“นายๆนายพยัคฆ์ครับ...คุณโฉมฉายต้องการเข้าพบ นายจะให้เธอเข้ามาเลยหรือเปล่าครับ...”
มืดโผล่หน้าดำๆเข้ามารายงานผู้เป็นนายรัก เมื่อโฉมฉายนำพาใบหน้าอันบูดบึ้งมาขอเข้าพบเจ้านายของมันแต่เช้าตรู่ ไม่รู้มีธุระร้อนอะไรอีก ในเมื่อตอนเช้าหลังจากทานข้าวเสร็จ มืดได้เข้าไปอธิบาย ขอยุติการจ้างงานกับคุณพยายามคนงามไปแล้ว เธอยังไม่เข้าใจอะไรอีก...
“อืม...” คนถูกขอเข้าพบแต่เช้าตอบอนุญาต เมื่อพอจะรู้จุดประสงค์ของคนขอเข้าพบ
“นี่มันอะไรกันคะพี่พยัคฆ์ ทำไมอยู่ดีๆ ถึงได้มาไล่ ไม่ให้โฉมอยู่ดูแลคุณลุงสิงห์ต่อล่ะคะ โฉมต้องการคำอธิบายจากปากของพี่พยัคฆ์ ไม่ใช่จากปากของคนงานในไร่ชั้นต่ำ...” เมื่อโฉมฉายก้าวเข้ามาในห้องทำงานของน่านพยัคฆ์ได้ หญิงสาวก็พ่นความอัดอั้นตันใจเอ่ยถามชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง คำหยามเหยียดคนงานในไร่ทำให้น่านพยัคฆ์ชักสีหน้าเคร่ง ดวงตาสีสนิทเหล็กตวัดมองคนโวยวายด้วยความไม่พอใจเช่นกัน...
“
