น้องเล็กหรือคะ?

1128 คำ

หลังจากเลิกเรียนข้าวหอมก็รีบกลับมาดูแลชายหนุ่มที่คอนโดแต่เหมือนอาการของชายหนุ่มจะเริ่มดีขึ้นเพราะแค่ก้าวขาเข้าประตูมาข้าวหอมก็ได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์ . "ครับ ช่วงนี้พี่ไม่ว่างเลยงานพี่ยุ่ง หนูขาดเหลืออะไรหรือเปล่า...เดี๋ยวพี่โอนเงินไปให้ หนูอยากซื้ออะไรหนูก็ซื้อเลยนะครับ..." ข้าวหอม: หายแล้วใช่ไหมคะ! โปรด: เฮ้ย! ตกใจหมดมาไม่เคาะประตูอีกแล้วนะ! ชายหนุ่มถึงกับหันมาดุข้าวหอมก่อนจะวางสายโทรศัพท์ ข้าวหอม: หนูมีคีย์การ์ด//ฉันชูคีย์การ์ดให้ดูก่อนจะเดินเอากระเป๋าไปเก็บ โปรด: เมื่อกี้ฉันคุยกับจุ๊บแจง ข้าวหอม: เด็กที่เลี้ยงไว้ใช่ไหมคะ โปรด: อืม วันนี้วันเกิดเธอน่ะฉันไม่ได้ไปก็เลยโอนเงินไปให้ ข้าวหอม: อ๋อ....แล้วทำไมไม่ไปล่ะไปได้นะชิ้วๆ ข้าวหอมสะบัดมือไล่ชายหนุ่มก่อนจะเดินมาหยิบน้ำในตู้เย็นดื่ม แต่ชายหนุ่มกับยืนท้าวเอวมองหน้าเธอ โปรด: อยากให้ไปมากใช่ปะ! ชายหนุ่มเริ่มแสดงสีหน้าไม่พอใจข้าวหอมหลังจากเธอทำเป็นไม่สนใจใยดี ข้าวหอม: อยากไปก็ไปค่ะแต่จะโดนแบบเมื่อคืนอีกหรือเปล่าอันนี้ไม่รู้... สาวน้อยวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะพร้อมกับยื่นหน้าไปกระซิบชายหนุ่มก่อนจะหยิบมีดบนโต๊ะมาสับกล้วยหอมจนขาดครึ่ง ฉับ!!! โปรด: แล้วฉันบอกหรือไงว่าฉันจะไปอ่ะ! ชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายพร้อมกับปฏิเสธทันที จนข้าวหอมกระตุกยิ้มมุมปากไปหนึ่งที ข้าวหอม: หึ!! โปรด: ไปหาข้าวกินกันเถอะ ฉันต้องไปเซ็นเอกสารอีกนิดหน่อย ข้าวหอม: ค่ะ ทั้งสองคนเดินทางมาที่ห้างของคุณพ่อชายหนุ่มจากนั้นชายหนุ่มก็พาเธอขึ้นมายังออฟฟิศด้านบน ทำเอาพนักงานที่มองมาต่างซุบซิบกันยกใหญ่ โปรด: นั่งรอตรงนี้แหละเดี๋ยวฉันมา ข้าวหอม: ค่ะ หลังจากชายหนุ่มเดินออกไปข้าวหอมก็รีบหันไปมองเหล่าพนักงานที่จ้องมองเธออยู่ "เด็กใหม่แน่ๆ ดูแรงอยู่นะ" "นั่นสิคุณโปรดกับคุณไปร์ทเนี้ยพอกันเลยเนอะ" "ป้านาเคยบอกไว้ว่าตอนคุณไปร์ทอายุ30ก็เลี้ยงเด็กเหมือนกันแต่เด็กคนนั้นคือแม่ของคุณปกป้องและคุณโปรด" "ก็คุณยะหยาเค้าเป็นลูกของอดีตนักการเมืองหนิ คุณไปร์ทเลยได้อานิสงส์รับช่วงต่อมาเลย" "ผู้หญิงพวกนี้ก็เกินไปเนอะรักสบายดูสิแค่นอนอ้าขาผู้ชายก็เลี้ยงดูแล้ว" ข้าวหอมถึงกับถอนหายใจให้กับคำพูดที่เหมือนจะตั้งใจให้เธอได้ยิน ไม่นานคุณโปรดก็เดินออกมาจากห้องทำงานและพาเธอมาทานอาหารด้านล่าง โปรด: เป็นอะไรทำหน้าเหมือนจอมปลวกเปียกฝนเลย ชายหนุ่มถามพร้อมกับมองหน้าข้าวหอมที่นั่งอยู่ข้างๆ ข้าวหอมจึงเล่าเรื่องราวให้ชายหนุ่มฟังทั้งหมด โปรด: แล้วจะสนใจทำไมล่ะ ข้าวหอม: เหมือนตัวเองไม่มีค่าอะไรเลย โปรด: อย่าพูดแบบนี้อีกนะ ถ้าเธอไม่มีค่าอะไรฉันจะเลี้ยงดูเธอหรอ ข้าวหอม: เฮ้อ... "พี่โปรดคะ!" เสียงตะโกนเรียกชื่อชายหนุ่มดังขึ้นจนทั้งสองคนรีบหันไปมองก่อนจะพบกับนักศึกษาต่างมหาลัยที่กำลังวิ่งเข้ามา โปรด: อ่าวจุ๊บแจง "อีนี่นี่เอง!" จุ๊บแจง: คนนี้หรอคะน้องเล็ก? จุ๊บแจงหันมามองหน้าข้าวหอมแม้จะมีรอยยิ้มส่งมาให้แต่ข้างในแววตาเหมือนจะกินหัวเธออยู่แล้ว โปรด: ใช่ๆ ชื่อข้าวหอมเดี๋ยวคงได้เจอกันบ่อยๆ แล้วมาช็อปปิ้งหรอไหนซื้ออะไรมาบ้าง จุ๊บแจง: ก็ชุดคอสเพลย์ที่พี่โปรดชอบทั้งนั้นแหละค่ะ แล้วก็ของใช้เครื่องสำอางเสื้อผ้า โปรด: ว้าวแบบนี้พี่ต้องไปหาบ้างแล้วล่ะ จุ๊บแจง: น้องข้าวหอมโอเคใช่ไหมถ้าพี่โปรดจะมาหาพี่บ้าง ข้าวหอม: ไปเลยค่ะ ไปโลดดดดสู โปรด: งั้นวันเสาร์ อาทิตย์พี่ไปอยู่กับเราแล้วกัน ไปช็อปปิ้งต่อเถอะไม่พอก็โทรมาเดี๋ยวพี่โอนเงินให้ จุ๊บแจง: ค่ะ ดีใจจังเลย จุ๊บ! จุ๊บ! ทั้งสองจุ๊บแก้มกันจนคนแถวนั้นมองด้วยความตกใจ จากนั้นจุ๊บแจงก็หันกลับไปแต่สายตาที่ส่งมายังข้าวหอมกำลังบ่งบอกว่าเธอคือผู้ชนะ "อีนี่เดี๋ยวเจอกู!" โปรด: ข้าวหอมรีบกินจะได้รีบกลับ ฉันเหมือนไข้จะขึ้นเลย ข้าวหอม: ค่ะ! จากนั้นข้าวหอมก็แทบไม่พูดไม่จาอะไรเลยจนกระทั่งกลับถึงคอนโด ข้าวหอมก็รีบอาบน้ำนอนแต่วันจนชายหนุ่มต้องเดินเข้ามาดู โปรด: ไม่สบายหรือเปล่า ข้าวหอม: ใกล้ตายแล้วค่ะ โปรด: เป็นอะไร! ชายหนุ่มรีบเข้ามาดูข้าวหอมแต่เธอกลับหันหน้าหนี โปรด: งอนเรื่องจุ๊บแจงหรอ ฉันอยู่กับเธอมาเป็นอาทิตย์แล้วนะเกรงใจคนอื่นบ้างสิ ข้าวหอม: งั้นก็ไปซะคืนนี้เลยสิคะ ไปเลย! โปรด: อย่ามาไล่ฉันนะ ข้าวหอม: หนูมีสิทธิ์อะไรไปไล่คะ หนูทำใจไว้แล้วซักวันหนึ่งแด๊ดดี้ก็ต้องมีคนใหม่และหนูก็จะกลายเป็นผู้ถูกลืม โปรด: จะมีไม่มีมันอยู่ที่ตัวฉันถ้าฉันไม่อยากมีก็คือไม่มี ทุกวันนี้แค่นอนกับเธอฉันก็หมดแรงจนไปเอากับใครไม่ได้แล้วข้าวหอม! ข้าวหอม: ถ้าแด๊ดดี้มีผู้หญิงคนใหม่หนูจะไปจากแด๊ดดี้ทันทีเลยคอยดู โปรด: หึ! ขยับไปฉันจะนอนด้วย ชายหนุ่มล้มตัวลงนอนก่อนจะสวมกอดสาวน้อยด้วยความปรารถนา ข้าวหอม: มากอดหนูทำไมคะ โปรด: กอดไม่ได้หรือไงหืม...ตัวเธอมันนิ่มจังเลย ข้าวหอม: สู้พี่จุ๊บแจงได้ไหมคะ โปรด: ฮ่าๆๆ จุ๊บแจงเอาใจเก่งเวลาอยู่บนเตียงเธอจะกลายเป็นกวางน้อยให้ฉันขย่ำ ไม่ได้เป็นไฮยีน่าแบบเธอ ข้าวหอม: แล้วหนูต้องทำยังไงคะ แด๊ดดี้ถึงจะติดใจหนูจนไปไหนไม่ได้ "เอาจริงๆเธอแทบไม่ต้องทำอะไรเลยนะ" ชายหนุ่มได้แต่คิดในใจแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป จากนั้นทั้งสองก็เข้าสู่ช่วงนิทราหลับไหลไปพร้อมๆกัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more