“พี่วิน... ลินขอโทษแทนแม่ลินด้วยนะคะ” ลลิสาบอกคนรักเมื่อรถขับออกมาจากบ้านได้สักพัก
“ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องขอโทษพี่นะ พี่เข้าใจคุณแม่ของลิน ถ้าเกิดพี่มีลูก มีคนมาจีบลูกสาวพี่สองคนพร้อมกัน พี่ก็อยากให้ลูกพี่เลือกคนที่จะทำให้ชีวิตลูกสุขสบายอยู่แล้ว”
“แต่ถ้าลินมีลูก ถึงแม้ว่าลินอยากให้ลูกเลือกคนที่ดีที่สุด แต่ถ้าลูกลินไม่ได้รักผู้ชายคนนั้น ลินก็จะไม่ห้าม”
“ไม่เอานะ ไม่ต้องคิดมาก ถึงแม่ลินจะไม่ยอมรับพี่ในฐานะแฟนของลิน แต่แม่ก็ยังเมตตายอมรับพี่ในฐานะเพื่อนของลิน แถมยังรับไหว้พี่ด้วย”
“พี่วินไม่เครียดเลยเหรอ” เธอถามด้วยความสงสัย เจอปัญหาเมื่อครู่ ทำไมเขายังมีรอยยิ้ม
“เครียดสิครับ แต่พี่เข้าใจแม่จริง ๆ ลินเคยเล่าให้พี่ฟังว่าตอนเด็ก ๆ ครอบครัวลินลำบาก แม่เลยไม่อยากให้ลินกลับไปอยู่จุดนั้นอีกไงครับ”
“แต่ลินเคยบอกแม่หลายครั้งแล้วนะคะ ว่าเงินที่ลินมีตอนนี้ลินใช้ได้ไปจนแก่ ทำไมแม่ไม่เข้าใจลินบ้าง ล
