สาวสวยชื่อแพรวรีบเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างฉันกับคุณบอมบ์ทันที เหมือนกับกลัวการใกล้ชิดกันของเรา ฉันแอบคิดค่อนขอดในใจว่า ‘หล่อนยังช้าไปนะยะ! เพราะฉันกับเขาเราไปถึงสวรรค์กันมาแล้ว!’
“ผมไม่รู้ว่าคุณแม่กับน้องแพรวจะมาที่นี่เหมือนกัน ที่มานี่เพราะผมกับพัชอยากทำบุญร่วมกันน่ะครับ”
คุณบอมบ์ปล่อยให้ยัยคุณแพรวเกาะแขนล่ำๆ ตามสบายไม่ได้ขืนขัด แต่คำพูดคำจากลับเฉือดเฉือนเหมือนการเข่นฆ่านางและคุณอมราแบบไม่ไว้หน้ากันเอาเสียเลย
“แม่เป็นคนบอกพัชราภาไว้เองแหละจ๊ะ! มาถ่ายรูปพร้อมกันเถอะจะได้รีบกลับ เดี๋ยวจะเที่ยงแล้ว เด็กๆจะได้ไปทานกลางวัน!”
คุณอมราตัดบทสนทนาเพราะผู้คนโดยรอบชักจะให้ความสนใจเรื่องของพวกเรามากเกินความจำเป็น
ฉันโดนกีดกันออกมาจากคุณบอมบ์โดยสองสาวต่างวัย ที่ยืนขนาบข้างเขาไว้ราวเป็นบอดี้การ์ด ในที่สุดก็มาถึงจุดนี้จนได้สินะ! เรื่องน้ำเน่าของว่าที่แม่ผัวกับว่าที่ลูกสะใภ้!
“จะเที่ยงแล้วเราไปทานอ
