บทที่ 9 เจ้าอารมณ์
1218 คำ
บทที่ 9
เจ้าอารมณ์
พอดีแลนกลับไปแล้วภายในห้องก็กลับสู่สภาวะเดิม ความเงียบเข้ามาปกคลุม ร่างหนาทรุดนั่งลงกับโซฟาตัวเดิม แววตาพร่าพรายไร้จุดโฟกัสอย่างจริงจัง แดเนียลเอนหลังพิงกับพนักโซฟา เงยหน้าขึ้นมองเพดานห้องด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึก แต่กลับมีบางสิ่งเรียกความสนใจจากเขาให้หันไปมอง แดเนียลเอี้ยวหน้าไปมองกิ๊บติดผมที่นิวเคลียร์มาลืมไว้ที่ห้องและเขาไม่มีโอกาสเอาไปคืนให้เธอสักทีจนกระทั่งวันนี้ มันคงไม่สำคัญอะไรแล้วมั้ง...
แกรก...
ประตูห้องถูกเปิดเข้ามาอีกครั้ง แดเนียลขมวดคิ้วแน่นเมื่อคนที่เปิดประตูเข้ามาคือดีแลน “อะไรของมึงอีกดีน” แดเนียลชักสีหน้าใส่ผู้เป็นพี่อย่างสะกดกลั้นอารมณ์หงุดหงิดไม่ให้ระเบิดออกไปในตอนนี้
“ไปดื่มไหม” เหตุผลที่เขายังไม่กลับเพราะยังไม่อยากทะเลาะกับซัมเมอร์ตอนนี้เลยต้องถ่อมาหาน้องชายที่นี่ แม้ว่าสีหน้าน้องจะอยากต้อนรับมากก็เถอะ ยอมทนหน้าด้านหน่อยเพราะไม่มี...ที่ไปแล้วจริงๆ หากไปดื่มกับเพื่อนก็กลัวเมียโกรธไปกว่านี้ แม่งเขามีสิทธิ์เลือกอะไรไหมวะเนี่ย
“จะยืนทำหน้าครุ่นคิดอีกนานไหมวะ มึงเป็นห่าอะไร” ถ้อยคำหยาบคายมาเต็มแต่นั่นก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว ปกติที่ว่าตอนลับหลังพ่อกับแม่
“ไปแดกเหล้า” ผู้เป็นพี่เลิกคิ้วชวนน้องชายแต่แดเนียลกลับไม่มีท่าทางกระตือรือร้นตามเขาเลยสักนิด “แดกเหล้าฟังเพลง ดูนมสาวสวยอาจจะช่วยให้ดีขึ้นก็ได้นะเว้ย” ดีแลนยังเร้าหรือหาสิ่งมาหลอกล่อน้องชายไปดื่มด้วยที่คลับ
“เลิกตอแหลเถอะ อยากให้กูเป็นไม้กันหมาก็บอก ตอแหลสัตว์!” มาเฟียหนุ่มส่ายหน้าไปมาอย่างเบื่อหน่าย สิ่งเดียวที่พี่ชายเขาทำไม่เนียนคือเรื่องโกหกตอแหลอะไรพวกนี้ แดเนียลถอนหายใจออกเป็นครั้งที่ร้อย “ทำไมต้องเป็นกูวะ แม่ง”
“เพราะมึงเป็นน้องกู” ดีแลนไหวไหล่น้อย ๆ
“น้องแล้วไง ถามกูก่อนไหมว่ากูอยากมีมึงเป็นพี่ไหม ไอ้สัตว์!” ผู้เป็นน้องหัวฟัดหัวเหวี่ยงแต่ก็ยอมไปดื่มกับพี่แต่โดยดี
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
แดเนียลนั่งไขว่ห้างดื่มไวน์อยู่ในโซนวีไอพี ส่วนดีแลนเลือกที่จะดื่มเหล้าเตกีลาเพราะรสชาติมันบาดลึกเข้าถึงความรู้สึกดิบห่ามเขาดี
“แล้วมึงคิดจะง้อนิวเคลียร์ไหม” จู่ๆ ดีแลนก็เอ่ยถามแดเนียล ซึ่งมันก็นั่งเงียบมานานแล้ว แดเนียลไม่ได้ตอบคำถามนั้นทันที แต่กลับเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้ม สายตาจดจ้องที่แก้วไวน์รสชาติดี
“ทำไมกูต้องง้อ กูกับมันเป็นอะไรกัน”
“อืม...แล้วอย่ามาร้องไห้ทีหลังนะน้องชาย ไอ้เรื่องของหัวใจกูเห็นเจ็บหนักมานักต่อนักแล้ว”
“เสือกเรื่องกู ไม่ดูเรื่องตัวเองเลยนะไอ้เหี้ย ได้ข่าวว่าไม่เบาเหมือนกันนี่” แดเนียลกระยิ้มมุมปากทันทีที่เห็นท่าทางหัวเสียผู้เป็นพี่ แล้วทำทีมาสอนกูเรื่องความรักนะไอ้สัตว์ แดเนียลชักสีหน้าใส่ผู้เป็นพี่อย่างเหลืออด “เรื่องตัวเองยังเอาไม่รอดแล้วยังทำเป็นกูรูมาสอนกูอีกนะมึง” ดีแลนไหวไหล่น้อยๆ แล้วก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นไปพลางๆ แต่เขากลับถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่เพราะซัมเมอร์แชร์สตอรีในไอจีว่า ‘ไม่มีใคร’
“รู้สึกผิดนิดหน่อย” จู่ๆ ดีแลนก็พูดขึ้นเสียงเรียบแล้ววางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะกระจก
“รู้สึกผิดแต่ก็พากูมาดื่มเนี่ยนะ กระจอกว่ะ” แดเนียลปรายตามองผู้เป็นพี่ที่มันดันมีจิตสำนึกตอนนี้ ทีตอนเก่งกล้ากับเมียไม่เห็นรู้จักคำว่าสำนึกผิดเลยวะ “ถ้าใจกากอย่าปากเก่งจำไว้” ดีแลนแสยะยิ้มให้น้องชายที่เป็นเจ้าของคำพูดนั้น
“เออ...ก็กูมันไม่ใจแข็งเหมือนมึงนี่หว่า”
“ฮึ!” แดเนียลแค่นหัวเราะในลำคออย่างนึกขำ ใครบอกมึงว่ากูใจแข็งวะ...แม่งตอนนี้ในใจกูก็กระวนกระวายเหมือนกันนั้นแหละ แดเนียลถอนหายใจออกมาอย่างหนักด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ นี่เขายังคิดไม่ออกเลยว่าจะเอายังไงต่อดี จะง้อนิวเคลียร์หรือไม่ง้อดี แต่!! แต่ไม่ได้เป็นอะไรกันนี่หว่า เมื่อนึกได้แบบนั้นเขาจึงกระดกไวน์จนหมดแก้วแล้วรินเหล้าที่พี่ชายสั่งมาใส่แก้วแล้วดื่มแทนไวน์ ดีแลนมองหน้าน้องชายแล้วอดขำไม่ได้
“ไม่ไหวอย่าฝืนดีกว่าว่ะน้อง” แดเนียลตวัดสายตามองอย่างไม่พอใจ
“หุบปากมึงไป”
“รักเขาแต่ก็ปากเก่งแบบนี้ คนที่เสียใจสุดๆ คงไม่ใช่ว่าที่น้องสะใภ้กูหรอกมั้ง” มาเฟียหนุ่มยกยิ้มเมื่อสามารถพูดจี้จุดแดเนียลได้ ร่างสูงใหญ่พรวดพลาดลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วชี้หน้าคาดโทษพี่ชาย
“เก็บปากมึงไว้อมเหรียญดีกว่าดีน ไอ้สัตว์!” ถ้อยคำหยาบคายพ่นใส่หน้าผู้เป็นพี่แล้วเจ้าของคำพูดพวกนั้นก็เดินออกไปจากคลับ เหล่าลูกน้องที่ยืนรักษาความปลอดภัยอยู่ประตูทางเข้ารีบก้มหัวให้เจ้านายเป็นแถว แดเนียลหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบพ่นควันสีขาวคละคลุ้งในอากาศหวังจะให้นิโคตินช่วยระงับความร้อนรุ่มในใจได้
“แม่งเอ๊ย!!” มาเฟียหนุ่มสบถคำหยาบออกมาอีกครั้ง แล้วทิ้งก้นบุหรี่ที่ยังสูบไม่หมดลงพื้นใช้เท้าเหยียบจนดับไป ก่อนที่จะพาตัวเองเข้าไปในรถยนต์หรูแล้วขับไปที่ไหนสักแห่งอย่างไร้จุดหมาย จนสุดท้ายรถยนต์หรูขับมาจอดสนิทที่หน้าคอนโดแห่งหนึ่ง มือหนาทุบพวงมาลัยสองครั้ง “อะไรวะ ไม่ได้ดั่งใจกูเลย” ไอ้ที่บอกว่าไม่ได้ดั่งใจเขาไม่รู้ว่าจะด่าตัวเอง หรือหัวใจดีที่มันไม่ยอมทำตามความประสงค์
เขาขับรถเข้าไปจอดที่ประจำและโยนกุญแจรถให้พนักงานรักษาความปลอดภัยให้ช่วยขยับรถไปจอด ส่วนตัวแดเนียลเดินเข้ามาในลิฟต์ราวกับว่ารู้จุดหมายแล้วว่าต้องไปที่ไหนต่อ ไม่นานเสียงแจ้งเตือนประตูเปิดก็ดังขึ้น แดเนียลก้าวออกมาจากลิฟต์ ใบหน้าเขาแดงระเรื่อจากการดื่มแอลกอฮอล์ไปเมื่อหลายนาทีก่อน มาเฟียหนุ่มหยุดอยู่หน้าห้องพักนิวเคลียร์และทำการกดรหัสเพื่อเปิดประตู แต่ทว่าประตูกลับปิดสนิทแถมที่หน้าจอแแสดงผลบอกว่าเขากดรหัสผิด แดเนียลกดรหัสอีกครั้งและมันก็ขึ้นเหมือนเดิม มือหนากำหมัดแน่นเมื่อรู้ว่านิวเคลียร์แอบเปลี่ยนรหัส
มาเฟียหนุ่มสบถคำเสียงลอดไรฟันด้วยความหงุดหงิด กะว่าจะมาเคลียร์ปัญหาด้วยดีๆ แต่คงไม่ดีแล้วเพราะเขาเดือดอีกแล้ว
“นิว!!!”
- ผู้เขียน
