พลังแห่งรัก
1536 คำ
“อ๊าา! คุณบอมบ์พัชหายใจไม่ออก”
ฉันรีบร้อนกล่าวท้วงขึ้นทันทีที่มีโอกาส ก่อนจะโดนยัดไส้กรอกไทย-อเมริกันใส่ปากอีกครั้ง คุณบอมบ์เลยโฉบเข้ามาจูบปากฉันแทน กลิ่นของเขาอวลอยู่ในปากเราทั้งคู่ ฉันรู้สึกว่ามันยอดเยี่ยม อย่างที่คุณบอมบ์ร้องครางออกมาจริงๆนั่นแหละ
เราผวาเข้าหากันในท่านั่ง แล้วเขาก็จับฉันนั่งคร่อมหน้าตัก ก่อนจะเสือกแทรกท่อนสวาทแข็งร้อนเข้ามาในกลีบเนื้อแสนบอบบางของฉันอีกครั้ง
“ซี๊ดด! อ๊าาห์...ๆๆๆ”
เราสองคนขยับสะโพกออกและขย่มสะโพกกลับเข้าหากันอีกซ้ำๆอยู่อย่างนั้น มันให้ความรู้สึกดีมาก เสียว สยิว วาบหวิว และก็มันส์ โอย! ฉันรู้แล้วว่าทำไมพระเจ้าสร้างหญิงชายให้เกิดมาคู่กัน การร่วมรักมันดีอย่างนี้นี่เอง ขอบคุณค่ะพระผู้เป็นเจ้า!
ฉันผลักคุณบอมบ์นอนหงายแล้วเป็นฝ่ายควบขี่เขาอย่างเอาเป็นเอาตาย บั้นท้ายของฉันถูกคุณบอมบ์กระทั้นขึ้นจนสูงลิ่วแล้วเขาก็กระชากเอวฉันลงมาปะทะหน้าขาตัวเองอย่างแรง
“อ๊ะๆ คุณบอมบ์ขาา พัชจะแล้ว! อ๊าาห์...!!!ๆๆๆ”
คุณบอมบ์เด้งเสยบั้นท้ายขึ้นมาถี่รัว ในแต่ละครั้งที่บดอัดความใหญ่โตเข้ามา ร่างฉันแทบจะฉีกออกเป็นสองซีก พ่อคนบ้าพลัง! เขากระทั้นจนฉันหัวสั่นหัวคลอนทั้งที่อยู่ข้างล่างแท้ๆ
“อูยยๆ... คุณพัชๆ รอผมด้วย อาห์ๆ...อ๊าาห์ โอ้วว์!!!”
เราสองคนผวากอดกันตัวเกร็ง หอบหายใจแข่งกันเหมือนคนใกล้จะสิ้นอากาศหายใจ ส่วนล่างที่เชื่อมกันอยู่หลั่งของเหลวขุ่นใสสาดใส่กันจนเปียกชุ่มที่นอน
“พี่พัชไปทำอะไรมาคะ? สวยขึ้นผิดหูผิดตา! จะว่าแอบไปหาหมอเกาหลีมาก็ไม่ใช่เพราะเห็นหน้ากันอยู่ทุกวัน มีเคล็ดลับอะไรบอกมานะ!”
บรรดาสาวๆ ในห้างรุมถามเคล็ดลับความงามของฉันจ้าละหวั่น พัชราภาไม่อยากตอแหลเลยจริงๆ นะ! แต่ถ้าบอกความจริงไปใครเขาจะเชื่อ! เฮ้อ!
“พลังแห่งรักไงยะ! ความรักทำให้ผู้หญิงสวยขึ้น!”
นังปองศรีมาช่วยชีวิตพัชราภาไว้ได้ทันเวลา! แต๊งกิ้วว!จริงๆ ปองศรีเพื่อนเลิฟ!
“อะไรอ่ะ? พวกเราตกข่าวได้ไง? พี่พัชแอบมีเลิฟสตอรี่กับหนุ่มที่ไหน?”
“อะแฮ่ม! เราไปกันได้รึยังครับคุณพัช?”
“คุณบอมบ์!”
ทุกคนแหกปากร้องขึ้นพร้อมกันรวมทั้งฉัน ด้วยความคาดไม่ถึงของแต่ละคน บางคนก็ถึงบางอ้อ บางคนก็ยังงงๆ
คุณบอมบ์มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ อุตส่าห์กำชับให้โทรมาบอกก่อนตอนมาถึงห้างเพราะฉันไม่อยากเป็นขี้ปากใคร...
เมื่อคืนวานก่อนที่จะกลับเขาบังคับ (ตามเคย) ให้วันนี้ฉันรอกลับพร้อมกันหลังเลิกงานเพื่อจะไปทำแหวนแทนใจ ของเราสองคน
“ทำไมไม่โทรมาบอกก่อนคะ? พัชจะได้ลงไปรอข้างล่าง”
ฉันรีบคว้ากระเป๋าถือลากแขนคุณบอมบ์ออกมาจากกลุ่มสาวๆ ตรงเคาน์เตอร์แคชเชียร์ที่อ้าปากค้างขณะที่มองตามเราสองคน
งามไส้แน่ๆ พรุ่งนี้ข่าวพัชราภากับคุณบอมบ์คงเป็นที่กล่าวขานกันไปทั้งห้าง ตั้งแต่ชั้นใต้ดินยันสวนน้ำลอยฟ้า! ชัวร์!
“คุณพัชอายเหรอที่เป็นแฟนผม?”
พอมานั่งบนรถคุณบอมบ์ก็ถามคำถามที่ทำให้ฉันได้คิดอะไรมากมาย
“พัชคิดว่าคนที่อายน่าจะเป็นคุณบอมบ์นะคะ! สถานภาพของเราสองคนต่างกันมาก พัชเป็นเด็กกำพร้าไม่มีสมบัติติดตัวสักชิ้น! แต่คุณบอมบ์นี่สิคะ คงไม่ต้องสาธยายใช่ไหม? เรื่องของนางซินไม่ได้เกิดขึ้นแล้วจบลงแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งในชีวิตจริงหรอกนะคะ!”
เงียบ! พัชราภาเธอพูดอะไรออกไป! แต่มันก็จริงนะ รักของเราจะสมหวังหรือไม่นั้น มันไม่ได้ขึ้นอยู่ที่เราแค่สองคน
เพราะฉันจำเรื่องราวของคุณบอมบ์ซึ่งมีพวกปากหอยปากปูเอามานินทาได้ดีว่า คุณพ่อของคุณบอมบ์เป็นคนอเมริกัน จึงทำให้คุณบอมบ์มีรูปร่างสูงใหญ่เพราะมีเชื้อสายอเมริกันครึ่งหนึ่งของคุณพ่อ
แต่ความเจ้ายศเจ้าอย่างและอำนาจเงินทองของผู้เป็นคุณตาทำให้คุณแม่กับคุณพ่อของคุณบอมบ์เลิกรากันตอนตั้งครรภ์อ่อนๆ
ตอนนั้นคุณบอมบ์จึงได้ใช้นามสกุลฝ่ายคุณตาที่ไม่ยอมบอกว่าคุณแม่คุณบอมบ์ท้องและคลอดลูกแล้ว จนคุณบอมบ์โตเป็นหนุ่มและแอบสืบหาคุณพ่อด้วยตัวเองถึงได้รู้ความจริงทุกอย่าง
“ผมภูมิใจที่มีคุณพัชเป็นแฟน! และจะมีความสุขมากถ้าเราสองคนได้ใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน ทุกอย่างมันขึ้นอยู่ที่ว่าคุณจะรักผมมากเพียงพอที่จะต่อสู้กับอุปสรรคทุกอย่างที่เข้ามาหาเราหรือเปล่าต่างหาก”
ซึ้งสิคะ! พัชราภาซึ้งมาก น้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลออกมาดื้อๆ อุตส่าห์ให้พนักงานขายเครื่องสำอางแต่งหน้าให้ซะสวยเว่อร์วังอลังการ ฉันก็ดันทำให้เกิดคราบน้ำตาเลอะหน้าสวยเป๊ะซะเอง
“คุณบอมบ์ล่ะคะ? รักพัชมากพอที่จะปกป้องและทำให้ทุกคนในสังคมของคุณบอมบ์ให้เกียรติพัชได้หรือเปล่า?”
“ผมรักคุณพัชมากกว่าผู้หญิงทุกคนที่เคยคบหา มั่นใจแน่นอนว่าคุณคือคนที่ใช่! ผมสัญญาว่าจะทำให้ทุกคนให้เกียรติคุณอย่างสมฐานะแฟนของนายบริพัตร ธาดา! เพราะฉะนั้นคุณพัชเองก็ควรเลิกทำพฤติกรรมหลบซ่อนได้แล้ว”
“คุณบอมบ์!”
งานดราม่ามาเต็มค่ะ! ฉันร้องไห้เป็นเผาเต่าจนคุณบอมบ์ต้องจอดรถข้างทางเพื่อมากอดปลอบขวัญ ตามด้วยจูบหวานซึ้งแสนดูดดื่มอันยาวนาน
‘ก๊อกๆ!’
“มีปัญหาอะไรกันรึปล่าวครับ?” นานจนกระทั่งคุณพี่ตำรวจจราจรมาเคาะกระจกสอบถามความเรียบร้อย
“ไม่มีอะไรครับ เอ่อ! แค่ภรรยาผมแพ้ท้องมากน่ะครับ ขอโทษทีนะครับ เดี๋ยวเราจะรีบไปโรงพยาบาลกันแล้ว”
คุณบอมบ์แหลได้เนียนมาก จนคุณพี่ตำรวจเชื่อสนิทใจ! และปล่อยให้เราขับรถออกไปตามปกติ
“แหวนแพลทตินั่มมันตัดยากมากค่ะ เพราะแพลทตินั่มมีเนื้อแข็งขนาดตอนฝังเพชรยังทำได้ยากมาก วงนี้คงสั่งทำพิเศษโดยการหล่อ ถ้าลูกค้าต้องการจะทำจริงๆเราแนะนำว่าควรทำแบบขึ้นมาใหม่ และเอาแหวนวงนี้มาหลอมแทนก็ได้นะคะ แต่อาจใช้เวลาประมาณหนึ่งเดือน”
เจ้าของร้านจิวเวลรี่อธิบายความละเอียดอ่อนของเนื้องานให้เราฟังเสียละเอียดยิบ
“คุณบอมบ์เก็บแหวนวงนี้ไว้แบบนี้เถอะนะคะพัชขอร้อง”
ฉันรับรู้ด้วยเซ้นส์ว่าโชคชะตาคงกำหนดไว้แล้ว ผู้หญิงที่ควรคู่กับแหวนวงนี้คงไม่ใช่ฉัน
“ก็ได้ครับ... ผมยอมตามใจคุณพัช! แต่ยังไงก็เลือกแหวนสักวงมาสวมรอแหวนแต่งงานของเราก่อนนะครับ”
ท่าทางคุณบอมบ์คงอยากแสดงความเป็นเจ้าของในตัวฉันเสียจริงๆ เพราะเขาต้องการให้ฉันเลือกแหวนหมั้น ไม่ใช่แหวนทองคำขาวแบบเกลี้ยงหรือแหวนแฟชั่น และกว่าจะได้แบบที่ถูกใจและไซส์ที่ใส่ได้พอดี ก็เล่นเอาเจ้าของร้านเหงื่อตกกับเราสองคนเลยทีเดียว
ส่วนเรื่องสนนราคาน่ะเหรอ ต่อให้พัชราภาขายคอนโดกับรถญี่ปุ่นกลางเก่ากลางใหม่และสมบัติทั้งหมดที่มียังไม่ถึงครึ่งของราคาค่างวดแหวนวงนี้ คุณบอมบ์มีแอบกระซิบข้างหูกระแนะกระแหนฉันอีก! ว่าต้องเลือกแหวนหมั้นที่ควรค่าและสมศักดิ์ศรีว่าที่ภรรยาของนายบริพัตร ธาดา!
“คืนนี้พัชขอเลี้ยงข้าวคุณบอมบ์ตอบแทนสำหรับแหวนสวยๆนะคะ”
“ผมขอกินคุณพัชแทนได้ไหม?”
คุณบอมบ์พูดด้วยสายตาวิบวับแบบนี้! พัชราภาอยากร้องเพลง ‘ไม่ขอก็จะให้’ ของดา เอ็นโดรฟินแทนคำตอบนักเชียว
“คุณบอมบ์เนี่ยเซี้ยวจริงๆ ผิดกับที่พัชเคยจินตนาการเลยนะคะ”
“เมื่อก่อนคุณพัชคิดว่าผมเป็นคนแบบไหนล่ะครับ?”
“ก็แบบนี้แหละค่ะ คุณบอมบ์เพอร์เฟคทุกอย่าง แต่ไม่คิดว่าจะ เอ่อ... ขนาดนี้”
“แล้วคำว่า ‘เอ่อ’ นี่มันหมายความว่ายังไงครับ?”
“คุณบอมบ์! พัชเขินนะ หยุดแกล้งพัชได้แล้ว!”
‘กรี๊ด!ๆๆๆ’ พัชราภาอยากลงไปชักดิ้นชักงอ กรีดร้องแก้เขิน ณ.บัดนาว! คุณบอมบ์ขาา... ทำไมถึงได้หล่อแล้วก็เซ็กซี่แบบนี้ เซ็กซี่ไปหมดแม้แต่คำพูดคำจา ท่าจับพวงมาลัยขับรถ แล้วหลิ่วตาถามพัชราภาแบบเนี๊ยะๆ
“ฮึๆ” คุณบอมบ์ขำชอบอกชอบใจที่ทำให้ฉันเขินจนแทบจะม้วนเป็นตัวนิ่มได้อีกแล้ว ดูซิคนอะไร! ขนาดตอนขำก็ยังดูหล่อเท่ห์ระเบิดระเบ้อ! สมชื่อจริงๆ นะ คุณบอมบ์!
- ผู้เขียน
