ตอนที่ 4

3099 คำ

“ขอโทษนะ แต่ฉันทนไม่ได้แล้วจริงๆ” เธอจูบหน้าผากลีโอเบาๆ พร้อมกับเอาผ้าห่มมาให้ เมื่อคืนคงนั่งเฝ้าตลอดไม่ให้คลาดสายตาจนหลับ ตอนนี้ก็สิบโมงแล้วคงจะหลับสนิทมากๆ นี่คือเวลาที่เธอลากกระเป๋าออกไปขึ้นรถได้สักที “ลุงนุค่ะ ตอนเย็นให้คนไปทำความสะอาดแล้วล็อกไว้เลยนะคะ” ปรกติเธอจะมาพักที่นี่เป็นครั้งคราว แต่ตั้งแต่ที่ยายเสียไปแล้วเธอก็แทบไม่ได้มาเลยหากไม่จำเป็น แต่ยังไงที่นี่ก็เป็นมรดกชิ้นเดียวที่ยายทิ้งไว้ให้ เธอสามารถมีชีวิตอยู่มาได้ตลอดสองปีโดยไม่ลำบากมากจนเกินไป ลีโอสะดุ้งตื่นมาก็ไม่เห็นใครอยู่ในห้องแล้ว เขาเดินไปดูห้องน้ำ ห้องครัวก็ไม่อยู่ ที่สำคัญคือกระเป๋าใบใหญ่ของเธอก็หายไปแล้วด้วย นี่อริทิ้งกันอีกแล้วเหรอว่ะ ผลัวะ!! “โธ่เว้ย!” เขาต่อยผนังห้องจนเลือดซึมเพื่อระบายอารมณ์โมโห แล้วคิดว่าต้องกลับไปก่อน ถึงยังไงอริก็หนีไม่รอดหรอก เขาจำได้ว่าเธอมีงานที่ไหนและจะตามไป วันนี้อริมีถ่ายมิวสิควีดีโอของนักร้องคนไหนก็ไม่รู้จำไม่ได้และไม่ได้ใส่ใจขนาดนั้น แต่ที่รู้คือมาถ่ายที่สนามแข่งรถเกรย์วูฟทั้งวันจนค่ำ เขานั่งแอบมองเงียบๆแล้วดูเหมือนเธอจะอึดอัด ไอ้หน้าวอกนั่นมันเป็นใครว่ะ!? “อริเหนื่อยไหม?” “นิดหน่อยแต่ถ่ายวันสุดท้ายแล้วฉันไหว” “พวกเราจะไปฉลองต่อที่ผับ ไปด้วยกันนะ” “คือว่าพรุ่งนี้มีงานต่อ” “ไปเถอะแค่แป๊บเดียวก็ได้” “คือว่าฉันมีงานจริงๆ ขอโทษนะ” ไอ้ห่านี่พออริยิ้มให้ทีก็เอาใหญ่เลยนะ มันแม่งจับแขนอริแล้วยิ้มเหมือนจะกลืนกินเข้าไปให้ได้อีก เขาจะไม่ทนอยู่เฉยๆแล้ว ยังไงซะอริก็ยังเป็นเมียเขาอยู่คนเดียวเท่านั้น “อริเดี๋ยวฉันไปส่ง!” เขาเดินไปโอบไหล่แสดงความเป็นเจ้าของให้เห็นชัดๆว่าผู้หญิงคนนี้เมียใคร อริดูจะตกใจไม่น้อย “นี่คุณผมชวนอริก่อนนะ อริต้องไปกับผมสิ” “นี่แฟนกูมึงอย่าเสือก!!” “ลีโอ!!” “กลับได้แล้วถ้าไม่อยากให้ฉันมีเรื่องกับมัน” อันนี้เขากระซิบเบาๆให้ได้ยินกันแค่สองคน แล้วเธอก็น่าจะรู้ดีว่าสันดานของผัวเป็นยังไงถึงได้ถอนหายใจแบบนี้ “ฉันกลับก่อนนะไมค์ “ ได้ผลแหะ! อริรีบหยิบกระเป๋าแล้วลากเขาออกมาทันที ในระหว่างขับรถอริก็เงียบใส่ตลอดทางเขาเลยกวนด้วยการขับช้าเหมือนเต่าคลาน ขับอ้อมเท่าที่จะอ้อมได้ จนเรามาถึงร้านอาหารที่คนไม่เยอะแล้วถึงได้จอด “จอดรถทำไม?” เธอต้องข่มอารมณ์ที่ดีใจไว้ให้ลีโอรู้ เพราะเธอต้องการจะตัดใจให้ได้ “หาอะไรกินไง ข้าวเย็นฉันยังไม่ได้กินเลยนะ” “ก็ได้!” เธอเองหิวด้วยแหละเลยยอมลงไปด้วย ตอนนี้ลีโอกำลังทำเธอใจสั่น เธอรู้ว่าลีโอไม่ได้รักกันเลยสักนิด แต่เพราะอะไรถึงมาทำดีกับเธอแบบนี้ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน มันทรมานมากนะที่ตอนนี้มีแต่เรื่องดีๆของลีโอเข้ามา แต่ภาพความเลวของเขาก็เด่นชัดพอกัน ลีโอทำดีด้วยนิดหน่อยก็ลืมเรื่องเลวร้ายไปแล้ว ทำไมเป็นคนแบบนี้นะ “นี่นายไม่คิดหาแฟนใหม่รึไง?” “ไม่อ่ะ แค่มีเธอเป็นเมียคนเดียวก็เหนื่อยแล้ว!” “บ้าเหรอ! เราเลิกกันแล้วนะ” “ก็เธอเลิกคนเดียวแต่ฉันไม่เลิกไง เคยบอกไปแล้วนะอริ” เขาเคยบอกอริในคืนนั้นแล้วไม่คิดจะเปลี่ยนใจด้วย “ลีโอ!” “แล้วไง! เธอเป็นของฉันแค่คนเดียวนะอริ!” เขาเห็นอริหน้าแดงก้ำเลยตักเนื้อให้จะได้ใจเย็นลงบ้าง เธอไม่รู้ว่าจะรับมือยังไงแล้วนะ คนยิ่งพยายามมูฟออนให้เร็วที่สุด ลีโอก็ยิ่งมาทำดีด้วยอีกแล้วแบบนี้เมื่อไรเราจะเลิกกันได้จริงๆ เธอไม่อยากกลับไปโง่เหมือนเดิมแล้ว ตอนนี้มันเจ็บมาก แต่ก็รักเขามากเหมือนกัน “เธอผอมลงนะอริ ทำงานหนักเกินไปรึเปล่า?” เขาสังเกตเห็นแล้วเป็นห่วง เพราะเมื่อก่อนอริไม่ผอมขนาดนี้เลย “ไม่นะ ฉันว่าหุ่นตอนนี้กำลังดีเลย” “ดีกับผีดิ! ผอมจนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูกแล้วมั้ง!” “บ้า! กินเบียร์ไหม?” “เอาดิ คอแห้งพอดี” ปรกติเขาก็ไม่ใช่คนปฎิเสธคนด้วยไง อริเสนอผมก็พร้อมสนองเสมอ แล้วกินเสร็จค่อไปส่งต่อ “พี่คะ เอาเบียร์สองขวดค่ะ” เขาก็กินไปด้วยคุยไปด้วยถามไถ่เรื่องราวที่ผ่านมาในช่วงที่ไม่มีคำว่าเรา คิดถึงว่ะไม่เจอนานขนาดนี้! อริด้วยดูเหมือนจะมีเรื่องเครียดด้วยนะเพราะเห็นพูดพร่ำเรื่องงานอยู่บ่อยๆ ผ่านไปไม่นานมากก็เมาแล้วครับ อรินะที่เมาไม่ใช่เขาหรอก ก็จากตอนแรกสั่งเบียร์ไปสองขวดแต่พอกินไปมามันไม่พอเลยสั่งเพิ่มขึ้นอีกสองขวด อริเลยเมาคอพับแบบนี้ เธอเป็นแบบนี้ตลอดเลยนะ ดื่มไม่เก่งยังไม่เซียนพอแต่ยังชอบอยู่นั่นแหละ “อยู่ที่ไหนอริ?” เขาไม่รู้ไงว่าคอนโดใหม่เธออยู่ที่ไหน “คอนโดssd ชั้นหก ห้องหกหนึ่งสอง” “นอนไปเดี๋ยวถึงแล้วจะบอก” เขาขับรถไปตามที่เธอบอกนั่นแหละ แต่คืนนี้จะค้างที่นั้นด้วยเลยเพราะไม่อยากกลับ ในที่สุดก็มาถึงแล้วคอนโดของอริสักที ตกแต่งคล้ายแบบเดิมเน้นโทนขาวดำเป็นหลัก เขาพยายามค้นหาคีย์การ์ดในกระเป๋าจนในที่สุดเจอ แต่นี่คือกระเป๋าหรือถังขยะว่ะ มันรกมาก! “ถึงแล้ว นายกลับไปได้” “คืนนี้ฉันนอนด้วยนะอริ” “ไม่! นายมันใจร้ายลีโอ…ใจร้ายที่สุด!” “ใจร้ายยังไงพูดมาดิ!” พอเมาก็เริ่มด่าแบบนี้มันได้เหรอ! “นายชอบมาทำให้รักไง ฉันจะลืมนายนะ” “ฉันขอโทษ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ” “ไม่!” “ฉันรักเธอนะอริ” คำนี้แหละที่เขาพูดไม่ออกสักที มันติดอยู่ในปากตลอดเวลาเพราะไม่เคยมั่นใจในความรักเลย “รักฉัน...รักจริงๆเหรอ?” “รักจริงสิ ฉันรักเธอมากนะ ฉันขาดเธอไม่ได้!” อ้าว! อยู่ดีๆอริก็ร้องไห้ออกมาเฉยเลยทั้งที่เขายังไม่ได้ทำอะไร ต้องเป็นคนเมาแบบไหนว่ะเนี่ย แต่คนเมาโกหกไม่เป็นใช่ไหม “ฉันก็รักนาย!” “ฉันจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีกแล้ว” เขาจูบปากเธอแล้วเริ่มปล่อยให้ทุกอย่างไปตามธรรมชาติของเรา การแสดงออกความรักที่เขาแสนจะโหยหายมาเป็นเดือนพอได้แค่คืนเดียวเลยไม่พอ ก็บอกแล้วว่าอริหนีเขาไม่พ้นหรอก! อริยังรักเขาอยู่นั่นแสดงว่ายังมีโอกาสคืนดีกันอยู่ ต่อไปนี้คงต้องตามตื้อตามง้อเพิ่มขึ้นอีก ถึงยังไงเธอก็ไม่ใช่คนใจแข็งอะไรมากอยู่แล้ว การที่หลบหน้าเดือนกว่าๆนั่นก็แสดงออกชัดว่าเธอกลับว่าตัวเองจใจอ่อนให้เขาเหมือนทุกครั้ง ดังนั้นเลิกกันครั้งนี้ตะต้องทุ่มสุดตัวเพื่อรักษาความรักให้คงอยู่ แล้วไม่ทำให้เธอเสียใจอีก เพราะเขารู้แล้วว่าขาดอริไม่ได้จริงๆ คืนนี้ยันหว่างไปเลยนะที่รัก เธอเมาแต่ว่าเขาตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อผูกมัด เวลาล่วงเลยไปอย่างช้าๆท่ามกลางบทรักที่เต็มไปด้วยความรัก ความคิดถึง และความเสียใจ ได้เริ่มต้นและจบลงเพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง กว่าจะสิ้นสุดลงก็หมดแรงนอนตระกองกอดแล้วหลับใหลเข้าสู่ห้วงนิทรา “ลีโอ!!” มานอนที่นี่ได้ยังไง แล้วเธอกับลีโอทำเรื่องแบบนั้นอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย เขามองหน้าเธอพร้อมกับยิ้มกว้างแล้วกระชับอ้อมกอดแน่ขึ้นแล้วหอมแก้มอีกฟอดใหญ่ ฟอด… “เมื่อคืนมีความสุขไหมที่รัก?” “พูดบ้าๆ มันก็แค่เผลอน่า!” เธอขยับตัวออกห่างแต่ก็สู้แรงลีโอไม่ได้ เขาดึงเธอให้นอนลงไปก่อน “ช่างมันสิ! เธอไม่มีงานใช่ไหมวันนี้” “มีสิ! เนี่ยสายแล้วด้วย” “โกหก! ฉันดูตารางงานเธอมาหมดแล้ว เธอหยุดอาทิตย์หนึ่งงั้นไปเที่ยวกันนะ” เขากอดอริแน่นไม่ใช่เพราะอะไรหรอก แต่ตัวอริหอมมากๆไง ให้นอนกอดทั้งวันยังไม่เบื่อเลย “เมื่อไรจะเลิกยุ่งสักที!!” “ตั้งแต่เลิกกันไปเราก็ได้กันมาสองครั้งติดแล้วนะ เธอจะใจแข็งไปถึงไหนว่ะ” เป็นอย่างนี้ตลอดเลย แต่เขาเริ่มจะชอบอริเวอร์ชั่นนี้แล้วนะ ดูเก่ง สตรองทนได้ทุกอย่าง ยิ่งกว่าสีทนได้อีก! “แล้วไง แค่ได้กัน!” “นี่เธอคิดจะฟันแล้วทิ้งเหรอ?” “นายก็ได้ฉันเหมือนกันแหละ อย่ามาทำตัวเวอร์จิ้นไปหน่อยเลยลีโอ มารยาชายมันไม่ได้ผลกับฉันหรอก!” “ไม่รู้ล่ะ! ไปเที่ยวกันนะ ฉันให้เด็กเตรียมทุกอย่างรอแล้ว” “น่ารำคาญ” ทำไมชอบบังคับนักนะ เลิกกันแล้วนะเนี่ย! “สมน้ำหน้า!” จะให้ถูกเมียด่าอีกกี่คำก็ได้เอาที่สบายใจเลย ยังไงเขาก็ไม่แคร์อยู่แล้ว ครั้งนี้ขอแค่อริยอมไปเที่ยวด้วยกันเพราะว่านี่คือโอกาสง้อขอคืนดีไง เขาน่ะรู้จักอริดีมากกว่าที่เธอคิดซะอีก เพราะงั้นเลิกกันครั้งนี้ก็ไม่นับว่าเลิกกันหรอก ตราบใดที่เรายังเอากันก็เท่ากับว่ายังเป็นเมียเขาอยู่ไง ท้องทะเลสีฟ้าใสกับบรรยากาศสดชื่นมาก ลมที่พัดมาปะทะร่างกายให้ตื่นตัว นานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้มาเที่ยวแบบนี้ ก็น่าจะสองเดือนก่อนที่พึ่งเลิกกับลีโอเลยมั้ง แล้วหลังจากนั้นก็ทำงานควบคู่กับเล่นซ่อนหาไม่ให้ลีโอตามมาเจอได้ สุดท้ายเธอก็ใจอ่อนให้เขาเสมอ “สวยดีเนอะ” เธอรำคาญเจ้าของเสียงนี้ที่สุดเลย “มันจะสวยมากถ้าไม่มีนายอยู่ด้วย แล้วมาแบบนี้ฉันเสียรายได้ไปมากเท่าไรู้ไหม?” ตอนแรกก็ว่าจะหยุดงานแล้วพักจริงๆ แต่พอคิดไปคิดมามันเสียรายได้เยอะมาก “ฉันจ่ายให้เอาไหม?” “ไม่ต้อง!” คิดจะเอาเงินมาล่อเหรอคิดได้ไงห่ะ เธอไม่ได้เห็นแก่เงินขนาดนั้นสักหน่อย แล้วอีกอย่างนิสัยเจ้าเล่ห์แบบลีโอน่ะไว้ใจไม่ได้หรอก “เหรอ! ฉันจ่ายเยอะนะกี่แสนก็บอกมาได้เลย” “ฉันบอกว่าไม่เอาไง” ไอ้บ้าลีโอคิดจะทำอะไรกันแน่ถึงเอาเงินเยอะขนาดนี้มาล่อเธอ “ฉันไม่อยากให้เธอเหนื่อยนี่อริ เธอทำงานยังกับคนร้อนเงินเลยนะ แล้วดูตอนเนี่ยเธอผอมแห้งขนาดไหนรู้ตัวบ้างไหม” “เลิกพูดเถอะ!” เธอเดินหนีแทนแต่ก็ไปไหนไม่ได้เพราะตอนนี้อยู่กลางทะเลบนเรือยอร์ชของลีโอ เขารวยมาขนาดไหนทำไมจะไม่รู้ล่ะ แต่เธอไม่ต้องการให้ใครเห็นว่าเธอเกาะเขากินเลยไม่รับเงินเขาสักบาท ถึงแม้ว่าเขาจะให้ใช้เฉยๆก็เถอะ เธอสะดวกใจจะทำงานแล้วซื้อทุกอย่างที่ต้องการด้วยเงินของตัวเองมากกว่า “นี่ฉันถามจริงนะ ถ้าฉันหยุดที่เธอจริงๆแล้วเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม?” “นายว่าอะไรนะ!?” เธอหยุดชะงักเพื่อฟังลีโอพูดอีกครั้ง “ขอโอกาสได้ไหมอริ?” เขาคุกเข่าตรงหน้าอริแล้วรอฟังคำตอบ แต่มันนานมากที่อริยืนนิ่งมองด้วยแววตาประหลาดใจ เขาเลยจับมืออริมาจูบเพื่อดึงสติเธอกลับมาอีกครั้ง “นายจะไม่ทำแบบนั้นใช่ไหม?” คำถามที่เธอพอจะเดาคำตอบออกอยู่แล้วแต่ยังอยากจะฟังอยู่ มันเหมือนกับว่าเขามีสัญญาณเตือนสีแดงเด่นชัดติดอยู่ให้เห็นตรงหน้า แต่ว่าเธอเลือกจะมองข้ามแล้วหลงผิดไปอีกครั้งอย่างตั้งใจ เรื่องระหว่างเราสองคนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไร้เหตุผล คนนอกไม่มีวันเข้าใจหรอก! “ใช่ ฉันจะไม่ทำอีกแล้วจริงๆ รักเธอนะ!” เขายิ้มให้แล้วจูบมือของอริเบาๆอีกครั้งด้วยความดีใจมาก “ลีโอ!” เขากอดเอวเธอแน่นเลยทำได้แค่ลูบหัวเบาๆ ดูแบบนี้แล้วเหมือนลูกหมาตัวน้อยน่ารักเลย “ตกลง ฉันจะคบกับนายอีกครั้งก็ได้” “ที่รัก…รักฉันไหม?” ที่นี้เขาลุกขึ้นยืนแล้วมองหน้าเมียที่แก้มแดงหน่อยๆ อริไม่น่าจะเขินนะเพราะระหว่างเรามันไปไกลกว่านั้นแล้ว เธอเห็นเขามาหมดทั้งตัว สัมผัสทุกท่วงท่า ในขณะที่เขาก็สัมผัสทุกอย่างของเธอหมดแล้ว ทั้งเรือนกายและหัวใจ “รักสิ รักนายมากนะลี...อื้ม!” เขาจูบอริก่อนที่เธอจะพูดจบด้วยซ้ำ จูบที่เต็มไปด้วยความคิดถึงและแสนโหยหามานานมาก จูบที่มีแต่ความรักของเราทั้งคู่ แล้วเป็นจูบเพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง “ว๊าย!! เดี๋ยวตก!” “ไม่ตกหรอกน่า เข้าห้องดีกว่านะ” เขาอุ้มอริทำท่าจะตกแต่ความจริงไม่เลย อริตัวเบามากต่อไปคงต้องขุนให้มีเนื้อขึ้นแล้ว เขาวางอริที่เตียงทันที เริ่มจูบทุกอย่างของเธอไล่ตั้งแต่ปากแล้วเลื่อนไปไซ้ที่ลำคอให้หนวดที่พึ่งขึ้นถูกไถ่เธอด้วยเลย “อื้อ...ลีโลหนวดนายยาวแล้วนะ” เธอขดตัวอย่างสยิวปนจั๊กจี้ คนบ้าชอบแกล้งเธอแบบนี้ตลอดเลยนะ “โกนให้หน่อยดิ” “บ้า! ไปโกนเองเลยนะ” “นะที่รัก เมื่อก่อนเธอยังโกนให้ฉันเลย” หนวดเขาถูอกเธอไม่หยุดเลย อ้อนแบบดีๆเป็นกับเขาบ้างไหมเนี่ย “ก...ก็ได้ไอ้บ้าเสียอารมณ์หมด!” “ไปรอที่ห้องน้ำนะที่รัก อย่าช้านะคิดถึงมาก” “อื้ม” คนบ้า! ก็ชอบหยอดแบบนี้ตลอดเธอจะไปไหนรอด! เธอหามืดโกนและก็อุปกรณ์อื่นๆถึงได้ตามเขาไป แต่ว่าเราอยู่กลางทะเลเรือเลยโคร้งเคร้งไปมาถึงจะไม่แรงเท่าไร แต่ก็กลัวว่าจะโกนหนวดแล้วบาดหน้าคนหล่อตรงหน้าแทน “นายจะแก้ผ้าแบบนี้ไม่ได้นะ!” “หุ่นฉันเซ็กซี่นะ เธอดูสิ!” “เล่นบ้าอะไรเนี่ย! ฉันเป็นผู้หญิงนะ” เธอต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ลีโอรู้จุดอ่อนเธอทุกอย่างเลย ตอนนี้มันร้อนวูบวาบไปหมด กลัวว่าจะทำอะไรจนลืมตัว เธอพยายามไม่มองด้านล่างเพราะลีโอดันมาเล่นโรคจิตแบบนี้อีกแล้ว “ไม่แกล้งแล้วก็ได้!” เขาไปนั่งให้อริโกนหนวดไปช้าๆ มือเธอสั่นด้วยแหละไม่รู้ว่าเพราะหุ่นแสนเซ็กซี่ที่หว่าจะปั้นมาได้ หรือกลัวจะทำมีดโกนบาดหน้ากันแน่ แต่ว่าขอบตาเธอคล้ำจังเลยนะ ไม่รู้ช่วงนี้อดนอนขนาดไหน อีกอย่างคืออริเป็นยูทูบเบอร์ต้องคอยตัดต่อคลิปของตัวเองแล้วก็เป็นนางแบบด้วย “เหนื่อยไหมอยู่คนเดียวแบบนี้?” “ชินแล้ว” อริเป็นผู้หญิงที่เก่งมากจนน่าทึ่งเลยล่ะ แล้วนี่เป็นเสน่ห์ที่ดึงดูดเขาเข้าหาด้วย “ต่อไปมีฉันแล้วเธอก็ไม่ต้องรับงานเยอะนะ” “ฉันก็อดตายพอดีสิ” “เกาะฉันกินก็ได้ ฉันเต็มใจ!” เขาทำบัตรเครดิตไว้ให้เธอแล้วแหละ ตอนนี้รอแค่โอกาสที่จะให้เพราะเราทะเลาะกันก่อนแล้วพึ่งจะคืนดีกันไม่ทันข้ามคืนด้วยซ้ำ แต่คิดว่าคงต้องใช้เวลาเกลี่ยกล่อมอีกนานเลยกว่าจะยอมรับไปใช้ “ไม่ล่ะ ฉันชอบทำงานมากกว่า” “โอเคเสร็จแล้ว ไปน้ำอาบกันเถอะ” ความจริงเราต้องเที่ยวอยู่ต่ออีกหนึ่งวัน แต่พายุดันเข้าซะงั้นเลยกลับแล้วหมดอารมณ์เที่ยว เขาชวนอริมาให้มาค้างที่คอนโดแทนแล้วเอางานเธอมาทำด้วยเลยจะได้ช่วยดูด้วย “อรินอนตักหน่อยนะ… “ แล้วตอนนี้เขาก็นอนตักนุ่นของเธอพร้อมกับคุยกับเพื่อนไปด้วยเลย แต่ในระหว่างพิมพ์ข้อความคุยมือันดันซนไม่เลือกที่ซะงั้น “อย่าจับนมสิ!” “นุ่มอ่ะ ขอชิมหน่อยนะ” “ไม่เอาตอนนี้สิลีโอ…” เขาผลักเธอลงนอนไม่แรงมาก แล้วเริ่มจัดการกิจกรรมเข้าจังหวะทันที เรื่องแบบนี้ไม่มีทางจะห้ามใจได้ไหวหรอก ก็เมียสวยออกขนาดนี้แล้วตัวยังหอมมากเกินไปด้วย นมสองเต้านี้ดูดทั้งปีก็ไม่รู้สึกอิ่ม! วันเวลาผ่านไปอย่างช้าๆหลังจากที่กลับมาคืนดีกัน ในช่วงแรกโรสเพื่อนรักแอบเบ้ปากใส่ไม่หยุด ส่วนลีโอก็มารับมาส่งบ่อยๆเหมือนกลัวว่าเธอจะหายไปไหน เขาเที่ยวน้อยกว่าเดิมนิดหน่อย แต่ก็ดื่มหนักเหมือนเดิม ส่วนเรื่องผู้หญิงก็แทบจะหายไปทันทีเลย แต่ของแบบนี้มันต้องใช้เวลาและเธอไม่รู้ว่าสันดานชอบกินไม่เลือกแบบั้นจะกลับมาตอนไหน ถ้าถึงวันนั้นมีคนเข้าหาแล้วเขาจะนอกใจอีกไหม กลัวใจตัวเองจริงๆว่าจะใจดีแบบครั้งนี้อีก เจ็บที่สุดมันคือเธอคนเดียว! ในขณะที่นั่งทำงานไปเรื่อยๆก็พักสายตา แล้วมาดูข่าวสารภายนอกบ้าง เพียงแต่ว่าข่าวที่เห็นมันเกี่ยวกับตัวเธอนี่สิ ‘ยูทูบเบอร์คนสวยย่องเข้าคอนโดเจ้าพ่อสนามแข่งชื่อดัง!’

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more