"อะไรทำไมทำหน้าทำตาเบิกบานใจขนาดนั้น"โซเฟียถามขึ้นเมื่อฉันเดินเข้ามาในห้องเรียนด้วยยิ้มที่ไม่ยอมหุบ
"มีความสุข!"ฉันตอบกลับไป ก่อนจะหยิบหนังสือวิทยาศาสตร์ขึ้นมาอ่านท่องจำ ทั้งที่ทั้งชีวิตนี้ไม่เคยคิดจะอ่านมันถ้าอาจารย์ไม่สอน
"เดี๋ยวนะครีม วันนี้ไม่มีเรียนวิทย์นะ"โซเฟียเอ่ยถามด้วยใบหน้าสงสัยเพราะว่าวันนี้ไม่มีเรียนวิชานี้ แต่กลับเห็นฉันหยิบมันขึ้นมาอ่าน
"อืม...ก็ไม่มีไง...รู้แล้ว"
"ผีเข้าแกป้ะเนี้ย...ออกไปนะ...ออกไปจากตัวเพื่อนฉันเลย...นี่ๆฉันห้อยพระ...ออกไป๊...นังผีร้าย!!"โซเฟียทำท่าถอดสร้อยพระมาสวมใส่ที่คอของฉันแล้วไล่
"นี่!!! โซเพื่อนรัก...ฉันคือวิปครีมเพื่อนของเธอเอง...ตัวเป็นๆเลย...นางสาววิศัลย์ศยา รัตนพลอยไพโรจน์...ยูโน๊ว!!"ฉันบอกชื่อเต็มให้เพื่อนฟัง แล้วเน้นย้ำว่านี่คือตัวฉันขริงๆ โนว ใครเข้าสิงทั้งนั้น
"เอ้าหรอ...ก็แกทำตัวแปลกอ่า...ปกติแกเกลียดวิชานี้จะตาย...อยู่จะมาอ่านยิ่งเป็
