บ้านคุณโปรด

1004 คำ
เมื่อรถของชายหนุ่มขับเข้ามาจอดที่บ้านหลังใหญ่ข้าวหอมถึงกับตาลุกวาวเพราะเธอเพอ่งเคยเห็นบ้านนักการเมืองที่ใหญ่โตขนาดนี้มาก่อน โปรด: ไปลงมากับฉัน ข้าวหอม: ทำไมหนูต้องลงด้วยคะ โปรด: มาเถอะพ่อฉันไม่ฆ่าเธอหรอกหน่า ข้าวหอม: ก็ได้ค่ะ สาวน้อยเดินตามตูดชายหนุ่มเข้ามายังห้องรับแขกภายในห้องมีพี่ปกป้องที่เธอเคยรู้จักและสาวสวยวัยกลางคนนั่งอยู่ "นี่เมียคนที่เท่าไหร่ตาโปรด!" ปกป้อง: 11ครับแม่ โปรด: พี่! ข้าวหอม: สวัสดีค่ะ คุณแม่: มานั่งนี่ซิ ข้าวหอมมองหน้าชายหนุ่มก่อนจะค่อยๆเดินไปนั่งอย่างว่าง่าย โปรด: แม๊!!! คุณพ่อ: มาแล้วหรอโปรด ปกป้องพาน้องมาคุยที่ห้องทำงานมา เมื่อชายหนุ่มเดินหายเข้าไปในห้องทำงานข้าวหอมก็ถึงกับเหงื่อแตกเพราะคุณแม่ของชายหนุ่มนั่งมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า คุณแม่: ได้ข่าวว่าเล่นลูกชายฉันซะอยู่หมัดเลยใช่ไหม ข้าวหอม: หนูไม่เคยต่อยแด๊ดดี้เลยนะคะคุณน้า คุณแม่: ซื่อบื่อจริงๆฮ่าๆ ฉันรับรู้เรื่องของเธอทุกอย่างข้าวหอม ข้าวหอม: รวมทั้งเรื่องที่หนูเอิ่ม... คุณแม่: เรื่องสเน่ห์เล่กลน่ะหรอ ลูกชายฉันเล่าให้ฟังเองแหละตอนนี้ฉันยังคิดเลยว่ามันได้ผลจริงๆหรือเปล่า ดูลูกชายฉันหลงเธอมากเหมือนกันนะ ข้าวหอม: มันอาจจะไม่ได้ผลก็ได้นะคะเพราะคุณโปรดยังเหลือเมียอีกตั้ง9คน คุณแม่: หายไปไหนคนนึงล่ะ ข้าวหอม: หนูจัดการไปแล้วค่ะ คุณแม่: ฮ่าๆๆๆๆ ฉันเริ่มจะชอบเธอแล้วนะข้าวหอม เสียงหัวเราะของสองสาวดังเข้าไปถึงห้องทำงาน โปรดถึงกับเดินมาแหวกผ้าม่านเพื่อดูสถานการณ์ คุณพ่อ: คนนี้จริงจังหรอโปรด โปรด: ผมยังไม่แน่ใจครับ ปกป้อง: แต่นายห่วงเด็กคนนี้มากเลยนะโปรด ตัวติดกันตลอดเลย โปรด: ผมก็ไม่รู้ทำไมผมถึงขัดใจเธอไม่ได้เหมือนกัน //ผมยืนมองคุณแม่กับข้าวหอมที่เหมือนจะคุยกันถูกคอ และนี่คงเป็นผู้หญิงคนแรกที่แม่ผมดูพอใจมากที่สุด คุณพ่อ: ถ้าจะใช้ชีวิตกับใครลูกต้องเคลียร์คนที่เหลือให้จบนะลูก โปรด: ผมรู้ครับเรามาคุยงานกันต่อเถอะ หลังจากคุยงานเสร็จทั้งสามคนก็เดินออกมาจากห้องทำงาน ทำให้ได้กลิ่นอาหารที่ลอยมาจากในครัว คุณแม่: คุยงานกันเสร็จแล้วหรอคะ วันนี้ข้าวหอมอาสามาช่วยทำมื้อเย็นด้วย ข้าวหอม: เสร็จแล้วค่ะทุกคน ชายหนุ่มรีบหับไปมองข้าวหอมในชุดเอี้ยมแถมยังมัดผมแกะสองข้างทำให้เธอเหมือนเด็กม.ปลายแถมยังน่ารักจนชายหนุ่มถึงกับอดยิ้มไม่ได้ คุณพ่อ: น่าทานจริงๆหนูข้าวหอมเป็นคนที่ไหนหรอลูก ข้าวหอม: คุณแม่เป็นคนขอนแก่นค่ะส่วนคุณพ่อเป็นคนลพบุรี ปกป้อง: พูดลาวได้บ่ ข้าวหอม: เว้าบ่ได้ดอกอ้าย โปรด: ฮ่าๆๆ ไอ้แสบมานี่เลย ทุกคนมองดูโปรดที่เปลี่ยนไปมาก จากคนแข็งกระด้างกลับกลายมาเป็นผู้ชายอ่อนโยนเวลาอยู่กับข้าวหอม คนเป็นพ่อเป็นแม่ถึงกับเบาใจเมื่อลูกชายมีสาวข้างกายที่ดูเหมือนจะรู้ใจกัน ปกป้อง: เห็นน้องมีความสุขพี่ก็ดีใจ โปรด: พูดอะไรของพี่กินข้าวได้แล้ว! คุณแม่: หนูข้าวหอมวันหลังแม่จะพาไปเสริมสวยนะลูก ผิวหนูแห้งไปหน่อยผมก็เริ่มแตกปลาย ข้าวหอม: ค่ะ....หนูอยู่บ้านนอกไม่ค่อยได้ดูแลตัวเองเท่าไหร่ค่ะ เพิ่งจะเริ่มแต่งตัวตอนมาอยู่กับแด๊ดดี้นี่แหละ คุณแม่: ไม่ได้นะเป็นผู้หญิงต้องดูแลตัวเองอย่าปล่อยให้ตัวเองโทรม เสื้อผ้าอีกเดี๋ยวแม่จะจัดการให้ใหม่ คุณพ่อ: แม่เค้าเป็นอดีตดีไซน์เนอร์เลยนะ โปรด: นี่เธอทำของใส่แม่ฉันหรือเปล่าข้าวหอม//ผมถึงกับต้องหันไปถามข้าวหอมจนทุกคนหัวเราะลั่น ข้าวหอม: หนูเปล่านะคะ หนูไม่ได้ทำอะไรเลย โปรด: แม่ครับข้าวหอมพูดอะไรกับแม่หรือเปล่าครับทำไมแม่ถึงได้ถูกใจเธอนัก คุณแม่: แม่ว่าข้าวหอมเค้าจริงใจดี ไม่เสแสร้งและดูเหมือนเราจะถูกใจข้าวหอมเป็นพิเศษนะโปรด ชายหนุ่มถึงกับนิ่งเมื่อเจอคำพูดของคุณแม่เข้าไป ส่วนข้าวหอมนั่นก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆกลับไปเพราะเธอก็เพิ่งจะเสแสร้งใส่ชายหนุ่มและคุณจุ๊บแจงมาเหมือนกัน และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่ข้าวหอมต้องยอมปล่อยให้ชายหนุ่มไปหาคุณจุ๊บแจง ข้าวหอม: ทำไมมันจุกจังวะ ข้าวตัง: กูบอกมึงแล้วอย่าริเข้ามาเป็นของเล่นคนรวยเป็นไงล่ะ ข้าวหอม: เพราะมึงเลยพากูไปทำเสน่ห์ฉิบหายเลยทีนี้ กูรัก กูหลง กูคลั่งเขาอยู่ฝ่ายเดียว! ข้าวตัง: กูว่ามึงหลงเค้าเองมากกว่า ข้าวหอม: ป่านนี้คงแซ่บกันถึงพริกถึงขิงแล้วล่ะ แงแงงง ข้าวตัง: ลำใยค่ะ! สองเพื่อนซี้นั่งดูซีรีย์กันจนดึกข้าวหอมก็เอาแต่มองหน้าจอโทรศัพท์จนแล้วจนเล่าชายหนุ่มก็ยังไม่ทักมา ข้าวตัง: เอาเวลานั่งเหม่อลอยไปแต่งตัวแล้วออกไปให้ผู้ชายปู้ยี่ปู้ยำดีกว่าปะ ข้าวหอม: ไม่อ่ะ กูสัญญากับเค้าไว้ว่าจะอยู่ห้องทำตัวดีๆ ข้าวตัง: หนักแล้วเพื่อนกู....เฮ้อ.... "ติก!" ข้าวหอมรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อนจะโยนโทรศัพท์ทิ้งแล้วถอนหายใจอย่างแรง ข้าวตัง: อีจุ๊บแจงมันส่งรูปมาเย้ยมึงใช่ไหม!! ข้าวหอม: เปล่าเว็บพนันออนไลน์! ข้าวตัง: ถุ้ย!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม