เราไปถึงสวรรค์กันมาแล้ว
1511 คำ
ทุกวันอาทิตย์จะเป็นวันที่เราสองคนหยุดตรงกัน เพราะฉันหยุดวันอาทิตย์ถึงวันจันทร์ ส่วนคุณบอมบ์จะหยุดวันเสาร์และวันอาทิตย์
กิจกรรมที่เราทั้งคู่ชื่นชอบทำร่วมกันนอกเหนือจากเรื่องเซ็กส์ก็คือทำอาหาร ดูหนังด้วยกันที่บ้าน เพราะการออกไปข้างนอกมันค่อนข้างจะสิ้นเปลืองเวลาในการเดินทาง และคืนวันเสาร์นี้คุณบอมบ์ก็ทำเซอร์ไพรส์ด้วยการถือวิสาสะแอบขนย้ายสัมมโนครัวของฉันมาอยู่ด้วยกันที่คอนโดซึ่งคุณบอมบ์พึ่งซื้อให้ฉันเป็นของขวัญ
เราจึงต้องฉลองการขึ้นบ้านใหม่ด้วยการเมคเลิฟกันให้ทั่วทุกตารางเมตรในอาณาเขตคอนโด
เราสองคนนอนหอบหายใจมองตากันจนหายเหนื่อยหลังสงครามรักสงบลง... รักและเซ็กส์ของเรามันช่างดีเริ่ดอะไรเช่นนี้ เราสองคนเข้ากันได้ดีในทุกเรื่อง หากคำสาปพิศวาสนั่นเป็นจริง วินาทีนี้ฉันขอภาวนาให้คุณบอมบ์เป็นรักแท้ของฉัน
“คุณพัชเป็นคนที่สวยมากรู้ตัวไหม! ยิ่งตอนที่คุณมีความสุข คุณดูสวยเซ็กซี่จนผมไม่อยากหยุดเข้าหาคุณ”
“ขอบคุณค่ะ คุณบอมบ์ก็หล่อและเซ็กซี่ที่สุดตอนอยู่ในตัวพัช” ครั้งนี้พัชราภาไม่ได้ตอแหลนะคะ!
“ฮึๆ... พูดแบบนี้ ระวังคืนนี้จะไม่ได้นอนนะครับ!”
“ทำไมคะ? คุณบอมบ์นอนกรนเสียงดังมากหรือคะ?” ฉันแกล้งถามทั้งที่รู้ความหมายของเขาดีเชียวล่ะ!
“ไม่หรอกครับ แต่ว่า... ผมจะทำให้คุณพัชร้องครางทั้งคืนต่างหาก!”
“อ๊ายย!!” พอพูดจบคุณบอมบ์ก็จับขาข้างหนึ่งของฉันขึ้นพาดบ่าและเอาเจ้าหัวเห็ดบานปลายขยี้ลงกับติ่งยอดแสนอ่อนไหวไวต่อสัมผัสกลางกลีบเนื้ออ่อนบางถี่ๆ จนท่อนลำของเขาแข็งชันขึ้นมา
“อ๊ะๆ คุณบอมบ์เบาๆ ค่ะพัชเจ็บ!”
คุณบอมบ์จอมหื่นขึ้นคร่อมขย่มฉันอีกแล้ว คราวนี้กระแทกแรงจนกระดูกชนกันดังกึกๆ ไม่รู้จะซาดิสม์ไปถึงไหน ถ้าหากไม่ปรามกันไว้บ้าง กระเปาะหอยนางรมของฉันมีหวังต้องหักพังเพราะความหื่นอันรุนแรงของคุณบอมบ์เข้าสักวัน
“อูยย พัช!พัชจ๋าา... อูวว์... ซี๊ดด!”
หน้าหล่อๆ ของคุณบอมบ์ออกอาการเสียวซ่านสุดๆ ฉันรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของเขาได้ดีอย่างน่าอัศจรรย์ ตัวตนของคุณบอมบ์เต้นตุบร้อนผ่าวอยู่ข้างในความอุ่นชื้นคับแน่นแต่อ่อนนุ่มของร่องรักฉัน
สองมือคุณบอมบ์ยึดสะโพกของฉันไว้แน่นป้องกันไม่ให้ขยับเพราะมันอาจจะทำให้เขาหลั่งก่อนเวลาอันควร เครื่องเพศของเราสวมสอดกันแนบสนิทอย่างลงตัวไร้ซึ่งช่องว่าง
อาาห์...ทุกความรู้สึกของเราสอดคล้องต้องกัน มันช่างสุขเสียว ซาบซ่าน เอร็ดอร่อยจนไม่อยากหยุดขยับร่างกายสอดใส่ในตัวของอีกฝ่าย
“อ๊าาห์...ๆๆ คุณบอมบ์ขาา ปล่อยให้พัชขยับ! อย่าทรมานพัช! พัชเสียวจะตายอยู่แล้ว! โอวว์!ๆ”
ฉันยันข้อศอกขึ้นมา มองดูร่างกายของเราที่กำลังเสียบแทรกสวมใส่กันอย่างน่ามอง ท่อนสวาทของคุณบอมบ์อวบล่ำอย่างกับขาที่สามของเขา ทุกครั้งที่คุณบอมบ์กระแทกอัดตัวตนของเขาเข้ามา กลีบเนื้อของฉันลู่ขึ้นลงตามลำหนาที่ผลุบเข้าผลุบออก เราทั้งคู่รับรู้ได้ทุกอณูเนื้อที่บดเบียดเสียดสีกัน ความรู้สึกของเราสอดผสานเป็นหนึ่งราวกับเนื้อเดียว
“โอวว์ พัชจ๋า... ขืนปล่อยให้คุณขยับ ผมต้องเสร็จแน่ๆ อูวว์ อาาห์ๆ”
มันเรื่องอะไรที่จะยอมโดนขย่มข่มขี่แต่ฝ่ายเดียว! ฉันรวบรวมแรงฮึดทั้งหมดที่มี ผลักคุณบอมบ์จนลงไปนอนหงาย
ในที่สุดพัชราภาก็เป็นฝ่ายคุมเกมส์รัก หลังจากที่โดนคุณบอมบ์กระแทกกระทั้นเสียจนหุบขาแทบไม่ลงมาตั้งแต่หัวค่ำ
“อึ๊ก! อ๊ะๆๆๆ... อ๊าห์...ๆๆๆ”
แต่มีหรือคนอย่างคุณบอมบ์จะยินยอมให้ฉันกระทำชำเราอย่างสบายอุรา สองมือใหญ่หนาของเขาคว้าหมับเข้าที่หน้าอกอวบล้นของฉัน แล้วขยำจนมันแทบแหลกคามือ ฉันถือคติว่าฆ่าได้หยามไม่ได้เหมือนกัน
เมื่อแรงมาพัชราภาต้องแรงกลับ ฉันยกสะโพกขึ้นสูงกว่าเดิม สูงจนกลีบเนื้อแทบจะหลุดจากรอบคอบานหยักของท่อนลำยาวเหยียดของคุณบอมบ์ ก่อนจะทิ้งสะโพกลงจนสุด ยกขึ้น ร่อนลงซ้ำๆ จากเนิบช้า ก็เร่งเร็วจนคนข้างล่างแหกปากร้องครางเสียงดังลั่น เพราะจวนจะกลั้นเขื่อนตัณหาไว้ไม่ไหว
“โอวว์...ๆๆๆ พัช! พัชจ๋าา...อ๊าาห์ๆๆ อ๊ากกก!!!”
“อู้วว์ คุณบอมบ์ขาา อ๊าาห์...ๆๆๆ กรี๊ด!!”
เราสองคนเสียวสั่นจนตัวเกร็ง ฉันล้มฟุบลงบนอกกว้างหนาของคุณบอมบ์ที่อ้าแขนรอรับอยู่ก่อนแล้ว เรากอดกันแน่นอย่างมีความสุข เนื้อตัวเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อและคราบคาวน้ำรักที่ต่างคนต่างขับออกมาพร้อมกัน
ฉันตื่นขึ้นมาอย่างกระปรี้กระเปร่าในยามเช้าวันอาทิตย์ที่แสนสดชื่น เพราะเมื่อคืนอาบเซรั่มรกมนุษย์ไปหลายแกลลอน ส่วนคุณบอมบ์ถึงกับขนาดต้องโด๊ปไข่ดิบรวดเดียวสี่ฟอง เพื่อเป็นการทดแทนโปรตีนในร่างกายที่สูญเสียให้ฉันมาซะเกือบหมดตัว!
“วันนี้คุณพัชอยากไปเที่ยวไหนเป็นพิเศษรึปล่าวครับ?”
“พัชอยากไปทำบุญที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่พัชเคยอยู่น่ะค่ะ”
ไม่รู้เป็นเพราะอะไรฉันถึงรู้สึกอยากกลับไปเยี่ยมเยือนที่นั่นนักก็ไม่รู้... ทั้งที่ในแต่ละปีก็แทบจะไปที่นั่นแบบนับครั้งได้ เพราะชีวิตฉันตรากตรำทำแต่งาน เพื่อจะหาเงินมาใช้จ่ายและไขว่คว้าสิ่งที่ตนขาดในช่วงวัยเด็ก
“ไอเดียดีมากครับ! ผมอยากไปเห็นสถานที่ซึ่งผู้หญิงที่ผมรักเติบโตขึ้นมาจากที่นั่นเหมือนกัน!”
“คุณบอมบ์แน่ใจเหรอคะว่าจะรับสภาพความจริงได้?”
“ผมรับคุณพัชได้ทุกอย่างครับ”
คำตอบของคุณบอมบ์ช่างเหมือนน้ำทิพย์หล่อเลี้ยงหัวใจของฉัน แม้ภาพลักษณ์อันสวยงามที่ทำให้เขาหลงใหลอยู่ขณะนี้คือภาพลวงตาดีๆ นี้เอง แต่ฉันก็อดปลาบปลื้มไม่ได้
“ถ้าอย่างนั้นเราไปอาบน้ำแต่งตัวกันเถอะค่ะ ต้องรีบไปซื้อของใช้จำเป็นให้เด็กๆ เดี๋ยวจะสายเสียก่อน!”
ประมาณเกือบ 11โมงเช้า ฉันกับคุณบอมบ์ก็เดินทางมาถึงสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เราหอบหิ้วของใช้จำเป็นของเด็กอ่อน นมผง และขนมสำหรับเด็กๆทุกวัย มากมายพะรุงพะรังมาด้วยใจอิ่มบุญ หวังจะมาทำประโยชน์แก่ส่วนรวมเต็มที่
และก็ไม่ผิดหวังเพราะของที่ฉันเลือกซื้อมาล้วนแต่ขาดแคลน จึงทำให้คนรับผิดชอบงานด้านนี้ดีใจนักหนา เวลาล่วงเลยเกือบจะเที่ยง เราสองคนถูกเชิญไปถ่ายรูปพร้อมๆ กับแขกท่านอื่นซึ่งมาทำบุญเหมือนกัน
“อ้าว! นั่นพี่บอมบ์นี่คะคุณป้า!”
เสียงหวานใสเรียกขานชื่อคุณบอมบ์ทำให้เราสองคนหันไปทางต้นเสียงพร้อมๆ กันโดยอัตโนมัติ บรรดาคุณหญิงคุณนายและผู้ติดตามกำลังเดินขบวนเข้ามาถ่ายรูปพร้อมกับเรา และหลายคนในนั้นล้วนแต่เป็นคนรู้จักของคุณบอมบ์
มันคงไม่ใช่เหตุบังเอิญสินะ! ทุกอย่างที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นเพราะโชคชะตาฟ้าลิขิตชัดๆ
“สวัสดีค่ะคุณอมรา”
ฉันยกมือไหว้คุณแม่ของคุณบอมบ์ตามมารยาทในฐานะลูกจ้าง ส่วนฐานะคู่หมั้นหรือฐานะคนรักคุณบอมบ์นั้นพับเก็บไปได้เลย! เพราะดูจากสถานการณ์แล้ว สีหน้าคุณอมราไม่ได้แสดงให้เห็นว่ายินดีสักนิด ที่ได้มาเจอฉันกับคุณบอมบ์มาทำบุญด้วยกันสองต่อสองแบบนี้ ภาพเหตุการณ์ทุกอย่างก็ฟ้องให้เห็นว่าเราไม่ได้อยู่ในฐานะเพื่อนกัน
“สวัสดีจ๊ะ... บอมบ์มาช้านะ แม่กับน้องแพรวมาถึงตั้งนานจนจะกลับแล้ว! แต่ยังไงก็ขอบใจนะจ๊ะพัชราภาที่ช่วยพานายบอมบ์มาทำบุญ”
ฉันสังเกตดูสีหน้างงๆ ของคุณบอมบ์ก็พอจะเข้าใจทุกอย่าง ว่าคุณอมราไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่าเราคบหากัน ถึงได้แถไปน้ำขุ่นๆ แบบนั้น
“แพรวดีใจจังเลยค่ะที่พี่บอมบ์ก็มา ถึงจะมาช้ายังดีกว่าไม่มานะคะคุณป้า!”
สาวสวยชื่อแพรวรีบเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างฉันกับคุณบอมบ์ทันที เหมือนกับกลัวการใกล้ชิดกันของเรา ฉันแอบคิดค่อนขอดในใจว่า ‘หล่อนยังช้าไปนะยะ! เพราะฉันกับเขาเราไปถึงสวรรค์กันมาแล้ว!’
- ผู้เขียน
