไงคะ ยิ่งถ้าเป็นกับเสี่ยฮายคงไม่ได้เลย” เธอไม่รู้สิว่าเขาจะจริงจังกับคำตอบขนาดไหนถึงได้มาจับมือกัน
“หนูเป็นคนปากหวานนะ”
“ลองดูไหมละคะ? หนูล้อเล่นนะ!” เธอหัวเราะเบาๆเพราะว่าเขาหันหน้ามามองกัน เธอล้อเล่นเฉยๆใครจะยอมเสียจูบให้กับคนที่ไม่ได้เป็นอะไรกันเล่า
“เสร็จแล้ว ไปกินข้าวกันดีกว่า” เขาฉวยโอกาสจับมือเธอแบบเนียนๆพาไปนั่งกินข้าวกันที่ห้องครัวของออฟฟิศ พนักงานบางคนก็นั่งกินข้าวที่นี่เลยมีแอบมองบ้าง แต่เขาไม่ค่อยสนใจเท่าไรนะตอนนี้แค่ได้อยู่ใกล้เธอก็มีความสุขที่สุดแล้ว
“ลองกินนี่ดูสิคะอร่อยนะ” เธอตักตับทอดกระเทียมให้เขาเพราะว่ามันอร่อยจริงๆ
“หนูกินเยอะๆตักให้เสี่ยอยู่นั่นแหละ”
“ก็หนูอยากให้เสี่ยได้กินอะไรอร่อยๆนี่คะ”
ตายครับตาย!! เขาควรจะเอายังไงกับเด็กปากหวานคนนี้ดีนะ เธอจะรู้ไหมว่าตอนนี้หัวใจมันล่องลอยไปไกลจนหาทางลงมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว
“ปรกติเสี่ยฮายดื่มกาแฟหวานไหมคะ?”
“ไม่ครับ เสี่ยไม่ค่อยชอบอะไรที่หวานมากไป” ยกเว้นเธอคนหนึ่งแหละที่เขาชอบมากเกินไป ชอบจนไม่สามารถถอนตัวออกจากคำพูดหวานและการกระทำแสนเอาใจใส่แบบนี้ได้เลย
“หนูจะจำไว้นะคะ ต่อไปเวลาซื้อมาให้เสี่ยฮายจะได้ถูกใจ”
เขาแอบมองไอติมกินข้าวเงียบๆ นี่เธอจะรู้บ้างไหมว่าตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาถูกใจคือเธอ ไอติมมักจะยิ้มหวานให้เขาเสมอเลยไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
“พรุ่งนี้เช้าเสี่ยมีประชุมถ้าเผลอทำหน้าบึ้งใส่ก็ขอโทษนะ”
“งั้นหนูจะเป็นคนทำให้เสี่ยฮายยิ้มได้เองค่ะ หรือถ้าเครียดมากหนูก็จะอยู่ใกล้ๆเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ”
“ถ้าหนูอยู่พรุ่งนี้มันต้องดีแน่เลย”
“งั้นหนูจะรีบมาหานะคะเสี่ยฮายจะได้อารมณ์ดี”
หลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จไอติมก็ตามเดิมคือขอไปแปรงฟัน ก่อนจะเดินออกไปซื้อน้ำปั้นที่หน้าออฟฟิศมาแล้วเริ่มเล่นเพลงกันอีกครั้ง เขาสังเกตนะว่าเธอเริ่มเล่นได้คล่องมากกว่าเดิม แล้วเวลาของเรากำลังนับถอยหลังลงไปช้าๆ
ถ้าถึงวันนั้นเขาจะตั้งตัวทันไหมนะ?
ตกเย็นไอติมขับรถกลับคอนโดที่พัก ในขณะที่เขามีนัดไปกินข้าวเย็นกับเพื่อนที่ร้านอาหารไม่ไกลมาก
“มึงไปตกถังน้ำหอมมารึไงวะ?” เอมถามคนแรกเลยเพราะกลิ่นหอมจากตัวเพื่อนลอยมาเตะจมูกมากๆ
“ก็นิดหน่อยแล้วนี่ไม่พาแฟนมาเหรอวะ?” เห็นปรกติเพื่อนมักจะไปไหนมาไหนกันแฟนตลอดเลย
“เห็นบอกว่าจะไปหาไอติมน่ะ ว่าแต่กูเห็นมึงเงียบๆชวนเที่ยวก็ไม่ค่อยไป เป็นไรรึเปล่าวะ?” เอมถามกลับเพราะเพื่อนมันเที่ยวเก่ง ปรกติเที่ยวเกือบทุกคืนแล้วแต่ว่าจะไปผับไหน
“งานกูโคตรยุ่งเลย”
“กูนึกว่าติดสาว”
“กูมีให้ติดก็คงดีดิวะ เอ้าแดกไปกูมีธุระต่อ”
“มึงต้องไม่ใช่เพื่อนกูแน่เลย! ไอ้ฮายมันไม่เคยกลับบ้านก่อนสี่ทุ่ม มึงเป็นใครวะกูไม่รู้จัก!”
“ไอ้เวรนี่กูเอง! กูแค่มีงานที่เคลียร์ไม่จบ กวนตีนนะมึง!!”
เขากินข้าวไปกับเพื่อนแล้วอัพเดตข่าวสารบ้างเล็กน้อย แต่ที่หลายคนพูดคืองงที่เขาไม่เที่ยวจัดเหมือนเมื่อก่อน ก็อยากจะตอบเหลือเกินว่าต้องรีบกลับไปโทรคุยกับเด็กที่นอนเร็วมาก
เวลาผ่านไปจนสองทุ่มเขาถึงได้แยกตัวกับเพื่อนและแน่นอนว่าพวกมันแซวแต่ใครสนใจเล่า โทรศัพท์ก็ดันมาแบตหมดอีก เขาอยากกลับบ้านเร็วๆแต่ว่าตอนนี้รถติดมาก
สามทุ่มครึ่งกลับมาถึงบ้านก็รีบจัดการชาร์ตแบตโทรศัพท์ทันที แล้วรีบไปอาบน้ำให้เรียบร้อยถึงได้เดินมาเปิดเครื่องเพื่อที่จะคุยกับไอติมแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันนะ
เห็นข้อความแบบนี้แล้วก็คิดถึงมาก
ตอนนี้เธอคงนอนหลับไปแล้ว!
ไอติม : พรุ่งนี้เจอกันตอนบ่ายนะคะ
ไอติม : คืนนี้ฝันดีนะคะ แต่ฝันถึงหนูด้วยจะดีมาก
เขาอ่านข้อความแล้วยิ้มออกมาแต่ก็อดจะถอนหายใจเล็กน้อยไม่ได้เลยเพราะคืนนี้เราไม่ได้คุยกัน นี่ก็เกือบสองเดือนแล้วนะที่เราเจอกันบ่อยๆ และคุยกันทุกวันแบบนี้
“เสี่ยฝันถึงหนูทุกคืนนะไอติม”
- ผู้เขียน
