ตอนที่ 1 ความหลัง #1
1141 คำ
18.30 น.บ้านหลังใหญ่ในฟาร์มเกษตร
บ้านหลังใหญ่ในฟาร์มเกษตรบนเนื้อที่กว่า 100 ไร่ แต่กลับตั้งอยู่ใกล้เขตเมืองที่มีความสะดวกเรื่องการค้าและการขนส่งเป็นอย่างมาก ทั้งในฟาร์มนี้ก็มีระบบการกำจัดของเสียต่างๆ ได้อย่างดีเยี่ยม
หนุ่มหล่อรูปร่างสูงใหญ่ เจ้าของฟาร์มเกษตร เดินเข้ามาในบ้านด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด เสียงดังเอะอะโวยวายลั่นบ้าน
“ป้าพร ลุงเข้ม หายไปไหนกันหมดเนี่ย” องศาทำท่าทางหงุดหงิด
“ป้าพร” องศาตะโกนอีกครั้งด้วยความโมโหหิว
“มาแล้วค่ะๆ” ป้าพรวิ่งเข้ามาหาชายหนุ่มด้วยความตกใจ
“ช้าจัง ผมหิวจะแย่แล้วเนี่ย”
“ป้าเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะคุณองศา”
“รีบยกออกมาเลยป้า ผมหิว” องศาพูดเสียงตะโกนและลากเสียงยาว
“ค่ะๆ” ป้าพรพูดจบก็รีบยกกับข้าวออกมาตั้งที่โต๊ะอาหารให้องศาทันที องศานั่งลงกินข้าวด้วยความหิว
“คุณองศาชอบปล่อยให้ตัวเองหิวนี่คะ พอหิวแล้วก็ชอบโมโห” ป้าพรบ่นองศาอย่างรู้ทัน
“แต่ป้าก็รู้ใจผมนี่ครับ” องศาพูดอย่างอารมณ์ดีขึ้น
“แล้วถ้าป้าไม่อยู่ล่ะคะ ใครจะมาดูแลคุณองศา” ป้าพรถามน้ำเสียงจริงจัง
“ไม่รู้สิครับ ยังไม่ได้คิด คงอยู่คนเดียวล่ะมั้ง”
“นี่คุณองศาก็อายุสามสิบห้าแล้วนะคะ ไม่คิดจะมีครอบครัวบ้างหรือไงคะ” องศามองหน้าป้าพรด้วยหางตาแบบเคืองๆ
“ไม่ครับ ป้าพรก็รู้นี่..ว่าเพราะอะไร” องศาเสียงเสียงแข็งและยังคงก้มหน้ากินข้าวต่อ
“แต่ป้าเป็นห่วงคุณองศานี่คะ ป้าก็แก่ลงทุกวันถ้าวันนึงป้าเป็นอะไรขึ้นมาใครจะดูแลคุณองศาล่ะคะ” องศาทำหน้าตาบึ้งตึงวางช้อนส้อมเสียงดัง และยกแก้วน้ำมาดื่ม
“ถ้าป้าไม่อยากดูแลผมก็บอกมาดีๆ ก็ได้ครับ” องศาพูดจบแล้วลุกขึ้นเดินไปบนห้องโดยไม่ยอมพูดจา
“ปัง!” องศาเดินเข้าห้องและปิดประตูเสียงดัง ป้าพรมองตามแล้วส่ายหน้า
“เฮ้อ..พูดนิดพูดหน่อยเป็นไม่ได้เลย ชอบใส่อารมณ์ตลอด” ป้าพรยืนบ่นอยู่คนเดียว
“มีอะไรหรือแก” ลุงเข้มเดินเข้ามาเก็บโต๊ะช่วยป้าพรด้วยความเคยชิน
“ก็คุณองศาน่ะสิ ฉันบอกให้เขาหาคนมาดูแลแทนข้า เขาก็โมโหเดินขึ้นห้องไปเลย”
“แกก็รู้นี่นา ว่าเขาเกลียดผู้หญิงแค่ไหน”
“ถ้าบอกว่าเกลียดผู้หญิง แต่ฉันก็ไม่เห็นเขาจะเอาผู้ชายคนไหนมาทำงานบ้านแทนฉันสักคน แล้วจะไม่ให้ห่วงได้ยังไง ก็เป็นคนเอาแต่ใจแบบเนี้ย”
“ก็จริงของแก คงเห็นว่ามีแกอยู่ล่ะมั้ง.. ไปกินข้าวกันเถอะ เจ้ากันต์นั่งรออยู่นู่นแล้ว” ลุงเข้มพูดอย่างปลงๆ
ป้าพรกับลุงเข้มเดินตามกันไปที่โต๊ะอาหารภายในห้องครัว ลูกชายกำลังนั่งรอกินข้าวเย็นพร้อมหน้าพร้อมตากันอยู่ก่อนแล้ว กันต์เห็นสีหน้าพ่อกับแม่ไม่สู้ดีจึงรู้สึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
“มีอะไรกันหรือครับคุณพ่อ คุณแม่”
“ไม่มีอะไรหรอกลูก แค่แม่แกเขาอยากให้คุณองศามีคนมาดูแล เพราะคุณองศาก็สมควรที่จะมีครอบครัวได้แล้ว พอแม่แกพูดขึ้นมาแค่นั้นแหละ คุณองศาเดินงอนขึ้นข้างบนไปเลย”
“อย่า ไปบังคับเขาเลยครับแม่ ของแบบนี้บังคับกันได้ที่ไหน” กันต์พูดและยิ้มให้แม่
“รู้ดีจริง มีแฟนแล้วเหรอเราน่ะ” ป้าพรแซวลูกชายก่อนทั้งสามจะทานเข้าด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อย
ห้ององศา
คืนนั้นองศานอนคิดถึงเหตุการณ์เมื่อยี่สิบปีก่อนที่แม่ของเขาแอบคบชู้กับคนงานในฟาร์มจนพ่อของเขาเสียใจมากและยิงตัวตายในที่สุด
เขายังจำเหตุการณ์ที่พ่อเขาลั่นไกรฆ่าตัวตายในวันนั้นได้เป็นอย่างดี ภาพยังคงติดตาเขามาจนถึงทุกวันนี้ ส่วนแม่ของเขาก็ไม่เคยกลับมาเยี่ยมเขาอีกเลยตั้งแต่พ่อจากไป มีเพียงป้าพรที่เลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เด็กจนโต ทำให้เหตุการณ์ครั้งนั้นองศาจำฝังใจเป็นอย่างมาก และเกลียดผู้หญิงที่หลายใจเป็นที่สุด
อีกทั้งเมื่อห้าปีก่อน ที่บ้านพักคนงาน ชายหญิงคู่หนึ่งกำลังพลอดรักกันอย่างดูดดื่ม
“อย่าค่ะชล เดี๋ยวคนมาเห็นค่ะ” ชลพยายามไซ้ซอกคอเมย์และลูบไล้ตามสะโพกและแผ่นหลังของเมย์จนเมย์เสียวสะท้านไปหมด
“อื้อ ผมจะไม่ไหวแล้วนะเมย์” ชลจูบเมย์อย่างเร่าร้อน มือบีบขย้ำสองเต้าด้วยความเมามันโดยไม่สนใจภายนอก
“อ้า ซี้ด เสียวจังค่ะชล” ชลกำลังจะเปลื้องเสื้อผ้าเมย์ออก องศากระโดดถีบประตูสุดแรง
“ปัง” ร่างทั้งสองชะงักงัน รีบผละออกจากกันทันที
“กรี๊ด องศา?? คุณมาได้ยังไงคะ” เมย์กรีดร้องอย่างตกใจ องศาไม่รอช้า ง้างหมัดชกเข้าที่ใบหน้าของชลอย่างแรงด้วยความโมโห
“ไอ้สารเลว กูจะฆ่ามึง” องศาโกรธจนตัวสั่น
“ผัวะ” องศาต่อยเข้าที่ใบหน้าชลทั้งสองข้างสลับกันจนมีเลือดไหลออกมาที่มุมปาก
“โอ๊ย” ชลล้มลงไปกองกับพื้น ชลรู้สึกกลัวองศาจนตัวสั่นเทา
“ไว้ชีวิตผมด้วยนะครับคุณองศา ผะ..ผมขอโทษครับ” ชลยกมือขึ้นไหว้องศา องศากำลังจะเข้าไปเตะชลซ้ำ
“คุณองศาคะ อย่าค่ะ” ป้าพรรีบวิ่งเข้ามาห้าม ลุงเข้มดึงแขนองศาไว้สุดกำลัง คนงานได้ยินเสียงเอะอะโวยวายต่างพากันวิ่งเข้ามามุงดู
“มึงสองคนรีบเก็บข้าวของออกจากฟาร์มกูเดี๋ยวนี้ ถ้ามึงยังไม่อยากตาย แล้วอย่ากลับมาให้กูเห็นหน้าอีก” องศาไล่ตะเพิดเสียงดัง
“องศาคะ เมย์ขอโทษอย่าไล่เมย์ไปเลยค่ะ” เมย์ขอร้ององศาทั้งน้ำตา
“กูบอกให้ไป” องศาตะโกนไล่เสียงสั่น เมย์จึงพยุงชลขึ้นแล้วรีบเก็บเสื้อผ้าออกจากฟาร์มโดยเร็ว
เมื่อเหตุการณ์สงบลงองศากลับมานั่งร้องไห้ในห้องของตัวเอง น้อยใจในโชคชะตาที่โดนผู้หญิงที่ตัวเองรักทำร้ายจิตใจทั้งสองครั้งสองครา
“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ฮือๆ” องศาร้องไห้สะอื้นจนตัวโยกด้วยความน่าสงสาร
“ผู้หญิงเฮงซวย ผู้หญิงหลายใจ ผู้หญิงมันเลวเหมือนกันหมด ฮือๆ” องศาร้องไห้ฟูมฟายด้วยความเสียใจเพราะเมียรักแอบคบชู้กับคนงานในฟาร์ม องศารักเมย์มากพอเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาองศาแทบไม่เป็นผู้เป็นคน
- ผู้เขียน
