การจากลาอันแสนเศร้า (100%)

2429 คำ

คราวนี้ได้ผลอย่างชะงัด ทั้งสองต่างหยุดกึก ค่อยๆ ลดฝ่ามือที่กำลังเงื้อค้างกลางอากาศลงอย่างช้าๆ ก่อนจะรีบปรี่เข้าไปเกาะแขนกำยำในสภาพหัวฟูหน้าเยิน แล้วแย่งกันฟ้องพัลวัน   “เซตขา…นังนั่นเป็นคนเริ่มก่อนนะคะ อิลซ่าไม่ผิด คุณต้องจัดการมันให้อิลซ่านะคะ” “มันต่างหากที่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน คุณต้องจัดการมันให้พริ้งนะคะ”  “หุบปาก! แล้วไสหัวออกไปจากบ้านผมซะ!”  เซซาเรตะคอกลั่นอย่างหมดสิ้นความอดทน พร้อมกันนั้นก็สะบัดแขนทั้งสองข้างสุดแรงด้วยความโมโหจนหน้ามืด ส่งผลให้ร่างของสองสาวต่างกระเด็นห่างออกไปพร้อมเสียงกรีดร้องโหยหวน แต่ไม่นานทั้งคู่ก็เดินกลับมาหยุดลงตรงหน้าเขาในสภาพดูไม่จืด และการตื๊อไม่เลิกในแบบงี่เง่าของผู้หญิงขี้มโนก็ทำให้เซซาเรแทบหลุดสบถออกมาด้วยความเดือดดาลเหลือใจ ทว่ายังไม่ทันจะได้ทำอะไรแม่ม่ายสาวก็เอ่ยสะกิดใจเขาเสียก่อน   “เซตขา…ใจเย็นๆ นะคะ พริ้งรู้ว่าคุณกำลังโมโหที่ถูกเมียทิ้ง แต่ผู้หญิง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม