"เดี๋ยวพี่จะลองให้ทำแบบฝึกหัดนะ...แล้วจะตรวจดูให้ว่าถูกไหม"พี่พอร์ชยื่นกระดาษที่เขาเขียนโจทย์มาให้ฉันทำ
"ถ้าทำถูกหมดจะได้อะไรคะ?"ฉันเอ่ยถามเพื่อต่อรอง ขอกำลังใจเล็กๆน้อยๆก็ยังดี พอให้ชุ่มฉ่ำหัวใจ
"อยากได้อะไร?"
"ขอหอมแก้ม1ทีต่อ1ข้อ"
"เธอนี่ดูหาโอกาสเพื่อฉวยโอกาสพี่ใช่ไหม!"
"เปล่าสักหน่อย...กำลังใจเล็กๆน้อยๆค่ะ...แรงขับเคลื่อนเพื่อจุดมุ่งหมายไม่เคยได้ยินหรอคะ"ฉันแถไปเรื่อยแต่จริงๆก็ฉวยโอกาสจากพี่พอร์ชจริงๆนั่นแหละ
"ไม่เคย...แล้วก็รีบทำ"
"หือ...นะ...ทำถูกหมดนี่ขอหอมแก้ม1ทีก็ได้...นะๆๆ*-*"ฉันทำสายตาปริบๆเพื่อออดอ้อนเขา
"ถ้าถูกหมด...ถ้าไม่ก็อด"พี่พอร์ชกล่าวก่อนจะเท้าคางนั่งมองฉันนั่งทำแบบฝึกหัดที่พี่เขาตั้งโจทย์ขึ้นมา
ฉันนั่งมองคำถามอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตั้งใจและบรรจงเขียนคำตอบลงไปตามที่ติวมา จะว่าไปก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิดนี่นา...ต่างจากเมื่อก่อนที่งงๆ สงสัยจะได้ครูดี ครูหล่อแบบพี่พอร์ชแ
