ยั่วยวน ที่ 17
กำจัดมารดาเลี้ยง
ฉิบหายวายวอด!
“คนของใต้เท้าอู๋นำจดหมายมาส่งให้ฮูหยินขอรับ”
ฮูหยินโจวเล่อเสียนิ่วหน้าพลางรับจดหมายจากบ่าวชาย ปกติแล้วคนของท่านพี่จะต้องส่งจดหมายถึงมือนางเท่านั้น ทว่าครั้งนี้เหตุใดกลับประมาทเลินเล่อส่งจดหมายผ่านบ่าวรับใช้หน้าประตูเช่นนี้
แม้จะติดใจแต่หาได้ใส่ใจซักถามเพราะสนใจเนื้อความในจดหมายที่พี่ชายส่งมามากกว่า นางรีบเปิดจดหมายออกอ่าน พบว่าเป็นลายมือของพี่ชายต่างมารดาไม่ผิดแน่ก็คลายความกังวลใจลง
อู๋เพ่ยซวนเขียนมาบอกวัน เวลา และสถานที่สำหรับนัดพบ อีกทั้งยังลงท้ายด้วยว่า...
‘อดใจรอไม่ไหวอยากพบหน้าเจ้าแทบขาดใจ’
“ท่านพี่นี่จริงๆ เลย ปกติไม่เคยปากหวานถึงเพียงนี้นี่นา ทั้งที่เพิ่งพบกันแท้ๆ แต่ก็ยังอยากพบอีกแล้วงั้นหรือ ทำราวกับเป็นเด็กหนุ่มไปได้”
ฮูหยินโจวหัวเราะก่อนจะพับจดหมายเก็บอย่างหวงแหน
“อ้อ...อาหุ้ยแล้วเรียกช่างตัดเสื้อมาหาข้าด้วย ข้าอยากได้ชุด
