บทที่ 9
บัวชมพูคิดว่าเธอตื่นแต่เช้าแล้ว แต่พอรู้สึกตัวขึ้นมากลับไม่เห็นศาสตราอยู่ภายในห้อง แสงแดดอ่อน ๆ ส่องสว่างที่ลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาทำให้หญิงสาวต้องรีบเก็บผ้าห่มและจัดฟูกนอนให้เรียบร้อยก่อนอาบน้ำแต่งตัวและออกไปข้างนอกเรือนไม้สักซึ่งโอบล้อมด้วยต้นไม้ร่มรื่นสบายตา
นี่เป็นวันที่สองของการเข้ามาอยู่ในฐานะภรรยาเจ้าของปางไม้ซึ่งเป็นหนุ่มหล่อลูกครึ่งไทยรัสเซีย เมื่อคืนบัวชมพูยังจำได้ เธอร้องไห้จนหลับไปตอนไหนไม่รู้ มาตื่นอีกทีก็เช้าแล้ว
ศาสตราออกจากห้องหอแต่เช้าตรู่ เขาทำเหมือนไม่สนใจเธอเลยกระนั้นและหญิงสาวก็เข้าใจดีว่าเป็นเพราะอะไร เหตุผลสำคัญคือเขาไม่ได้รักเธอ ไม่ได้ตั้งใจจะแต่งงานกับเธอ แต่ที่ขัดไม่ได้เพราะกลัวชื่อเสียงของญาติทั้งสองฝ่ายจะป่นปี้เพราะการกระทำของบัวไพลินโดยแท้
หญิงสาวร่างบอบบางในชุดเสื้อผ้าฝ้ายแขนยาวและนุ่งผ้าซิ่นพม่าแสนสวย
