ตอนที่4 เพราะผู้หญิงคนเดียว
BG Club ผับชื่อดังที่เต็มไปด้วยสิ่งอบายมุขเกือบครบทุกชนิด เจ้าของคือเพื่อนรักเพื่อนรกทั้งสามที่ได้อิทธิพลพ่อของคริสคุ้มกะลาหัวไว้อีกที พวกเขาจ่ายเงินให้ตำรวจยศใหญ่มากถึงสามล้านต่อเดือนถึงอย่างนั้นพวกเขาทั้งสามก็ยังเหลือเงินให้ผลาญเผาเป็นว่าเล่น
รถซุปเปอร์คาร์สีเขียวเด่นขับไปจอดยังที่ประจำด้านหลังของผับสี่ชั้นแต่ระหว่างนั้นเขาเห็นรถของคู่ขาจอดอยู่ที่ด้านหน้าด้วยความคุ้นเคยเป็นอย่างดี
“ทำไมมึงเพิ่งมาวะ กูกับไอ้คริสจะเสร็จกันละ” อิทธิกรแกล้งว่าประชดให้เขา
“แวะไปเปลี่ยนหลอดไฟให้น้องกูมา นี่กูจะหาผัวให้ละวุ่นวายฉิบหาย”
“กูสมัคร”
“สมัครตีนกูนี่” ไม่ว่าเปล่าเขายกเท้าเตรียมถีบหากทั้งสองคนคิดจะมาวุ่นวายกับน้องสาวของเขา ก่อนจะถามหาคนที่ควรจะมาอยู่รอเขาตรงนี้ตามปกติ
“อิงฟ้าล่ะ”
“เอ่อ...”
“ไปกับไอ้ไม้แล้ว”
“...” สิ้นเสียงคริสทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบ ทุกสายตาหันไปมองนนท์นภัทรพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย แต่ใครจะรู้ว่าอิงฟ้าไม่ได้มีค่ากับเขามากขนาดจะต้องอารมณ์เสีย แต่เธอไปกับศัตรูของเขานี่แหละ เห็นทีควรเลิกยุ่งอย่างจริงจังสักที
“ไอ้เหี้ยไม้มาเหยียบถิ่นเราเนี่ยนะ”
“มันตั้งใจมากวนตีนแหละ ไอ้คริสตบด้วยด้ามปืนไปทีนึงผับถึงยังได้สงบสุขอยู่”
“ไม่สงบหรอกเดี๋ยวมันก็เอาพวกมันมาถล่มเราคิดอย่างกูมั้ยไอ้คริส”
“อืม กูโทรบอกพ่อกูแล้ว” ทั้งสามยังคงนั่งดื่มกันอย่างหนักไม่ได้กังวลเรื่องอริของนนท์นภัทรเลยสักนิด
“ไม่เอาใคร?”
“หึ คืนนี้กูขี้เกียจ” เขาตอบอิทธิกรไปอย่างนั้นเพราะยังอิ่มเอมจูบเมื่อคืนนี้อยู่
“แค่มึงกระดิกนิ้วก็วิ่งกันเข้ามาแล้ว”
“เบื่อ ๆ ว่ะ”
“อย่าบอกว่าติดใจอิงฟ้า?”
“มึงเป็นเพื่อนกูมากี่ปีแล้วไอ้คริส พูดเหมือนไม่รู้จักกู” นนท์นภัทรพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด ทั้งที่รู้ดีว่าเขาไม่มีทางหลงรักผู้หญิงอย่างอิงฟ้าแต่ก็ชอบเอาเรื่องนี้มาพูดแซวอยู่เรื่อย ก่อนจะต้องสู้รบกันอีกยกใหญ่เมื่อสองคนนั้นพูดถึงลลิลน้องสาวที่เขาไม่อยากให้มาอยู่ในวงอโคจรของเพื่อนสารเลวอย่างพวกมัน
ปัง!!! โคร่ม!!!
“กรี๊ดดด!!!” ทั้งสามพากันลุกขึ้นอย่างใจเย็นในขณะที่ลูกค้าหนีตายกันชุลมุน เพราะรู้อยู่แล้วว่าต้องการเหตุการณ์นี้ขึ้น
“นึกว่าหมาที่ไหน หมาจรจัดนี่เอง” อิทธิกรพูดเปิดเมื่อประจันหน้ากับคนที่โดนคริสตบด้วยด้ามปืนจนหัวแตกเมื่อหัวค่ำ
“อิงฟ้าแม่งเอวโคตรดี รับทุกดอกที่กูกระแทกเลยว่ะ” นนท์นภัทรยกยิ้มเมื่อทางนั้นจงใจพูดให้เขาเจ็บ แต่เขาจะรู้สึกอะไรที่ไหนเมื่อผู้หญิงคนนั้นเขามองแค่เธอเป็นคนขายร่างกายเท่านั้น
คลิ๊ก
“มึงกับไอ้นนท์แย่งกะหรี่คนเดียวกันกูไม่ยุ่ง แต่มาป่วนผับที่เป็นของกูด้วยกูไม่เอาไว้แน่”
“ใจเย็นดิวะไอ้คริส กูไม่ได้มาป่วนแต่ปืนมันลั่น”
“คนของมึงแค่นั้นมึงมาเอาเหี้ยอะไรไอ้ไม้ อยากตายหรือไงกูจะได้จัดให้” นนท์นภัทรจะคว้าปืนในมือเพื่อนแค่คริสกลับเอาปืนหนีมือเขาไป
“ส่งปืนมาให้กูไอ้คริส ยิงแม่งทิ้งไปเลยจุกจิกใจฉิบหาย”
“มึงดู!” เขาถูกคริสเรียกสติให้มองรอบตัวว่ามีพวกไม่กลัวตายหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายคลิปกัน ช่วงนี้พ่อของคริสกำลังหาเสียงคงไม่ดีหากเขายิงอริตายจริง ๆ
“เก่งแค่ตอนอยู่กับพวกนี่หว่า”
“มึงมาตัวต่อตัวกับกูมา ไม่น็อคห้ามหยุดนะไอ้สัด”
“มึงไหวมั้ยไอ้นนท์ ไอ้เหี้ยไม้มันเล่นยานะมึง”
“กูจะเอาให้ไม่ต้องบำบัดเลยไอ้เวรนี่กวนตีนกูหลายรอบละ”
ผัวะ!!! พลั่ก!!!
นนท์นภัทรไวกว่าต่อยอีกฝ่ายได้ก่อนและตามด้วยยันฝ่าเท้าเข้าที่หน้าอกอย่างจังจนชายคู่อริเกือบจะหงายหลังล้มลง
“ไอ้เหี้ยไม้มึงอย่าเบลอนานดิวะ!” เสียงของคนฝั่งนั้นร้องเรียกเพื่อนตัวเอง
ผัวะ!!! ผัวะ!!!
สองร่างสูงใหญ่ซัดกันอย่างไม่มีใครยอมใคร แม้นนท์นภัทรจะตัวเล็กกว่าอีกฝ่ายเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ทำให้เสียเปรียบแต่อย่างใด เขาสวนกลับได้ทุกหมัดและบาทาของอีกฝ่ายนั่นแสดงว่ากำลังของทั้งคู่สูสีกัน
“เห้ยมึงจะกอดกันอีกนานมั้ยวะ” คนของทั้งสองฝ่ายเดินเข้าไปจับทั้งคู่แยกออกชั่วคราวเมื่อพวกเขารัดกันมาพักใหญ่แต่ไม่มีการแลกหมัด
“มึงไหวมั้ยไอ้นนท์”
“ไหวดิ กูดูไม่ไหวเหรอ” เขาเห็นไอ้เพื่อนตัวดีกลั้นขำเมื่อมองหน้าที่เต็มไปด้วยรอยช้ำ จนเขานึกอยากซัดเพื่อนตัวเองก่อนสักที
“ไอ้เหี้ยคริส!”
“ไหวก็ไปซัดกันอีกรอบนึง” คราวนี้เขากับคู่ต่อสู้ถูกผลักเข้ามากลางวงอีกครั้ง ทั้งสองมองใบหน้าที่ชุ่มเลือดของกันและกันด้วยความสะใจก่อนจะกระโจนเข้าหากันอย่างบ้าคลั่ง
พลั่ก!!!/พลั่ก!!!
ต่างฝ่ายต่างล้มลงหลังจากแลกหมัดกันสุดแรงที่เหลืออยู่ ฝั่งนั้นนอนแน่นิ่งในขณะที่นนท์นภัทรพยายามชันเข่าหยัดตัวลุกขึ้น
“ไอ้นนท์ชนะ!”
เฮ้!!!
“มึงนี่มันแน่จริง ๆ ไอ้เหี้ยนนท์”
“กูเจ็บไอ้เหี้ยอิทธิ์ เอื้ออออ”