"ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้เลยนะ!!"
ข้าวหอมสะบัดแขนออกจากมือของชายหนุ่ม จนทำให้ชายหนุ่มหัวร้อนยืนท้าวเอวมองหน้าเธอด้วยความโมโห
โปรด: อย่ามาจ้องหน้าฉันนะข้าวหอม!
ข้าวหอม: ก็อย่ามาใช้ความรุนแรงสิคะ!
โปรด: อย่าให้มันมากไป!
ข้าวหอม: อะไรมากไปคะ แด๊ดดี้มากกว่าที่มาก มักมาก!!
โปรด: ข้าวหอม!!
ชายหนุ่มเริ่มไม่พอใจกับคำพูดของข้าวหอมแต่คนอย่างอีหอมสนหรอคะ ไม่จ้าาา เดินสะบัดตูดกดลิฟต์ขึ้นห้องไปเลย
ผ่านไปเกือบ10นาทีชายหนุ่มก็กลับขึ้นมาพร้อมกับกลิ่นบุหรี่แต่ข้าวหอมก็ไม่ได้สนใจอะไรได้แต่หันหน้าหนีไปอีกทาง
ทั้งสองต่างนั่งเงียบไม่พูดจากันแม้ชายหนุ่มจะพยายามทำของหล่น ปิดตู้เย็นแรงๆอยู่บ่อยครั้งแต่ข้าวหอมก็นิ่งเงียบเล่นแต่โทรศัพท์
ตืดดดด ตืดดดด
เสียงโทรศัพท์ของข้าวหอมดังขึ้นจนชายหนุ่มเหล่ตามอง หึ!คนอย่างอีหอมคิดจะปั่นต้องปั่นให้สุดค่ะ
?ข้าวหอม: ค่ะ
?ข้าวตัง: อีหอมมึงเป็นไงบ้างคุณโปรดทำร้ายมึงหรือเปล่า
?ข้าวหอม: หอมไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะรอยที่หน้าก็เริ่มดีขึ้นแล้ว
?ข้าวตัง: อีหอม! หึยยขนลุกนี่มึงแกล้งคุณโปรดใช่ไหม
?ข้าวหอม: ใช่แล้วค่ะ ขอบคุณนะคะอุตส่าห์โอนเงินมาให้หนูไว้ใช้เยอะเลย เกรงใจมากๆเลยค่ะ
ชายหนุ่มเริ่มอยู่ไม่สุขถึงขั้นเดินเข้ามาหาจนข้าวหอมรีบกดวางสายแล้วซุกโทรศัพท์ไว้ข้างหลังทันที
โปรด: ใครโทรมา!
ข้าวหอม: เพื่อนค่ะ
โปรด: เพื่อนอะไรคุยกันแบบนี้ แล้วเงินอะไรใครโอนเงินให้เธอฮะ!!
ข้าวหอม: พูดดีๆไม่ได้หรอคะ
โปรด: ฉันถามว่ามันเป็นใคร!
ชายหนุ่มพยายามระงับอารมณ์ของตัวเองเพื่อต้องการคำตอบจากสาวน้อย
ข้าวหอม: พูดดีๆ!
โปรด: เมียจ๋าหนูคุยกับใครอ่ะ
"หมดกันเพลย์บอยหนุ่มที่สะสมมา"
ข้าวหอม: คุยกับข้าวตังค่ะ
โปรด: นี่แกล้งฉันหรอข้าวหอม ไหนเอามาดูดิ๊ว่าเป็นข้าวตังจริงไหม
สาวน้อยยื่นโทรศัพท์ให้ชายหนุ่มเช็คดูก่อนจะรีบรับโทรศัพท์คืนมา จากนั้นชายหนุ่มก็นั่งลงข้างๆก่อนจะขยับเข้าไปหาสาวน้อย
โปรด: คราวหลังอย่าปล่อยให้ผู้ชายคนไหนเข้ามาใกล้อีกนะ ฉันเคยบอกกับเธอไปแล้วว่าอย่ายุ่งกับผู้ชายคนไหน
ชายหนุ่มพยายามอธิบายให้สาวน้อยฟังแต่ดูเหมือนว่าสาวน้อยจะดื้อตาใส
ข้าวหอม: ถ้าหนูบอกให้แด๊ดดี้มีหนูแค่คนเดียวและห้ามไปยุ่งกับใครแด๊ดดี้จะทำให้หนูได้ไหมคะ
เมื่อชายหนุ่มเจอคำถามของสาวน้อยเข้าไปก็ถึงกับนั่งอ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออกเลย แต่สาวน้อยรู้คำตอบในใจของชายหนุ่มอยู่แล้วเธอจึงลุกหนีไปอาบน้ำและเข้าห้องนอน
ชายหนุ่มที่ได้ฟังคำถามก็เอาแต่นั่งเงียบก่อนจะลุกตามไปอาบน้ำ ตกดึกชายหนุ่มค่อยๆปล่อยมือปลาหมึกเข้าไปซุกไซร้ภายในชุดนอนจนทำให้สาวน้อยปรือตาขึ้นมามอง
อื้อ~
เสียงครางค่อยๆดังขึ้นจนทำให้ชายหนุ่มเริ่มคุมตัวเองไม่ได้
โปรด: เด็กดื้ออย่างเธอต้องโดนทำโทษ!
ข้าวหอมถึงกับเบิกตาขึ้นมามองชายหนุ่มที่จับขาเธอพาดบ่าแต่ข้าวหอมดิ้นจนหลุดจากนั้นเธอก็จับชายหนุ่มให้นอนราบโดยที่เธอเป็นฝ่ายขึ้นเอง
ข้าวหอม: ใครกันแน่ที่ต้องโดนทำโทษ แด๊ดดี้เอาผู้หญิงมานั่งตัก ป้อนอาหารกันหนูรู้นะ!
โปรด: หึงหรือไง
ข้าวหอม: ทำไมคะ?
โปรด: กลัวฉันหาผู้หญิงคนที่12มาหรอข้าวหอม
ข้าวหอม: หนูจะทำให้แด๊ดดี้ไม่กล้านอกใจหนูเลยคอยดู
โปรด: ไหนมีอะไรดีงัดออกมาเลยครับ
ข้าวหอม: เดี๋ยวแด๊ดดี้จะได้รู้จักกับอีหอม5G
สาวน้อยจับแก่นกายจ่อแล้วยัดเข้าไปในโพรงดอกไม้สีชมพู แม้ความเจ็บจะมีผลทำให้เธอแทบจะนั่งไม่ลง แต่เมื่อเห็นสายตาของชายหนุ่มที่มองมาด้วยความเจ้าเล่ห์ก็ทำให้ข้าวหอมต้องรีบร่อนเอวเพื่อปรับสมดุล
ซี๊ด~
ชายหนุ่มเริ่มซู๊ดดปากเบาๆ พร้อมกับเกร็งร่างกายเมื่อข้าวหอมรับรู้ว่าชายหนุ่มเสียวจนเกร็งไปทั้งตัวเธอก็เริ่มร่อนเอวด้วยความเร็ว
อื้อ~
โอ้ววว~
โปรด: ข้าวหอม....อื้อ~
เหมือนสาวน้อยจะนึกคึกอะไรมาเธอขวบม้า ขย่มต่อจนชายหนุ่มถึงกับมือไม้อ่อนนอนเป็นตุ๊กตายางให้เธอกระทำชำเราเกือบทั้งคืน
โปรด: ข้าวหอม....ฉันไม่ไหวแล้วเจ็บ อึก!
ข้าวหอม: นอนไปไม่ต้องพูด!!
โปรด: อื้อ~
สุดท้ายชายหนุ่มก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับข้าวหอมตัวแสบ เพราะเกมส์นี้ข้าวหอมเป็นฝ่ายชนะเธอทำให้ชายหนุ่มถึงกับร้องขอชีวิตจนกระทั่งรุ่งเช้า
โปรด: วันนี้ไม่เข้าสภานะพ่อ ผมไม่สบายเหมือนจะเป็นไข้เลย ครับ...บอกแม่ด้วยว่าผมคิดถึง
สาวน้อยที่นอนฟังอยู่ก็รีบแกล้งหลับจนกระทั่งได้ยินเสียงไอของชายหนุ่มดังขึ้น เมื่อหันไปมองก็พบว่าชายหนุ่มกำลังลุกขึ้นนั่งพร้อมกับใบหน้าที่ซีดเซียว
ข้าวหอม: ไม่สบายหรอคะ
โปรด: อืม หายาพารากับแก้อักเสบให้ฉันหน่อย
ข้าวหอม: ถึงกับต้องกินยาเลยหรอคะ
ข้าวหอมทำตาโตใส่ก่อนจะรีบใส่เสื้อผ้าแล้วหายามาให้ชายหนุ่ม
โปรด: ขอบใจนะ
ข้าวหอม: ตัวรุมๆด้วย นอนพักนะคะหนูไปเรียนแปปเดียวบ่ายจะรีบมา
โปรด: อืม ไปเถอะเดี๋ยวสาย
ข้าวหอม: อยากทานอะไรก็บอกนะหนูจะซื้อมาให้
โปรด: โอเคไปอาบน้ำได้แล้วไป แคกๆๆ
หลังจากข้าวหอมออกจากห้องไปชายหนุ่มก็ถึงกับเปิดกางเกงดูลูกชายที่บวมแดงจากการถูกข้าวหอมกระทำชำเราเกือบทั้งคืน
"โอ้ยเจ็บ!"