4 - เสียงลมหายใจของวงกลม
เช้าวันต่อมา
ครูชฎาพรได้รับโทรศัพท์จากครูนันทนินทร์ให้มาที่ห้องทำงานรวมของคุณครูประจำโรงเรียน ฉันได้ยินว่าทางมหาวิทยาลัยส่งนักศึกษามาสังเกตการณ์สอน ฉันรับเรื่องแล้วก่อนจะเดินไปที่ห้องทำงานรวมทันที เมื่อเข้าไปแล้ว ฉันเห็นเพื่อนครูของฉันที่สนิทกันและนักศึกษาคนหนึ่งตัวผอม หน้าตาปานกลาง สะพายกระเป๋าใบเล็กห้อยหลังสีฟ้าน่ารัก ๆ ฉันยิ้มเป็นการทักทายพร้อมความจริงใจอย่างเป็นมิตร
“สวัสดีครับ ครูชฎาพร”
“หนูบล็อกตี้ใช่ไหม”
“ครับครู”
ผมทักทายด้วยความเขินอายและตื่นกลัวในใจเพราะผมเข้ามาในโรงเรียน ผมไม่ชินเลยต่อให้ผมจะผ่านวัยเรียนมาหลายปี แต่ถ้าไม่ได้กลับมาหรือเห็นอะไรระยะหนึ่งผมก็เหมือนกลัวสถานที่นี้ไปแล้ว แต่เพื่อความต้องการของผม ผมต้องเสี่ยงเข้ามา
ครูชฎาพรเห็นนักศึกษาตรงกน้า เธอจับมือและมองหน้าผมด้วยความเอ็นดูราวกับเธอเคยเห็นผมมานาน แต่ว่าผมไม่เคยเจอหรอก รู้จากปอนด์มาเท่
