บทที่ 4 ลูกสะใภ้ตัวหอม (NC เล็ก ๆ)

1952 คำ
บทที่ 4 ลูกสะใภ้ตัวหอม (NC เล็ก ๆ) ดวงตาคู่คมมองคนสวยตรงหน้า เห็นว่าเธอแก้มแดงจัดจึงยกยิ้มบางเบา เธอสวย สวยถูกใจเขามาก ดวงตากระหายหิวมันทอแสงเด่นชัด หญิงสาวยิ่งหายใจไม่ทั่วท้อง เข้าเพิ่มเติมคือใบหูเล็กแดงก่ำ ลามไปหาต้นคอระหง ปีเตอร์กลืนน้ำลายลงคอเอื้อก เมื่อสำรวจทั่วตัวของว่าที่ลูกสะใภ้คนสวย ช่างเต่งตึง น่าลูบ น่ากัด น่าจูบและน่าเลีย ความหิวโหยที่มีต่อลูกสะใภ้นี้ มันรุนแรงแบบที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน แววตาฉายแววคุกกรุ่นไปด้วยอารมณ์ทางเพศของหนุ่มใหญ่ ทำให้พิชญาเกิดความหวั่นไหวแทบจะหายใจไม่ออก ฉับพลัน! ความคิดอยากสัมผัสความแข็งแกร่งก็วาบขึ้นมา สายตาของคนสวยจึงเลื่อนลงไปยังตรงเป้ากางเกง มันตุงและใหญ่ ช่างยั่วยวนสายตาของเธอจริง ๆ “พิช เอ่อ พิชไม่กล้าจะคุยกับแด๊ดค่ะ” ตอบเสียงแผ่ว คนยังไม่เคยได้รู้จักกัน จู่ ๆ จะมาพูดคุยสนิทสนมมันคงเป็นไปไม่ได้ “อย่าคิดมากสิหนูพิช เราจะอยู่บ้านเดียวกัน ต้องทำความสนิทสนมกันให้มาก ๆ เข้าใจไหม แด๊ดเอ็นหนูหนูพิชมาก ๆ นะ หนูอย่าเกร็งนะ” ปีเตอร์พูดเสียงแหบแห้ง “’ งั้น…แด๊ดเมตตาพิชมากๆ นะคะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ” ว่าที่ลูกสะใภ้ลุกจากเก้าอี้แล้วนั่งลงกับพื้น ยกมือกราบลงบนตักแกร่งอีกครั้ง ปีเตอร์อึ้งเมื่อลูกสะใภ้คนสวยกราบมาบนท่อนขาของตน หัวใจของหนุ่มใหญ่นั้นแกว่งไปแล้วกับความหอมและความนุ่มนิ่มของเธอ ทำให้อารมณ์ความกระหายอยากมันพุ่งขึ้น ‘กลิ่นหอม ๆ นี้ มาจากหนูพิชแน่ ๆ เลย หอมแบบนี้มันทำให้แด๊ดอยากนะลูก อาส์ อยากรู้จัง ถ้าได้ดอมดมแล้วของหนูพิช จะหอมกรุ่นแบบนี้ไหม’ ไวเท่าความคิดจมูกโด่งตามเชื้อชาติเพ่าพันธุ์ยุโรปจรดลงบนกลุ่มผมหอมกรุ่นของแฟนลูกชาย แล้วสูดดมเข้าปอดอย่างชื่นอกชื่นใจ “…..” อืม หอมจริง ๆ ด้วย อาส์ แบบนี้แย่แน่ หนุ่มใหญ่แทบกลั้นใจตายกับความต้องการที่มันทะยานเพิ่มสูงขึ้น เพียงแค่ได้ดมกลิ่นหอมของว่าที่ลูกสะใภ้ เขาจึงรีบเอ่ยคำปลอบใจสาวสวยพร้อมกับหอมผมนุ่มนั้นอีกครั้ง แล้วผละกายสูงใหญ่ออกห่างเล็กน้อย "หนูพิชไม่ต้องกังวลอะไร ขอให้อยู่อย่างสบายใจ ถือว่าเป็นบ้านอีกหลังนะลูก แด๊ดยินดีต้อนรับ" กลั้นใจตอบกลับเสียงแหบต่ำ พิชญาเมื่อได้ยินเสียงแหบพร่าจึงเงยหน้าขึ้น ปีเตอร์กลั้นใจกลั้นอารมณ์ กัดฟันรวบมือเรียวสวยเอาไว้ พร้อมกับกำแน่น เขาต้องระงับจิตใจอย่างหนัก ที่จะไม่จับว่าที่ลูกสะใภ้กิน เห็นทีคืนนี้คงต้องพึ่งพาบรรดานางทั้งห้าแล้วสิ ถ้าหากจะไปเอากับสาว ๆ อารมณ์ส่วนลึกมันก็ไม่ต้องการแบบนั้น ความรู้สึกบางอย่างไม่อยากจะทำผิดกับแฟนของลูก ทั้งที่ความจริง เขาและเธอก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกัน จะต้องมาเกรงอกเกรงใจอะไรกันขนาดนั้น พิชญาสะท้านขึ้นมาวูบนึงเมื่อถูกพ่อของอดิศรจับมือนุ่มของตัวเอง หล่อนสัมผัสได้ว่าการแตะเนื้อต้องตัวนี้ต่างคนต่างชื่นชอบมาก คล้ายกับว่า พบเจออีกครึ่งหนึ่งของชีวิตเข้าแล้ว แต่ถ้ายังไม่หักห้ามใจหากอดิศรเข้ามาเจอมันคงไม่ดีแน่ หารู้ไม่ว่า ลูกชายตัวร้ายตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว “หนูพิช ขึ้นมานั่งเถอะลูก เดี๋ยวเจ้าศรจะเข้ามาแล้ว มันจะไม่เหมาะ” หนุ่มใหญ่ตัดใยสวาทที่จู่โจมกะทันหันให้หลุดออกไปจากใจ แม้จะไม่หมดแต่ก็ยังดีกว่าให้มันเกินเลยไปมากกว่านี้ หญิงสาวเมื่อถูกพ่อของผู้มีพระคุณพูดแบบนั้น จึงชะงักไป แต่เธอเข้าใจได้ดี จึงขยับตัวลุกขึ้นไปนั่งที่เดิม จากนั้นบรรยากาศระหว่างทั้งคู่ มันกลับดูแปลกไป ดูอึดอัดแปลก ๆ เพียงแค่ห้านาทีต่อมา อดิศรก็เข้ามาในห้องทำงาน “แด๊ดครับ พิช ไปทานข้าวกันครับ” ชายหนุ่มรูปหล่อทำทีว่าไม่รับรู้ถึงบรรยากาศในห้องทำงานของแด๊ดที่มันกรุ่นไปด้วยกลิ่นอายพิศวาสปะปนไปด้วยความอึดอัดกระจายไปทั่วห้อง หลังจากทานข้าวเสร็จ ท่ามกลางความอึดอัดแปลก ๆ หญิงสาวจึงขอตัวเข้าห้อง ปล่อยสองพ่อลูกคุยกันต่อไป ในห้องนอน หลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนสีเหลืองอ่อนลายลูกเป็ดน้อย สวมกางเกงขาสั้นจุ๊ดจู๋เป็นเซ็ตเดียวกันเป็นที่เรียบร้อย พิชญาก้าวขึ้นเตียงนอนหนานุ่ม เฝ้าครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อช่วงเย็น ระหว่างเธอกับฝรั่งหนุ่มใหญ่ หัวใจของสาวสวยกลับกระตุกขึ้นมาอีกรอบ “นี่เราเป็นอะไร ทำไมถึงสั่นเป็นเจ้าเข้า ทำไมถึงมีอารมณ์อยากให้แด๊ดกอดจูบ นี่เราเป็นบ้าไปแล้วเหรอ แล้วคุณศรเขาจะว่ายังไง ถ้ารู้ว่าเราอยากให้พ่อเขางาบแบบนี้” ส่ายหน้าอย่างระอา แล้วนอนกลิ้งไปมาจนกระทั่งหลับโดยไม่รู้ตัว สองพ่อลูกนั่งคุยกันเรื่องงาน และเรื่องธุรกิจ จนกระทั่งเกือบจะตีหนึ่ง อดิศรจึงขอตัวกลับเข้าห้อง “แด๊ดครับ ผมชักจะง่วงแล้ว ผมไปนอนก่อนนะครับ” “อืม ไปเถอะ เดี๋ยวแด๊ดก็จะนอนเหมือนกัน” อนุญาต “นอนที่ไหนครับแด๊ด” ห่วงผู้ให้กำเนิด “อาจจะนอนให้ห้องทำงาน ศรก็รู้ ว่าที่ห้องนี้มีที่นอนอยู่ ไป ๆ เราไปนอนได้แล้ว” โบกมือไล่ “อะเคครับ ราตรีสวัสดิ์ครับแด๊ด” ลุกขึ้นเตรียมกลับห้อง “อืม” จากนั้นปีเตอร์จึงทำงานต่อไป จนถึงตีสองถึงได้ลุกออกจากเก้าอี้ ตรงดิ่งไปที่บันได จะกลับไปนอนในห้อง ซึ่งพอดีที่พิชญาได้ตื่นมาเข้าห้องน้ำแล้วรู้สึกกระหายน้ำจึงลงบันไดมา แต่กลับยังไม่ถึงขั้นสุดท้าย นักธุรกิจหนุ่มใหญ่ก็ก้าวขึ้นมา ทั้งคู่ชะงักกึกทันที ดวงตาของชายหญิงสบกัน ความพลุ่งพล่านตอนอยู่ในห้องทำงานเมื่อช่วงเย็นยังคงมีหลงเหลือ ความกระหายหิวที่พยายามดับกลับพุ่งพวยขึ้น ‘อาส์ ลูกสะใภ้ของแด๊ด ทำไมหนูสวยแบบนี้นะ ขาสวย จัง น่าลูบไล้สุด ๆ’ ปีเตอร์น้ำลายแทบหก เมื่อเห็นขาอ่อนเนียนสวยของแฟนลูกชาย “หนูพิชจะไปไหน” ถามว่าที่ลูกสะใภ้เสียงแหบแห้ง “เอ่อ ไปครัวค่ะ พิชหิวน้ำ” คนสวยตอบด้วยน้ำเสียงแปร่งปร่า ปีเตอร์ฟังแล้วชักจะคันในหัวใจยิบ ๆ หนุ่มใหญ่ตัดสินใจก้าวขึ้นมาอีกขั้น จนเหลือเพียงขั้นเดียว ทั้งคู่จะต้องแนบชิดกันแล้ว หญิงสาวผวาเล็กน้อย เธอมีความรู้สึกอยากจะเดินลงไปหา แต่อีกใจกลับกลัว เธอกลัวว่าเขาจะมองเป็นผู้หญิงไม่ดี เพิ่งจะเจอกัน กลับอยากถูกเขากอดจูบแล้ว แต่ว่า เธอกลับร้อนรุ่มแปลก ๆ อยากจะถูกเนื้อถูกตัวแด๊ดเหลือเกิน มันคงไม่เป็นอะไรมากหรอกมั้ง แค่เฉียดเล็กน้อย หญิงสาวคิดเข้าข้างความต้องการของตัวเอง หนุ่มใหญ่ใช้สายตาทรงเสน่ห์จ้องมองริมฝีปากอวบอิ่มสายตาเลื่อนลอย เขาอยากลูบไล้เหลือเกิน อยากรู้ ว่าจะหอมหวานเหมือนกลิ่นตัวของเธอหรือเปล่า เมื่อมองดูหน้าอกอวบอิ่ม เขาต้องกลืนน้ำลายลงคอ เพราะชุดนอนสีเหลืองมันช่างบางเบา เห็นไปถึงไหน ๆ ดอกปทุมของเธอมันอวบใหญ่เป็นเงาลาง ๆ แต่กลับทำให้เขากระหายหิวเป็นอย่างมาก อยากจับขยี้เต็มที “หนูพิช จะลงมาไม่ใช่หรือลูก ลงมาสิ ไหนบอกว่าหิวน้ำไง” หนุ่มใหญ่ล่อหลอกให้ตกหลุมพิศวาส พิชญากลั้นใจ ก้าวลงบันไดไปอีกขั้น ทำให้ตอนนี้เธอและเขาอยู่ชิดติดกัน หัวใจต่างเต้นแรงด้วยกันทั้งคู่พร้อมกับใบหูอันแดงก่ำ แววตาฉายแววคุกกรุ่นไปด้วยอารมณ์ทางเพศของฝรั่งวัยดึก ทำให้พิชญาเกิดความหวั่นไหว แต่กลับเธออยากลองจนลืมไปแล้ว ว่าตนเองหิวน้ำ ! “แด๊ดคะ” เรียกเสียงแปร่ง ๆ “หืม ว่าไงคะหนูพิช” ทางนี้ก็แหบไม่ต่างกัน “คือว่า เอ่อ” พูดไม่ออก “อะไรเหรอ หนูพิชมีอะไรจะบอกแด๊ดคะ” ระดับเสียงที่ใช้กับแฟนลูกช่างอ่อนหวานและหยาดเยิ้ม ชวนใจสั่นและอยากเสียตัวให้จริง ๆ “เอ่อ คือว่า พิชว่า เราใกล้กันเกินไปแล้ว” เอ่ยตะกุกตะกัก หนุ่มใหญ่ แววตาดำมืดด้วยอารมณ์ทางเพศคุกกรุ่นอยากจะปลดปล่อย สายตาของเขามองริมฝีปากอวบอิ่มอย่างหิวโหย เขาอยากชิมเดี๋ยวนี้ “ใกล้กันแบบไหนจ๊ะหนูพิช แบบนี้หรือเปล่า” ฉับพลัน! ริมฝีปากร้อนผ่าวของปีเตอร์ประกบลงกลีบปากอวบอิ่มของคนงามทันที! “อื้อ” พิชญาสะดุ้ง ดวงตาเบิกกว้าง หัวใจเต้นหนักกว่าเดิม เมื่อสุดท้ายแล้ว ฝรั่งวัยดึกคนนี้ก็จูบเธอแล้ว เมื่อสมปรารถนาหญิงสาวพลันหลับตาพริ้ม รอรับการจุมพิตอันดูดดื่มจากหนุ่มใหญ่ด้วยความเต็มอกเต็มใจ ริมฝีปากทั้งคู่ดูดดึงนัวเนีย เรียวลิ้นร้อนจัดไล้เลียขอบปาก หัวใจของปีเตอร์สั่นรัว ๆ เมื่อเจอความหอมหวานและหอมกรุ่น จึงเกิดความหลงใหล อยากจะกอดจูบแบบนี้ทุกวัน ๆ ความหวงของกระทบใจของเขาอย่างทันท่วงที “อาส์ หนูพิช ปากหนูหวานมาก แด๊ดหิว ขอกินทุกวันได้ไหม” ว่าจบก็บดจูบอย่างดุดัน คล้ายกระชากวิญญาณ หญิงสาวไม่อาจต้านจึงยกแขนเรียวสวยคล้องลำคอหนาของคนร่างยักษ์ ส่งลิ้นนุ่ม ๆ ไล้รอยแยกกลีบปาก เมื่อปีเตอร์เผยอขึ้น ชิวหาทั้งคู่ตรงเข้าพัวพันกันทันที “อ่าส์ ลูกสะใภ้ของแด๊ด หวานที่สุด” ปีเตอร์ครางด้วยความลุ่มหลง มือหนายกขึ้นกอบกุมหน้าอกอวบของแฟนลูก พร้อมทั้งขยี้ขยำจนปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้ว มันช่างให้ความรู้สึกดีจริง ๆ อยากทำรุนแรงมากขึ้นไปอีก เขารู้ ว่าเธอรับได้ คิดแล้วจึงบีบเคล้นหนักมือขึ้นเรื่อย ๆ แต่แทนที่พิชญาจะต่อต้าน กลับแอ่นอกอวบอัดให้เขาขยำด้วยความเต็มอกเต็มใจ ‘อาส์ เสียวจัง พิชชอบจัง อ่าส์ แด๊ด พิชเสียวมาก’ “ซี้ดดดด” เสียงหวาน ๆ ครางกระเส่า "อืม หวานที่สุด" หนุ่มใหญ่ถูกใจในความหวานปนเร่าร้อนนี้เหลือเกิน ท่อนเนื้อใหญ่ยักษ์ได้ทำการบดเบียดต้นขาขาว เขากดสะโพกผายสวยให้แนบชิดติดกับร่างกายของเขา เพื่อให้เนินเนื้อนางสัมผัสกับแท่งปืนโตนั้นได้อย่างเต็มที่ ท่อนเนื้อใหญ่นั้นแข็งมาก เมื่อดุนดันเนินสวาทเธอแอ่นเด้งสู้กลับไม่ยอมถอย มือใหญ่ลูบสะโพกผายไล่ลงไปหาต้นขานวลเนียน สอดมือเข้าไปในกางเกงนอนขาสั้น แล้วลูบขึ้นมาเรื่อย ๆ พิชญาเองก็ยกเรียวขาขึ้น เพื่อให้มือสากได้พบกับช่อดอกไม้งามเร็ว ๆ แต่แล้ว เสียงของแม่บ้านกลับดังเข้ามา มือใหญ่ของปีเตอร์ กำลังจะถึงโคกสวาทอยู่แล้ว เขาจึงกัดฟันข่มความอยากและความหงุดหงิดลง เมื่อจู่ ๆ ประสาทหูของเขาก็ได้ยินเสียงหัวหน้าแม่บ้านบ่นมาทางห้องครัว หนุ่มใหญ่อารมณ์สะดุด สวรรค์พังครืนตรงหน้าทันที !
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม