ตอนที่ 4
ระยะทางที่เขาคำนวณคร่าว ๆ จากตรงบริเวณที่พักไปถึงหมู่บ้านคงไม่เกินหนึ่งกิโลเมตรจากแนวชายแดน นักธุรกิจหนุ่มคนนั้นให้เงินค่าจ้างเขามาล่วงหน้าส่วนหนึ่ง ราเชนทร์จึงยอมตกลงจ่ายเงินค่าจ้างที่แพงลิ่วให้พรานอ่องเพื่อให้นำทางเขามาที่นี่
ราเชนทร์นอนคิดไปถึงอดีต ตอนที่เขายังเป็นนายตำรวจอยู่ ในตอนนั้นน้องชายของเขาเป็นตำรวจตระเวนชายแดน และเข้ามาปฏิบัติหน้าที่ปราบปรามยาเสพติดตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาเมื่อสองปีก่อน หลังจากนั้นน้องชายของเขาก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ราเชนทร์เคยได้ยินน้องชายพูดถึงหมู่บ้านแห่งนี้ให้ฟังอยู่บ่อย ๆ
ส่วนนายไตรทศเพื่อนของราเชนทร์เขาต้องการเข้ามาที่นี่ก็เพราะคำขอร้องของแฟนสาวที่ต้องการจะมาหากล้วยไม้ป่าที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพันธุ์ที่หายากชนิดหนึ่งตามคำบอกเล่า ไตรทศจึงหารค่าจ้างครั้งนี้กับราเชนทร์เพื่อพาปุณญาดาแฟนสาวของเขามาที่นี่ เธอได้บอกกับเขาว่า หมู่บ้านแห่งนี้เป็นถิ่นกำเนิดของกล้วยไม้ป่าที่เป็นพันธ์ุหายากดังกล่าว และดอกกล้วยไม้นี้เธอก็ต้องการนำไปสกัดเป็นยาอายุวัฒนะ
ปุญญาดาเธอเป็นนักวิทยาศาสตร์ ที่ออกเดินทางตามหากล้วยไม้ป่าชนิดนี้ไปทั่วทุกสารทิศตามป่าดงดิบของเมืองไทย แต่ทว่าก็ยังไม่พบ จนได้มาคบหากับไตรทศเมื่อหลายปีก่อน และเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วราเชนทร์ก็ได้คุยเรื่องที่เขาจะเข้าไปตามสืบข่าวน้องชายที่หมู่บ้านแห่งนี้ ปุณญาดาจึงปรึกษากับแฟนหนุ่มและมาด้วยในครั้งนี้
ปุณญาดาแสวงหากล้วยไม้สีเลือดที่เรียกอีกอย่างว่ากล้วยไม้มณีแดง ด้วยความหวังที่จะค้นพบปริศนาที่มาแห่งยาอายุวัฒนะ และมันนำมาซึ่งค่าตอบแทนอันมากมายมหาศาลที่เธอจะได้รับ ดอกเตอร์ชูชัยเจ้านายของเธอได้ทุ่มงบไม่งั้นที่ได้มาจากนายทุนชาวจีนคนหนึ่ง ให้เธอออกตามหา แรก ๆ ดอกเตอร์ชูชัยก็ออกเดินทางกลับปุณญาดามาตลอด แต่หลัง ๆ มานี้เขาเริ่มมีปัญหาเรื่องสุขภาพ ปุณญาดาจึงฉายเดี่ยวมาตลอด และบางครั้งเธอก็พาไตรทศไปด้วย
หมู่บ้านที่ตั้งอยู่กลางหุบเขาข้างล่างนั้น ดูอบอุ่นไปด้วยแสงไฟระยิบระยับที่จุดเอาไว้ไปทั่วรอบ ๆ หมู่บ้าน พร่านอ่องบอกว่าที่นี่ไม่มีแม้แต่ไฟฟ้าใช้ มันจะเป็นไปได้ยังไง! แล้วทำไมถึงไม่มีใครนำพาความเจริญเข้าไป!! อย่างน้อยไม่มีไฟฟ้าใช้โซลาร์เซลล์ก็ยังดี เขายังแปลกใจเรื่องนี้อยู่ พรานอ่องเล่าต่อไปว่าที่นี่มีผู้นำหมู่บ้านที่ชื่อว่า...นายกล้า และชาวบ้านที่นี่ก็เรียกเขาว่านายใหญ่ด้วยกันทั้งนั้น พรานอ่องบอกราเชนทร์และเพื่อนของเขาให้รับรู้เอาไว้ก่อนที่พรุ่งนี้จะเดินเข้าหมู่บ้านพร้อมกัน
“ผมกับแฟนขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะครับ” ไตรทศเอ่ยขึ้น หลังจากที่ฟังพรานอ่องพูดอยู่นาน
“ตามสบายครับ” พรานอ่องตอบ จากนั้นเขาจึงนั่งคุยกับราเชนทร์ต่อ
บรรยากาศรอบกายขณะนี้มันช่างหนาวเย็นยิ่งนัก แล้วข่าวลือที่ว่ากันว่าผู้ที่เคยสัญจรมาที่นี่หลายคนมักจะไม่ได้กลับออกไป มันเกิดจากอะไรกันแน่! และมันก็คือสิ่งที่ราเชนทร์ต้องการมาหาคำตอบ และเขาก็ไม่ปริปากถามพรานอ่องแม้แต่คำเดียว