“สวัสดีครับ” กวินทักทายลลิสาด้วยรอยยิ้มหลังจากเธอขึ้นมานั่งบนรถของเขาเป็นที่เรียบร้อย
“สวัสดีค่ะ”
“แต่งตัวน่ารักจัง” เขาเห็นเธอใส่กางเกงยีน เสื้อยืดและรองเท้าผ้าใบซึ่งเป็นสไตล์ที่เขาชอบ
“วันที่พี่เจอลินวันแรก ลินก็แต่งตัวแบบนี้เลยนะ”
“จริงเหรอคะ ลินจำไม่ได้เลย ไม่ใช่จำพี่วินไม่ได้นะคะ จำไม่ได้ว่าตัวเองใส่ชุดอะไร”
“ประมาณนี้แหละครับ แต่น่าจะเสื้อคนละตัวกัน พี่จำได้เพราะว่าตอนนั้นพี่แอบคิดในใจว่าทำไมแต่งตัวธรรมดาจัง คิดว่าเป็นดาราจะต้องแต่งตัวจัดตลอดเวลา”
“โอ้โห! ไม่ได้เรียกว่าแต่งตัวจัดค่ะ ไปงานไหนก็ต้องแต่งตัวให้เหมาะสมกับงานและสถานที่ แต่วันนี้วันหยุด จะแต่งตัวยังไงก็ได้ค่ะ”
“ลินอยู่กับพี่แล้วสบายใจไหมครับ”
“สบายใจสิคะ ทำไมเหรอ”
“พี่กลัวลินจะอึดอึดเวลาอยู่กับพี่”
“ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นเลยค่ะ มีความสุขมากขึ้นเรื่อย ๆ เวลาได้อยู่กับพี่วินด้วยซ้ำ” ลลิสาพูดจบก็หันไปส่งยิ้มให้เขา เธอพ
