หลังจากมื้อเช้าเสร็จสิ้น หลันลู่อิงจึงชวนพี่ชายเข้าตลาดมืด ยิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในอำเภอสองพี่น้องยิ่งเร่งหาเงินก่อนที่จะเปิดร้าน และยังคงปลอมตัวเช่นเดิม ทันทีที่เข้ามาหลันลู่อิงและหลันอี้ข่ายจึงมุ่งหาลูกค้าเหมือนเช่นเคย ทั้งสองคนขายได้ไม่น้อยเพราะการปลอมตัว เธอปลอมให้เหมือนทุกครั้งที่เข้ามาทำให้ลูกค้าต่างก็จำได้
“พ่อค้าแม่ค้าตัวน้อย วันนี้มาแล้ว” ลูกค้าต่างส่งยิ้มให้และทักทายอย่างเป็นกันเอง
“ใช่แล้วครับ วันนี้ผมกับน้องมาขายของเหมือนเดิม พอดีว่าโรงเรียนปิดครับ” ในเมื่อย้ายออกมาจากหมู่บ้านแล้วเขาไม่ค่อยกลัวคนในหมู่บ้านจะจำได้ อีกทั้งตอนนี้ยังปลอมตัวอยู่ จึงไม่เป็นกังวลเท่าไหร่
ลูกค้าทั้งหลายต่างก็ยืนรอคิวซื้อจากพ่อค้าแม่ค้าตัวน้อยอย่างคับคั่ง ทำให้มีคนงานในโรงเชือดที่แอบซื้อหมูมาขายไม่พอใจ
“ลูกพี่ จะเอายังไงกับสองคนนั้นดี เราเคยเดินตามพวกมัน แต่พอถึงมุมอับหรือทางแยกทีไรไม่พบสองพี่น้องอีกเลย
