ตอนที่ 3

1858 คำ
อริกำลังเต้นอย่างสนุกกับเพื่อนสนิท มือก็ถือแก้วเหล้าแทบไม่ได้วางเลยเพราะเพื่อนเติมให้ตลอด เธอสะดุ้งหันไปหาคนที่จับไหล่และยังน่ารักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลย “พวกหล่อนต่อไปบอกเจ้ล่วงหน้าหน่อยสิย่ะ!” “เจ้จัดเต็มขนาดนี้ตั้งใจมาล่าผู้ชายรึไง!?” “ใช่!” เธอเห็นด้วยกับโรสนะที่พูดแบบนั้น พวกเธอว่าแต่งหน้ามาหนักแล้ว แต่มาเจอเจ้ริชชี่ทีกลายเป็นคนแต่งหน้าเบาๆไปเลย นี่ยังไม่รวมกับการแต่งตัวที่สุดแสนจะเซ็กซี่มาก “ก็นิดนึงนะพอดีช่วงนี้ของขาด” “พูดบ้าๆ” พวกเธอพากันหัวเราะทันที เจ้ริชชี่เสน่ห์แรงจะตายในวงการดีไซน์เนอร์ อย่าว่าแต่ของขาดเลย อย่างเจ้ริชชี่เนี่ยต้องหาทางสับรางให้ทันมากกว่า “อริชุดนี่ใส่ไปวัดรึไงย่ะ มานี่กับเจ้เลย!” เธอเดินตามเจ้ริชชี่ไปห้องน้ำทันที คนอุตส่าห์แต่งตัวเบาๆ เพราะผิวยังไหม้อยู่เลยใครจะกล้าโชว์ล่ะ แต่พอได้อยู่กับคนมั่นใจในตัวเองแล้วก็ทำให้รู้สึกว่ามั่นใจขึ้นมาบ้าง “ไม่เอาเจ้!” “ไม่ได้หล่อนต้องใส่!” “ไม่นะเจ้!!” เธอเดินออกจากห้องน้ำด้วยเสื้อกล้ามที่ถูกเจ้ริชชี่แปลงโฉมเป็นเกาะอก ตอนนี้กลายเป็นว่าโชว์ผิวเกือบจะสวยของเธอ พร้อมกับสะดือที่พึ่งเจาะเดือนที่แล้ว “ตายแล้วอริ!! นี่แกเซ็กซี่เวอร์มาก!” “เวอร์ไปแล้ว!!” “ฉันพูดจริงๆ แบบนี้แกหาผัวใหม่ได้แน่นอน” “บ้า!” “พูดเรื่องนี้แล้วก็รู้สึกร้อนๆหนาวๆเนอะ แต่แกเชื่อฉันสิว่าผัวที่ดีคือผัวใหม่เว้ย ส่วนผัวเก่าโล๊ะทิ้งไปเถอะ!” ลีโอนั่งกินเหล้าต่อพยายามจะไม่ได้สนใจอริให้เพื่อนมันสมน้ำหน้าเล่น อย่างที่เคยพูดว่าก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งจะแคร์อะไรนักหนา เธอไม่ใช่แม่สักหน่อยถึงจะเสียใจที่ถูกทิ้ง เขาน่ะไม่ได้รักอริเลยสักนิด เพราะงั้นก็ไม่มีเหตุจำเป็นให้ต้องเสียใจ เพล้ง!! “มึงเป็นห่าไรอีก!” เนทสะดุ้งแล้วตะคอกถามเพื่อนที่นิ่งไปไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ “มึงดูดิอริแม่ง!!” เขาชี้ให้มันดูแก้วเหล้าในมือก็เคว้งทิ้งระบายอารมณ์หงุดหงิดที่ควบคุมไม่ได้ “มึงเลยหวงเหรอ?” อาการแม่งใช่เลย แต่อยู่ที่ว่ามันจะยอมรับรึเปล่าก็ไม่มั่นใจ เมียเก่าเพื่อนตอนนี้ก็ไม่ได้จัดว่าแต่งตัวโป๊มากเกินไป หรือว่ามีผู้ชายมาจีบต่อหน้าสักหน่อย ได้พวกหวงก้างแต่ไม่รู้สึกตัวแม่งน่าเบื่อ เพื่อนกูจะมีใครปรกติไหมว่ะเนี่ย! “เปล่า” ไม่ได้หวงเว้ย แค่มันขัดหูขัดตานิดหน่อย “อ๋อ! งั้นถ้าอริมีแฟนใหม่มึงก็ไม่แคร์ดิ” อันนี้ตั้งใจปั่นด้วยความหมั่นไส้ล้วนๆเลย แล้วดูไอ้เวรลีโอหันมามองหน้าเพื่อนรักเหมือนจะกระทืบให้จมตีนตรงนี้งั้นแหละ “เออ! มีก็มีไปดิมันไม่ใช่เรื่องของกูสักหน่อย!” “ปากแข็งเข้าไปไอ้สัตว์แล้วมึงจะเสียใจ!” เขานั่งมองอริต่อไปเงียบๆก็ไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเลยสักนิด นี่ใส่เกาะอกคิดว่าตัวเองนมใหญ่นักรึไงห่ะ แค่เต็มมือเขาเอง แล้วดูมากับเพื่อนผู้หญิงแค่สองคนถ้าเมาจะกลับยังไงก็คงไม่คิดไว้สินะ แต่ว่าทำไมผอมลงว่ะหรือเขาคิดไปเอง? “ไอ้เนทเดี๋ยวกูมา อาจจะไม่มาก็ได้!” เขาหยิบแจ็คเก็ตเดินลงไปชั้นลงเดินผ่านคนอื่นไปเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่หลังบางคน “พี่ลีโอ!!” โรสครางดังลั่นด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าคนที่พึ่งจะนินทาไปสดๆร้อนๆจะโผล่มายืนอยู่ข้างหลังเพื่อนรักแบบนี้ “บ้า! อย่าเล่นแบบนี้ดิโรส ฉันยิ่งหลบหน้าอยู่ด้วย!” พูดอะไรไม่ดูสถานการณ์เลย เธอไม่อยากจะเจอลีโอตอนนี้เพราะมั่นใจว่าต้องใจอ่อนให้เขาเหมือนทุกครั้งแน่นอน แล้วครั้งนี้เพื่อนก็ไม่น่าจะอยากกินอาหารเม็ดแล้วด้วย “อริ!! ข้างหลัง!” “พวกแกชอบ…ลีโอ!!” “ยังจำหน้าผัวได้ด้วยเหรอ!?” เขาได้แค่ยิ้มมุมปากแล้วหยิบแจ็คเก็ตมาคลุมตัวเธอไว้ ก่อนจะมองไปรอบๆเห็นผู้ชายหลายคนเลยที่แอบมองอยู่เงียบๆ ถ้าให้เดาแบบง่ายๆอีกไม่นานพวกมันจะเข้าหาเมียเขาแน่นอน “ขอบคุณ!” “คุยด้วยหน่อยสิอริ” “ไม่ว่าง!” “จะไปดีๆ หรือจะให้อุ้มไป” ดื้ออีกแล้วนะ! เขาก็ไม่ชอบที่จะขู่เท่าไรแต่ถ้าจำเป็นก็ต้องทำ “นายไม่กล้าหรอก!!” เธอขยับตัวออกไม่ทันีกแล้ว “ก็ลองดู!” เขาจับตัวอริไว้กำลังจะอุ้มแล้ว แต่ว่า... “ก็ได้!!” เกลียดลีโอชะมัดเลย! เขารีบจับมือเธอเดินออกจากผับนี้ทันที แล้วยังทำท่าทางคล้ายว่าหงุดหงิดมากทั้งที่เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนะ วันนั้นที่บอกเลิกเขาก็ดูเหมือนจะไม่แคร์อะไร วันนี้กลับมาทำไม! เธอนั่งรถออกมากับลีโอเงียบๆ ไม่เข้าใจเลยว่าเขาต้องการอะไรอีกกันแน่ถึงได้อยากคุยขนาดนี้ ป่านนี้ไม่รู้เพื่อนสนิทกับเจ้จะเป็นห่วงรึเปล่าที่ออกมากับเขาง่ายๆตลอด “อยู่ไหน?” “อพาร์ตเมนต์ของฉัน” “เดี๋ยวไปส่ง อ่อ พรุ่งนี้ไปเอารถที่บ้านฉันนะอริ” “อืม” ไม่อยากไปก็ต้องไปใช่ไหมเนี่ย เธออยากจะร้องไห้แล้วจริงๆ เลิกกับลีโอได้เดือนกว่าแล้วควรจะรู้สึกดีกว่านี้สิ ไม่ใช่เห็นลีโอแค่ไม่กี่นาทีก็อยากกอดเพราะคิดถึงมาก มาถึงอพาร์ตเมนต์ของเธอลีโอก็ยังไม่กลับ เขาเอาแต่เดินสำรวจไปมาทั่วห้องไม่รู้จะสงสัยอะไรนักหนา เราเลิกกันแล้วนะอย่าทำให้หวั่นไหวดิ หรือว่าต้องการอะไรอีกงั้นเหรอ “อริจะไปไหน?” “…” “ตอบมาดิจะได้รู้!” “อย่ายุ่งได้ป่ะลีโอ ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนะ” เหตุผลเดียวง่ายๆเลยนะ คืนไม่อยากให้รู้เพราะเดี๋ยวไปรังควานเธออีก “นี่จะเลิกจริงๆเหรอ เธอเลิกกับฉันได้เหรออริ?” ที่ผ่านมาเราห่างกันแบบนี้หลายครั้งแต่ก็กลับมาคืนดีกันเหมือนเดิม เพียงแต่ว่าครั้งนี้มันต่างไปตรงที่อริบอกเลิกเป็นครั้งแรก แล้วเธอหายออกจากชีวิตไปนานถึงเดือนกว่าอย่างไม่คิดจะหวนกลับมา ทุกทีทะเลาะกันไม่นานก็จบลงบนเตียงไม่ใช่เหรอ ครั้งนี้มันต่างออกไปมาก! “เลิกได้สิ! คบกับนายแล้วชีวิตฉันขาดทุนไปเยอะเลย” “อะไรของเธออีก!” “กลับไปเถอะ” เธอจะร้องไห้แล้วนะถ้าลีโอยังไม่ไป “เหมือนเดิมไม่ได้เหรออริ เธอไม่รักฉันแล้วเหรอ?” “แล้วนายทนเห็นฉันนอนกับคนอื่นได้ไหมเล่า!!” เธอพูดไปเสียงสั่นๆ พยายามไม่มองหน้าลีโอ แต่จะฝืนได้นานแค่ไหนล่ะ “เมื่อก่อนเธอยังรับได้เลยทำไม...” “ก็ตอนนี้มันรับไม่ได้แล้วไง! นายไม่เข้าใจอะไรเลย!!” “อย่าร้องดิอริ!” แค่เห็นว่าเธอน้ำตาคลอเบ้าก็ใจสั่นแล้ว เขาดึงอริเข้ามากอดแล้วลูบหลังปลอบใจทั้งที่ตัวเองก็ร้อนรน “ฉันคิดถึงเธอนะรู้ไหมอริ” “ปล่อยฉันไปเถอะลีโอ” ลีโอดึงเธอไปกอดปลอบใจเหมือนหลายๆครั้งที่เราทะเลาะกัน เธอก็ยืนนิ่งไม่มีแรงขยับหนีไปไหนแล้วปล่อยให้น้ำตาไหลไปแทนคำตอบที่อยู่ในใจมานาน “ไม่อริ ไม่เลิกนะ!” น้ำเสียงสั่นพูดพร่ำแผ่วเบาแล้วกอดกระชับแน่นขึ้น เขาไม่รู้ว่าสิ่งเกิดขึนระหว่างเรามันคือความรักรึเปล่า แต่จะไม่ยอมเสียอริไปเด็ดขาด ลีโอเอาแต่พูดพร่ำว่าไม่เลิกคำเดียวซ้ำๆไม่หยุดเลย แถมกอดเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อยให้ขยับตัวออกมา แต่เธอก็ไม่อยากเสี่ยงไปเจ็บแบบนั้นอีกแล้ว ลีโอไม่รู้หรอกว่าทรมานแค่ไหนที่ได้รู้ได้เห็นคนรักไปนอนกับใครไม่ซ้ำหน้าแล้วทำเหมือนไม่มีอะไร “ลีโอรักฉันบ้างไหม?” “ฉัน...ฉัน...” “นายลังเล! แค่นี้มันก็ตอบแทนทุกอย่างแล้ว” เธอขยับตัวออกมาจากอ้อมกอดของลีโอต่อให้มันจะอุ่นมากก็ตาม แต่เธอขอยืนหนาวคนเดียวดีกว่าอยู่กับความเจ็บปวดแบบนั้น “ฉันไม่เลิก! เธอจะบอกเลิกกี่ครั้งก็เรื่องของเธอ” “ลีโอ!!” “ก็บอกว่าไม่เลิกไง! ไม่ว่ายังไงเธอยังเป็นเมียฉันอยู่!” “อย่านะ…ออกไปนะ!” เธอขยับตัวหนีห่างแต่ไม่ทัน เขาคว้าตัวเธอมากอดแล้วอุ้มเข้าห้องนอนไปแบบไม่สนใจอะไรเลย “มารักกันนะอริ” “ไม่!” “เธอไม่เคยต้านฉันได้หรอกอริ” “ไอ้บ้า!!” ทุกอย่างกลับไปวนลูปเดินอีกครั้งเหมือนที่เคยเป็น เริ่มจากทะเลาะด้วยเรื่องผู้หญิง ยังไม่ทันได้เคลียร์ใจก็จบลงบนเตียง เราไม่บอกรักกัน ไม่บอกความรู้สึกจริงๆให้รับรู้ และตัดไม่ขาด! อริหลับไปแล้วในตอนนี้ก็เวลาตีห้า แต่เขากลับไม่ง่วง มันหลับไม่ลงกลัวว่าตื่นมาจะไม่เจออริอีก รักฉันไหม? คำถามเดียวของอริที่ยังตอบไม่ได้ ไม่รู้ด้วยว่ารักคืออะไร รู้แค่ว่าตอนนี้ขาดอริไปไม่ได้ ขนาดเธอหายหน้าไปเป็นเดือนยังทนแทบไม่ไหวเลย “โธ่เว้ย!!” เขาขยี้บุหรี่ทิ้งแล้วเดินกลับเข้าห้องไปมองเมียที่นอนหลับด้วยความอ่อนเพลียจากการร่วมรักและมึนเมา “ฉันต้องบ้าแน่ถ้าเธอหายอีกไปรอบนี้!” เขาแอบหยิบโทรศัพท์เธอมา แล้วจัดการทำบางอย่างที่ทำให้รู้ตลอดว่าเธออยู่ที่ไหน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะไม่ยอมเสียเมียไปแน่นอน เพราะอริทำให้เขารู้สึกเหมือนจะเป็นบ้าตาย ขาดเธอไปแล้วชีวิตหมดความสุขทันที! เวลาล่วงเลยไปจนเช้าแล้วเขายังไม่ง่วงเลย! เขานั่งโซฟาที่มุมห้องมองอริที่หลับสนิทด้วยความคิดหลายอย่าง มองเธอพลิกตัวไปมาเหมือนฝันร้าย อริเปลี่ยนไปมากโดยเฉพาะอารมณ์ที่เย็นชาใส่เขามาก เมื่อคืนหลังเอากันเสร็จอริก็นอนหันหลังให้ทันทีเลย ถ้าเป็นปรกติอริจะนอนกอดเขาตลอดเลย การเฝ้ามองเธอแบบนี้มันทำให้เขาสงบกว่าที่คิด หวังว่าตื่นมาเมียจะไม่หายไปไหนนะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม