หญิงสาวอยู่ในห้องแต่งตัวจนกระทั่งถึงฤกษ์ถึงได้เดินออกมาจากบ้านพร้อมด้วยนางน้อมที่ส่งยิ้มให้กำลังใจกันอยู่ไม่ห่าง ใช้เวลาเพียงไม่นานเจ้าสาวที่ทุกๆ คนกำลังเฝ้ารออยู่ก็ปรากฏตัวขึ้น เสียงฮือฮาของผู้คนรอบด้านทำให้เหมราชที่กำลังยืนคุยกับเหล่าบรรดาเพื่อนฝูงของตัวเองอดไม่ได้ที่ต้องมองไปยังต้นตอของเสียงก่อนที่เขาจะสะดุดเข้ากับนางฟ้าในชุดขาว ที่สวยงามเสียจนเขาอึ้ง
อึ้งไปนานทีเดียว!
ไม่อยากจะเชื่อว่าปภาวรินทร์ในค่ำคืนนี้จะสวยงามเสียจนเขาไม่สามารถทำใจให้ละสายตาจากเธอไปได้เลย หญิงสาวอยู่ในชุดเจ้าสาวเกาะอกฟูฟ่องที่มันช่างเหมาะกับเธอราวกับช่างนั้นจงใจตัดเย็บมันขึ้นมาเพื่อเจ้าสาวของเขาโดยเฉพาะก็ไม่ผิด เธอเหมือนเทพธิดาที่หลุดออกมาจากภาพวาดภาพวาดที่สวยที่สุดที่เคยพบเห็น
“อ้าว! แล้วนี่แกจะยืนมองเมียตาค้างอยู่แบบนี้มันทั้งคืนเลยรึไงไอ้ราช!” สิ้นคำของคุณมานพก็เกิดเสียงหัวเรา
