ตอนที่ 2
2066 คำ
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปอย่างรวดเร็วและเป็นอาทิตย์ที่ฉิบหายมาก ทั้งกิน ทั้งเที่ยว ทั้งมั่วหญิงเพื่อให้ลืมใครบางคนที่หนีหน้าไปตั้งแต่วันนั้น เขาไปหาที่มหาวิทยาลัยก็หนีหาย ไปหาที่คอนโดก็ไม่เจออีก มาแบบนี้หมดปัญญาสิครับ!
แล้วตอนนี้เขานั่งอยู่กับเพื่อนที่ผับไอ้เควิน
ใจพังแล้ว ตับพังต่อได้เลย
“ห่าเอ้ย!!” ผมเซ้งเลยตบหัวเควินทีหนึ่งแต่มันตบกลับ
“เป็นเหี้ยอะไรอีก!?” ประสาทจะกินเพราะตั้งแต่เลิกกับเมียแล้วแม่งพาลไม่หยุด หงุดหงิดตลอดเวลา แล้วไม่ยอมไปง้อเมียทั้งที่รู้ว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเมีย
“กูไม่รู้!” เขายังไม่รู้ตัวเองเลยว่าเป็นอะไร
“ไอ้ลีโอแม่งง้ออริไม่ได้เว้ย!” เนทพูดแทรก
“กูไม่ได้ง้อ!!” ใครจะไปง้อคนแบบนั้นว่ะ เขาไม่ได้ง้อ ไม่ได้ตามตอแยอะไรเลยด้วย ก็แค่เมียไม่เห็นจะสำคัญเลยสักนิด!
“แล้วมึงไปตามหาอริทำไม?” นัทมันพูดต่อแล้วนี่เป็นเรื่องจริงด้วย เพียงแต่ว่าไอ้เพื่อนปากแข็งแม่งไม่ยอมรับสักที
“พวกมึงแม่งพูดมากว่ะ!!”
“แทงใจดำงี้?” เนทพูดต่อแล้วก็ไม่เข้าใจว่ามันจะเก๊กอะไรนักหนา ลำพังตอนนี้ไทก้าทะเลาะกับเมียทุกวันก็ทำเอาประสาทกินแล้ว ตอนนี้ลีโอโดนทิ้งอีกคนเลยกลายเป็นความฉิบหายทันที
เพื่อนน่ะแต่ใจพัง
แต่พวกกูเนี่ยตับไตเครื่องพังหมดแล้วมั้ง!
“เปล่า กูแค่เบื่อเฉยๆ มึงจัดเด็กเด็ดๆมาสักคนดิ”
“มึงก็หาเองดิ เด็กมึงเยอะไม่ใช่รึไง”
“หาๆมาเหอะ เอาแบบนมใหญ่ๆเลยนะ!” เควินมันไม่เข้าใจคำว่าเบื่อรึไงว่ะ หรือพูดไม่ชัดต้องให้สะกดไหมถึงจะเข้าใจ
“นมใหญ่แค่ไหนมึงก็ไม่หายหรอกกูว่า! มึงแม่งคิดถึงอริจนฟุ้งซ่านมากกว่า”
“เพ้อเจ้อว่ะ!” ใครจะรักอริลง…บ้าเปล่าว่ะ? เขารักใครเป็นที่ไหนเล่า เขาแค่ชอบเท่านั้นแหละไม่เคยคิดอะไรไปไกลกว่านั้น
“เดี๋ยวกูจะรอดูมึงคลั่งกว่านี้”
“เหี้ย!” ไอ้เควินมันปากหมาจังว่ะ ลองกินส้นตีนสักทีมันจะดีขึ้นไหมห่ะ ชอบมาพูดแดกดันอยู่นั่นแหละ ความรักคืออะไรเขายังไม่รู้เลยแล้วจะเอาอะไรไปรักอริได้ลง
แค่ชอบมากไม่เข้าใจรึไงว่ะ!!
อริเต้นกับเพื่อนที่ผับแถวชายทะเล ใครจะไปรู้ว่ามันจะสนุกมากขนาดนี้ล่ะ แล้วก็พึ่งรู้ว่าชีวิตเธอขาดสีสันไปเยอะมากเลย พอได้เที่ยวหน่อยก็ล่อไปทั้งเดือนเลย
“ฉลองหน่อย” เธอยกแก้วชนกับโรสแล้วก็ปั้นแฟนโรส นึกแล้วก็อิจฉาเพื่อนที่มีแฟนรักแฟนหวงขนาดนี้
“มึนๆแล้วอ่ะมึง”
“อย่าร้องนะเว้ย”
“ฉันรักลีโอว่ะ ฉันคิดถูกใช่ไหม?” เธอเริ่มสะอึกสะอื้นแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาระบายความเสียใจ ทุกคืนเธอตามไปส่องไอจี เฟสบุ๊คของเขาตลอด มันตัดใจไม่ได้จริงๆแล้วคิดถึงมากๆ
“ตอนคบกับพี่ลีโอแกก็ไม่ต่างจากควายเผือกเลยนะอริ ตอนนี้เลิกกันแล้วพอหายเสียใจเดี๋ยวแกก็จะเปลี่ยนเป็นแม่เสือสาว แกเชื่อฉันสิ!”
“…” เธอดูโง่เป็นควายขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ ทำไมพึ่งรู้!!
“เชื่อพี่นะอริว่าเดี๋ยวมันจะผ่านไป” ปั้นให้กำลังใจอีกคน
เอาว่ะไหนๆก็เลิกแล้วจะเจ็บแค่ไหนก็ต้องทนเพราะสักวันมันก็ต้องหายไปเอง ส่วนคนเลวๆอย่างลีโอเธอถือทำทานกับสิ่งที่เสียไป แต่คนมั่วไปทั่วอย่างเขาจะรู้สึกอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้
นึกถึงแล้วก็มีข้อความเด้งเข้ามาทันทีเลย
ตายยากจริงๆเลย!
Leo : คิดถึงเธอจัง
Ari :
Leo : อยู่ไหนจะไปหา?
Ari :
Leo : ตอบหน่อยดิ
Leo : อย่าเงียบดิ
Leo : ขอโทษ
Leo : เลิกกันจริงๆเหรอ?
เขาส่งข้อความหาเธอสารพัดวิธีแล้ว แต่อริไม่ตอบเลยแค่อ่านเฉยๆ นี่เราจะเลิกกันจริงๆเหรอว่ะ เขาไม่อยากจะเชื่อเลยด้วยซ้ำว่ามันจะเป็นแบบนี้ ทุกทีทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงอริก็จะหายไปวันสองสามวันพอเขาตามง้อก็ดีกันแล้ว แต่นี้เป็นอะไรว่ะ อริถึงใจร้ายกับเขาเหรอ?
ตุบ!!
“ไอ้เหี้ยกูคุยกับเมียอยู่!”
“อริแม่งใจร้ายว่ะ!” เขาบ่นเฉยๆเพราะว่าเซ็งจริงๆ แต่ไอ้ไทก้ามันเสือกตอบกลับมาเฉยเลยทั้งที่ปรกติแม่งไม่ค่อยสนใจ
“มึงคิดดูสิ่งที่มึงทำก่อนจะว่าอริใจร้ายดิ” เบื่อพวกไม่รู้ใจตัวเองแบบมันฉิบหาย เมียรักจนแทบตายห่าแล้วก็ยังทำตัวเป็นผัวชั่วไม่หยุด พอถูกทิ้งกมาโวยวายรับบทเหยื่อแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหนเล่า นี่ถ้าเขามีเมียที่รักมันมากแบบนี้จะโคตรรักษาเอาไวให้ดีเลย ได้เวรนี่ต้องรอให้เจ็บหนักๆกว่านี้ถึงจะรู้สึก
“กูตามใจอริทุกอย่างแค่นี้ยังไม่พอรึไงว่ะ?”
“แล้วมึงรับได้ไหมล่ะถ้าเมียมึงไปเอากับคนอื่นมา” พอถามกลับแล้วเสือกทำหน้าเปลี่ยนสีทันทีเลยไอ้เวร
“ลองมีดิกูกระทืบไม่เลี้ยงแน่!” ใครมันกล้ายุ่งกับเมียเขามันไม่รอดแน่
“แล้วมึงมั่วหญิงขนาดนั้นล่ะอริจะรับได้เหรอว่ะ กูไม่ได้จะซ้ำเติมมึงนะเว้ย กูแค่เตือนสติมึงเฉยๆ”
“แล้วไงนี่มันตัวกู กูต้องหยุดเพื่ออริงี้?” ไอ้ห่าไทก้ามันมีประสบการณ์ตรงไงว่ะถึงได้รู้ดีขนาดนี้ว่ะ แล้วไหนว่าไม่เคยนอกใจเมียไงหรือว่าแอบนอกใจไปแล้ว เอาเข้าจริงๆเขาทำไม่ได้หรอก ไม่ต้องรอพิสูจน์ก็รู้เพราะเขารักอิสระมาก แล้วเซ็กซ์มันก็เป็นเรื่องอิสระด้วย จะทำอะไรกับใครก็ได้แค่เต็มใจทั้งคู่ก็พอ
“มึงแม่งเข้าลึกแล้วถอนตัวยากว่ะ”
“ไอ้สัตว์!” ไอ้ไทก้ามันทำหน้าเอือมระอาใส่เขาแล้วหันไปพิมพ์ข้อความต่อซะงั้น มันไม่คิดจะเข้าข้างเพื่อนเลยสักนิด
“ฮ่าๆ… กูบอกแล้วมึงต้องคลั่ง!”
“ขำเหี้ยอะไรของมึงอีก กูกำลังเครียดอยู่!”
“ตลกมึงว่ะ! มึงจำตอนพึ่งเลิกกับอริไม่ได้รึไงห่ะ?”
“กูปรกติดีทุกอย่าง”
“เหรอ... นี่กูพึ่งรู้ว่าคนปรกติเขาทำอะไรโง่ๆแบบนั้นด้วย”
เขาทำอะไรผิดแปลกว่ะ ก็แค่ไปตามไอจี เฟสบุ๊ค ไลน์หา โทรหา ไปดักเจอ ไปหาที่คอนโดแต่อริขายทิ้งแล้วไงเลยติดต่อไม่ได้ ไปที่มหาวิทยาลัยก็เห็นแค่แว๊บๆโผล่มายังกับผี
“รำคาญพวกมึงว่ะ!”
“มึงเห็นรึยัง?” เควินส่งโทรศัพท์ให้เพื่อนดูเผื่อจะคิดอะไรได้บ้าง อริถ่ายรูปกับผู้ชายที่ไหนไม่รู้ที่สำคัญใส่ทูพีชด้วย
“สันดานเอ้ย!!” เขาเกือบจะทุบโทรศัพท์แล้วแต่...
“โทรศัพท์กูไอ้ห่า!!” เควินมันจับมือเพื่อนชั่วไว้ทัน
เขาแย่งโทรศัพท์มาดูอีกครั้งด้วยความตั้งใจ แล้วพยายามมองหาอะไรที่สามารถตามหาตัวได้บ้าง แต่รอบตัวมีแต่ทะเลอย่างเดียวเลย แล้วผู้ชายที่ถ่ายด้วยมันคือใครก็ไม่รู้ ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนกันแน่ก็ไม่รู้ เราจะมีโอกาสเจอกันอีกครั้งไหมก็ไม่รู้
สรุปเลยว่าอริตั้งใจหลบหน้าเขา
แล้วต่อจากนี้จะไปตามหาแม่ตัวดีที่ไหนว่ะ!
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ หลังจากเที่ยวทะเลจนแทบล้มละลายอริก็กลับมาเรียน มาทำงานแล้วก็หาคอนโดใหม่ด้วยถึงจะไม่อยากย้ายแต่ก็จำเป็น ไม่อย่างนั้นลีโอคงตามเธอไม่หยุดแน่นอนแล้วสุดท้ายก็กลัมาวนลูปเดิม
“ห้องเสร็จแล้วใช่ไหมคะ?” เธอถามพนักงานขายที่เป็นผู้ชายแล้วดูเหมือนจะปลื้มเธอนิดๆนะ
“พรุ่งนี้หิ้วกระเป๋าเข้ามาได้เลยครับ คุณอริจะตกแต่งเพิ่มอะไรตามใจชอบเลยนะครับ ถ้ามีปัญหาอะไรเรียกทางเราได้ครับ ว่าแต่คุณอริจะว่าอะไรไหมถ้าผมจะขอถ่ายรูปด้วย”
“ได้สิคะ” เธอยิ้มหวานให้พร้อมกับถ่ายรูปคู่พนักงานคนนี้ก่อนจะกลับไปเพื่อเตรียมตัวเก็บข้าวของย้ายมาอยู่
Ari : ฉันได้คอนโดแล้วนะ พรุ่งจะย้ายเข้าไปเลย
Rose : จริงดิ! ฉลองหน่อยไหม?
Ari : โอเค แกเลี้ยงนะช่วงนี้ฉันจนมาก
Rose : จัดไป เจอกันที่เดิมนะ
เธอคุยกับโรสเสร็จก็รู้สึกขี้เกียจเก็บเสื้อผ้าแล้ว อยากจะดิ้นกลางแสงสีเสียงให้หายเครียดไปเลย เธอจะสวยสะบัดให้ดูเลย แล้วคืนนี้ทุกคนต้องมองมาที่เธอแน่นอน
เวลาผ่านไปจนถึงเวลานัดเธอเดินแหวกผู้คนที่เต้นระหว่างทางก็ถูแต๊ะอั๊งนิดหน่อย แต่ไม่มากเกินไปเลยไม่เอาเรื่องจนมาถึงโต๊ะที่โรสจองไว้ ดูเหมือนเธอจะมาเป็นคนสุดท้ายด้วยนะ
“มัวทำอยู่นี่มันเกือบเที่ยงคืนแล้วนะเว้ย!” โรสโวยวายขึ้นมาทันทีที่เห็นหน้าเพื่อนสนิท
“ขอโทษ พอดีมัวเก็บของเพลินไปหน่อย” เธอพูดความจริงนะ แต่อีกอย่างคือเธอหลงทางด้วยเพราะไม่เคยมาแถวนี้เลย
“นี่ของแก”
“ก็ได้!” โรสส่งเหล้าเพียวๆมาให้อย่างจงใจ แล้วผสมอะไรหน่อยก็ไม่ได้รึไง เธอเองก็บ้าที่ยกดื่มจนหมดแก้วเล่นเอามึนเลย
เพื่อนบ้าพรุ่งนี้เธอมีเรียนนะ!
“หน้าแดงว่ะ”
“ฉันไม่ใช่คนคอแข็งแบบแกนะโรส!”
“สนุกๆหน่อยน่า”
“สนุกจนกระเป๋าเงินแทบขาดแล้วเนี่ย อย่าลืมสิว่าฉันไม่มีผัวเลี้ยงแบบแกนะ แล้วฉันก็ไม่มีคนคอยดูแลแบบแกด้วย"
“อิจฉางี้?”
“อื้อ อิจฉามาก ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะมีความรักดีๆสักครั้ง”
“บางทีความรักดีๆอาจจะมาในรูปแบบผัวเก่าก็ได้”
“ลีโอน่ะเหรอ! สติแกยังดีป่ะเนี่ยห่ะ ฉันเขางอกขนาดนี้แล้วนะเว้ยจะเอาอะไรมาดีได้อีก”
“อย่าพูดถึงความรักเลย ดื่มๆเหอะ”
เธอเริ่มโยกตัวเบาๆเพราะเต้นมากไม่ได้มันมึน! โรสเพื่อนที่แสนดีก็รินเหล้าไม่ขาดสาย นี่มันคิดว่าเธอคอทองแดงรึไงห่ะ แต่สุดท้ายเธอก็ดื่มอยู่ดีเดี๋ยวเสียน้ำใจเพื่อน
เดี๋ยวนี้เขารู้สึกว่าตัวเองจะเจ้าของผับอยู่แล้ว ตั้งแต่เลิกกับอริไปกินเหล้ามันทุกวันจนเมาหลับไปตอนไหนไม่รู้ แต่คืนนี้เขาเลือกจะแวะมาผับไอ้เนทแทนเพราะพึ่งเปิดเลยชวนมา
“ไอ้วอกนี้มันใครว่ะ?” เขาดูไอจีอริซึ่งมันมีผู้ชายมาถ่ายรูปกับเธอ ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้นหรอกแต่เป็นสถานที่เหมือนอยู่หน้าห้องอะไรสักอย่างมากกว่า
“มึงซูมป้ายสิว่ะไอ้ลีโอ มันเป็นพนักงานขาย”
“อริซื้อคอนโดใหม่เหรอว่ะ ที่ไหนมึงสืบมาดิ”
“สืบเองดิไอ้ห่า!”
“ไอ้เหี้ย!! อริมาที่นี่ว่ะ” เนทบอกด้วยความตกใจแล้วชี้ให้เพื่อนดูด้านล่างเพื่อนความมั่นใจ แม้ว่าจะมั่นใจมากก็ตาม
“กูไม่สนใจแล้ว” อริจะมีความสุขเกินไปนะตั้งแต่เลิกกับเขาเนี่ย หรือว่าที่ผ่านมาเธอไม่เคยมีความสุขเลยเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ถ้างั้นเราจะคบกันมาทำไมตั้งเป็นปีล่ะ
“แล้วเมื่อกี้หมาตัวไหนให้กูหาที่อยู่ว่ะ!”
“หมามันคุยกันรู้เรื่องแล้วมั้ง!” เขามองไปทางเมียที่เต้นด้วยท่าทีสนุกมาก เธอถือแก้มดื่มไปโยกตัวไปดูแล้วมีเสน่ห์ชะมัด
ทำไมเขาถึงยังรู้สึกหวงเธอคนเดียวแบบนี้ว่ะ!
- ผู้เขียน
