เมื่อรถของชายหนุ่มขับเข้ามาจอดที่บ้านหลังใหญ่ข้าวหอมถึงกับตาลุกวาวเพราะเธอเพอ่งเคยเห็นบ้านนักการเมืองที่ใหญ่โตขนาดนี้มาก่อน
โปรด: ไปลงมากับฉัน
ข้าวหอม: ทำไมหนูต้องลงด้วยคะ
โปรด: มาเถอะพ่อฉันไม่ฆ่าเธอหรอกหน่า
ข้าวหอม: ก็ได้ค่ะ
สาวน้อยเดินตามตูดชายหนุ่มเข้ามายังห้องรับแขกภายในห้องมีพี่ปกป้องที่เธอเคยรู้จักและสาวสวยวัยกลางคนนั่งอยู่
"นี่เมียคนที่เท่าไหร่ตาโปรด!"
ปกป้อง: 11ครับแม่
โปรด: พี่!
ข้าวหอม: สวัสดีค่ะ
คุณแม่: มานั่งนี่ซิ
ข้าวหอมมองหน้าชายหนุ่มก่อนจะค่อยๆเดินไปนั่งอย่างว่าง่าย
โปรด: แม๊!!!
คุณพ่อ: มาแล้วหรอโปรด ปกป้องพาน้องมาคุยที่ห้องทำงานมา
เมื่อชายหนุ่มเดินหายเข้าไปในห้องทำงานข้าวหอมก็ถึงกับเหงื่อแตกเพราะคุณแม่ของชายหนุ่มนั่งมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า
คุณแม่: ได้ข่าวว่าเล่นลูกชายฉันซะอยู่หมัดเลยใช่ไหม
ข้าวหอม: หนูไม่เคยต่อยแด๊ดดี้เลยนะคะคุณน้า
คุณแม่: ซื่อบื่อจริงๆฮ่าๆ ฉันรับรู้เรื่องของเธอทุกอย่างข้าวหอม
ข้าวหอม: รวมทั้งเรื่องที่หนูเอิ่ม...
คุณแม่: เรื่องสเน่ห์เล่กลน่ะหรอ ลูกชายฉันเล่าให้ฟังเองแหละตอนนี้ฉันยังคิดเลยว่ามันได้ผลจริงๆหรือเปล่า ดูลูกชายฉันหลงเธอมากเหมือนกันนะ
ข้าวหอม: มันอาจจะไม่ได้ผลก็ได้นะคะเพราะคุณโปรดยังเหลือเมียอีกตั้ง9คน
คุณแม่: หายไปไหนคนนึงล่ะ
ข้าวหอม: หนูจัดการไปแล้วค่ะ
คุณแม่: ฮ่าๆๆๆๆ ฉันเริ่มจะชอบเธอแล้วนะข้าวหอม
เสียงหัวเราะของสองสาวดังเข้าไปถึงห้องทำงาน โปรดถึงกับเดินมาแหวกผ้าม่านเพื่อดูสถานการณ์
คุณพ่อ: คนนี้จริงจังหรอโปรด
โปรด: ผมยังไม่แน่ใจครับ
ปกป้อง: แต่นายห่วงเด็กคนนี้มากเลยนะโปรด ตัวติดกันตลอดเลย
โปรด: ผมก็ไม่รู้ทำไมผมถึงขัดใจเธอไม่ได้เหมือนกัน //ผมยืนมองคุณแม่กับข้าวหอมที่เหมือนจะคุยกันถูกคอ และนี่คงเป็นผู้หญิงคนแรกที่แม่ผมดูพอใจมากที่สุด
คุณพ่อ: ถ้าจะใช้ชีวิตกับใครลูกต้องเคลียร์คนที่เหลือให้จบนะลูก
โปรด: ผมรู้ครับเรามาคุยงานกันต่อเถอะ
หลังจากคุยงานเสร็จทั้งสามคนก็เดินออกมาจากห้องทำงาน ทำให้ได้กลิ่นอาหารที่ลอยมาจากในครัว
คุณแม่: คุยงานกันเสร็จแล้วหรอคะ วันนี้ข้าวหอมอาสามาช่วยทำมื้อเย็นด้วย
ข้าวหอม: เสร็จแล้วค่ะทุกคน
ชายหนุ่มรีบหับไปมองข้าวหอมในชุดเอี้ยมแถมยังมัดผมแกะสองข้างทำให้เธอเหมือนเด็กม.ปลายแถมยังน่ารักจนชายหนุ่มถึงกับอดยิ้มไม่ได้
คุณพ่อ: น่าทานจริงๆหนูข้าวหอมเป็นคนที่ไหนหรอลูก
ข้าวหอม: คุณแม่เป็นคนขอนแก่นค่ะส่วนคุณพ่อเป็นคนลพบุรี
ปกป้อง: พูดลาวได้บ่
ข้าวหอม: เว้าบ่ได้ดอกอ้าย
โปรด: ฮ่าๆๆ ไอ้แสบมานี่เลย
ทุกคนมองดูโปรดที่เปลี่ยนไปมาก จากคนแข็งกระด้างกลับกลายมาเป็นผู้ชายอ่อนโยนเวลาอยู่กับข้าวหอม คนเป็นพ่อเป็นแม่ถึงกับเบาใจเมื่อลูกชายมีสาวข้างกายที่ดูเหมือนจะรู้ใจกัน
ปกป้อง: เห็นน้องมีความสุขพี่ก็ดีใจ
โปรด: พูดอะไรของพี่กินข้าวได้แล้ว!
คุณแม่: หนูข้าวหอมวันหลังแม่จะพาไปเสริมสวยนะลูก ผิวหนูแห้งไปหน่อยผมก็เริ่มแตกปลาย
ข้าวหอม: ค่ะ....หนูอยู่บ้านนอกไม่ค่อยได้ดูแลตัวเองเท่าไหร่ค่ะ เพิ่งจะเริ่มแต่งตัวตอนมาอยู่กับแด๊ดดี้นี่แหละ
คุณแม่: ไม่ได้นะเป็นผู้หญิงต้องดูแลตัวเองอย่าปล่อยให้ตัวเองโทรม เสื้อผ้าอีกเดี๋ยวแม่จะจัดการให้ใหม่
คุณพ่อ: แม่เค้าเป็นอดีตดีไซน์เนอร์เลยนะ
โปรด: นี่เธอทำของใส่แม่ฉันหรือเปล่าข้าวหอม//ผมถึงกับต้องหันไปถามข้าวหอมจนทุกคนหัวเราะลั่น
ข้าวหอม: หนูเปล่านะคะ หนูไม่ได้ทำอะไรเลย
โปรด: แม่ครับข้าวหอมพูดอะไรกับแม่หรือเปล่าครับทำไมแม่ถึงได้ถูกใจเธอนัก
คุณแม่: แม่ว่าข้าวหอมเค้าจริงใจดี ไม่เสแสร้งและดูเหมือนเราจะถูกใจข้าวหอมเป็นพิเศษนะโปรด
ชายหนุ่มถึงกับนิ่งเมื่อเจอคำพูดของคุณแม่เข้าไป ส่วนข้าวหอมนั่นก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆกลับไปเพราะเธอก็เพิ่งจะเสแสร้งใส่ชายหนุ่มและคุณจุ๊บแจงมาเหมือนกัน
และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่ข้าวหอมต้องยอมปล่อยให้ชายหนุ่มไปหาคุณจุ๊บแจง
ข้าวหอม: ทำไมมันจุกจังวะ
ข้าวตัง: กูบอกมึงแล้วอย่าริเข้ามาเป็นของเล่นคนรวยเป็นไงล่ะ
ข้าวหอม: เพราะมึงเลยพากูไปทำเสน่ห์ฉิบหายเลยทีนี้ กูรัก กูหลง กูคลั่งเขาอยู่ฝ่ายเดียว!
ข้าวตัง: กูว่ามึงหลงเค้าเองมากกว่า
ข้าวหอม: ป่านนี้คงแซ่บกันถึงพริกถึงขิงแล้วล่ะ แงแงงง
ข้าวตัง: ลำใยค่ะ!
สองเพื่อนซี้นั่งดูซีรีย์กันจนดึกข้าวหอมก็เอาแต่มองหน้าจอโทรศัพท์จนแล้วจนเล่าชายหนุ่มก็ยังไม่ทักมา
ข้าวตัง: เอาเวลานั่งเหม่อลอยไปแต่งตัวแล้วออกไปให้ผู้ชายปู้ยี่ปู้ยำดีกว่าปะ
ข้าวหอม: ไม่อ่ะ กูสัญญากับเค้าไว้ว่าจะอยู่ห้องทำตัวดีๆ
ข้าวตัง: หนักแล้วเพื่อนกู....เฮ้อ....
"ติก!"
ข้าวหอมรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อนจะโยนโทรศัพท์ทิ้งแล้วถอนหายใจอย่างแรง
ข้าวตัง: อีจุ๊บแจงมันส่งรูปมาเย้ยมึงใช่ไหม!!
ข้าวหอม: เปล่าเว็บพนันออนไลน์!
ข้าวตัง: ถุ้ย!