“พี่วิน ไอ้พี่วิน” เสียงเรียกจากธนพล เพื่อนร่วมห้องทำงานของกวินทักทายพร้อมมองค้อนใส่เพื่อนรุ่นพี่
“พี่นี่แม่งโคตรไว้ใจไม่ได้เลย” เขาพูดอย่างต่อว่า เพราะจำได้ขึ้นใจเลยว่าครั้งล่าสุดที่พูดถึงลิน ลลิสา พี่ชายคนนี้ไม่ออกความเห็นใด ๆ เขาจึงเข้าใจกวินนั้นไม่ได้สนใจคนสวยที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดจนผู้ชายทั้งบริษัทอิจฉาตาร้อน แต่พอเห็นข่าวเมื่อวานจึงเกิดอาการหมั่นไส้ในความนิ่งและความเนียนของกวินไม่ได้
“ไว้ใจไม่ได้ยังไง กูไปแย่งแฟนมึงเหรอ”
“สมควร อยากกินเผือกแต่เช้า เป็นไงล่ะ” ณัฐวุฒิ อีกหนึ่งหนุ่มวิศวกรหัวเราะเยาะเย้ยธนพล
“ถ้ากูกินเผือก คนทั้งประเทศเขาก็กินเผือกเว้ย เรื่องจริงหรือเปล่าพี่วิน หรือพี่ไปนั่งคุยงานกันเฉย ๆ”
“ยัง! ยังไม่เลือกเสือกอีกไอ้พล”
“แหม! มึงไม่อยากเสือกเลยนะไอ้นัท เมื่อกี้มันมาถึง มันชวนผมคุยเรื่องนี้ทันทีเลยพี่วิน”
“เออ”
“พวกผมพูดตั้งเยอะ พี่ตอบแค่เออเนี่ยนะ” ธนพลงงเป็นไก่ต
