“แม่ป่วยเป็นอะไรเหรอคะ” หลังจากเดินมาหยุดลงข้างเตียง อ้อนรักก็หันไปถามนายคานส์เสียงสั่นๆ เห็นแม่นอนไม่ได้สติอยู่เธอก็นึกอยากจะร้องไห้ออกมาเสียดื้อๆ
“แม่เขาเป็นมะเร็งน่ะลูก…มะเร็งตับ”
ประมุขของบ้านเรนเบิร์กเอ่ยเสียงสะท้าน ภรรยาของเขาโชคร้ายเหลือเกิน เพราะอัตราที่เพศหญิงจะเป็นมะเร็งตับเมื่อเทียบกับเพศชายถือว่าน้อย แต่พิมพ์พรก็ยังเป็นหนึ่งในผู้เคราะห์ร้าย
วาจาที่หลุดออกมาจากปากอีกฝ่ายทำให้อ้อนรักช็อกไปชั่วขณะ หัวตาร้อนผ่าวโดยอัตโนมัติ หัวใจเหมือนเต้นช้าลงเรื่อยๆ และแทบจะควานหาเสียงตัวเองไม่เจอ ถึงแม้เธอจะไม่ได้ผูกพันกับแม่ที่เพิ่งเจอกัน หากแต่ความจริงที่ได้รับรู้นั้นก็ทำให้อ้อนรักเสียศูนย์ได้ไม่น้อยเลยทีเดียว นี่คงจะเป็นความผูกพันทางสายเลือดที่ตัดยังไงก็ตัดไม่ขาด มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบายออกมาเป็นถ้อยคำใดๆ หากใครไม่เป็นเธอคงไม่มีวันเข้าใจ
จากนั้นทั้งคู่ก็หันไปหาหมอที่เดินถอยออกมา
