ทันทีที่ร่างอ้อนแอ้นก้าวขึ้นเรือนในเวลาพลบค่ำหลังจากไปเดินเล่นในไร่มา เซซาเรที่เพิ่งมาถึงได้ไม่นานก็โผเข้ากอดเมียตัวน้อยด้วยความคิดถึงคะนึงหาสุดหัวใจ จนคนที่คิดจะโกรธและงอนสามีนานๆ ให้สาสมกับที่เขาทิ้งเธอไว้ที่เกาะอย่างไม่ไยดีถึงกับนิ่งอึ้งด้วยคาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะจู่โจมในรูปแบบนี้ หัวใจดวงน้อยแทบอ่อนยวบหากไม่ติดว่ายังเคืองขุ่นไม่หายที่อีกฝ่ายไปดินเนอร์กับหญิงอื่นจนเป็นข่าวใหญ่โต
“มันน่าน้อยใจนัก หายหน้าไปตั้งหลายวันไม่ติดต่อมาหากันบ้างเลย ไม่รู้หรือไงว่าคนอื่นเขาเป็นห่วง”
หลังจากดันอีกฝ่ายออกมองหน้าชัดๆ เซซาเรก็เอ่ยตัดพ้อต่อว่า ปฏิกิริยาที่สามีแสดงออกเหมือนน้อยอกน้อยใจทำให้อ้อนรักยิ่งงงหนักเข้าไปใหญ่ เพราะไม่นึกว่าเขาจะมาไม้นี้ ใจยังคิดว่าดีไม่ดีคนอารมณ์ร้ายก็คงจะอาละวาดหรือไม่ก็สาดถ้อยคำไม่น่าฟังใส่โทษฐานที่เธอหายหน้าไปโดยไม่บอกกล่าว
“คุณห่วงอ้อนด้วยเหรอคะ” เจ้าของใบหน้าบึ้งตึงเอ่ยเ
