บทที่ 3 ฝากเนื้อฝากตัว
1956 คำ
บทที่ 3 ฝากเนื้อฝากตัว
"ค่ะ คุณศร" อดิศรจับข้อมือบางของคนสวยเดินลงบันได พิชญามองตามแต่ก็ไม่ว่าอะไร เธอเดินไปตามที่ชายหนุ่มนำพา แต่สายตามองดูความมั่งคั่งของตระกูลมาตลอดทาง แล้วยิ้มบาง ๆ ออกมา ชายหนุ่มจับจูงมือคนสวยมาถึงห้องโถง ก็เจอกับแม่บ้าน จึงถามขึ้น
“ป้ายิ้มครับ แด๊ดล่ะครับ”
“คุณปีเตอร์อยู่ห้องทำงานค่ะคุณศร” ป้ายิ้มบอกเจ้านายอีกคน แต่มองดูหญิงสาวเคียงข้างกายด้วยสายตาแปลก ๆ จนพิชญารู้สึกได้
“ขอบคุณครับ” อดิศรเองก็พอรู้ จึงรีบจับจูงคนสวยเดินไปที่ห้องทำงานของผู้เป็นบิดา พร้อมกับเคาะประตู
ก๊อก! ก๊อก!
“แด๊ดครับ”
“เข้ามา” เสียงเข้ม ๆ ของผู้ที่อยู่ด้านในทำให้หัวใจของพิชญากระตุกอย่างรุนแรง!
ทำไมหัวใจเธอถึงกระตุกทั้งที่ยังไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน แม้จะอื้ออึง แต่กลับเดินตามคนจับจูงเข้ามาในห้องจนได้
ทันทีที่เข้ามา ดวงตาคู่สวยของเธอพุ่งตรงไปยังแผ่นหลังกว้างของผู้ชายคนหนึ่ง เขานั่งอยู่เก้าอี้ทำงานในลักษณะหันหลังหาตู้เก็บเอกสาร คงกำลังค้นหาชิ้นงานนั่นแหละ แต่ทำไม ความมีเสน่ห์ของเขา มันถึงแผ่ออกมามากมายขนาดนี้นะ
พิชญาหัวใจหวาบหวิว ช่วงกึ่งกลางของร่างกายเต้นตุบตับ และมีความเหนียวเอ่อซึมออกมา
‘ทำไมเราต้องมีความรู้สึกนี้ด้วย’
“แด๊ดครับ" อดิศรเรียกผู้เป็นพ่อ ปีเตอร์หันเก้าอี้มาดวงตาคมสะดุดลงที่ชายหญิงตรงหน้า ฉับพลันหัวใจของหนุ่มใหญ่กลับไหววูบ ความร้อนจากร่างกายไล่มาตามเส้นเลือด วิ่งกระจายกันเข้าไปสู่นัยน์ตาสีฟ้าของเขา จนมันเปล่งประกายออกมาโดยไม่รู้ตัว
เมื่อเห็นหน้าอกอวบใหญ่ของสาวคนสวย คาดคะเนด้วยสายตาแล้ว น่าจะปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้ว เป้าของนักธุรกิจสุดหล่อก็พองขึ้น อดิศรเห็นว่าผู้ให้กำเนิดหันหน้ามาแล้ว เขามองตาเธอพลางยิ้มให้เล็กน้อย จากนั้นจึงปล่อยมือพิชญา เดินไปหาคนนั่งเก้าอี้ ทรุดกายลงกับพื้นพร้อมทั้งพนมมือกราบบนตักของผู้ให้ชีวิต
“ช่วงที่ผมไม่อยู่ แด๊ดสบายดีไหมครับ” อดิศรเองก็ห่วงผู้เป็นพ่อ แต่เพราะงานเยอะ เขาจึงไม่สามารถมาได้ตลอดเวลา
ผู้ช่วยเลขาธิการพรรคอย่างเขา หาเวลาได้ค่อนข้างยาก แต่ถึงอย่างนั้นยังสามารถติดตามพิชญาได้ บางทีมันก็ย้อนแย้งอยู่นะ
ส่วนพิชญาเมื่อเห็นใบหน้าของคนนั่งเก้าอี้เต็มสองลูกตา ถึงกับยืนตัวแข็งทื่อ หัวใจสั่นรัว ๆ เขาหล่อ หล่อมาก
ดวงตามีสีฟ้า ตามเชื้อชาติเผ่าพันธุ์ ใบหน้าเข้มคมคร้ามด้วยหนวดเครา แต่กลับมีเสน่ห์ทางเพศชวนให้สาว ๆ ต่างวิ่งเข้าหา แม้แต่เธอเองยังหัวใจสั่น หาสติไม่เจอ ไม่รู้บินหนีไปไหนแล้ว
ความรู้สึกลึก ๆ เธออยากซุกอกแกร่งของเขาเหลือเกิน อยากรู้ว่าจะอุ่นและหอมมากแค่ไหน
เมื่อลูกชายกราบลงบนตัก เขาจึงลูบศีรษะดวงใจของเขาด้วยความอ่อนโยน เมื่อเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาสีฟ้าพลันสว่างวาบ เมื่อเห็นคนสวยยืนมองเขาอยู่นิ่ง ๆ หนุ่มใหญ่จึงสบตากับเธออย่างตั้งใจ ความสวยสดมันช่างเย้ายวน ส่วนสะโพกสวยนั้นผายออกน่าตวัดแขนกอดเอวแล้วดันมาแนบอกแกร่งของเขาจริง ๆ พอมองกึ่งกลางของร่างอรชร หัวใจกลับกระตุกอย่างรุนแรง ลมหายใจร้อนผ่าวขึ้นมาทันที ตาคมสีฟ้าน้ำทะเลลึกจับจ้องมองไปยังจุดกึ่งกลางของร่างกาย แล้วต้องกลืนน้ำลายลงคอเพื่อดับความกระหายหิว
‘อ่าส์ ของเธอนูนเด่น ดันกางเกงออกมาแบบนั้น มันจะต้องอวบใหญ่แน่นอน อยากลองจัง อยากรู้ว่าจะขนาดเท่าฝ่ามือไหม’ หนุ่มใหญ่ใช้สายตากะดูคร่าว ๆ ต้องกลืนน้ำลายรอบที่สอง เพราะดูแล้วน่าจะเท่ากับฝ่ามือเขาอยู่ และคงจะล้นออกมานิด ๆ คิดแล้วก็เสียววาบ อยากคลุกเคล้าใบหน้าลงบนเนินนางนั้นสักทีสองที คงฟินสุดขั้วหัวใจ
ฝรั่งวัยดึกสะดุดลมหายใจ เมื่อพบกับความยั่วยวนของคนสวยตรงหน้า ตาคมสีน้ำทะเลเลื่อนไปด้านบนใจแกร่งพลันสั่นมากขึ้นกว่าเดิม ความหื่นหิวยังไม่คลายตัวกลับเพิ่มมากขึ้น อกอวบอิ่มดันเสื้อผ้าออกมาเป็นภูเขาเลากา น่าบีบ ขยี้ขยำ ถ้าได้ขยำคงปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้วแน่ ๆ
‘อาส์ แม่เจ้าโว้ย ทำไมน่าเอาแบบนี้นะ’ ปีเตอร์ครางกระหึ่มในลำคอ ขีปนาวุธใหญ่ยาวขยายตัวขึ้นจนคับหว่างขา ดวงตาสีฟ้าทอประกายวาบ มันส่องแสงเหมือนดาวในยามค่ำคืน หนุ่มใหญ่ละจากดอกปทุมมาลย์พลันสบตากับคนสวยหัวใจเย็นชาต้องกระตุกอย่างรุนแรง จนไม่ได้ยินในสิ่งที่ลูกชายถาม
“แด๊ดครับ ผมว่าจะแต่งงาน แด๊ดว่าไง”
“…..” เงียบ ไร้เสียงตอบรับจากหมายเลขที่คุณเรียก
“…แด๊ดครับ” เขย่าแขนแกร่งของผู้ให้กำเนิด
“หืม…” สติมานิดนึง แต่ดวงตายังสบกับว่าที่ลูกสะใภ้อยู่
“แด๊ดไม่ฟังที่ผมพูดเหรอครับ ไรอะ ผมพูดตั้งนาน” ผู้ช่วยเลขาพรรคงอแง
“อื้ม แด๊ดดูงานอยู่ เราว่าไงนะ” เบนสายตาจากหญิงสาว มาที่ลูกชายสุดที่รัก แม้หัวใจจะเต้นแรงอยู่ก็ตาม
ปีเตอร์สูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ เพื่อปรับอารมณ์และความต้องการ ที่ดูเหมือนมันจะมีมากจนน่าตกใจ
เขาไม่เคยคิดอยากเอากับผู้หญิงคนไหนมากถึงขนาดนี้มาก่อน แม้รอบข้างจะมีแต่สาว ๆ สวย ๆ Sexy มาให้กิน แต่ทุกคนกลับไม่สามารถทำให้เขาใจเต้นและอยากคลุกเคล้าไปดื่มกินความหอมหวานได้
พิชญาเมื่อเห็นแววตาหื่นจัดของคนฝรั่งรูปหล่อ ที่เอาแต่จ้องหน้าอกของเธอ น้ำหวานจากช่อดอกไม้งามพลันซึมเอ่อเยิ้มออกมา จนแฉะไปหมดแล้ว
ตอนที่ตาของเธอและเขาสบกัน ความหิวโหยจากดวงตาสีฟ้าแสดงออกมา มันทำให้ลมหายใจของเธอติดขัด ตัวร้อนจัด ใบหน้าวูบวาบ มันคงแดงแน่ ๆ
“ผมบอกกับแด๊ดว่า อยากแต่งงาน แด๊ดจะว่ายังไง” ลูกชายพูดอีกครั้ง เขาเงยหน้าขึ้นมองดูพ่อ ก็เห็นแววตาวูบวาบแปลก ๆ จึงขมวดคิ้ว แต่ยังไม่ได้ถาม ผู้ให้กำเนิดกลับแทรกขึ้น
“อย่าเพิ่งแต่ง ดูใจกันไปอีกนิด แต่ในระยะเวลานี้ ให้พักที่นี่ พร้อมที่จะแต่ง แล้วแด๊ดจะแต่งให้” ปีเตอร์บอกกับลูกชาย อดิศรเองก็พยักหน้าตาม
“เคครับ ผมยังไงก็ได้ พิชว่าไงจ๊ะ” หันมาถามคนสวย
“ได้ค่ะ พิชไม่ว่า” ยิ้มหวานส่งไปให้ แต่คนที่เห็นรอยยิ้มนั้นถึงกับตะลึง จ้องตาค้าง เธอสวย สวยมาก ยิ้มสวยดุจดอกไม้แรกแย้ม น่าทนุถนอมอยากจะดูแลปกป้องตลอดไป
หนุ่มใหญ่ไล่สายตาขึ้นลง มองหน้า แล้วสบตาอีกครั้ง ก่อนจะมองไปยังหน้าอก ความหื่นหิวตนมันแสดงออกมาทางสายตาจนหมด จนพิชญาวูบวาบไปทั่วร่าง ว่าที่สะใภ้คนงามหลบสายตาหื่นจัดนั้นอย่างรวดเร็ว
“อืม ลุกขึ้นลูก” ผู้เป็นพ่อบอกกับลูกชาย ตายังจับจ้องที่แฟนของลูกไม่วางตา
อดิศรลุกขึ้น ก่อนจะเดินไปจับข้อมือแฟนสาวเดินมาหาบิดาพร้อมกับแนะนำ
“พ่อครับ นี่แฟนผมครับ ชื่อพิชญา หรือพิช เลยมาปรึกษาเรื่องการแต่งงานครับ” ชายหนุ่มเอ่ยกับพ่อ ปีเตอร์พยักหน้ารับ พิชญาจึงเดินนวดนาดมา เมื่อเดินมาถึงหญิงสาวจึงนั่งลงก้มกราบบนตักของนักธุรกิจหนุ่มใหญ่โดยที่หัวใจของเธอกระหน่ำเต้นรุนแรง
“สวัสดีค่ะ พิชค่ะ ขอฝากตัวกับแด๊ดด้วยนะคะ” พิชญายกมือไหว้ปีเตอร์ ก่อนจะเน้นเสียงคำว่า ขอฝากตัว ทำให้หนุ่มใหญ่เบนสายตาสบกับลูกสะใภ้คนสวยทันที
“…..” ปีเตอร์หัวใจสะดุด ความหอมจาง ๆ ระรินเข้าจมูกของเขา หนุ่มฝรั่งเผลอใจสูดความหอมหวานนั้นเข้าจนเต็มปอด พยายามตั้งสติ แต่มันก็ยากจริง ๆ
หญิงสาวสะท้านในหัวใจ พ่อของอดิศรอยู่ในวัยผู้ใหญ่ แต่กลับดูดีที่สุด คนมีประสบการณ์เยอะเต็มไปด้วยเสน่ห์ ทำให้เธอใจสั่นและหวั่นไหว ยามได้สบตาหรือแม้แค่เห็นหุ่นอันน่าขย้ำนั่น เธอก็แทบละลายแล้ว
ปีเตอร์มองเห็นร่องรอยของความอยากลอง และหื่นจัดของแฟนลูกชาย เขาก็ต้องรีบดึงสติแล้วปรามเจ้าท่อนเนื้อให้สงบลงไวไว ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เขาคงต้องลากว่าที่สะใภ้ขึ้นบนห้อง แล้วกระหน่ำท่อนรักเข้าสู่โพรงสวาทเธอเป็นแน่
นักธุรกิจหนุ่มวัยดึกเห็นแววตาวูบไหวของว่าที่ลูกสะใภ้ ท่อนเนื้อที่พองอยู่ก่อนหน้านี้ยิ่งขยายใหญ่ขึ้นอีก หัวหยักโผล่พ้นออกมาจากขอบกางเกงใน พร้อมกับพ่นน้ำจนซึมเข้าสู่ขอบกางเกง
‘อ่าส์ หิว ลูกสะใภ้ของแด๊ดทำไมยั่วแด๊ดแบบนะ’
“ยินดีต้อนรับเข้าสู่บ้านสมิทธิ์ และก็ดีใจที่ลูกพิชอยากฝากตัวกับแด๊ด อ้อ เจ้าศร ลูกพาน้องมานั่งสิมา” ปีเตอร์เน้นคำว่าดีใจที่ลูกสะใภ้ขอฝากตัว
ชายหนุ่มจับแขนแฟนสาวเดินมานั่งที่เก้าอี้ ตรงข้ามกับผู้เป็นพ่อ พิชญาดูสวยงามและอ่อนหวานในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กางเกงสีขาวขายาว แต่ในทางเดียวกันกลับซ่อนความเร่าร้อนเอาไว้ภายใต้ความเรียบร้อยหวานหยดนั้น ปีเตอร์มั่นใจ ว่าเธอจะต้องร้อนแรงอย่างแน่นอน
“ทานอะไรมายังล่ะ” ปีเตอร์ถามเพื่อเบี่ยงเบนความฟุ้งซ่านของท่อนเนื้อ
“ยังครับแด๊ด” ลูกชายตอบ
“งั้นไปอาบน้ำก่อนไป พ่อจะได้ให้คนจัดอาหารไว้” หนุ่มใหญ่บอก
“ผมอาบแล้วครับ งั้นผมไปสั่งคนจัดโต๊ะก่อนนะครับ พิชคุยกับแด๊ดไปก่อนนะ” จินตันสะกิดแฟนสาว อารยามองหน้าพ่อผัว ก่อนจะไหว้อีกครั้ง
“เอ่อ ค่ะ”
"อ้อ เจ้าศร แด๊ดลืมบอก เรานอนคนละห้องกับหนูพิชนะ" บอกกับลูกชาย ดวงตาของอดิศรทอแสงวิบวับ เขารีบรับคำก่อนก้าวขาออกจากห้องของบิดา
"ครับแด๊ด"
ขณะที่ลูกชายเดินจากไป ทั้งคู่หันหน้ามาเจอกันพลันชะงักกึกทันที
ชายหญิงสบตากัน ความพลุ่งพล่านที่ตอนอยู่ในห้องทำงาน ยังคงมีหลงเหลือ ทำให้ตอนนี้ ในแววตาของทั้งคู่ มีความกระหายหิวและมีอารมณ์ทางเพศพุ่งขึ้น
อาส์ ลูกสะใภ้ของเขา สวยอะไรอย่างนี้ เรียวขาสวย น่าลูบไล้เป็นที่สุด หนุ่มใหญ่น้ำลายแทบหก หญิงสาวสะท้านจึงขยับตัวลุกขึ้น
“หนูพิชจะไปไหน” ถามลูกสะใภ้เสียงแหบแห้ง
“จะไปครัวค่ะ เผื่อมีอะไรให้พิชช่วย” คนสวยตอบ
“แม่ครัวเขาน่าจะทำเสร็จแล้วคงจะตั้งโต๊ะ หนูพิชไม่อยากจะคุยกับแด๊ดเหรอ” พ่อของอดิศรมองดูริมฝีปากอวบอิ่มที่ถูกผู้เป็นเจ้าของขบเม้มด้วยสายตาเลื่อนลอย เขาอยากลูบไล้ แต่ใช้ลิ้นและริมฝีปากแทนนะ
แววตาของพ่อผัวลุกวาบขึ้น ทำให้อกของเธอสะท้านเยือก คอแห้งผาก เมื่อได้เห็นแววตาหื่นหิวนั้น
- ผู้เขียน
