อาหารมื้อพิเศษ

1195 คำ

พอร์ช : เข้านอนหรือยัง ล็อคบ้านดีหรือเปล่า อยู่ๆเสียงข้อความก็ดังขึ้น พร้อมกับแชทของพี่พอร์ชที่เด้งขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์สีหวานของฉัน ย้ำจังเลย เริ่มจะหวั่นไหวกับฉันแล้วล่ะสิ วิปครีม : เป็นห่วงครีมหรอ หวั่นไหวให้ครีมแล้วใช่ม้าาาา ฉันพิมติดตลกไป หวังจะให้เขาแพ้ความขี้เล่นของฉันบ้าง เคยได้ยินไหมที่เขาว่ากันว่า สวยมักนก ตลกมักได้ นี่กะจะเป็นสายฮาสามช่าเลยนะ เอาซี้ ทุ่มสุดตัวเพื่อเธอคนเดียว พอร์ช : ไร้สาระ!! เอ้า! วิปครีม : เขินก็บอกว่าเขิน แอบยิ้มอยู่ละซี้ รู้หรอกนะ ฉันแกล้งแหย่ ไม่รู้หรอกแต่เดา เผื่อว่าเขาแอบยิ้มจริงๆ ตามหลักจิตวิทยาแล้วถ้าเราพูดแบบไหนไป เขาจะตอบสนองมาแบบนั้นเช่นบอกว่ายิ้มอยู่หรอถ้าเขาไม่ได้ยิ้มเขาจะเผลอยิ้มออกมาไม่รู้ตัว ถามว่าจิตวิทยาจริงหรอ เปล่าฉันมั่วน่ะ แฮร่!! Porch talk: หลังจากที่กลับมาจากบ้านยัยเด็กนั่น ผมก็รีบส่งข้อความไปหาเธอทันที จริงๆก็แอบเป็นห่วงนะ ที่เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม